Ωστόσο το λατινικό «κάσσις-κασσίς» θυμίζει και την «καυσία», το πλατύγυρο καπέλο των αρχαίων Μακεδόνων.
Στην Κρήτη και τα Επτάνησα, η λέξη σώζεται ακόμα με την αρχική της ονομασία, ενώ...
στην υπόλοιπη Ελλάδα μετέπεσε στη σημασία της αλωπεκιάσεως της κεφαλής, (της φαλάκρας δηλαδή), όπου κασίδα=φαλάκρα και κασιδιάρης o φαλακρός.
Ακόμα: Cassis = κράνος = κάσκα
Η κασσίδα δημιούργησε την λέξη κασσιδιάρης, αυτός δηλαδή που φοράει την κασσίδα.
Κασσίδα είναι όμως και πάθηση του τριχωτού της κεφαλής.
Τα μαλλιά να παίρνουν μια φολιδωτή εμφάνιση σαν του αλυσιδωτού κράνους και μετά πέφτουν με αποτέλεσμα ο κασσιδιάρης να μένει χωρίς μαλλιά.
Τα μαλλιά να παίρνουν μια φολιδωτή εμφάνιση σαν του αλυσιδωτού κράνους και μετά πέφτουν με αποτέλεσμα ο κασσιδιάρης να μένει χωρίς μαλλιά.
Πηγή: Τάκης Νατσούλης ~ Λέξεις και φράσεις παροιμειώδεις
Όντως. Και ο χαλκός της περικεφαλαίας φέρνει φαλάκρα με μακροχρόνια χρήση - εξ ού και η συνωνυμία "cassis-κασσίδα".
ΑπάντησηΔιαγραφή