Η ελληνική καταγωγή του αλφαβήτου

Σ' αυτό το θέμα θα αναφερθούμε σχετικά με το αλφάβητο και πως από ιστορικές πηγές αποδεικνύεται ότι ήταν γνήσια και αποκλειστικά των Ελλήνων γέννημα.

Και ότι η γενικότερα κρατούσα αντίληψη στον χώρο των επιστημόνων περί καταγωγής του αλφαβήτου από τους Φοίνικες αποτελεί μια θεωρία που πάρα πολύ εύκολα καταρρίπτεται, όχι γιατί ο σωβινισμός μας επιβάλλει κάτι τέτοιο, απεναντίας αλλά διότι απλούστατα οι ίδιες οι ιστορικές πηγές και τα γεγονότα τα ιστορικά επιτυγχάνουν αυτή την κατάρριψη!

Ο Πλούταρχος στα «Συμποσιακά» ( Βιβλ. Θ΄πρβ.β΄) εξηγεί πως από την πρωτόγονη εκφώνηση του α α α! , προήρθε η προφορά του άλφα και όχι από το φοινικικό άλεφ .

Ακόμη αναφέρεται στους Βοιωτούς οι οποίοι πρώτοι με την κεκλιμένη κεφαλή του βοός προς τα δεξιά παρέστησαν το σχήμα του γράμματος άλφα. 

Επίσης ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» του ( βιβλίο Γ΄ σελ. 222), αναφέρει ότι στα Γάδειρα υπήρχαν γραμμένες επτάπηχες πλάκες προς τιμή του Ηρακλή, δηλαδή σε εποχή κυριολεκτικά προϊστορική είχαν γραφεί σε άγνωστη γλώσσα. 

Κι εδώ γίνεται λόγος για την Μαγδαληναία εποχή, κάτι που κυριολεκτικά ανατρέπει τις μέχρι πρότινος ίσως και μέχρι σήμερα υποστηριζόμενες απόψεις των ειδικών και αρμοδίων, ότι δηλαδή η γραφή είναι το πλέον νεώτερο απόκτημα του ανθρώπου!!!Όταν όμως υπάρχει η ανακάλυψη της πινακίδας του Δισπιλιού Καστοριάς με γραφή Γραμμική Α΄ , και η οποία χρονολογείται περί το 5000 π. Χ., τότε εύλογο είναι να σκεφτεί κάποιος, ο πιο απλός νους, ότι για να υφίσταται γραφή το 5000 π.Χ. εννοείται πως δεν έπεσε ως επιφοίτηση στα κεφάλια των τότε ανθρώπων και ότι είχε προηγηθεί μία σταδιακή εξέλιξη πολιτισμική για να φτάσει στην γραφή ο άνθρωπος.

Άρα γίνεται λόγος για κάποιες χιλιετίες πίσω που απετέλεσαν τον πρόδρομο της γραφής. Μιλάμε λοιπόν για ύπαρξη πολιτισμού όχι πια πρωτόγονου αλλά νοήμονος αρκετά, που εξελίχθηκε ο λόγος και η γραφή έως το 5000 π.Χ.Και για του λόγου το αληθές, για το πανάρχαιο του ελληνικού πολιτισμού και της γραφής, διαβάζουμε στα αποσπάσματα του έργου του Μεσσήνιου Ευήμερου, « Ιερά Αντιγραφή», αποσπάσματα που έχουν σωθεί από τον Ρωμαίο ποιητή Έννιο, και τον Διόδωρο Σικελιώτη, διαβάζουμε λοιπόν σε αυτά κατά την περιγραφή της νήσου Παγχαίας που κάνει, ότι οι Παγχαίοι ήσαν πανάρχαιοι Κρήτες και οδηγήθηκαν σε αυτό το νησί, που βρισκόταν πέρα από την Αραβική θάλασσα απέναντι από την Ινδική, από τον Δία. Έδειχναν μάλιστα γραπτά κείμενα πάνω σε στήλες και έλεγαν ότι γράφηκαν κατ’ επιταγή του Διός.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης πάλι, στο έκτο βιβλίο του παραγρ. 1, 30 και 5, αναφέρει ότι « στο Ιερό του Τριφυλλίου Διός» το οποίο είχε εγκαθιδρυθεί από τον ίδιο τον Δία όταν αυτός βασίλευε την Οικουμένη, υπήρχε πανάρχαια και χρονολογικά απροσδιόριστη, Χρυσή Ιερή Στήλη πάνω στην οποία ήταν γραμμένες κεφαλαιώδεις πράξεις μεταξύ του Ουρανού και του Κρόνου και του Δία.Βλέπουμε λοιπόν τους πανάρχαιους Κρήτες Πελασγούς, να οδηγούνται από τον Δία και αφού περνούν την περιοχή της Φοινίκης, της Παλαιστίνης της Αραβίας και της Περσίας να φθάνουν και να εγκαθίστανται στα νησιά του Ινδικού και στο νησί Παγχαία και από εκεί αργότερα που λογικά πολλαπλασιάσθηκαν, πέρασαν από τον Περσικό κόλπο στην Μεσοποταμία όπου και ονομάσθηκαν Σουμέριοι.

Τώρα αν αυτά σε κάποιους μπορεί να φαίνονται « τραβηγμένα» ή εφευρήματα αυτών που θέλουν να παρουσιάσουν τους Έλληνες πανταχού και μόνους παρόντες, δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από αυτό που κάνω και είναι η παράθεση των ιστορικών πηγών. Αυτό σημαίνει πως δεν τα λέω εγώ ούτε οποιοσδήποτε άλλος ευφάνταστος νους παρά η ίδια η Ιστορία δια των πηγών που ευτυχώς μας έχουν διασωθεί( τα ελάχιστα από αυτά που υπήρχαν, δυστυχώς), και που μπορεί ο καθένας να τα ψάξει και να διαπιστώσει του λόγου το αληθές.Σε επόμενο θέμα μας θα δούμε και άλλες πηγές που μαρτυρούν την καταγωγή του αλφαβήτου από τους Έλληνες, κυρίως δε την σχέση και ομοιότητα της ιερογλυφικής γραφής των Ετεοκρητών με αυτήν της Χετταϊκής.

ΚΕΙΜΕΝΟ:ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ

©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ/visaltis.net

ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ «ΜΙΛΟΥΝ» ΕΛΛΗΝΙΚΑ

10:21 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

«…Ο Ινδοευρωπαίος είναι ένα παραϊστορικό κατασκεύασμα, που έχει γεμίσει χιλιάδες σελίδες και μπαινοβγαίνει στις βιβλιοθήκες, χωρίς, τελικά, να βοηθήσει, με την παρουσία του, στη λύση προβλημάτων που σχετίζονται με τις ατελείωτες συζητήσεις για την εθνογένεση, τις εθνικές γλώσσες, την κοιτίδα των πολιτισμών και τον επιμέρους χαρακτήρα των ευρωπαϊκών λαών…»
Γ. Χουρμουζιάδης, τέως βουλευτής Κ.Κ.Ε.

Έχουμε επανειλημμένως εκφράσει την άποψή ότι η ελληνική γλώσσα είναι πολύ αρχαιότερη από όσο προσπαθούν κάποιοι, εθελημένα ή αθέλητα, και χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Η πλειοψηφία της επιστημονικής-φιλολογικής και κυρίως γλωσσολογικής κοινότητας είτε στηριζόμενη σε κατασκευάσιμα\παραποιημένα στοιχεία, είτε χρησιμοποιώντας ακλόνητα «επιστημονικά» δόγματα (δεν ωθούν τα νέα παιδιά σε ελεύθερη – αμερόληπτη έρευνα και δεν δέχονται καμία άλλη άποψη αντίθετη προς την δική τους, αλλά αντιθέτως επιχειρούν να υποβαθμίσουν την όποια «παρασπονδία» από μέρους των εκκολαπτόμενων επιστημόνων) επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα την κρατούσα παγιωμένη αντίληψη.

