Και πόσα πρωτόγονα στυλό και έγγραφα κουβαλάει η δημόσια διοίκηση... Χειροκίνητες τριτοκοσμικές διαδικασίες, όπως ακριβώς λειτουργούν στην Ινδία, το Ουζμπεκιστάν και στη Σιέρα Λεόνε στην υποσαχάρια Αφρική.:
Για τη μισθοδοσία των περίπου 700.000 δημοσίων υπαλλήλων απασχολούμε …11.000 άλλους που γράφουν, υπολογίζουν κι αποστέλλουν τις καταστάσεις με τους μισθούς στις υπηρεσίες!
Στον ιδιωτικό τομέα η μισθοδοσία περίπου ενός εκατομμυρίου υπαλλήλων διεκπεραιώνεται από τρεις εταιρίες λογισμικού. Μία μικρή εμπειρία από αυτή τη δουλειά έχουμε όλοι μας, από τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών που αναλαμβάνουν εταιρίες τη εκκαθάρισή τους. Παρόμοια είναι και η δουλειά των μισθολογίων. Στον ιδιωτικό τομέα διεκπεραιώνονται μισθολογικές καταστάσεις ενός εκατομμυρίου ιδιωτικών υπαλλήλων με κόστος περίπου ενός εκ. ευρώ.
Στο δημόσιο απασχολούνται 11.000 υπάλληλοι για μισθολόγια 700.000 με κόστος που ανέρχεται σε… 267 εκ. ευρώ ετησίως!!
Θα μπορούσαμε δηλαδή να το αναθέσουμε στις εταιρίες του ιδιωτικού τομέα και να κάνουμε οικονομία…. 266 εκ. ευρώ ετησίως!
Και το ερώτημα: τί θα γινόταν με τους 11.000 δημοσίους υπαλλήλους που κάθε πρωί προσέρχονται στην υπηρεσία τους, γράφουν και παράγουν το τίποτα;
Και υπάρχουν και οι χιλιάδες υπάλληλοι, στα πρωτόκολλα χιλιάδων υπηρεσιών. Ποιά είναι η δουλειά του πρωτοκόλλου; Όταν ένας πολίτης καταθέσει μία αίτηση σε υπηρεσία, μπαίνει μία σφραγίδα, ένας αύξων αριθμός και ημερομηνία. Δουλειά δηλαδή που μπορεί να τη κάνει παιδάκι δευτέρας δημοτικού. ΄Η ένα αυτόματο μηχάνημα τύπου ΑΤΜ.
Η μισθοδοσία των υπαλλήλων του πρωτοκόλλου ποικίλει ανάλογα με το υπουργείο που υπάγεται η υπηρεσία. Στη εφορία ας πούμε, ή το υπουργείο Οικονομικών ο «πρωτοκολλητής» παίρνει τα διπλάσια χρήματα από τον συνάδελφό του στο υπουργείο Παιδείας κτλ κτλ. Σκεφτείτε ότι σε τέτοια πόστα έχουμε παροπλίσει ανθρώπους πανεπιστημιακής μόρφωσης, από πτυχιούχους μηχανικούς μέχρι διδάκτορες πολυτεχνείου.
Ας δούμε που πηγαίνουν τα χρήματα των βαριά φορολογούμενων πολιτών εν μέσω σκληρής κρίσης:
οι χωρίς ουσία αντικειμένου υπάλληλοι της μισθοδοσίας, διεκπεραιώνουν τις μισθολογικές καταστάσεις των άνευ ουσίας και έργου υπαλλήλων στο πρωτόκολλο που με την σειρά τους πρωτοκολλούν την εσωτερική αλληλογραφία εκατοντάδων άχρηστων υπηρεσιών όπως ινστιτούτα γάλακτος, για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, υπηρεσία υποδοχής επενδυτών και υπηρεσία προειδοποίησης τσουνάμι.
Το χειρότερο δεν είναι πώς αυτοί οι άνθρωποι δεν παράγουν τίποτα, ότι αρκούν δύο λογισμικά και τέλος η δουλειά δεκάδων χιλιάδων που επιβαρύνουν τον φορολογούμενο, δεν είναι ότι επινοήσαμε εκατοντάδες αρμοδιότητες που αντιστοιχούν σε χιλιάδες υπηρεσίες, που είναι εντελώς άχρηστες.
Είναι πώς ευνουχίσαμε μορφωμένα μυαλά μέσα σε ένα Σοβιετικού τύπου σύστημα διοίκησης, και τους αφαιρέσαμε από την παραγωγική δράση.
Είναι πώς επειδή κατασκευάσαμε άνευ λόγου ελεγκτικές υπηρεσίες, μόνο για να δικαιολογούμε την ύπαρξη των υπαλλήλων τους, ζημιώνουμε την κοινωνία, ταλαιπωρούμε όλους τους πολίτες με αφόρητες και άχρηστες γραφειοκρατικές διαδικασίες, και ειδικά τον υγιή ιστό της οικονομίας ,τους επιχειρηματίες. Πόσες άραγε υποδομές έχει στερηθεί η χώρα μας εξαιτίας των χρημάτων που πληρώνονται σε άσκοπες υπηρεσίες, και πόσες επενδύσεις αποσύρθηκαν εξαιτίας της γραφειοκρατικής Λερναίας Ύδρας που κατατρώει την οικονομία μας.
Ας οραματιστούμε μία δημόσια διοίκηση που θα είναι ολιγαρκής, αποτελεσματική και τεχνολογικά σύγχρονη.
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου, δημοσιογραφος και υποψήφια βουλευτής της ΝΔ στην Α΄Θεσσαλονίκης
Πηγή:taxalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου