Χάσμα το οποίο υπήρχε, όσον αφορά αφενός μεν την επιμονή του κ. Γκρούεφσκι να μη δεχθεί καμιά μεταβολή στην συνταγματική ονομασία της χώρας του (δηλαδή "Μαλακεδονία") και στην απαίτηση του κ. Αχμέτι να γίνει δεκτή σύνθετη ονομασία, επειδή θεωρεί πως το πρωτεύον είναι η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που αδυνατούν να υλοποιηθούν όσο παραμένει η εκκρεμότητα της ονομασίας.
Να υποχώρησε ο κ. Γκρούεφσκι το αποκλείω. Όλη την πολιτική -επαγγελματική- σταδιοδρομία του την στηρίζει στην αδιάλλακτη στάση του, που αφενός καλύπτει την παντελή αδυναμία του να επιλύσει τα στοιχειώδη προβλήματα των Σκοπιανών, αφετέρου ρέει σε μεγάλο βαθμό το χρήμα των αποδήμων Σλάβων, προς ενίσχυση του αγώνα του (που δεν είναι άλλος, κατά την αντιπολίτευση, από τραπεζικές καταθέσεις και υπερχώριες εταιρίες). Τυχούσα υποχώρηση του κ. Γκρούεφσκι, θα σημάνει γι’ αυτόν τόσο το τέλος της πολιτικής όσο και το τέλος των εμβασμάτων.
Εχθές η Voria.gr είχε εκτενές ρεπορτάζ επί του θέματος, ώστε δεν χρειάζεται να επανέλθω.
Σημειώνω απλώς, ότι η μείζων αντιπολίτευση δεν προσήλθε στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής, καταγγέλλοντας τον κ. Γκρούεφσκι για νοθεία (δεν ιδρώνει το αυτί του από καταγγελίες).
Θα έλεγε κάποιος, πως ούτε ο κ. Αλί Αχμέτι μπορεί να υποχωρήσει, αφού επανειλημμένως έχει δεσμευθεί, πως δεν έχει νόημα να συγκυβερνήσει με το κόμμα τού κ. Γκρούεφσκι, όσο αυτός δεν υποχωρεί. Βεβαίως, τα λόγια των πολιτικών είναι «είπα-ξείπα», αν μάλιστα συνοδευτούν από ισχυρά επιχειρήματα.
(Ένα ισχυρό επιχείρημα είχε χρησιμοποιήσει ο Τσιάνο, υπουργός εξωτερικών του Μουσολίνι, όταν οι Αλβανοί φύλαρχοι δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους να προσδεθεί η Αλβανία στο ιταλικό άρμα. Επισκέφθηκα την Αλβανία, έγραψε στο Ημερολόγιό του, έχοντας μαζί μου μια βαλίτσα με χαρτονομίσματα. Την άλλη μέρα τον συνόδευαν οι Αλβανοί φύλαρχοι στο λιμάνι προς αναχώρηση «σείοντας την τρικολόρε» -την τρίχρωμη ιταλική σημαία-, έγραψε. Και μετά από λίγες ημέρες, αλβανική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε την Ρώμη, όπου παρέδωσε το στέμμα της Αλβανίας, στον Ιταλό βασιλιά, Βίκτορα Εμμανουήλ Γ΄).
Σε προηγούμενη συμφωνία των δύο ανδρών, πάλι ο κ. Αχμέτι είχε τις ίδιες διαφωνίες, αλλά και τότε υποχώρησε, άγνωστο με ποια ισχυρά επιχειρήματα. Είχε τονίσει πως δεν θα είναι πάντοτε σε θέση να καθησυχάζει τους Αλβανούς, που εμφανίζονται όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι η χώρα απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, λόγω της μη επίλυσης του προβλήματος του ονόματος.
Στη συνάντηση των δύο ηγετών, ο Αχμέτι είχε καταστήσει απολύτως σαφές ότι η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν έχει πολιτικό ορίζοντα και πως οι Αλβανοί δεν δέχονται το όνομα "Σλαβομακεδονία", καθώς με τον τρόπο αυτόν αγνοείται η δική τους αλβανική καταγωγή, χάνουν την υπομονή τους. (Είχε "πέσει στο τραπέζι" προ τριών ετών, η συζήτηση για ενδεχόμενη ονομασία "Σλαβομεκαδονία").
«Δεν συμφωνούμε σε ονόματα όπως "Σλαβομακεδονία", "Εθνική Δημοκρατία της Μακεδονίας" κ.λπ., θα συμφωνούσαμε όμως σε άλλα όπως π.χ. "Βόρεια Μακεδονία", "Άνω Μακεδονία" ή "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη"», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Καθίσταται σαφές και από τα λεγόμενα του κ. Αχμέτι ότι οι Αλβανοί αντιτίθενται σε ενδεχόμενη συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων, με βάση την οποία το όνομα θα εμπεριέχει σλαβομακεδονικό προσδιορισμό, δεδομένου ότι αμφισβητούν τον μονοεθνικό χαρακτήρα του κράτους.
Ο κ. Αχμέτι υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της ονομασίας «είναι περισσότερο συναισθηματικό και με ιστορική φόρτιση, αλλά και μια πληγή για την περιοχή η οποία επηρεάζει την ειρήνη και τη σταθερότητα» που, όπως σημειώνει, μπορεί και πρέπει να λυθεί.
Όλα αυτά, δεν μας επιτρέπουν αισιοδοξία, ότι κάτι θα αλλάξει στα Σκόπια με τη νέα κυβέρνηση -που είναι συνέχεια της προηγούμενης-, πλην εάν ο ξένος παράγοντας έχει αποφασίσει άλλως.
Ο Μακεδών / Voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου