Τα λουκάνικα μπορούν να αποτελέσουν μέρος του πρωινού (αγγλικό πρωινό), να γίνουν οι πρωταγωνιστές του μπάρμπεκιου, να μπουν σε μικρά κομμάτια στη σαλάτα και να χαρίσουν νοστιμιά σε πολλά πιάτα.
Κάποια από αυτά, όμως, κυκλοφορούν στην Ευρώπη και μάλλον ικανοποιούν πολύ ιδιαίτερα γούστα, ενώ για τους περισσότερους φαντάζουν περίεργα και σίγουρα όχι λιγουρευτά.
Είστε έτοιμοι να δείτε τα καλύτερα…. χειρότερα λουκάνικα της Ευρώπης;
Οι εντόπιοι Μακεδόνες και οι Θρακιώτες τα λένε "μπάμπω", οι Θεσσαλοί "μπουμπάρια" και οι Κρήτες "ομαθιές".
Το φαγητό αυτό γινόταν περισσότερο τα Χριστούγεννα. Κάθε οικογένεια φρόντιζε να σφάξει ένα γουρούνι για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Με τα εντόσθια λοιπόν, έφτιαχναν αυτό το φαγητό, που στην γεύση του είναι πραγματικά εξαιρετικό. Οφείλει την ονομασία του στο υλικό παρασκευής, το χοιρινό έντερο που στη Θράκη το λένε και μπομπάρι. [Παλιά όλο το φαγητό το έφτιαχναν με χοιρινά υλικά γιατί κάθε σπίτι είχε το γουρούνι του κι έτσι έφτιαχναν τα πάντα με αυτό, από παπούτσια με το δέρμα του, ως και βούρτσες απ' την τρίχα του. Δεν πετούσαν τίποτε, τα κόκκαλα τα πάστωναν με χοντρό αλάτι (γιατι που ψυγεία τότε) και μετά τα μαγείρευαν με πλιγούρι].
Τι χρειαζόμαστε:
- 1,5 κιλό έντερα χοιρινά
- 1 κιλό συκώτι χοιρινό
- 1,5 κιλό κρέας χοιρινό
- 1 κιλό κιμά χοιρινό
- 1 κιλό πράσα
- 1 κρεμμύδι
- ½ κιλό ρύζι
- ¼ πλιγούρι
- καρδιά, νεφρά, σπλήνα, πνευμόνια χοιρινά
- ελαιόλαδο
- κόκκινο πιπέρι
- ρίγανη
- μαυροπίπερο
- μπαχάρι σε σκόνη
- κύμινο
- αλάτι
- λίγο ξύσμα πορτοκαλιού
Πώς το κάνουμε:
- Καθαρίζουμε τα έντερα από το λίπος τους, τα πλένουμε καλά και από τις δύο πλευρές με αλάτι και μετά τα βάζουμε σε κόκκινο κρασί, για 12 ώρες το πολύ.
- Βάζουμε το κρέας σε μια κατσαρόλα με τα νερά όπως το πλένουμε για να βράσει, μόλις εξατμιστούν τα υγρά ρίχνουμε τα συκωτάκια, το πράσο και το κρεμμύδι. Τα τσιγαρίζουμε λίγο, ρίχνουμε το ρύζι, το πλιγούρι κι όλα τα μυρωδικά κι αφού τσιγαριστούν ρίχνουμε ένα ποτήρι ζεστό νερό.
- Μόλις φουσκώσουν λίγο τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώνουν. Τα έντερα είναι έτοιμα για γέμισμα (όχι πολύ).
- Γεμίζουμε μια κατσαρόλα με μπόλικο νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τα έντερα λίγα-λίγα. Τα βράζουμε περίπου μια ώρα. Μετά ή τα τηγανίζουμε ή τα βάζουμε στο φούρνο.
- Και φυσικά απαραίτητο συνοδευτικό ένα καλό μπουκάλι κόκκινο κρασί (ξηρό κατά προτίμηση).
Andouillette de Troyes
Παραδοσιακό, γαλλικό λουκάνικο, φτιαγμένο από λωρίδες χοιρινών εντοσθίων, τυλιγμένες στο… έντερο του ζώου, το Andouillette, όπως καταλαβαίνετε, έχει μια πολύ χαρακτηριστική και εύκολα αναγνωρίσιμη μυρωδιά… παρακμής. Το λουκάνικο αυτό αποτελεί σπεσιαλιτέ της περιοχής Champagne Ardenne και οι φήμες λένε ότι οι ρίζες του φτάνουν πίσω στον Μεσαίωνα -κάτι που το πιστεύουμε αν κρίνουμε από τη μυρωδιά του. Το Andouillette είναι χειροποίητο, πράγμα που σημαίνει ότι κανένα δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο, και σερβίρεται ζεστό, προκειμένου αυτός που θα το καταναλώσει να πάρει στο μέγιστο όλη τη μυρωδιά του.
Haggis
Οι top chef της Σκωτίας πάνε να το περάσουν ως υψηλή γαστρονομία, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι το πιο διάσημο πιάτο της χώρας, το Haggis, δεν είναι τίποτε άλλο από λουκάνικο από εντόσθια προβάτου. Για να φτιαχτεί χρησιμοποιείται η καρδιά, οι πνεύμονες και το συκώτι του ζώου, τα οποία αναμειγνύονται όλα μαζί με βρώμη και μαγειρεύονται μέσα στο στομάχι του ζώου, σιγοβράζοντας για περίπου 3 ώρες. Το κρεμμύδι και τα μπαχαρικά φαίνεται ότι του προσθέτουν άρωμα, αλλά δεν αποτελεί ένα από τα λουκάνικα που θα φάει εύκολα κάποιος με ευαίσθητο στομάχι.
Hog’s Pudding
Προέρχεται από το Devon και την Κορνουάλη στη νοτιοδυτική Αγγλία και παρασκευάζεται με κάτι που τα γουρούνια έχουν σε πλεόνασμα: λίπος. Το λίπος αυτό ανακατεύεται με βρώμη, ξίγκι και κριθάρι, ενώ η προσθήκη κύμινου και σκόρδου του χαρίζουν περισσότερο άρωμα και γεύση. Κι αν ακόμα δεν σας έχει προκαλέσει περίεργα συναισθήματα, περιμένετε να έρθει η ώρα να το μαγειρέψετε: το λίπος πετάγεται παντού και θα χρειαστεί να ντυθείτε μάλλον σαν πυροσβέστης για να το τηγανίσετε.
Με περισσότερες από 1500 ποικιλίες λουκάνικου, κανείς δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει τη Γερμανία ότι δεν τιμά το κρεατικό αυτό. Δυστυχώς, όμως, κάποιες από αυτές τις ποικιλίες, απαιτούν γερά στομάχια. Το Zungenwurst, για παράδειγμα, γνωστό και ως ματωμένη γλώσσα, φτιάχνεται από οτιδήποτε βρίσκεται πάνω από το λαιμό του ζώου, που εν προκειμένω σημαίνει από χοιρινή ή αγελαδίσια γλώσσα. Στην πραγματικότητα είναι ένα μείγμα γλώσσας, αίματος, κομμάτια ψίχας ψωμιού και βρώμης και το χρώμα του είναι σκούρο καφέ προς μαύρο. Μπορεί να καταναλωθεί κρύο, αλλά συνήθως τεμαχίζεται και τηγανίζεται σε βούτυρο.
Azaruja
Το πορτογαλικό αυτό λουκάνικο χρησιμοποιεί κομμάτια του γουρουνιού που τα περισσότερα λουκάνικα αφήνουν απ’ έξω, όπως τα αυτιά, τη μύτη, το κεφάλι… Ετοιμάζονται και μαγειρεύονται την εποχή που σφάζουν τα γουρούνια, από το Δεκέμβριο μέχρι το Φεβρουάριο και αποτελεί την τοπική προσαρμογή του λουκάνικου που έφεραν στην περιοχή οι Καταλανοί τον 19ο αιώνα.
Morcilla de Burgos
Τα λουκάνικα… αίματος κυκλοφορούν σε διάφορες μορφές στην Ευρώπη. Η συγκεκριμένη ισπανική βερσιόν του αναμειγνύει το αίμα του χοίρου με ρύζι και μυρωδικά όπως ρίγανη, πιπέρι, πάπρικα και αλάτι, ενώ χρησιμοποιείται λαρδί για να το «δέσει» και κρεμμύδια για να το φουσκώσουν. Μετά το βράσιμο, τρώγεται συνήθως σε λεπτές τηγανητές φέτες και είναι περισσότερο καφέ, παρά μαύρο.
Danish Blodpose
Τι θα μπορούσε να κάνει ένα λουκάνικο πιο νόστιμο; Σίγουρα η ζάχαρη δεν μοιάζει για σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Κι όμως! Το εν λόγω λουκάνικο περιλαμβάνει εκτός από αίμα, γάλα, ζάχαρη, σταφίδες και κάρδαμο, όλα «δεμένα» μεταξύ τους με ξίγκι. Ο λόγος που υπάρχει αυτή η… γλυκιά εκδοχή λουκάνικου είναι γιατί παλιότερα πίστευαν ότι η ζάχαρη χρησιμοποιείται για να τονίσει τη γεύση κι έτσι να γευτεί κάποιος καλύτερα το αίμα. Το Danish Blodpose συνήθως σερβίρεται με βραστά μήλα, βούτυρο, κανέλα και σιρόπι. Σαν να τρώτε όλα τα πιάτα ενός γεύματος σε ένα.
clickatlife.gr
Δείτε κι αυτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου