Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Προβληματισμός στα κόμματα από τη μεγάλη άνοδο της ΧΑ





Οι ακριτομυθίες επιτελών κομμάτων κάνουν λόγο για ανησυχία και προβληματισμό για την αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση...
της Metron Analysis για το «Έθνος» της Κυριακής.

Κατά την δημοσκόπηση αυτή, μετά τη διπλή δολοφονία των μελών του κόμματος στο Νέο Ηράκλειο, η Χρυσή Αυγή από το 7,6% που συγκέντρωνε τον περασμένο μήνα, ανέβασε το ποσοστό της στο 10% το Νοέμβριο.

Έχει ενδιαφέρον όμως, για την ανάλυση στη συνέχεια, ότι στην ερώτηση για τον «Καταλληλότερο για πρωθυπουργό», μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, ο κ. Α. Σαμαράς προηγείται με 33%, ακολουθεί ο κ. Α. Τσίπρας με 16%, ενώ ο ...«κανένας» συγκεντρώνει 36%.

Η ανησυχία και ο προβληματισμός των επιτελείων των κομμάτων για την δημοσκοπική αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, δείχνει προδήλως πως δεν κατανόησαν τους λόγους που συμβαίνει αυτό, ή εάν τους κατανόησαν δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν αντίμετρα.

Είναι γεγονός, πως το σύνολο σχεδόν των πολιτικών και αναλυτών, αρκείται στην «εύκολη» εξήγηση πως οι ψήφοι προς την Χρυσή Αυγή οφείλονται είτε στο ότι φταίει η οικονομική δυσπραγία (όπως υποστήριξε ο κ. Αλέξης Τσίπρας), είτε ότι πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας. Δεν εξηγείται όμως έτσι, γιατί οι οικονομικώς δυσπραγούντες ή οι διαμαρτυρόμενοι δεν οδηγούνται σε άλλα κόμματα.
Σε τι διαφέρει η Χρυσή Αυγή από τα άλλα κόμματα, ώστε να την προτιμούν και να την τοποθετούν στην τρίτη θέση της προτίμησής τους, οι ψηφοφόροι; Όπως και τα άλλα αντιπολιτευτικά, αντιμνημονιακά κόμματα της Βουλής, δεν δείχνει να διαθέτει ούτε την ποιότητα εκείνη των στελεχών, που απαιτούνται για την διακυβέρνηση μιας χώρας, ούτε κάποια εφικτή εναλλακτική λύση που να οδηγεί σε έξοδο από την κρίση.

Άρα, πρέπει να δούμε σε τι διαφέρει. Και η κυριότερη διαφορά της είναι πως αποτελεί το μόνο «αντισυστημικό» κόμμα στην Βουλή. Όλα τα άλλα, απαρτίζονται από βουλευτές και στελέχη, που κυβέρνησαν με τον έναν ή άλλο τρόπο (και εννοώ και δια του συνδικαλισμού ή των ομάδων πίεσης) και έχουν να επιδείξουν επιτυχίες μόνον ως προς την προσωπική τους ζωή. Η συνεισφορά τους στην πολιτική κρίνεται ως απολύτως αρνητική, αφού με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους οδήγησαν την Ελλάδα στην πτώχευση (οι κάποιες εξαιρέσεις πολιτικών, επιβεβαιώνουν απλώς τον κανόνα).
Το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς θεωρείται κατάλληλος για πρωθυπουργός μόνον από το 33% των πολιτών, ενώ -ακόμη χειρότερα- ο δυνάμει αντίπαλός του, μόνον από το 16%, δείχνει ένα πράγμα. Ότι το εκλογικό σώμα δεν αποστασιοποιείται μόνον από τους πολιτικούς, αλλά και από το πολιτικό σύστημα. Κι ενώ δεν συμφωνεί με την κυβερνητική πολιτική, δεν επιθυμεί ταυτόχρονα την διεξαγωγή εκλογών προκειμένου να αλλάξει αυτή η πολιτική. Και τούτο διότι ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε τα άλλα αντιπολιτευτικά κόμματα, έχουν πείσει τον ελληνικό λαό πως είναι κάτι άλλο. Η άποψη «όλοι ίδιοι είναι», αποτελεί ένδειξη αυτής της πεποίθησης.

Υπάρχει και άλλο στοιχείο. Στο οποίο εθελοτυφλούν οι «αρμόδιοι», επιχειρούντες να παραστήσουν τον προοδευτικό. Και λέγω να παραστήσουν, επειδή ο πραγματικά προοδευτικός έχει αντικειμενική κρίση και -κυρίως- δεν αποκρύπτει την αλήθεια προκειμένου να υπηρετήσει τις ιδεοληπτικές τοποθετήσεις του. Και εννοώ, την αρνητική διάθεση των Ελλήνων ως προς την εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών. Δεν τολμά κάποιος να κάνει λόγο γι’ αυτό κι αμέσως τα παπαγαλάκια θα τον χαρακτηρίσουν με μύριους όσους απαξιωτικούς προσδιορισμούς.

Βρέθηκε, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή, η οποία εμφανίσθηκε ως προστάτης των έμφοβων Ελλήνων από τις καθημερινές εγκληματικές δραστηριότητες. Το ότι τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, διακρίθηκαν και αυτά για την παραβατικότητά τους στην αντιμετώπιση των λαθρομεταναστών, ουδόλως ελήφθη υπόψη από το εκλογικό σώμα. Οι δε αρνητικές εντυπώσεις από τον φόνο του Παύλου Φύσσα, καλύφθηκαν πολύ γρήγορα από το «δώρο» των επαγγελματιών εκτελεστών με την δολοφονία δύο νέων της Χρυσής Αυγής.

Την περιθωριοποίηση της Χρυσής Αυγής που επιδιώκει το πολιτικό σύστημα, δεν θα την επιφέρει ο κ. Δένδιας, απεναντίας με τις ενέργειές του που βρίσκονται στα όρια της νομιμότητας, συσπειρώνουν τους φίλους της Χρυσής Αυγής.

Η αντιμετώπισή της, θα επέλθει με την επαναφορά της πολιτικής και των πολιτικών στην σοβαρότητα, με ότι αυτό συνεπάγεται, από την απαξίωση στην οποία βρίσκονται. Όσο δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, θα συνεχίσουν «να απορούν και να προβληματίζονται», που το εκλογικό σώμα θέτει την Χρυσή Αυγή στην τρίτη θέση.


Ο Μακεδών / voria.gr

2 σχόλια:

Demetrios Hadjinicolaou είπε...

Tί διαφορὰ ἔχει τὸ «βρίσκονται στὰ ὅρια τῆς νομιμότητος» ἀπὸ τὸ «βρίσκονται στὰ ὅρια τῆς παρανομίας»;

Κρασοπατήρ είπε...

Μάλλον είναι η λεγόμενη "λεπτή κόκκινη γραμμή" και την ερμηνεύουνε όπως τους συμφέρει για να εξυπηρετήσουν τα όποια συμφέροντά τους.

Δημοσίευση σχολίου