Το αυγό αποτελεί για το έµβρυο το ασφαλές καταφύγιο, πριν εκκολαφθεί και πάψει να εξαρτάται απ’ αυτό και την κατάστασή του.
Αυτό που κυρίως µας χωρίζει από το έµβρυο είναι το κέλυφος του αυγού.
Πολλά προβλήµατα ξεκινούν ακριβώς από το χειρισµό του
αυγού από τον εκτροφέα.
Ανταλλαγή αέρα, υγρασίας και θερµότητας
Η δοµή του κελύφους του επιτρέπει να ανταλλάσσει αέρα και υγρασία µε το περιβάλλον
έτσι ώστε να αναπτύσσεται οµαλά και ο µικρός του κάτοικος. Η πυκνότητά του επιτρέπει να
διατηρεί τη θερµοκρασία του όταν η επώαση σταµατά πρόσκαιρα από τους γονείς για να
ικανοποιήσουν τις φυσικές τους ανάγκες και το προστατεύει από ενδεχόµενα χτυπήµατα.
Η επαφή του εκτροφέα µε τα αυγά
Η απλή και µόνο επαφή των αυγών µε τα γυµνά δάχτυλα του εκτροφέα δεν αποτελεί
λόγο εγκατάλειψής τους και σε καµιά περίπτωση. Οι οσφρητικοί υποδοχείς του πτηνού δεν
είναι εκείνοι που θα καθορίσουν µια τέτοια αντίδραση. Αυτό που δυνητικά µπορεί να
επηρεάσει τη σύσταση του περιεχοµένου του αυγού είναι η εναπόθεση ελαίων και αλάτων
στο κέλυφος, στο οποίο και φθάνουν µέσω των γυµνών δαχτύλων µας. Αυτή η πρακτική,
όταν δεν λαµβάνονται προληπτικά µέτρα υγιεινής µπορεί να αποβεί µοιραία για το
µικροσκοπικό πλασµατάκι που µόλις ξεκινάει τη ζωούλα του.
Οι ουσίες που φθάνουν στο κέλυφος, δια της επαφής µε τα χέρια µας, είναι ικανές να
εισέλθουν στο εσωτερικό του αυγού και να έχουµε ανάπτυξη βακτηριδίων. Η ανάπτυξη των
βακτηριδίων θα προκαλέσει αργά η γρήγορα το θάνατο του εµβρύου και η εξάπλωσή τους
ενδέχεται να επηρεάσει και τα όµορα αυγά.
Ένα άλλο τραγικό αποτέλεσµα της επαφής µε τα χέρια του εκτροφέα είναι η απόφραξη
των µικροσκοπικών πόρων του κελύφους. Αυτό συµβαίνει από τα έλαια και τα άλατα που
εκκρίνει το δέρµα µας. Το αποτέλεσµα είναι πολλές φορές θανάσιµο και προκαλείται από
την µη επαρκή ή και µηδαµινή οξυγόνωση του εµβρύου.
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, πριν την επαφή µας µε τα αυγά, πλένουµε επιµεληµένα τα
χέρια µας και τα στεγνώνουµε πολύ καλά µε καθαρή πετσέτα ή θερµότητα. Εναλλακτικά,
µπορούµε να χρησιµοποιούµε γάντια µιας χρήσεως ή την ειδική λαβίδα συλλογής των
αυγών.
Η κατάσταση των αυγών
Ορισµένα αυγά συχνά τα βρίσκουµε σε κακή κατάσταση. Μπορεί να είναι ελαφρώς
ραγισµένα, βρώµικα, πεσµένα ή γεννηµένα στον πάτο του κλουβιού. Παρά τις προσπάθειές
µας να τα επαναφέρουµε στη φωλιά και σε καλή (φαινοµενικά) κατάσταση, υπάρχει σοβαρό
ενδεχόµενο να έχει εισέλθει του κελύφους επιβλαβής παράγοντας για την ανάπτυξη του
εµβρύου. Επίσης, η πτώση του αυγού από κάποιο ύψος αν δεν έχει προκαλέσει σπάσιµο ή
ράγισµα, ενδεχοµένως να έχει σκοτώσει το έµβρυο από το ισχυρό τράνταγµα. Για να είµαστε
σίγουροι ότι το ύποπτο αυγό δε θα ζηµιώσει το σύνολο των αυγών, καλό είναι να το
αποσύρουµε από την εκτροφή.
