Συγκεκριμένα, στο κείμενό του ο κ. Πολύδωρας αναφέρει ότι...
«σε πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου, πληροφορηθήκαμε σχετικά με το ανήθικο και ανιστόρητο θεατρικό (τρόπος του λέγειν) «έργο» «Αθανάσιος Διάκος: Η επιστροφή» μιας, αυτοαποκαλούμενης και αναγνωριζόμενης και συνδοξαζόμενης ως τέτοιας υπό των ομοϊδεατών της, συγγραφέως, ηθοποιού και σκηνοθέτιδος, το οποίο σπιλώνει τη μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, του αυτοπροαιρέτως θυσιασθέντος με μαρτυρικό θάνατο και μη προδώσαντος την πίστη του, με τη γενναιόφρονα απάντησή του στον Ομέρ Βρυώνη τον Απρίλη του 1821, στη Λαμία, «εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός και θα πεθάνω», του Αθανασίου Διάκου. Όπως διαβάζουμε στα σχετικά δημοσιεύματα και είδαμε στο επίσης δημοσιευθέν και εξοφθάλμως εξευτελιστικό οπτικό υλικό (φωτογραφίες), η βλάσφημη καλλιτέχνις παρουσιάζει τον μεγάλο οπλαρχηγό ως «βαρύμαγκα ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου, με τζιν και τσαρούχια, που βρίζει και δέρνει την έγκυο γυναίκα του επειδή τη ζηλεύει, ώσπου εκείνη τελικά τον απατά με έναν Κούρδο λαθρομετανάστη και τη δολοφονεί». Και όλα αυτά, υπό τις «ευλογίες» του αρμόδιου Υπουργείου δια των εποπτευομένων Οργανισμών του, όπως του «Φεστιβάλ Αθηνών», που όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά και στήριξε το εν λόγω «έργο» χρηματοδοτώντας το!
Γίνεται ήδη πολλή δημόσια συζήτηση και κριτική σχετικά με τη χρηματοδότηση του «έργου» από το κράτος, αλλά και σχετικά με το σημείο - θέατρο όπου παρουσιάζεται ή προεβλήθη η κινηματογραφική εκδοχή του (ταινία). Ασφαλώς και πρόκειται για θέματα σημαντικά. Όμως υπάρχει και ένα άλλο κεφάλαιο, κατά πολύ σοβαρότερο, το οποίο τεχνηέντως παραλείπει ή αποκρύπτει η πλειοψηφία των «διαφωτιστών» δημοσιογράφων. Και αυτό είναι η λοιδορία που διενεργείται σε βάρος των εθνικών μας συμβόλων. Η βεβήλωση ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες και εθνομάρτυρες, από τον μακρύ κατάλογο του 1821, ο οποίος έδωσε το αίμα του, τη ζωή του, για να είμαστε εμείς οι απόγονοί του σήμερα ελεύθεροι. Εννοείται, όσο μας το επιτρέπουν οι «καλλιτέχνες» αυτού του τύπου και οι υποστηρικτές τους. Και κάποιοι να τον εξευτελίζουν! «Ποιητική αδεία» και «χάριν της τέχνης», τολμούν και λέγουν! Και εμείς αυτό πρέπει να το παραβλέψουμε! Ή να το ανεχθούμε. Από δειλία ίσως; Να επικεντρωθούμε λέει η κυρίαρχη βάση κριτικής, στα 41.000 ευρώ που δαπανά το Υπουργείο μεσούσης της κρίσεως για να προβληθεί το ανοσιούργημα στο Φεστιβάλ Αθηνών και να ξεχάσουμε την κακουργηματική διαστρέβλωση της ιστορίας της Ελλάδος.
Επειδή δεν γίνεται -είναι θέμα συνείδησης- να διαγράψουμε την ιστορία μας και τα φωτεινά ορόσημα του παραδείγματος των ηρώων μας και να ακυρώσουμε όλους τους αφηγητές και ιερουργούς του εθνικού μας αφηγήματος, όπως τον Παπαδιαμάντη, τον Φώτη Κόντογλου ή τον Σπύρο Μελά και τόσους άλλους, παραδιδόμενοι σαν φοβισμένα «ζαγάρια» σε ανιστόρητους διαστρεβλωτές, ψυχανώμαλους καλλιτέχνες, εμπόρους της εκκεντρικότητας και σκοτεινούς πράκτορες που στοχεύουν στην οριστική διαγραφή της Ελλάδας και των Ελλήνων από τον ιστορικό, πολιτιστικό και γεωγραφικό χάρτη και την παράδοσή της εν ονόματι της «τέχνης» άνευ όρων στους επικυρίαρχους της παγκοσμιοποίησης.
Επειδή δεν μπορεί ο κάθε εθνικά ασυναίσθητος, ο κάθε βέβηλος, ο κάθε ανθέλληνας να φτύνει στους τάφους μας. Στους τάφους των προγόνων μας. Δήθεν στο όνομα της «τέχνης».
Επειδή η πράξη τους είναι ποινικώς κολάσιμη.
Επειδή δεν δίνεται σε κανέναν το δικαίωμα του εξευτελισμού των εθνικών μας συμβόλων, της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας και της ανδρείας και του ήθους των ηρώων προγόνων μας.
Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1) Τι προτίθεται να πράξει το αρμόδιο Υπουργείο και η Κυβέρνηση συνολικά, γι’ αυτό το περιστατικό; Το θεωρεί μήπως ασήμαντο; Θα αναλάβει να απαντήσει; Το θεωρεί ανάξιο απαντήσεως; Ή με την ανοχή και στήριξή του, δήθεν στο όνομα της τέχνης και της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης, θα συνεχίσει να παροτρύνει εκουσίως ή ακουσίως και άλλους βέβηλους της ιστορίας να αναλάβουν δράση, εκτελώντας «συμβόλαια θανάτου» κατά της Ελλάδος, των εθνικών χαρακτηριστικών και συμβόλων της, όπως είναι οι εθνομάρτυρές της;
2) Πώς προβάλλεται ο ελληνικός πολιτισμός στο εξωτερικό και πώς προωθείται ο τουρισμός, όταν οι λάτρεις της αρχαίας και σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας και όσοι σέβονται το πνεύμα των Φιλελλήνων του 1821, και πληροφορούνται πως «εμείς οι ίδιοι» εξευτελίζουμε τα εθνικά μας σύμβολα, βωμολοχούντες αισχρά και επιδοτούντες τους «δημιουργούς»;
3) Είσθε σε θέση να εκτιμήσετε τι θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε γειτονική χώρα (Ευρωπαϊκή, Βαλκανική, Μεσογειακή ή Μεσανατολίτικη) αν κάτι ανάλογο στο θέατρο ή στο σινεμά ή σε όποια μορφή τέχνης ελάμβανε χώρα; Και πώς αναλόγως αντιδράτε.
Π.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου