Απαπα... ~ Ήταν αμερικανοκίνητη η ιστορία του Πολυτεχνείου;

Και για την Ιστορία, το κείμενο της περίφημης Πανσπουδαστικής Νο8.

H "εξέγερση του Πολυτεχνείου" οδήγησε στην πτώση Παπαδόπουλου και των ελεγχόμενων δημοκρατικών διαδικασιών που είχε δρομολογήσει (είχε καταργηθεί προ πολλού ο στρατιωτικός νόμος, υπήρχε Κυβέρνησις Μαρκεζίνη και επρόκειτο να διεξαχθούν εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974) και στην επικράτηση του ψυχασθενούς Ιωαννίδη και την απώλεια Εθνικού Κυπριακού εδάφους.

 
Συγκεκριμένα, μετά την εισβολή του στρατού και της αστυνομίας στο Πολυτεχνείο και τις συλλήψεις των φοιτητών στις 17 Νοεμβρίου 1973, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 του ίδιου μηνός ανετράπη με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορκίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησεως ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήτο ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας (ΕΣΑ), ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης.
 

ΥΓ: Βλέπουμε κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, μικρούς και μεγάλους, πολίτες και πολιτικούς, να καταθέτουν στεφάνια και να αφήνουν λουλούδια (κόκκινα γαρύφαλλα, κατά προτίμηση…) σε σε ένα τεράστιο ασώματο κεφάλι που «κοσμεί» τον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου. Τι είναι Και τι συμβολίζει;
 
Σίγουρα, όσοι δε γνωρίζουν, καθώς και τα μικρά παιδιά που οδηγούνται εκεί σαν κοπάδι από τους… τσοπαναραίους καθηγητάδες τους (ινστρούχτορες του Μαρξισμού - Λενινισμού), θα πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποιο έργο τέχνης που τοποθετήθηκε εκεί για να συμβολίσει τα κεφάλια που… έπεσαν, ή για απεικόνιση κάποιου εκ των (πολλών χιλιάδων, συμφώνως με την προπαγάνδα) «ηρωικών νεκρών». Δεν είναι ούτε το’να ούτε τ’ άλλο!
 
Είναι η κεφαλή του καθηγητή πανεπιστημίου της αλλοδαπής Νίκου Σβορώνου, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973, μιας και τότε ευρισκόταν εκτός Ελλάδος!
 
Ο καθηγητής Νίκος Σβορώνος, γεννηθείς το 1911 και θανών το 1989, ήταν ΕΛΑΣίτης στην κατοχή, κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1945, πήρε υποτροφία για την Γαλλία, όπου δίδασκε το μάθημα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Μάλιστα, το 1961 πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974. Δίπλα στο κεφάλι, υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα η οποία αναγράφει δεκαοκτώ ονόματα, τα οποία οι αδαείς πιστεύουν ότι είναι των «νεκρών του Πολυτεχνείου». Αν προσέξουμε καλά την επιγραφή της πλάκας, η οποία σκοπίμως (για προφανείς λόγους…) είναι μισοσβησμένη, θα διαβάσουμε τα εξής: «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».
 
Δηλαδή, ελλείψει πραγματικών νεκρών του 1973, επιστρατεύθηκαν οι νεκροί του 1941-1944! 
Δεν είναι… θαύμα;
 
Κι άλλο θαύμα: Ο Σβορώνος είναι ο μοναδικός ζων που κατέθεσε στεφάνι στο… μνημείο του!
Κι άλλο θαύμα: Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος αποφάσισε κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκη να απονείμει τιμητική σύνταξη στις οικογένειες των σπουδαστών που έχασαν τη ζωή τους στο Πολυτεχνείο ΟΥΔΕΙΣ δικαιούμενος ή μαυροφορεμενη μητερα παρουσιάστηκε για να λάβει την ανωτέρω σύνταξη που παρέμεινε τελικώς ΑΖΗΤΗΤΗ!!!