Εµβρυϊκή νέκρωση
Η εµβρυική νέκρωση, ο θάνατος δηλαδή του νεοσσού µέσα στο κέλυφος του αυγού είναι
ένα φαινόµενο που προβληµατίζει συχνά τους εκτροφείς, καθώς τα γενεσιουργά αίτια του
προβλήµατος είναι δύσκολο να διαγνωστούν, ώστε, ανάλογα µε την περίπτωση, να
λαµβάνονται τα πλέον αποτελεσµατικά µέτρα αντιµετώπισης.
Ο θάνατος των νεοσσών µέσα στο αβγό µπορεί να προκληθεί από διάφορα αίτια. Μια
µικρή αναφορά στη µορφολογία του αβγού θα βοηθήσει να γίνουν περισσότερο κατανοητά.
Το κέλυφος του αβγού είναι µια πορώδης επιφάνεια γεµάτη µικροσκοπικές τρύπες µέσω των
οποίων εισέρχεται η υγρασία αλλά δυστυχώς και τα βακτηρίδια. Μέσω αυτής της πορώδους
επιφάνειας, το έµβρυο "εξαερίζεται" και λαµβάνει την απαραίτητη υγρασία. Εποµένως οι πιο
πιθανές αιτίες του προβλήµατος είναι η βακτηριδιακή προσβολή και η έλλειψη υγρασίας.
Ενδείξεις της νέκρωσης
Στην πορεία της επώασης, και κυρίως µετά την 3η και 4η µέρα, αν επιθεωρήσουµε το
αυγό µε τη χρήση φωτεινής πηγής και σε σκοτεινό χώρο, θα διακρίνουµε αµυδρά το
σχηµατισµό των πρώτων αιµοφόρων αγγείων του εµβρύου. Αυτό σηµαίνει ότι το έµβρυο
αναπτύσσεται. Με την πάροδο των ηµερών η πυκνότητα των αγγείων αυξάνεται και γίνονται
πιο ευδιάκριτα. Όσο µεγαλώνει ο νεοσσός τόσο σκουραίνει και το χρώµα του εσωτερικού
του αυγού, αλλά πάντα µένει στα όρια του κόκκινου. Ο αεροθάλαµος παραµένει σταθερός σε
µέγεθος ή αυξάνεται ελάχιστα κατά το τέλος της περιόδου επώασης. Αν, µετά την
παρατήρηση του αυγού, διαπιστώσουµε ότι το χρώµα έχει µεταβληθεί σε θαµπό γκρι ή και
µελανό, και συνάµα ότι ο αεροθάλαµος έχει µεγαλώσει πέραν του αρχικού µεγέθους, τότε
είναι σίγουρο ότι έχουµε νεκρό έµβρυο. Επίσης, η στασιµότητα στην ανάπτυξη και εξέλιξη
του εµβρύου οδηγεί στο ίδιο συµπέρασµα.
Αιτιολογία της νέκρωσης
Είναι τόσες πολλές οι πιθανές αιτίες θανάτου του νεοσσού στο κέλυφος που απορεί
κανείς πως είναι δυνατόν να έχουµε τελικά αποτελεσµατική εκκόλαψη.
Οι πιο συνηθισµένοι λόγοι θανάτου είναι: Υπερβολική ή χαµηλή υγρασία. Μόλυνση που
οφείλεται σε βακτήρια, µύκητες ή ιούς ή και πολυπαραγοντική µόλυνση. Μυκητιακή
µόλυνση. Ανωµαλίες στην ρουτίνα επώασης οφειλόµενη στη συµπεριφορά των γονιών.
Χτυπήµατα του αυγού µε αποτέλεσµα το θάνατο του εµβρύου. Αβιταµινώσεις και
διατροφικές ελλείψεις της µητέρας πριν και κατά την ωοτοκία. Υπερβολική κατανάλωση
ασβεστίου από τη µητέρα, γεγονός που καθιστά το κέλυφος πάρα πολύ σκληρό για το
νεοσσό. Επίσης, άλλοι λόγοι είναι κληρονοµικές ανωµαλίες, καθώς και µη συµβατά
ζευγαρώµατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου