ομάδας MAGOS –όνομα και πράγμα– που κέρδισε το πρώτο βραβείο και θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον διεθνή διαγωνισμό στην Τουλούζη. «Βάσει επίσημων στοιχείων, δέκα άνθρωποι στους χίλιους αντιμετωπίζουν δυσκολία στην ομιλία, δηλαδή περίπου 70 εκατ. άνθρωποι», εξηγεί στην «Κ» ο 31χρονος Γρηγόρης Αγριόπουλος, που μαζί με τον Γιώργο Προφηλητιώτη ανέπτυξε την παραπάνω τεχνολογία αξιοποιώντας το μαγνητόμετρο της γαλλικής διαστημικής τεχνολογίας. «Ο ενδιαφερόμενος φοράει στα χέρια του δύο γάντια με ηλεκτρομαγνήτες, οι οποίοι, όσο εκείνος κάνει τις κινήσεις της νοηματικής, δημιουργούν ένα μαγνητικό πεδίο γύρω από τα χέρια του», εξηγεί ο ίδιος, «το εν λόγω πεδίο ανιχνεύεται από βραχιόλια που φορούν στο κινητό τους μέσω bluetooth ή wifi και το μετατρέπει σε φωνή». Στόχος, βέβαια, των δύο μηχανικών είναι να περιορίσουν τα συνοδά εξαρτήματα, έτσι ώστε μελλοντικά να αρκεί ένα smart watch και το κινητό. «Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για τον διεθνή διαγωνισμό, που δύναται να μας χαρίσει αναγνωρισιμότητα, ενώ ευελπιστούμε ότι σε έξι μήνες μπορεί να έχει ολοκληρωθεί το προϊόν μας», καταλήγει ο κ. Αγριόπουλος.
Σημαντική εξοικονόμηση πόρων δύναται να προσφέρει η ομάδα Smart Weather Balloon (Κων/νος Δαβίδ, Ανδρέας Φράγκος, Κων/νος Αναστασάκης). «Κάθε μέρα η ΕΜΥ πραγματοποιεί τρεις εκτοξεύσεις, από Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο Κρήτης, μεγάλων μπαλονιών με ήλιον που διαθέτουν αισθητήρες για τη μέτρηση πίεσης, θερμοκρασίας και υγρασίας· το ήλιον, όμως, όταν φτάνει στα υψηλότερα επίπεδα της ατμόσφαιρας σκάει, με συνέπεια όλος ο μηχανισμός να χάνεται εντός της ημέρας», περιγράφει ο κ. Δαβίδ, «παλαιότερα, μάλιστα, οι εκτοξεύσεις ήταν δύο ημερησίως, αλλά λόγω της κρίσης περιορίστηκαν». Και όχι άδικα, καθώς το κόστος δεν είναι ευκαταφρόνητο. «Το συνολικό κόστος ετησίως κυμαίνεται από 135.000-140.000 ευρώ», συμπληρώνει ο ίδιος, «πρόκειται για μια τεχνολογία του 1930, που ακολουθούν, ωστόσο, όλες οι εθνικές μετεωρολογικές τεχνολογίες».
Η ομάδα των Ελλήνων, που αποτελείται από δύο μηχανικούς και έναν γεωλόγο, αποφάσισε να εφαρμόσει μια πατέντα της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), «σύμφωνα με την οποία σε οποιοδήποτε ύψος και αν έχουμε ένα ηλιακό πάνελ μπορούμε να έχουμε σταθερή παραγωγή και παροχή ηλεκτρικής ενέργειας». Η εν λόγω τεχνολογία χρησιμοποιείται ήδη σε δορυφόρους σε ακραίες συνθήκες στο διάστημα. «Ετσι, στο υπάρχον μπαλόνι εφαρμόζουμε το ηλιακό πάνελ και μια μπαταρία, ώστε να είναι ενεργειακά αυτόνομο», περιγράφει ο ίδιος. «Με ειδικό εξοπλισμό συνδέεται σε πραγματικό χρόνο με τον σταθμό εδάφους, ενώ ένας μικροελεγκτής εντοπίζει το ύψος που το ήλιον ετοιμάζεται να σκάσει, δίνει εντολή σε μια ηλεκτροβαλβίδα να εκτονώσει το ήλιον και να προκαλέσει ομαλή προσγείωση μπαλονιού». Τα κέρδη... πολλά. «Διασώζουμε τον εξοπλισμό, εξοικονομούμε το δυσεύρετο ήλιον». Η νέα εφεύρεση μπορεί να έχει εμπορική εφαρμογή, ενδείκνυται, ωστόσο, στην πρόβλεψη καιρού. Αλλωστε, η ΕΜΥ έχει ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον. «Απώτερος σκοπός μας είναι να έχουμε μόνιμα ένα μπαλόνι στα 30 χλμ. ύψος από τη Γη, που θα μας στέλνει συνεχώς μετεωρολογικά δεδομένα».
Μια πιο... ρομαντική αξιοποίηση των διαστημικών τεχνολογιών προτείνει η ομάδα Hermes. «Θέλετε να γράψετε “σ’ αγαπώ”, όχι, όμως, σε sms αλλά στον ουρανό;», ρωτά περιπαικτικά ο 23χρονος μηχανικός, Μάνος Μπαφούνης, που φαίνεται ότι έχει βρει τον τρόπο να στέλνουμε μηνύματα κυριολεκτικά στο... υπερπέραν. «Ο ουρανός και οι πλανήτες μάς εξιτάρουν όλους, ποιος από μας δεν έχει αναρωτηθεί, για παράδειγμα, τι είναι αυτές οι φωτεινές κουκκίδες στον ουρανό που μοιάζουν με πεφταστέρια ή αεροπλάνα;», αναρωτιέται ο ίδιος. «Πρόκειται για δορυφόρους τηλεπικοινωνιών που πετούν σε χαμηλή τροχιά και έχουν κατασκευαστεί από υλικό που αντανακλά το φως του ηλίου», διευκρινίζει. Αυτή την τεχνολογία αποφάσισαν να αξιοποιήσει ο Μάνος μαζί με δύο άλλους μηχανικούς, φίλους του από το Erasmus, τη Φανή Σοφιανού και τον Πάκο Χουάν Λούκε. «Θα εκτοξεύονται πύραυλοι που θα αφήνουν κουκκίδες, οι οποίες με τη σειρά τους θα σχηματίζουν γράμματα και εν συνεχεία προσωπικά ή εμπορικά μηνύματα». Το «μήνυμα» θα εμφανίζεται για δέκα λεπτά τρεις φορές στη διάρκεια της νύχτας για συνολικά τρεις εβδομάδες. Το κόστος, βέβαια, είναι υψηλό: 80 εκατ. δολάρια για την εκτόξευση του πυραύλου με 6.000 τελίτσες, ενώ κάθε τελίτσα κοστίζει 10.000 δολάρια. «Ισως είναι πολλά για έναν μέσο άνθρωπο, όμως για έναν δισεκατομμυριούχο ή για μια από τις κορυφαίες εταιρείες, που δαπανούν ετησίως ακόμα και 2,1 δισ. δολάρια για διαφήμιση, αυτές οι τιμές είναι προσιτές, ενώ η προώθηση του μηνύματός τους είναι αναμφισβήτητα αποτελεσματική...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου