Προσοχή, SOS, να μην ξεχάσω…

Σήμερα, τελευταία ημέρα του μήνα, αντί άλλου σημειώματος, σας παραθέτω ένα που έγραψα με αποδέκτη τον εαυτό μου:

Να μην ξεχάσω, που δεν θα ξεχάσω, να περάσω από το ΑΤΜ της τράπεζας και να τσεκάρω αν πληρώθηκα αυτόν το μήνα...


Αν πληρώθηκα, να μην ξεχάσω να αθροίσω τις υποχρεώσεις μου για αυτόν το μήνα και να προσθέσω στο ποσό αυτό και τις προηγούμενες που ήδη εκκρεμούν, αφού δεν κατάφερα να τις ξοφλήσω ούτε καν με το «δώρο», το οποίο ήταν ψίχουλα.

Με άλλα λόγια, να μην ξεχάσω, ότι πρέπει να πληρώσω το στεγαστικό, το οποίο ευτυχώς «ρύθμισα» με τοκοπληρωμή ώστε να μπορώ να το εξυπηρετώ, την τελευταία δόση από το φόρο εισοδήματος που δεν κατάφερα να πληρώσω πέρυσι, το ΦΠΑ γιατί είναι τέλος μήνα, τη δεύτερη δόση του χαρατσιού ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, τους λογαριασμούς των υπόλοιπων ΔΕΚΟ που ήδη έχουν λήξει, το μίνι μάρκετ της γειτονιάς μπας και μου ξαναδώσει τσιγάρα και εντέλει όλα εκείνα που έχω σημειωμένα στο χαρτάκι επάνω στο ψυγείο, από πέρυσι, ως εκκρεμείς οφειλές…

Να μην ξεχάσω όταν περάσει σε ΦΕΚ η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και όταν με το καλό πάει και η σχετική εγκύκλιος στην Εφορία να πάω να ρυθμίσω και το τέλος επιτηδεύματος όπως και τους λοιπούς φόρους και τέλη που δεν κατάφερα να πληρώσω στην ώρα τους, αλλά και οπωσδήποτε να προβλέψω για το ΕΤΑΚ του 2009 που έρχεται, από κοινού με το ΦΑΠ του 2010 και του 2011.

Ευτυχώς που δεν έχω ακόμη παιδιά…
Αυθαίρετο και ημιυπαίθριο, δεν προβλέπεται να αποκτήσω..

Επίσης, να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω το Θεό και την τύχη μου, που έχω ακόμη δουλειά.

Τέλος, να μην ξεχάσω ποτέ, αλλά όταν λέω ποτέ, εννοώ ποτέ, ποιος φταίει για όλα αυτά που περνάει σήμερα η χώρα μου, η οικογένειά μου και εγώ προσωπικά.


Να μην ξεχάσω ούτε εκείνους που έφταιξαν, ούτε εκείνους που αδράνησαν όταν έπρεπε, ώστε να φτιάξουν τα πράγματα, εγκαίρως.

Να μην ξεχάσω ούτε ποιος φταίει για τις συντεχνίες, ούτε και για τις στρατιές των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα, στενό και ευρύτερο, αλλά ούτε και τους συνδικαλισταράδες και τους πατρώνους τους.

Να μην ξεχάσω την γραφειοκρατία που σου βγάζει το λάδι μέχρι να κάνεις τη δουλειά σου και αποτελεί έναν από τους κυριότερους λόγους απουσίας ανταγωνιστικότητας σε αυτόν τον τόπο (παρά τις μπαρούφες της τρόικας για το μισθολογικό κόστος).

Να μην ξεχάσω την αδιαφάνεια, τις μίζες, τα ρουσφέτια και το πελατειακό κράτος.

Να μην ξεχάσω ούτε τους παρά-προηγούμενους που λάκισαν μπροστά στο πρόβλημα, ούτε και τους προηγούμενους που επί δύο χρόνια προτίμησαν να κάνουν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να βυθίσουν τον τόπο στην ύφεση, αρνούμενοι πεισματικά να προωθήσουν είτε τις μεταρρυθμίσεις, είτε τις διαρθρωτικές αλλαγές, είτε τις αποκρατικοποιήσεις και επέλεγαν πάντα την εύκολη λύση των οριζόντιων μαχαιριών σε μισθούς σε συντάξεις αλλά και της υπερφορολόγησης.

Τέλος, όποτε γίνουν εκλογές σε αυτόν τον τόπο, να μην ξεχάσω να τους μαυρίσω όλους αυτούς και να ψάξω να βρω κάποιον, που να ξέρει πραγματικά τι χρειάζεται να γίνει σε αυτόν τον τόπο, μπας και το παιδί μου, όταν η γυναίκα μου και εγώ αξιωθούμε να το αποκτήσουμε, δει μια άσπρη μέρα»…

«Να μην ξεχάσω, όταν θα πάω στο σούπερ μάρκετ, να αγοράσω παραπάνω τρόφιμα και να τα αφήσω στα ειδικά καλάθια, για τα συσσίτια των αστέγων.


Να μην ξεχάσω, όταν θα περάσω από την εκκλησία ή από τα γραφεία του Δήμου, να αφήσω ό,τι παραπανίσια ρούχα έχω, για όσους τα χρειάζονται.


του Ν.Γ.Δρόσου / euro2day.gr