Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την αρμένικη γενοκτονία

Μπράβο στον Σαρκό, ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει στο μέλλον παρόμοια ενέργεια και για την Ελληνική Γενοκτονία.

Νέα κρίση στις ήδη ταραγμένες σχέσεις της Γαλλίας με την Τουρκία προκαλεί η ψήφιση, και από την Γερουσία (127 ψήφοι υπέρ και 86 κατά), στο Παρίσι, του αμφιλεγομένου νομοσχεδίου, το οποίο ποινικοποιεί την άρνηση της «γενοκτονίας» των Αρμενίων.:



Οι βουλευτές της Εθνοσυνέλεσης (σ.σ. κάτω βουλής) έχουν εγκρίνει, ήδη από τον περασμένο μήνα, το νομοσχέδιο, γεγονός που προκάλεσε ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών.

Προτού ανακοινωθεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς τόνισε από το Στρασβούργο ότι η Αγκυρα θα μπορούσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Γαλλίας.

«Θα είναι μια ιστορική ντροπή», είπε ο Αρίντς, προσθέτοντας ότι ο νόμος θα είναι «απειλή για την ελευθερία έκφρασης» και «αντίθετος προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Πιο σαρκαστικός εμφανίστηκε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. είπε πως «δεν είναι δουλειά της Γαλλίας να αποφασίσει σχετικά με δύο λαούς που έζησαν μαζί επί αιώνες. Η γαλλική βουλή, αντί να συζητήσει μια τέτοια ιερά εξέταση, ας συζητούσε για το μέλλον της Ευρώπης».

Η Αγκυρα πάγωσε τις σχέσεις με το Παρίσι μετά την υπερψήφιση στη βουλή, και είχε απειλήσει για περαιτέρω μέτρα, αν ενέκρινε το νομοσχέδιο και η Γερουσία. Για να γίνει νόμος του κράτους απαιτείται η υπογραφή του προέδρου Νικολά Σαρκοζί.

Οι Αρμένιοι ισχυρίζονται ότι 1,5 εκατ. άνθρωποι σκοτώθηκαν το 1915-16. Η Τουρκία απορρίπτει τον όρο «γενοκτονία» και λέει ότι ο αριθμός των νεκρών δεν ξεπερνούσε τους 300.000.

Ο ανταποκριτής του BBC στην Κωνσταντινούπολη, Τζόναθαν Χεντ, μεταδίδει ότι στα νέα, πιο αυστηρά μέτρα, που ενδέχεται να λάβει η Τουρκία, μπορεί να συμπεριληφθεί η ανάκληση πρεσβευτών και η παρεμπόδιση στη δραστηριότητα γαλλικών επιχειρήσεων στη χώρα.

Η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν ισχυρίζεται ότι η ετυμηγορία για το τί συνέβη στην αρμενική κοινότητα, στην ανατολική Τουρκία, το 1915-16, είναι έργο των ιστορικών, και ότι ο γαλλικός νόμος θα περιστείλει την ελευθερία του λόγου.

Τούρκοι αξιωματούχοι δεν αρνούνται ότι διαπράχθηκαν θηριωδίες, αλλά ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξε συστηματική επιχείρηση για την εξόντωση του αρμενικού λαού - και ότι πολλοί αθώοι μουσουλμάνοι Τούρκοι έχασαν επίσης τη ζωή τους σε εκείνη την ταραγμένη περίοδο, στα μέσα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Νικολά Σαρκοζί έχει γράψει επιστολή στον Τούρκο πρωθυπουργό, όπου διαβεβαιώνει ότι ο νόμος δεν στρέφεται εναντίον καμμίας συγκεκριμένης χώρας, αλλά απλώς αναγνωρίζει όσα υπέστησαν οι Αρμένιοι στο παρελθόν.

Κατά ειρωνεία της τύχης, η αραβική άνοιξη και τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή είχαν αρχίσει να φέρνουν πιο κοντά Γαλλία και Τουρκία: αφότου διαφώνησαν στην αρχή για την Λιβύη, και οι δύο χώρες στηρίζουν σθεναρά την αντιπολίτευση στη Συρία.

Η Γαλλία αναγνώρισε επισήμως την γενοκτονία των Αρμενίων το 2001, μία από περίπου 20 χώρες που το έχουν κάνει.

Σύμφωνα με την σημερινή εκδοχή του νομοσχεδίου, όποιος αρνείται την γενοκτονία αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης ενός έτους και πρόστιμο 45.000 ευρώ.

Στη Γαλλία ζουν 500.000 πολίτες αρμενικής καταγωγής. Αναλυτές εκτιμούν ότι η ψήφος τους μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στις προεδικές εκλογές του Μαίου. Το νομοσχέδιο προτάθηκε από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος UMP του Σαρκοζί.

Γαλλία και Τουρκία είναι σύμμαχοι στο NATO και εμπορικοί εταίροι.



Ηταν γενοκτονία;

Η Τουρκία το αρνείται καγορηματικά, αλλά οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο αφανισμός των Αρμενίων από την κυβέρνηση των Νεοτούρκων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το διάστημα 1915-17 ήταν ένα προσχεδιασμένο και φυλετικά υποκινούμενο κρατικό έγκλημα και, ως εκ τούτου, γενοκτονία όπως την ορίζει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1948.

Η επίσημη εκδοχή της Τουρκίας είναι ότι οι Αρμένιοι έπεσαν θύματα ενός άγριου εμφυλίου πολέμου, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο η ίδια η Τουρκία έχασε 3 εκατ. ανθρώπους.
Οταν η Τουρκία, που είχε πάρει το μέρος της Γερμανίας, βρέθηκε στο στόχαστρο Αγγλων, Γάλλων και Ρώσων, οι Νεότουρκοι θεώρησαν τους Αρμένιους, οι οποίοι συμμάχησαν με τους Ρώσους, ως επικίνδυνο εσωτερικό εχθρό.

Αρμένιοι είχαν αρχίσει να λιποτακτούν από τον τουρκικό στρατό και να επιτίθενται σε τουρκικές πόλεις και χωριά.

Οταν η κυβέρνηση απέτυχε να τους ελέγξει, δόθηκε διαταγή να εγκαταλείψουν τη χώρα όλοι οι Αρμένιοι, ένας προς έναν, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, παίρνοντας μαζί τους μόνο ό,τι μπορούσαν να σηκώσουν στα χέρια και στις πλάτες, σε μια καταναγκαστική πορεία προς τη Συρία και το Ιράκ. Σφαγές, λιμός και παγωνιά σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιους.

Οσοι επέζησαν, αναγκάστηκαν να διασκορπιστούν σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.