Φορολογία ακινήτων ~ Απίστευτος τσαρλατανισμός

Από την στιγμή που μας φορολογούν με βάση τον αυθαίρετο ορισμό της αξίας των ακινήτων από το ίδιο το κράτος, γιατί δεν δέχονται στην ίδια τιμή να πάρουν τα ακίνητά μας, έναντι των οφειλών μας; 

Όχι μόνο για όσα χρήματα χρωστάμε στο δημόσιο, αλλά και προς τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δηλαδή, για τις οφειλές μας προς το σύνολο του δημόσιου τομέα. Αφού πιστεύουν τις τιμές που ορίζουν, ας τις υποστηρίξουν. 

Η πρόταση είναι απλή και τίμια: Πιστεύουν ότι οι λεγόμενες αντικειμενικές τιμές με βάση τις οποίες φορολογούν τον κόσμο είναι πραγματικές;  Πιστεύουν ότι το σπίτι μας κάνει πράγματι όσο λένε οι πίνακές τους; Ας έρθουν, λοιπόν, να το πάρουν στην τιμή που λένε και να απαλλάξουν τους πολίτες έτσι από το «βάρος» των οφειλών.

 
Διότι εμείς και άλλα δέκα εκατομμύρια κάτοικοι αυτής της χώρας πιστεύουμε ότι μας κάνουν πλάκα.  Ότι οι τιμές που έχουν ορίσει  ως αντικειμενικές και με βάση τις οποίες μας καλούν να πληρώσουμε φόρους επί φόρων, είναι αυθαίρετες, άδικες και αναδεικνύουν για άλλη μία φορά το αδίστακτο πρόσωπο του ελληνικού κράτους.

Ο κάτοχος ακινήτων είναι ο πιο βαριά φορολογούμενος στην Ελλάδα! Έχει φορολογηθεί μία φορά για τα εισοδήματα που συγκέντρωσε και με τα οποία αγόρασε το ακίνητο. Έχει φορολογηθεί δεύτερη φορά με τον φόρο αγοράς. Έχει φορολογηθεί πολλές ακόμη φορές μέσω του λογαριασμού του ρεύματος  ή τις απαιτήσεις των δήμων. Έχει φορολογηθεί «εκτάκτως» με τα χαράτσια και τους φόρους πολυτελείας. Και προβλέπεται να τον φορολογούν μονίμως στο μέλλον, επειδή τα ακίνητα δεν έχουν ρόδες για να σηκωθούν να φύγουν κι αυτά από αυτή την χώρα. Με τι φόρο; Με όσο τους λείπει κάθε φορά για να κλείσουν τις τρύπες στους προϋπολογισμούς τους.

Και πάμε τώρα στο πιο ουσιαστικό: Δεν φτάνει που έχουν πεθάνει τους ανθρώπους στους φόρους, το κάνουν και με έναν τρόπο που ταιριάζει μόνο σε πειρατές. Ορίζουν αντικειμενικές τιμές που δεν έχουν πλέον την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα.

Τα ακίνητα έχουν μηδενική αξία. Όλοι θέλουν να πουλήσουν και δεν υπάρχει αγοραστής. Πόσο μάλλον στις λεγόμενες αντικειμενικές τιμές! Το μόνο αντικειμενικό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι με την υπερφορολόγηση των ακινήτων προχωρούν στην πράξη στην δήμευσή τους. (Ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, στη δήμευση των όποιων καταθέσεων υπάρχουνε).

Κρατούν στα χαρτιά ψηλά τις τιμές για να μπορούν να δικαιολογούν φόρους που δεν ανταποκρίνονται στα όσα πραγματικά συμβαίνουν στην αγορά. Κι όχι  μόνο αυτό! Έχουν σακατέψει την αγορά ακινήτων και δεν έχουν στο τέλος καταφέρει το παραμικρό. Οι αποφάσεις τους χαρακτηρίζονται από ερασιτεχνισμό, αλαζονεία και  ανοησία.

Μόνο ένας ανόητος δεν μπορεί να καταλάβει ότι με την διάλυση μιας ολόκληρης αγοράς δεν υπάρχουν κερδισμένοι.

Αφού μας λένε ότι δεν μας κοροϊδεύουν, ας πάρουν τα ακίνητά μας στις τιμές που λένε. Κι έτσι να απαλλαγούμε από τα δάνειά μας προς τις κρατικές τράπεζες, προς τις εφορίες και προς  τα ασφαλιστικά ταμεία. Μία τσέπη δεν είναι όλα αυτά στο τέλος; Αλλά δεν θα το κάνουν! Διότι ξέρουν ότι πρόκειται για ψέμα. Αντίθετα, αν τους δωρίζαμε ένα διαμέρισμα έναντι μιας οφειλής ενός ευρώ, θα έσπευδαν να αλλάξουν σε μία νύκτα τους νόμους για να μπορούν να κάνουν δεκτή την προσφορά! Τα δικά τους - δικά τους και τα δικά μας και πάλι δικά τους.

Θανάσης Μαυρίδης