Η είδηση που δημοσίευσε εχθές η Voria.gr για την πρόθεση της κυβέρνησης να καταθέσει στον ΟΗΕ, εντός των πρώτων μηνών του 2013, συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, προκάλεσε...
ερωτηματικά στον υπογραφόμενο.
Κατ’ αρχήν, ενώ όλος ο ελληνικός Τύπος κάνει λόγο για πρόθεση ανακήρυξης ΑΟΖ, οι πληροφορίες που άφησε η κυβέρνηση να διαρρεύσουν -και δημοσιεύει το «Βήμα»- αναφέρονται σε καθορισμό συντεταγμένων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Εκείνο που πρέπει να αποκλεισθεί κατά τη γνώμη μας είναι η μονομερής ανακήρυξή της, επειδή θα προκληθεί ένταση με ισχύον ακόμη το casus belli που εκτόξευσε η Τουρκία.
Επίσης, μάλλον απίθανη φαίνεται και η περίπτωση παραπομπής του θέματος στο Δικαστήριο της Χάγης, γνωστού όντος ότι οι αποφάσεις του είναι πολιτικές μάλλον, παρά εναρμονισμένες με το διεθνές δίκαιο. Αλλά και διότι, το ΕΛΙΑΜΕΠ έχει εκπεφρασμένη γνώμη, ότι ο καθορισμός της ζώνης που μας ανήκει, πρέπει να γίνει κατόπιν κοινής συμφωνίας με τις γειτονικές χώρες. Πολλές φορές το έχει δηλώσει ο κ. Χρ. Ροζάκης. Και μπορεί μεν οι διαρρεύσασες πληροφορίες να κάνουν λόγο για συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 2012, ωστόσο, τόσο στο ΥΠΕΞ όσο και στο Μαξίμου, οι παροικούντες στα εν λόγω κτήρια, γνωρίζουν πόσο το ΕΛΙΑΜΕΠ -και οι περί αυτού- επηρεάζουν την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Αποκλειομένης, επομένως, της μονομερούς ανακήρυξης από τον υπογραφόμενο, θα μπορούσε κάποιος να πει, πως η κυβέρνηση προσανατολίζεται να αρχίσει κύκλο συζητήσεων με τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη (Τουρκία, Αίγυπτο και Λιβύη) και με αμοιβαίες υποχωρήσεις -όπως ουσιαστικά υποστηρίζει ο κ. Χρ. Ροζάκης- θα καθορισθούν τα όρια της ζώνης κάθε κράτους. Αλλά και αυτό προσκρούει στις ίδιες τις πληροφορίες, που κάνουν λόγο για κατάθεση των συντεταγμένων στον ΟΗΕ, εντός των πρώτων μηνών του 2013. Αυτό αποκλείει αυτομάτως την διεξαγωγή συζητήσεων, αφού απαιτείται πολύς χρόνος γι’ αυτές.
Απομένουν λοιπόν δύο εκδοχές. Είτε πως οι συζητήσεις έγιναν μακριά από την δημοσιότητα και υπήρξε συμφωνία, είτε πως η ελληνική κυβέρνηση θα καταθέσει συντεταγμένες των ορίων της υφαλοκρηπίδας (ή ΑΟΖ), μόνον σε περιοχές που δεν αμφισβητούνται, και που είναι ελάχιστες. Σταματώ εδώ, εν αναμονή περισσοτέρων πληροφοριών. Να θυμηθούμε όμως, ότι με την μεν Αίγυπτο θα μπορούσε να είχε τελειώσει το θέμα, αν έσπευδαν λίγο οι δύο «κηπουροί» ΥΠΕΞ του κ. Γ. Παπανδρέου (γιατί όχι και οι προηγούμενοι;).
Με τη Λιβύη δε, πάλι μας συνέλαβαν οι Τούρκοι κοιμωμένους. Ενώ αυτοί ήσαν αρχικά υπέρ του Καντάφι, ενώ εμείς δώσαμε τις βάσεις για τα νατοϊκά αεροπλάνα που βομβάρδιζαν υπέρ των μισθοφόρων, τελικά οι Τούρκοι βγήκαν κερδισμένοι κι εμείς μείναμε με τα ταξίδια αναψυχής του κ. Αβραμόπουλου.
Εν συνόψει, παραθέτουμε τα όσα συνέβησαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη στη Λιβύη του κ. Αβραμόπουλου. Στην κοινή συνέντευξη με τον αρμόδιο υπουργό της Λιβύης, αυτός απάντησε σε σχετική ερώτηση: «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει οριστική απόφαση για το θέμα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών.
» Υπήρχαν συνεννοήσεις και συνομιλίες και μου δόθηκε σήμερα το πρωί η ευκαιρία να συνομιλήσω με τον συνάδελφό μου γι’ αυτό το θέμα. Διότι το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και τη Λιβύη.
» Πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που έχουν θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και τη Λιβύη. Επιδιώκουμε να υπάρξει μία γενική συμφωνία που να συμπεριλαμβάνει όλες τις χώρες που τους αφορά αυτό το θέμα. Γιατί εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε προς το μέλλον συνολικά, όχι μεμονωμένα».
Τι είπε ο Λίβυος υπουργός; Ότι η Λιβύη δεν αποδέχεται την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ σύμφωνα με την αρχή της μέσης γραμμής και τα άρθρα της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν θα υπάρξουν ελληνολιβυκές συνομιλίες, αλλά με πλήθος χωρών (Τουρκία και Αίγυπτο που ενδιαφέρει εμάς, αλλά και Ιταλία και Μάλτα, που ενδιαφέρει και τους Λίβυους).
Αυτή είναι η κατάσταση. Αν έχει η κυβέρνηση κρυμμένα όπλα (αν έχει δηλαδή αναλάβει ήδη κάποια αμερικανική εταιρία την εκμετάλλευση, χωρίς να ενημερωθούμε) θα το δείξει ο χρόνος.
Ο Μακεδών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου