Είδε και αποείδε ο Β. Σόιμπλε ότι δεν μπορούσε να πείσει τον γερμανικό και τον διεθνή Τύπο πως δεν θα υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους, και αποφάσισε να αποκαλύψει το σχέδιο.
Εκλογές έρχονται σε λίγες εβδομάδες, καλύτερα να το αποκαλύψω για να σταματήσει η κουβέντα για το «κούρεμα» και να μην γίνει κανένα εκλογικό ατύχημα, θα πρέπει να σκέφθηκε.
Φυσικά, το σχέδιό του δεν αποτελεί έκπληξη.
Προβλέπει απομείωση του χρέους μέσω επιμήκυνσης, χαμηλότερων επιτοκίων και νέο πακέτο για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2014-2016 και ίσως των επόμενων χρόνων.
Με αυτόν τον τρόπο, η Γερμανία θεωρεί ότι επιτυγχάνει με έναν σμπάρο αρκετά τρυγόνια.
Αποφεύγει το πολιτικό ναρκοπέδιο του «κουρέματος» του χρέους. Ικανοποιεί σε σημαντικό βαθμό τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για συνέχιση της χρηματοδότησης του ελληνικού προγράμματος και συμβάλλει στη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας και στη μη διάχυση της κρίσης σε άλλα κράτη-μέλη της ΟΝΕ.
Επιπλέον, το τρίτο πρόγραμμα επιτρέπει στη Γερμανία και στη Ε.Ε. να έχουν τοποτηρητές στην Ελλάδα για να ελέγχουν και να αξιολογούν την πορεία του προγράμματος προσαρμογής και να επηρεάζουν κρίσιμες αποφάσεις.
Ο κ. Στουρνάρας είχε αναφέρει στο παρελθόν ότι τα χρήματα που απαιτούνται για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού είναι λίγα. Και όντως είναι αν αναλογισθεί κανείς ότι η Ε.Ε. και το ΔΝΤ έχουν υποσχεθεί 240 δισ. ευρώ για τα δύο προγράμματα προσαρμογής, ενώ το χρηματοδοτικό κενό της περιόδου 2014-2016 δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 15 δισ.
Όμως, η Ιστορία δείχνει ότι οι πιστωτές δεν δίνουν νέα δάνεια χωρίς ανταλλάγματα.
Το αντάλλαγμα της Ελλάδας στα δύο πρώτα προγράμματα ήταν μέτρα λιτότητας που αναλογούσαν στο 30% του ΑΕΠ και οι μεταρρυθμίσεις. Ποια θα είναι τα νέα ανταλλάγματα που θα ζητήσουν στο πλαίσιο του τρίτου πακέτου που ανέφερε ο Β. Σόιμπλε;
Θα είναι η πιστή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που είχαν προσδιορισθεί στα δύο προηγούμενα προγράμματα ή κάτι περισσότερο;
Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς έχει δηλώσει ότι το μνημόνιο τελειώνει το 2014 μαζί με την ολοκλήρωση της χρηματοδότησης της χώρας από την Ε.Ε.
Το να έρθει την επόμενη χρονιά και να επαγγελθεί τη συνέχισή του επειδή λείπουν μερικά δισ. ευρώ θα αποτελέσει σημαντικό χάντικαπ για τον ίδιο και την παράταξή του.
Ιδίως αν το χρηματοδοτικό κενό είναι μικρό και δεν υπερβαίνει τα 15 δισ. ευρώ, οπότε θα μπορούσε να καλυφθεί πιθανόν με ίδια μέσα. Μόνο 4 δισ. ευρώ θα μπορούσαν να βρεθούν από την έκδοση νέων εντόκων γραμματίων με την έγκριση της ΕΚΤ.
Αυτό θα ανέβαζε το υπόλοιπο των εντόκων σε 19 δισ., εκεί δηλαδή όπου βρέθηκε πέρυσι τον Αύγουστο για να αναχρηματοδοτηθεί ομόλογο που έληγε και βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια της ΕΚΤ.
Επιπλέον, το δημόσιο θα μπορούσε να αντλήσει μερικά δισ. ευρώ από τη σύναψη κοινοπρακτικών δανείων με ξένες τράπεζες και την έκδοση νέων ομολόγων με τίμημα το τσουχτερό επιτόκιο.
Aκόμη, λίγα δισ. ευρώ θα προέρχονταν από την εξοικονόμηση των τόκων μετά τη μείωση των επιτοκίων κ.τ.λ., για τα οποία έχει δεσμευθεί η Ε.Ε. σε περίπτωση όπου η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα.
Αντίθετα, τα λεφτά του ΤΧΣ που έχουν απομείνει για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού τομέα δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν.
Φυσικά, η Γερμανία και η Ε.Ε. θα μπορούσαν να αποδεχθούν την παροχή μιας πιστωτικής γραμμής ύψους μερικών δισ. ευρώ προς την Ελλάδα χωρίς νέους όρους.
Έχουμε την εντύπωση ότι κάτι ανάλογο μπορεί να ζητήσει η Πορτογαλία, η οποία φαίνεται ότι θα έχει πρόβλημα χρηματοδότησης με το τέλος του μνημονίου το 2014.
Αν η Πορτογαλία καταφέρει να εξασφαλίσει την πιστωτική γραμμή από την Ε.Ε. χωρίς νέους όρους, θα είναι λογικό αυτό να γίνει επίσης και για την Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, η κάλυψη του εκτιμώμενου χρηματοδοτικού κενού των επόμενων χρόνων θα πρέπει να καταστεί προτεραιότητα της κυβέρνησης.
Αντί να βγαίνουν λοιπόν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και να σιγοντάρουν τα λεγόμενα του κ. Σόιμπλε περί τρίτου πακέτου, με πρόσχημα ότι θα είναι πολύ μικρό, θα ήταν καλύτερα να του το ξεκόψουν από την αρχή.
Dr. Money / Euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου