Δικαστικό «φρένο» στο παράνομο downloading μέσω παρόχου

Δικαστικό «τείχος» στο παράνομο downloading ύψωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφαση 4658/2012, η οποία εκδόθηκε πριν από περίπου 20 ημέρες.

Είναι η πρώτη δικαστική απόφαση με την οποία υποχρεώνονται πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο να λάβουν τα απαραίτητα τεχνολογικά μέτρα, ώστε να απαγορεύσουν την πρόσβαση σε τοποθεσίες του Ιντερνετ όπου οι χρήστες μπορούν να «κατεβάσουν» τραγούδια, ταινίες ή άλλα ψηφιακά αρχεία κατά παράβαση του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων.


Με την απόφαση έγινε δεκτό το αίτημα οργανισμών συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων επί μουσικών και οπτικοακουστικών έργων και ουσιαστικά εφαρμόζεται για πρώτη φορά το άρθρο 64 Α του ν. 2121/1993 που ενσωματώνει πρόβλεψη Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη δυνατότητα λήψης ασφαλιστικών μέτρων κατά των διαμεσολαβητών (παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου), οι υπηρεσίες των οποίων χρησιμοποιούνται από τρίτο για την προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή συγγενικού δικαιώματος. Παρόμοιες αποφάσεις έχουν ήδη εκδοθεί σε άλλα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αποσκοπούν στην προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο χωρίς να θίγονται τα δικαιώματα των χρηστών.


Η απόφαση
Στο σκεπτικό της απόφασης, με βάση τη γνωμοδότηση αναπληρωτή καθηγητή Πληροφορικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών περιγράφεται το εφικτό, η διαδικασία και το κόστος της διακοπής πρόσβασης των συνδρομητών παροχών υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) σε συγκεκριμένη διεύθυνση διαδικτύου (IP address) ή και σε συγκεκριμένο όνομα δικτυακού τόπου (domain name).

«Το αίτημα του χρήστη για την πρόσβαση σ' ένα διαδικτυακό πόρο περιλαμβάνει πληροφορία για τον αποδέκτη: την πλήρη διεύθυνση του αιτούμενου πόρου, συμπεριλαμβανομένης της διεύθυνσης δικτύου (IP address) όπου φιλοξενείται ο πόρος. Αν η διεύθυνση δεν είναι γνωστή, πρέπει να είναι γνωστό το όνομα του δικτυακού τόπου (domain name) όπου φιλοξενείται ο πόρος. Σε αυτήν την περίπτωση, κατάλληλες διατάξεις του υπολογιστή του χρήστη στέλνουν αίτημα στην κατανεμημένη Υπηρεσία Ονομάτων Δικτυακών Τόπων (Domain Name Service-DNS), προκειμένου να ενημερωθούν για τη διεύθυνση (ή τις διευθύνσεις) διαδικτύου που αντιστοιχεί(-ούν) στο συγκεκριμένο όνομα. Το αίτημα μεταβιβάζεται στις κατάλληλες διατάξεις του παρόχου υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) και ειδικότερα στους δρομολογητές (routers) και μέσω αυτών αποστέλλεται στον τελικό προορισμό του. Στη διαδρομή μεσολαβούν και άλλοι δρομολογητές ή άλλες διατάξεις μετάδοσης του αιτήματος, μέχρι αυτό να καταλήξει στον αποδέκτη-φιλοξενητή του αιτούμενου πόρου, μέσω δρομολογητή του Παρόχου Υπηρεσιών Διαδικτύου του αποδέκτη, και της κάρτας δικτύου και κατάλληλου λογισμικού του αποδέκτη (π.χ. εξυπηρετητής Παγκόσμιου Ιστού, η απάντηση στο αίτημα από τον αποδέκτη (π.χ. η αποστολή του αιτούμενου πόρου/ ιστοσελίδας προς τον αιτούντα χρήστη) γίνεται με την ακριβώς αντίστροφη διαδικασία εμπλέκοντας τις ίδιες διατάξεις και πρωτόκολλα, με τελικό αποδέκτη τον αιτούντα μέσω των διατάξεων του IPS του», περιγράφεται μεταξύ άλλων στην απόφαση.

agelioforos.gr