Φράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα

Απάντηση στους ισχυρισμούς κάποιων ότι η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά δίνει η ίδια η γλώσσα. Πέρα από τον τεράστιο όγκο λέξεων που συνεχίζει να χαρακτηρίζει τον λόγο μας, υπάρχουν και πολλές φράσεις…

Δείτε μερικές από αυτές:



Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Αίαντα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)

Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)

Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).

Αρχή άνδρα δείκνυσι: η εξουσία δείχνει το ποιόν του ανθρώπου -δώσε του αξιώματα, για να δεις ποιος είναι. (Σοφοκλής, Αντιγόνη 62)

Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)

Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.

Βίος αβίωτος: ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)

Γαία πυρί μειχθήτω: χώμα και φωτιά ας αναμιχθούν - δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, ζαμανφουτισμό.

Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής, πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)

Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)

Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα, όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.

Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων, τότε που οι Έλληνες, ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες. (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)

Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ.) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.

Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.

Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)

Επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)

Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)

Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)

Ή ταν ή επί τας: Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό - ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)

Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο "ουκ", καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.

Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.

Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε τον μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)

Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)

Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)

Ιστός της Πηνελόπης: Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)

Κουτί της Πανδώρας: Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.

Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη, ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.

Μέμνησο των Αθηναίων: Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στον Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντάς του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)

Μερίς του λέοντος: Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)

Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας: Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λπ. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)

“μετά βδελυγμίας”= με αηδία,με αποστροφή

(το) απευκταίον = δυσάρεστο,συμφορά

“εξ υπαρχής “= από την αρχή

“εξ απαλών ονύχων” = (μτφ).από μικρό παιδί,από νήπιο(Πβ.Ανθολ.Παλατ.V.128) και “επιφανειακά”

“αυτολεξεί”= με τις ίδιες ακριβώς λέξεις

“ασυζητητί”= αδιαμφισβήτητα, ανεπιφύλακτα

“ατιμωρητί”= χωρίς τιμωρία

“αρχαϊστί”= στην αρχαία ελληνική γλώσσα

Εξεμέτρησε το ζην = Πέθανε,τελείωσε η ζωή του.
Εξέστω Κλαζομενίοις ασχημονείν =Ας επιτραπεί στους Κλαζομένιους να ασχημονούν(όχι όμως σε εμάς).(Τη φράση αυτή την είπαν οι έφοροι της Σπάρτης ,όταν τους καταγγέλθηκε ότι οι απεσταλμένοι των Κλαζομενών{ Ιωνική πόλη}λέρωσαν τους θρόνους τους στη γερουσία με καπνιά).

Εξ ημισείας =Μισά μισά,από μισά ο καθένας.
Εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια = Λαμβάνοντας υπόψη τα δικά του κρίνει τα ξένα.Εξομοιώνει ξένα πράγματα με τη δική του κατάσταση.
Εξις δευτέρα φύσις = Η συνήθεια καταντά δεύτερη φύση(Πβ.Cic., Tusc.
Εξ οικείων τα βέλη = Οι επιθέσεις προέρχονται από οικεία πρόσωπα.
Εξ ολοκλήρου = ολοκληρωτικά.
Εξ ονόματος = εκ μέρους,ως εκπρόσωπος.
Εξ όνυχος τον λέοντα = Λέμε τη φράση ,όταν θέλουμε να τονίσουμε ότι από κάποια μικρή ένδειξη μπορεί να διαφανεί ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου

Εξ ορισμού =δικαιωματικά,επίσημα.
Εξ ου =από όπου.
Εξ όψεως =από την όψη.
Εξ υπαρχής = από την αρχή.
Εξ υφαρπαγής = από κλοπή.
Εξ ύψους = από τον ουρανό.
Εξωθεν = Από έξω

μύριοι= δέκα χιλιάδες ΑΛΛΑ μυρίοι= αναρίθμητοιΚατ’ αρχήν= κυρίως, βασικά ΑΛΛΑ Κατ’ αρχάς= αρχικά

“Μεταξύ σφύρας και άκμονος” = ανάμεσα σε δύο εμπόδια,σε δύο κακά

“Εκ των ων ουκ άνευ(sine qua non)” = Αναφέρεται σε πράγμα,στοιχείο ή ιδιότητα,που είναι απαραίτητα ή αναντικατάστατα σε κάτι ή για κάτι

“Νήδυμος ύπνος” = βαθύτατος ύπνος.Πβ.Ομ.Οδ.υ.79.

“Πνέω τα λοίσθια “= ψυχορραγώ,βρίσκομαι στα πρόθυρα του θανάτου.

“Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται” = Οταν κανείς δυστυχήσει όλοι κοιταζουν να επωφεληθούν από τη δυστυχία του.(Μενάνδρου Γν.Μονόστ.123.)

“Ερρέτω” = πήγαινε στο διάβολο, ας πάει κατά διαόλου

“de profundis”Λατιν.=εκ βαθέων , από τα βάθη της ψυχής μου

«Μηδέν ἂγαν»= τίποτε σε υπερβολικό βαθμό [Χίλων ή Σόλων ή Θαλής κλπ.- Θεογν.335]

“Επί τον τύπον των ήλων”= Λέγεται για ανθρώπους που είναι δύσπιστοι και θέλουν απτές αποδείξεις, για να πειστούν για κάτι.Π.χ. «Αυτός ,αν δε βάλει το χέρι του επί τον τύπον των ήλων ,δεν πιστεύει τίποτε απʼόσα του είπαμε»(Από την περίφημη φράση που είπε ο άπιστος Θωμάς ,όταν τον πλη-ροφόρησαν οι άλλοι μαθητές για την Ανάσταση του Χριστού.Πβ.Ιω.Κ.25).

“Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα “= λέγεται συνήθως σε εκείνους που καυχώνται για προγενέστερα ανεπιβεβαίωτα κατορθώματά τους και προκαλούνται τώρα να τα επαναλάβουν,για να αποδείξουν ότι δε λένε ψέματα [η φράση προέρχεται από τον αισώπειο μύθο «Ανήρ κομπαστής»]
“Εν τη ρύμη του λόγου “= στη ροή της κουβέντας

“Κομίζω γλαύκα ες Αθήνας ” = Μεταφ.Λέγεται γιʼαυτούς που μιλούν για πολύ γνωστά πράγματα ,σαν να ήταν εντελώς νέα και άγνωστα

“Από καθέδρας” = με ύφος αυθεντικό,δογματικό.Π.χ «ομιλεί από καθέδρας».(ομιλεί με ύφος μη επιδεχόμενο αντίρρηση)Λατινικά : ex cathedra.

“Αιδώς Αργείοι” =Ντροπή κύριοι!Δεν ντρέπεστε επιτέλους; “

« Γῆ πάντα τίκτει και πάλιν κομίζεται»= όλα από τη γη γεννιούνται και σ’αυτήν ξαναγυρνούν [Μενάνδρου Γνῶμαι Μονόστιχοι 89]

“Κύμβαλον αλαλάζον “ = μεταφ. λέγεται για άνθρωπο που απηχεί ξένες γνώμες άκριτα.Παύλ.ΑʼΚορινθ.ιγʼ.1.

“Εν ριπή οφθαλμού” = Μεταφ.Ακαριαία,ξαφνικά.(Φράση από την Κ.Διαθήκη Πβ.Παύλου ,Κορινθ.Α.ΙΕ.52).

“Κρανίου τόπος “ = Λέγεται για κάποιο μέρος ,όπoυ η ζωή σʼαυτό είναι πραγματική κόλαση.Ματθ.ΚΖ.33.Επίσης Ιω.ΙΘ.17.

“Μετά λόγου γνώσεως” = με πλήρη επίγνωση των πραγμάτων.

“Πύρρειος νίκη “= νίκη που συνεπάγεται όμως τεράστιες απώλειες.Νίκη που συνεπιφέρει και στον νικητή μεγάλη φθορά,έτσι ωστε να ισοδυναμεί με ήττα(Η φράση προήλθε από την αιματηρή νίκη του Πύρρου εναντίον των Ρωμαίων στην Ηράκλεια της Ιταλίας το 280 π.Χ

“Έπεα πτερόεντα” = Φτερωτά λόγια ,λόγια του αέρα. Π.χ « Δεν παίρνω ποτέ στα σοβαρά προφορικές υποσχέσεις .ʼΟλα αυτά για μένα είναι έπεα πτερόεντα»(

“Εστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθʼορά” = Υπάρχει το μάτι της δικαιοσύνης που βλέπει τα πάντα,τίποτε δε μένει ατιμώρητο.

“Είπα και ελάλησα ,αμαρτίαν ουκ έχω “= Η φράση χρησιμοποιείται με την έννοια :εγώ ξεκαθάρισα από πριν τη θέση μου, προειδοποίησα για τη στάση μου-τώρα δεν έχω καμιά ευθύνη για ό,τι έγινε ή ό,τι θα γίνει.

“Ειρήσθω εν παρόδω” = ας ειπωθεί παρενθεντικά, παρεμπιπτόντως

“Αμ’έπος αμ’έργον” = το’πε και το’κανε.(Ηρόδοτος ΙΙΙ135 «αμα έπος τε και έργον εποίει» δηλ. μόλις ξεστόμιζε το λόγο ,έκανε και το έργο).

“Αβρόχοις ποσί”= με στεγνά πόδια.Μεταφ.=χωρίς κόπο,χωρίς ζημιά(ηθική ή υλική).Π.χ «Αντε τυχερέ ξέμπλεξες από αυτήν την ιστορία αβρόχοις ποσί». Προέλευση :Από τη γνωστή βιβλική ιστορία της διέλευσης των Εβραίων μέσα από την Ερυθρά θάλασσα,χωρίς να βραχούν τα πόδια τους.» Αι εξακόσιαι εκείναι χιλιάδες αι την Ερυθράν θάλασσαν αβρόχοις ποσί διαπεράσαι …»



http://ellinondiktyo.blogspot.gr/2017/07/40