Δυστυχώς όμως γι αυτούς και ευτυχώς για εμάς υπάρχουν αναμφισβήτητα στοιχεία που εάν κάποιος μπει στην διαδικασία να ερευνήσει, θα του ξετυλίξουν ένα τεράστιο και όμορφο «παραμύθι» που φτάνει χιλιάδες χρόνια πριν…
Οι «πέτρες μιλούν» καταρρίπτοντας κάθε μύθο περί φοινικικής προέλευσης του αλφαβήτου μας. (Πληροφορίες από το βιβλίο του Χ. Λαγού «Ελληνική Γραφή»)

- Ελληνικά γράμματα σε αγγεία της Μήλου.
Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Δαυλός» (τεύχος 204), ο έφορος αρχιοτήτων Α. Σαμψών δήλωσε πως ανακαλύφθηκε στο εν λόγω νησί ένας μεγάλος αριθμός αγγείων από τάφο της πρωτοκυκλαδικής περιόδου (3000π.Χ). Τα σύμβολα πάνω τους μοιάζουν καταπληκτικά, όπως ο ίδιος δηλώνει, με ελληνικά γράμματα.

- Ελληνικά γράμματα σε όστρακο και αγγείο στα Γιούρα Αλοννήσου. 
Το κεραμικό όστρακο χρονολογείται μεταξύ του 5.000-4.500 π.Χ και φέρει πάνω του εγχάρακτα σύμβολα (Α, Υ, Δ πιθανώς πρόκειται για την λέξη αυδή, που σημαίνει φωνή. Επίσης τα γράμματα Χ, Ν.) παραπλήσια στα ελληνικά γράμματα.

- Ξύλινη πινακίδα στο Δισπηλιό Καστοριάς. 
Σε ανασκαφές που διεξήχθηκαν στην όχθη της λίμνης της Καστοριάς κοντά στην περιοχή του Δισπηλιού ανακαλύφθηκε ένας οικισμός. Μεταξύ των άλλων ευρημάτων και μία ξύλινη πινακίδα που είχε χαραγμένα διάφορα σύμβολα. Σύμφωνα με την επίσημη χρονολόγηση που διεξήχθη με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα (C14), η επιγραφή κατατάσσεται το 5.250 π.Χ, ενώ πολλοί ερευνητές έχουν εκφράσει την άποψη πως πιθανόν να ανήκει και στο 7.250 π.Χ, άποψη που δεν έχει αποδειχθεί. Τα σύμβολα της πινακίδας μοιάζουν με αυτά της Γραμμικής Α’.

- Λίθινη σφραγίδα στα Γιαννιτσά. 
Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Π. Χρυσοστόμου (περιοδ. Δαυλός, τεύχος 244) η σφραγίδα αυτή χρονολογείται το 5.000 π.Χ. Περιέχει τρεις σειρές συμβόλων που μοιάζουν με τα ελληνικά γράμματα. Σύμφωνα μάλιστα με τον κ. Χρυσοστόμου: «Το Ανατολικό Δόγμα δεν ισχύει πλέον. Από καιρό υπήρχαν υποψίες, αλλά αυτή τη φορά η τύχη είναι με το μέρος μας». –Δημ. «Άρα η παγκόσμια ιστορία θα πρέπει να ξαναγραφτεί, τουλάχιστον ως προς την καταγωγή του πολιτισμού»; -Αρχ. «Έτσι πρέπει να γίνει».

- Ελληνική γραφή 9.500 ετών στην Ινδία. 
Ο ανταποκριτής του BBC στο Νέο Δελχί, Ρατζιγιάσρι Ράο μετέδωσε το 2002. «Θαλάσσιοι επιστήμονες στην Ινδία θεωρούν ότι ένας από τους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος χώρους των δυτικώνν ινδικών παραλίων ίσως να έχει ηλικία 9.000 ετών…. Εδώ πλέον για πρώτη φορά βρίσκονται ενδείξεις ανθρωπίνων γεωμετρικών κατασκευών ηλικίας 9.500π.Χ. κάτω από την επιφ άνεια της θάλασσας. Γνωστή ως κόλπος της Cambay η περιοχή, αποκτά ιδιάζον αρχιολογικό ενδιαφέρον… Η πόλη βρίσκεται σε βάθος 40μ. και σε μήκος 3 τετραγωνικά χλμ. Έχει ανασυρθεί τεράστιος αριθμός ευρημάτων (εργαλεία, αγγεία, ανθρώπινα ομοιώματα, οστά, οικειακά είδη, κλπ), το σημαντικότερο όμως απόκτημα είναι ένα κομμάτι από πέτρινο έργο τέχνης, πάνω στο οποίο διακρίνονται ανάγλυφα ίχνη ελληνικής αλφαβητικής γραφής. Οι Ινδοί μελετητές έχουν καταλήξει ότι πρόκειται για μία μορφή πρώιμης γραφής. Διακρίνονται τα σύμβολα Μ, Υ, Ο.
(περιοδ. Δαυλός, τεύχ. 243, απόσπ. Άρθρου του Μ. Μαμανέα).

- Η πινακίδα του Γκλοζελ.
Στο χωριό της Γαλλίας Γκλόζελ, που βρίσκεται 20χλμ νότια της πόλης Βισύ, ανακαλύφθηκαν το 1924 από τους Κλώντ και Εμίλ Φραντέν πινακίδες και δύο ενεπίγραφα χαλίκια, τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 10.000 π.Χ.! Μερικά από τα σύμβολα που γίνονται αντιληπτά είναι τα: Θ, Ξ, Φ, Μ, Τ, Π, Ε, Λ, όχι σε αυτήν ακριβώς την μορφή προφανώς.

- Λίθινη επιγραφή στο Grave Creek στην Δ. Βιρτζίνια των Η.Π.Α. 
Ανακαλύφθηκε το 1838 σε ταφικό μνημείο. Διακρίνονται τα γράμματα: Τ, Σ, Λ, Α, Χ, Κ. Αβέβαιη χρονολόγηση.

- Επιγραφή που βρίσκεται σε ένα ειδώλιο της νεολιθικής εποχής από τον Πρόδρομο Καρδίτσας, στην οποία απεικονίζονται σαφώς οι χαρακτήρες L, Θ, Σ και χρονολογείται περίπου το 5.000 π.Χ.

Τα προαναφερθέντα ευρήματα αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος του συνόλου των αρχαιολογικών ανακαλύψεων, που αποδεικνύουν ότι η ελληνική γραφή είναι πολύ αρχαιότερη των εξ Ανατολών γραφών. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί σε σχέση με τι ακούμε, εξετάζοντάς το ενδελεχώς.

Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή οι Φοίνικες μας έδωσαν το αλφαβητό τους τον 8ο αι. π.Χ. Τον 8ο αι., σύμφωνα ξανά με την επίσημη ιστορική χρονολόγηση γράφτηκαν τα ομηρικά έπη, τα οποία μέχρι σήμερα αποτελούν κατά κοινή ομολογία, το τελειότερο συγγραφικό έργο ανά τον κόσμο. Οι λέξεις που περιέχουν… άπειρες.
Επομένως, όπως γίνεται αντιληπτό στον καθέναν, αλλά και σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση, για να επιτευχθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα απαιτείτο γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών.

Ας υπογραμμιστεί ιδιαίτερα ότι η ελληνική γλώσσα περιέχει τουλάχιστον 800.000 λήμματα και η αμέσως επόμενη ακολουθεί με 250.000 λήμματα.

Πώς άραγε εξηγείται αυτό; Οι αρμόδιοι που έχουν οργανώσει όλη αυτή την «ιστορία» περί Ινδοευρωπαίων, Φοινίκης, Μεσοποταμίας, κλπ, τι έχουν να πουν;

L1 από το pygmi.gr -http://olympia.gr