Πόσα «λεφτά υπάρχουν» στα... σεντούκια
Η υποχρεωτική καταγραφή των τόκων στις δηλώσεις για τα εισοδήματα του
2012 αναμένεται να οδηγήσει σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τις
πραγματικές αντοχές πολλών νοικοκυριών στην κρίση. Αν οι λογιστές έχουν
δίκιο, θα πρέπει να αναμένουμε εκπλήξεις.
Η υποχρέωση των φορολογουμένων να αναγράψουν τα ποσά των τόκων που εισέπραξαν από τις τράπεζες το 2012 μπορεί να εμπεριέχει εκπλήξεις.
Πιθανόν να εξηγεί εν μέρει τη στωικότητα με την οποία η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου αντιμετωπίζει τα άνευ προηγουμένου -για ανεπτυγμένη χώρα- μέτρα λιτότητας τα οποία ξεπερνούν το 30% του ΑΕΠ.
Ίσως εξηγεί επίσης εν μέρει το υψηλό ποσοστό, άνω του 60%, του πληθυσμού που τάσσεται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Πάντως, αρκετοί λογιστές με τους οποίους έτυχε να μιλήσουμε δήλωναν εντυπωσιασμένοι από το ποσοστό των πελατών τους που δήλωσαν τόκους άνω των 3.000 ευρώ για το 2012.
Σε ορισμένες, λίγες, περιπτώσεις, οι τόκοι ήταν μεγαλύτεροι από τα εισοδήματα που δηλώθηκαν, π.χ. συνταξιούχοι.
«Μια χήρα συνταξιούχος, με εισόδημα 9.000 ευρώ, ερχόταν κάθε χρόνο να της κάνω τη φορολογική δήλωση. Τη λυπόμουν και τη χρέωνα ένα πολύ μικρό ποσό. Φαντάσου την έκπληξή μου φέτος όταν δήλωσε τόκους 30.000 ευρώ. Της είπα ότι πλέον θα τη χρέωνα όπως τους υπόλοιπους και διαμαρτυρήθηκε», μας ανέφερε χαρακτηριστικά λογιστής.
Ίσως το δικό μας δείγμα των λογιστών να μην είναι αντιπροσωπευτικό.
Όμως, τα συμπεράσματα από την επεξεργασία των στοιχείων της ΓΓΠΣ θα είναι.
Να θυμήσουμε ότι οι συνολικές καταθέσεις των νοικοκυριών ανέρχονταν σε 135 δισ. ευρώ στα τέλη του 2012.
Με ένα μέσο καθαρό επιτόκιο της τάξεως του 3%, οι τόκοι που καταβλήθηκαν στους δικαιούχους ανήλθαν σε 4 δισ. ευρώ το λιγότερο, ενισχύοντας τα εισοδήματά τους.
Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει πολύς κόσμος με καταθέσεις αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ στις τράπεζες.
Αν μοιράζαμε ισόποσα τα 135 δισ. ευρώ στα 4,7 εκατ. άτομα που αντιπροσωπεύουν την εργατική δύναμη της χώρας και στα 2,7 εκατ. συνταξιούχους, θα αναλογούσαν λίγο περισσότερα από 18 χιλ. ευρώ στον καθένα.
Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν τα λεφτά που βρίσκονται σε τραπεζικές θυρίδες, στρώματα κ.α., δηλαδή εκτός τραπεζικού συστήματος, οπότε η κατά κεφαλήν κατάθεση ανεβαίνει.
Ο υπουργός οικονομικών Γ. Στουρνάρας έχει εκτιμήσει ότι αυτά τα ποσά ανέρχονται σε 20 δισ. ευρώ.
Φυσικά, ο προηγούμενος υπολογισμός με βάση την ισόποση κατανομή δεν είναι σωστός.
Όλοι γνωρίζουμε ότι κάποιοι έχουν μεγάλες καταθέσεις, ενώ άλλοι πολύ μικρά ποσά ή καθόλου.
Όμως, είναι επίσης σαφές ότι ένα αξιόλογο ποσοστό των νοικοκυριών έχει ένα καλό κομπόδεμα στην άκρη για ώρα ανάγκης.
