Περί καπνίσματος...

Ένα γελοίο για άλλες ευρωπαϊκές χώρες θέμα, αυτό της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, απασχολεί για μία ακόμη φορά την ελληνική δημοκρατία και ήδη η αρμόδια υφυπουργός Υγείας εξήγγειλε τη δημιουργία και κινητοποίηση μικτών(!) συνεργείων από αστυνομικούς, υπαλλήλους των περιφερειών και ίσως και κρατικούς υπαλλήλους, που θα ξαμοληθούν ανά τα καταστήματα και τους δημόσιους χώρους της χώρας, για να προβούν στο αυτονόητο: να εφαρμοστεί ο νόμος όπου δεν εφαρμόζεται! Όπως λέγαμε παλαιότερα για...
μικτά αποσπάσματα!

Και μιλάμε για γελοίο θέμα, γιατί αυτό που φαίνεται αυτονόητο σε Ευρώπη, Αμερική αλλά και… Τουρκία, δηλαδή η εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος στους χώρους που απαγορεύεται, με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας φαντάζει ως ο δέκατος τρίτος άθλος του Ηρακλή!

Μάλλον αποτελεί ιδιοσυστασία της φυλής και από αυτές τις ιστορικές ιδιομορφίες των Ελλήνων, για τις οποίες γράφουν οι ντόπιοι και ξένοι ιστορικοί, το γεγονός πως οι συμπολίτες μας αντιδρούν στην εφαρμογή και αυτού του νόμου με διάφορα φαιδρά επιχειρήματα του τύπου: «Φταίει η παγκοσμιοποίηση, φταίει το μνημόνιο, φταίει η Δύση που μας επιβάλλει τέτοιους νόμους …» ή το άλλο εξωφρενικό επιχείρημα: «Με ποιο δικαίωμα μου στερούν την ελευθερία να καπνίζω οπουδήποτε θέλω και μου περιορίζουν την προσωπική μου ελευθερία…». Θα έχετε ακούσει πλήθος τέτοια επιχειρήματα, προσπαθώντας να προστατεύσετε τον εαυτό σας από αρειμάνιους καπνιστές που καπνίζουν σε χώρους όπου αυτό απαγορεύεται.

Όποιος θέλει να δει πώς εφαρμόζεται μέχρι σήμερα -και γιατί όχι και αύριο- ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, ας περάσει μία βόλτα για να περιηγηθεί στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, για το οποίο ο χαρακτηρισμός «τεκές» είναι μάλλον επιεικής! Σε όλα τα αίθρια και τους διαδρόμους του (όσους δεν έχουν κλειστεί για να γίνουν γραφεία), το φουγάρο πάει σύννεφο! Μήπως η εφαρμογή του νόμου θα ήταν καλό να ξεκινήσει από τους χώρους στους οποίους εφαρμόζεται το δίκαιο και απονέμεται η δικαιοσύνη;




ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΗ
δικηγόρου