Καταργήστε τις επιχορηγήσεις των κομμάτων...

Τα κόμματα είναι οι πιο αποτυχημένες επιχειρήσεις που λειτουργούν στην ελληνική επικράτεια.

Είναι χρεοκοπημένα εδώ και χρόνια, αλλά συνεχίζουν και λειτουργούν. Στο μεταξύ οφείλουν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στο τραπεζικό σύστημα και αυτό παρά το γεγονός ότι επιχορηγούνται με το ποσό των 48 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο.

Εδώ δεν μπορούν να σώσουν τα μαγαζιά τους και περιμένουμε να σώσουν την Ελλάδα;


Το πρόβλημα του πολιτικού κόσμου είναι ότι δεν πείθει τον κόσμο για την ειλικρίνεια των προθέσεών του. Πάρτε για παράδειγμα την κίνηση των τριών. Σε άλλες εποχές θα είχε γίνει χαμός. Σήμερα, η κίνηση αυτή κινδυνεύει να περάσει απαρατήρητη. Γιατί; Διότι δεν μπορούν να πείσουν. Διότι στην πρότασή τους δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για το τι είναι διατεθειμένοι οι ίδιοι να προσφέρουν, να θυσιάσουν, για να ξεπεράσουμε την κρίση.

Αν έλεγαν ότι οι ίδιοι ηγούνται μιας προσπάθειας εθνικής συμφιλίωσης, αλλά θα παραιτηθούν από την πολιτική για χάρη νέων και άφθαρτων προσώπων, τότε θα είχαμε στα χέρια μας μία ενδιαφέρουσα πρόταση για να εξετάσουμε. Θα μας έπειθαν με μία θυσία. Το ίδιο θα συνέβαινε αν μας έλεγαν ότι προτείνουν στο νέο πολιτικό σκηνικό να καταργηθούν οι επιχορηγήσεις των κομμάτων.

Και μπορεί η παράδοση των βουλευτικών τους ταυτοτήτων να είναι ένα θέμα που αφορά τους ίδιους προσωπικά (αν νιώθουν ότι πρέπει να το κάνουν ή όχι), αλλά το θέμα των επιχορηγήσεων είναι θέμα δημοκρατίας.
Σε μία εποχή που ο λαός καλείται να κάνει θυσίες, που κόβουν την σύνταξη του χαμηλοσυνταξιούχου, τα κόμματα συνεχίζουν και επιχορηγούνται με γενναιότητα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν φτιάξει τους νόμους στα μέτρα τους και δανειοδοτούνται από τις τράπεζες με μόνο ενέχυρο τις μελλοντικές εκταμιεύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό!

Με άλλα λόγια, παίρνουν δάνεια με ενέχυρο την κρατική ενίσχυση του 2014, του 2015 και του 2016. Και ρωτάμε: Θα υπάρχουν τότε αυτά τα κόμματα; Ποιος τραπεζίτης βάζει την υπογραφή του σε τέτοιες συμβάσεις;

Στα παλιά χρόνια τα κόμματα στηριζόντουσαν στις εισφορές των μελών και των φίλων τους. Με το πρόσχημα της διαφάνειας προστέθηκαν στα έσοδά τους και τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού. Λες και μετά από αυτό σταμάτησαν οι επιχορηγήσεις από επιχειρηματίες. Όλα αυτά είναι παραμύθια! Αν θέλουν διαφάνεια ας κόψουν τώρα τις κρατικές επιχορηγήσεις και ας δημοσιοποιούν τις δωρεές που παίρνουν από ιδιώτες, όπως γίνεται και στην Αμερική. Τουλάχιστον να γνωρίζουμε από ποιους επιχειρηματίες χρηματοδοτούνται και σε ποιους οφείλουν υποχρέωση...

Θανάσης Μαυρίδης capital.gr