Επομένως μπορεί να γκρινιάζει και να δυσανασχετεί, αλλά δεν αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα επιβίωσης, όπως δυστυχώς συμβαίνει με άλλους, ίσως το 20%-30% του πληθυσμού.
Dr. Money
Πιθανόν να εξηγεί εν μέρει τη στωικότητα με την οποία η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου αντιμετωπίζει τα άνευ προηγουμένου -για ανεπτυγμένη χώρα- μέτρα λιτότητας τα οποία ξεπερνούν το 30% του ΑΕΠ.
Ίσως εξηγεί επίσης εν μέρει το υψηλό ποσοστό, άνω του 60%, του πληθυσμού που τάσσεται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Πάντως, αρκετοί λογιστές με τους οποίους έτυχε να μιλήσουμε δήλωναν εντυπωσιασμένοι από το ποσοστό των πελατών τους που δήλωσαν τόκους άνω των 3.000 ευρώ για το 2012.
Σε ορισμένες, λίγες, περιπτώσεις, οι τόκοι ήταν μεγαλύτεροι από τα εισοδήματα που δηλώθηκαν, π.χ. συνταξιούχοι.
«Μια χήρα συνταξιούχος, με εισόδημα 9.000 ευρώ, ερχόταν κάθε χρόνο να της κάνω τη φορολογική δήλωση. Τη λυπόμουν και τη χρέωνα ένα πολύ μικρό ποσό. Φαντάσου την έκπληξή μου φέτος όταν δήλωσε τόκους 30.000 ευρώ. Της είπα ότι πλέον θα τη χρέωνα όπως τους υπόλοιπους και διαμαρτυρήθηκε», μας ανέφερε χαρακτηριστικά λογιστής.
Ίσως το δικό μας δείγμα των λογιστών να μην είναι αντιπροσωπευτικό.
Όμως, τα συμπεράσματα από την επεξεργασία των στοιχείων της ΓΓΠΣ θα είναι.
Να θυμήσουμε ότι οι συνολικές καταθέσεις των νοικοκυριών ανέρχονταν σε 135 δισ. ευρώ στα τέλη του 2012.
Με ένα μέσο καθαρό επιτόκιο της τάξεως του 3%, οι τόκοι που καταβλήθηκαν στους δικαιούχους ανήλθαν σε 4 δισ. ευρώ το λιγότερο, ενισχύοντας τα εισοδήματά τους.
Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει πολύς κόσμος με καταθέσεις αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ στις τράπεζες.
Αν μοιράζαμε ισόποσα τα 135 δισ. ευρώ στα 4,7 εκατ. άτομα που αντιπροσωπεύουν την εργατική δύναμη της χώρας και στα 2,7 εκατ. συνταξιούχους, θα αναλογούσαν λίγο περισσότερα από 18 χιλ. ευρώ στον καθένα.
Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν τα λεφτά που βρίσκονται σε τραπεζικές θυρίδες, στρώματα κ.α., δηλαδή εκτός τραπεζικού συστήματος, οπότε η κατά κεφαλήν κατάθεση ανεβαίνει.
Ο υπουργός οικονομικών Γ. Στουρνάρας έχει εκτιμήσει ότι αυτά τα ποσά ανέρχονται σε 20 δισ. ευρώ.
Φυσικά, ο προηγούμενος υπολογισμός με βάση την ισόποση κατανομή δεν είναι σωστός.
Όλοι γνωρίζουμε ότι κάποιοι έχουν μεγάλες καταθέσεις, ενώ άλλοι πολύ μικρά ποσά ή καθόλου.
Όμως, είναι επίσης σαφές ότι ένα αξιόλογο ποσοστό των νοικοκυριών έχει ένα καλό κομπόδεμα στην άκρη για ώρα ανάγκης.
Επομένως μπορεί να γκρινιάζει και να δυσανασχετεί, αλλά δεν αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα επιβίωσης, όπως δυστυχώς συμβαίνει με άλλους, ίσως το 20%-30% του πληθυσμού.
Dr. Money
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου