Γιατί αν στην Πάντειο και στα άλλα Ιδρύματα περισσεύουν τα χρήματα του λαού της Ευρώπης και της Ελλάδας που δίδονται για έρευνα και τεχνολογία ώστε να μετατρέπονται σε οικόπεδα, “ντάτσες” και Φεράρι, και αν στο Πανεπιστήμιο περισσεύει χώρος έστω και για αποθήκευση μολότοφ των επαγγελματιών “επαναστατών”, τότε πρέπει να αναθεωρηθούν τα συνθήματα για την Παιδεία.
Η δε συντεχνία των κρατικών εκπαιδευτικών να αποτανθεί σε επαγγελματοβιοτέχνες και βιομήχανους για να τους μάθουν τα κατάλληλα συνθήματα...
Θέμα μου βέβαια δεν είναι το πως ασκούν ή το πως θα πρέπει να ασκούν ως επάγγελμα τον αριστερισμό οι Έλληνες “προοδευτικοί αριστεροί” οι οποίοι βρίσκονται ήδη ένα βήμα από την εξουσία της ελληνικής σοβιετίας που ονειρεύονται.
Μοναδικός λόγος για το σημερινό μου σημείωμα είναι η θλιβερή κατάσταση που παρουσιάζει και στην παιδεία η Ελλάδα του 2012 που θέλει να παραμείνει στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη αλλά (κατά την γνώμη του 35% των Ελλήνων ψηφοφόρων) ως σοβιετικό πρότυπο που κακώς ξεχάστηκε και πρέπει (όπως πιστεύουν) να αναβιώσει, με ανατροπές, σε όλη την Ευρώπη και με αφετηρία την Ελλάδα.
Ας φωτίσουμε ορισμένες εικόνες όπως προκύπτουν πρώτον από το αποκαλυπτικότατο προχθεσινό ρεπορτάζ, στο Capital.gr, του έγκριτου συναδέλφου κ. Παναγιώτη Στάθη για τις εξελίξεις στο σκάνδαλο της Παντείου. Και δεύτερον από την πλειονότητα των απολύτως εύστοχων, κατά την άποψη, 55 σχολίων που έγιναν στο σχετικό ρεπορτάζ και τα οποία σας συνιστώ να διαβάσετε.
Πρώτη εικόνα είναι ότι ενώ το 1990-92 στην Ελλάδα το σύνθημα “Λεφτά στην Παιδεία” ήταν στις προτεραιότητες των “προοδευτικών δυνάμεων” στην Πάντειο έκαναν φτερά 2 δισ. δραχμές που είχαν δώσει οι φορολογούμενοι Ελλάδας και Ευρώπης για να γίνουν ερευνητικά προγράμματα και να αναδειχθούν οι επιστήμονες της Σχολής.
Δεύτερη εικόνα είναι ότι το σκάνδαλο αυτό σύρεται στην πολιτική και στην δικαιοσύνη 22 χρόνια με πολιτικές και άλλες... παρεμβολές μήπως και περάσει στο αρχείο...
Άλλη εικόνα είναι ότι όλοι εκείνοι που διαχειρίστηκαν τα κρατικά κονδύλια βρέθηκαν με επαύλεις και με Φεράρι. Εδώ επιβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί η “νοοτροπία Φεράρι” αποκαλύπτει περίτρανα το πως φθάσαμε και στην κρίση.
Το πως χάθηκε το μέτρο στην Ελλάδα όταν από τα γαϊδούρια και τα μουλάρια ο Ελληνάρας καβάλησε κατ΄ ευθείαν τα τζιπ και τα άλλα πανάκριβα αυτοκίνητα. Όταν φθάσαμε ακόμη και να κλέβουμε για να κρύψουμε την φτώχεια μας και να αναδείξουμε την δήθεν αρχοντιά μας... “Φωτεινό” παράδειγμα και ο στρατιωτικός που έκλεβε το κράτος επί 20 χρόνια τσεπώνοντας την σύνταξη της πεθαμένης συζύγου του.
Θλιβερή ακόμη εικόνα είναι η προσπάθεια πολιτικοποίησης του σκανδάλου της Παντείου με την συρροή μπαχαλάκηδων και κλακαδόρων στα δικαστήρια για μομφές στους δικαστικούς που επιτέλους έκαναν την δουλειά τους.
Εξαιρετικά θλιβερό δε είναι ότι η περίπτωση του σκανδάλου του Παντείου παρομοιάζει με εκείνα τα αστυνομικά περιστατικά ανακάλυψης οίκων ανοχής στην Αθήνα... όταν οι οίκοι ανοχής ήταν πόρτα παρά πόρτα...
Με άλλα λόγια (για να δικαιώσω και τα στοιχεία σχολιαστών) η περίπτωση Παντείου είναι μία από τις πάμπολλες περιπτώσεις κατάχρησης χρημάτων των φορολογουμένων που αποτελεί άλλωστε και το χαρακτηριστικό των σοβιετικών καθεστώτων.
Και θα ήταν ίσως πολύ σοφό να μην ακουστεί ο βλακώδης αντίλογος ότι πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση... που δήθεν μεγαλοποιήθηκε...
Γιατί στην Ελλάδα οι μεμονωμένες περιπτώσεις... κλοπών και λαμογιών είναι χιλιάδες επί χιλιάδων...
Του Γιώργου Κράλογλου ~ capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου