Εδώ και πολύ καιρό, από την αρχή σχεδόν αυτής της κρίσης χρεοκοπίας, η άποψη της στήλης είναι πως ακολουθούμε λάθος πορεία. Δυστυχώς τα στοιχεία το επιβεβαιώνουν.
Η Ελλάδα παραμένει η χώρα με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρωζώνη, οι εξαγωγές βολοδέρνουν στα προ χρεοκοπίας επίπεδα, παρά τη μείωση των μισθών και η κομματοκρατία δεν έχει αξιολογήσει ή απομακρύνει κανένα πελάτη από το δημόσιο.
Η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να έλθει σε συμφωνία με την Τρόικα αποδεχόμενη να προχωρήσει σε περικοπές συντάξεων, αύξηση των ορίων και αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο...
Όταν λέμε συνδικαλιστικό νόμο μιλάμε γι’ αυτόν που αφορά στον τρόπο χειραγώγησης των εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα από το συνδικαλιστικό παρακράτος που διοικεί και λυμαίνεται το δημόσιο.
Δεν υπάρχει συνδικαλιστικό κίνημα στον ιδιωτικό τομέα γιατί ο ιδιωτικός τομέας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος, πέραν των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων.
Δυστυχώς μετά από ένα διάλλειμα μέχρι να εκταμιευτούν οι δόσεις από την Τρόικα και το ΔΝΤ, η κυβέρνηση επέστρεψε στη ρητορική των Ζαππείων και προσπαθεί να ανταγωνιστεί σε δημαγωγία και υποσχέσεις την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η στρατηγική της κυβέρνησης στόχευε με το πρωτογενές πλεόνασμα και με όπλο της εντυπώσεις από την έξοδο από το μνημόνιο να πάει σε εκλογές προσδοκώντας πως αυτό αρκούσε να τις κερδίσει.
΄Ολες οι ενδείξεις συγκλίνουν πλέον πως ασχέτως με το αν υπάρξει συμφωνία με την τρόικα, η ΝΔ δύσκολα θα μπορέσει να είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και αν συμβεί αυτό δύσκολα θα μπορέσει να επιβιώσει σαν πολιτικό σχήμα μετά από αυτές.
Αυτό ισχύει και για τα δυο μεγαλύτερα κόμματα. Όποιος χάσει τις επόμενες εκλογές θα υποστεί πρώτος τις οδυνηρές συνέπειες των «τίτλων τέλους» του πολιτικού σκηνικού με την παρούσα μορφή.
Ακόμη και με τις περικοπές στις συντάξεις, το ασφαλιστικό παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής χρεοκοπίας και της αδυναμίας ανασύνταξης της ιδιωτικής οικονομίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και αν σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, δύσκολα θα μπορέσει να συνεχίσει να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις καθώς η δυναμική της αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών στο δημόσιο θα επιταχυνθεί κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του (ενδεχομένως και λίγο πριν από αυτήν).
Οποιαδήποτε επίλυση του προβλήματος της ελληνικής χρεοκοπίας και αλλαγής του οικονομικού μοντέλου περνά μέσα από τη διάλυση των στρωμάτων που έχουν συνασπιστεί γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ, ως σκληρότερου πυρήνα της οπισθοφυλακής του μοντέλου που χρεοκόπησε.
Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν στο Λονδίνο, έχουν την ψευδαίσθηση πως θα μπορούν να ελέγξουν το «πεζοδρόμιο» μετά τις εκλογές όπως το καθοδηγούν εναντίον της κυβέρνησης πριν από αυτές. Όπως απέδειξε η παλαιότερη αλλά και πρόσφατη ιστορία του ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι αδύνατον. Πόσο μάλλον αν υπάρξει η αδυναμία να κρατήσουν τις τράπεζες ανοιχτές και την ομαλή ροή συντάξεων και πληρωμών δημοσίου.
Για να κρατήσουν τις τράπεζες ανοιχτές και η ΕΚΤ να καλύψει πιθανές ανησυχίες των καταθετών όπως έκανε το 2012, θα πρέπει να επιδείξουν πολύ σύντομα πολύ μεγάλη στροφή σε σχέση με ένα νέο μνημόνιο με ακόμη σκληρότερα μέτρα.
Η μεταφορά φόρων από τους πιο αδύναμους κοινωνικά προς τη μεσαία και την ανώτερη οικονομική τάξη δεν θα έχει αποτέλεσμα, γιατί η μεσαία τάξη ήδη έχει «ξεζουμιστεί» από την παρούσα κυβέρνηση και οι πλέον εύρωστοι οικονομικά έχουν μεταφέρει τα περιουσιακά τους στοιχεία εκτός Ελλάδας.
Το ερώτημα όσων βλέπουν μακρύτερα τις εξελίξεις δεν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να εφαρμόσει οποιαδήποτε πολιτική με επιτυχία, αλλά πόσο χρόνο θα αντέξει και τι θα ακολουθήσει μετά από αυτόν;
Δηλαδή, προς ποιες κατευθύνεις θα κινηθεί το απογοητευμένο κοινό που πόνταρε σ΄ αυτόν και τις άτοπες υποσχέσεις της αντιμνημονιακής ρητορικής. Θα είναι το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Ποτάμι ή η ΧΑ με το φωτοστέφανο των φυλακισθέντων αντισυστημικών που θα δρέψουν τους καρπούς της δεύτερης φάσης των αγανακτισμένων;
Τα ίδια, κατ’ αναλογία, ισχύουν και για τη ΝΔ μετά την απώλεια της εξουσίας η οποία είναι ο μοναδικός συνεκτικός ιστός που έχει απομείνει.
Το χειρότερο σενάριο της επόμενης του ΣΥΡΙΖΑ ημέρας θα είναι η ενίσχυση των άκρων, η ένταση μεταξύ των οποίων θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές τη χώρα από αυτές της χρεοκοπίας, όπως έγινε μετά την Κατοχή.
Οι επενδυτές που συνάντησαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο Λονδίνο την περασμένη εβδομάδα έχουν την εμπειρία από ανάλογες καταστάσεις ασταθών περιόδων σε άλλες χώρες. Γνωρίζουν πως αυτές τελειώνουν με την συνολική εξαφάνιση του παλιού σκηνικού. Η αδυναμία να τους καθησυχάσουν επέτεινε τις ανησυχίες για την τελική κατάληξη της ελληνικής τραγωδίας.
Το πολιτικό σύστημα καθυστερώντας τις κρίσιμες αποφάσεις απειλεί την αποπομπή της χώρας από το ευρώ και την καταβολή συντάξεων και μισθών επιπέδου χώρας μετά την κατάρρευση της σοβιετίας: της τάξης των 100 και 150 ευρώ...
Κ. Στούπας / capital.gr
ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΡΕ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΑΝΑΤΑΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ "ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ." ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΚΤ ΤΟΥ ΔΝΤ κλπ..
ΑπάντησηΔιαγραφή