Τόσα χρόνια μας παραμυθιάζεις εμάς τα ζώα. Εμάς τους cons. Μας διορίζεις υπεράριθμους, επειδή δεν πληρώνεις από την τσέπη σου, αλλά θα πληρώνουν όλα τα άλλα τα κορόιδα. Ακόμη και σήμερα, σε περίοδο λιτότητος μας διορίζεις και δανείζεσαι αφειδώς. Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Αδιαφορείς, αν θα τα ξύνουμε ή αν θα παράγουμε έργο σ’ αυτό το ρημαδοκράτος. Μας βάφτισες...
συμβασιούχους, stagiaires, μετατιθέμενους, αποσπώμενους και ό,τι άλλο θα μπορούσες να εφεύρεις για να καταστρατηγήσεις τον νόμο που συ ο ίδιος ψήφισες για το θεαθήναι κάποια νύχτα με την παρουσία 4 ατόμων στη βουλή και την κλασική φράση ενός καραγκιόζη που τόπαιζε πρόεδρος: «Το σώμα εγκρίνει». Έτσι εξασφάλιζες την ψήφο μας. Και μετά φρόντιζες να διορισθεί και το ανίκανο παιδί μας, ο ανεπρόκοπος αδελφός μας, η ψυχοπαθής εξαδέλφη μας, και η γκόμενα του περιπτερά, ο αδελφός τού οποίου τάχει με την οικιακή βοηθό τού χρηματιστή που μένει στο διαμέρισμα πάνω από το σπίτι του οδηγού σου, ο οποίος λειώνει στις υπερωρίες μεταφέροντάς σε από κολλητό σε κολλητό ή από στέκι σε στέκι ή από ερωτική φωλίτσα σε ερωτική φωλίτσα. Ή να μη μετατεθεί στον Έβρο ο γιός της γραμματέως του πατέρα της συμμαθήτριας του γιού μου της Τούλας που τη γυροφέρνει καιρό και του κάνει τη δύσκολη. Έτσι μας εκμαύλιζες. Δημιουργώντας ζήτηση για την πραμάτεια που δεν ήταν δική σου.
Και ήλθε το σωτήριον έτος 2010 για να μας βάλεις στο ΔΝΤ πανηγυρίζοντας και χειροκροτώντας, ενώ οι συνάδελφοί σου στην αντιπολίτευση μίλαγαν για άλλο μείγμα, μαλακίας προφανώς, αφού στο ίδιο άθλημα αγωνίζεσθε. Και αφού τα έκανες όλα λίμπα, έρχεται τώρα ο ΟΟΣΑ, όπου διαπρέπει η Μπιρμπίλω η συλφίς, να μας πει ότι αυτό που έχουμε δεν είναι κράτος. Λες και δεν το ξέραμε. Απλώς το πληροφορηθήκαμε και επισήμως. Και δεν άνοιξε μύτη. Ασχολείσαι με το αύριο του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Ασχολείσαι με το μέλλον των παιδιών σου. Πώς να τους κληροδοτήσεις το μαγαζί, ήγουν την έδρα στο Κυνοβούλιο, διότι διαφορετικά θα παρακαλάνε κάποιο άλλο ζώο σαν και σένα να το διορίσει.
Και ήλθε και το δις σωτήριο έτος 2011, όπου ένας χοντρός πανηλίθιος της αγέλης σου ανέλαβε να κάνει ντου στις αγορές για να ανακρούσει πρύμναν μόλις έφαγε την πρώτη ντρίμπλα και βρέθηκε να σφαδάζει με την πλάτη στο χώμα. Αυτός που πόνεσε, όμως, είμαι εγώ και όχι εκείνος. Όπως κι’ όταν ψήφισες το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, το Βραχυπρόθεσμο και το Μακροπρόθεσμο, δηλαδή το μακρύ σου και το κοντό σου. Και μετά ψήφισες τον σωτήρα Λουκά. ΄Εγραψες το Σύνταγμα στα τέτοια σου για με σώσεις, χωρίς να με ρωτήσεις. Εσύ και οι νταβατζήδες σου δεν ήθελαν να ερωτηθώ, διότι ήξεραν την απάντηση. «Καλλίτερα μιας ώρας ….».
Και χαμογελάς ευτυχισμένος που έκανες το καθήκον σου απέναντι στην οικογένειά σου και στον προαγωγό σου που στα παίρνει κάθε βράδυ στη Φυλής. Είχες και το θράσος να μου πεις πως φταίει ο ένας και μοναδικός Γιωργάκης, τον οποίο τώρα αποστρέφεσαι μετά βδελυγμίας, μήπως και μειωθούν τα γιαούρτια, τα αυγά, τα ζαρζαβατικά και η ροχάλα που πέφτουν βροχηδόν. Και ετοιμάζεσαι εσύ λαμόγιο να ξαναζητήσεις την ψήφο μου, ενώ δεν έχεις πια να μου προσφέρεις διορισμούς και να μου κάνεις ρουσφετάκια. Εγώ, όμως, θα σε ψηφίσω. Δεν ξεχνώ πως με βόλεψες. Είμαι έντιμος εγώ και ευγνώμων. Έτσι δεν εξηγούνται κάτι δεκαπεντάρια που παίρνεις στις δημοσκοπήσεις, ενώ έπρεπε να είσαι στο - 15%; Και χέστηκα για ό,τι λέει ο ΟΟΣΑ. Αν κρίνω από την αντιπρόσωπό μας εκεί, δεν πρέπει να είναι και κανένα σοβαρός οργανισμός. Ξέρω πολύ καλά εγώ. Μου το έχει πει ο ανθυπογραμματέας της Τ.Ο. της Άνω Μαγούλας λίγο πριν κλείσει οριστικά. Τώρα πού βρέθηκε αυτό το 15% που θα σε ξαναψηφίσει, ρώτα τούς καναλάρχες, τους εκδότες, τους εθνικούς εργολάβους εν γένει ή τους πληρεξουσίους τους Τρεμοκαψοπρετεντεροβολεμένουςκαι δεν συμμαζεύεται. Σιγά μη μου τη βγει εμένα ο Φούχτελ, ο Ράιχενμπαχ κι’ ο φούφωτος.
Σου αρέσει βρε γομάρι που κατατίθενται οι πινακίδες των αυτοκινήτων σωρηδόν λόγω αδυναμίας πληρωμής των αυξημένων τελών κυκλοφορίας;
Σου αρέσει βρε δοχείο νυκτός που αδυνατώ να πληρώσω το χαράτσι με τον λογαριασμό της ΔΕΗ;
Σου αρέσει βρε αρχιαπατεώνα που κυκλοφορούν άνθρωποι και ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων για λίγη τροφή;
Σου αρέσει βρε μουλάρι που λιποθυμάνε μαθητές, διότι δεν έχουν να φάνε κολατσιό;
Σου αρέσει βρε γουρούνι που δημιούργησες 900.000 άνεργους εκ προθέσεως;
Σου αρέσει βρε όρθιο κτήνος που έχουν αυτοκτονήσει εκατοντάδες οικογενειάρχες;
Σου αρέσει βρε κοπρίτη που φοβάμαι ν’ αρρωστήσω, διότι δεν θα έχω να πληρώσω το Δημόσιο νοσοκομείο, όπου προτεραιότητα έχουν οι χαϊδεμένοι σου λάθρο;
Τι διάολο σου αρέσει βρε αρχικλέφτη από όλη αυτή την κατάσταση και καμαρώνεις αντί να δέσεις μια πέτρα στον λαιμό σου και να πας να φουντάρεις;
Τι διάολο πρέπει να γίνει για να νοιώσεις μία και μόνον τύψη κύριε μαλάκα μου;
Σωτήριος Καλαμίτσης ~ taxalia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου