Το "πραξικόπημα" επαλήθευσε την λαϊκή ρήση «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε δυναμώνει», με την διαφορά ότι τον Ερντογάν δεν τον δυναμώνει απλώς, αλλά τον καθιστά...
πανίσχυρο δικτάτορα, μη έχοντας -μετά από λίγο διάστημα- ούτε τους ενοχλητικούς Κούρδους βουλευτές στο Κοινοβούλιο, αφού η διατεταγμένη και αναξιοπρεπής τουρκική "Δικαιοσύνη" θα βρει τρόπο -με την άρση της ασυλίας τους, που ψηφίστηκε- να τους μεταφέρει σε σκοτεινά κελιά αντί της αίθουσας της Βουλής.
Είναι τόσο τυχερός ο Ερντογάν, ώστε πάντα, πριν από κάθε αντιδημοκρατική έως και απάνθρωπη ενέργειά του (βομβαρδισμοί αμάχων σε κουρδικές πόλεις) να εμφανίζεται κάποιος από μηχανής θεός και να του δίνει το πρόσχημα; Αυτή η τύχη βεβαίως δεν ευνοεί μόνον τον Ερντογάν, αλλά όλους τους Τούρκους ηγέτες κατά καιρούς (στα γεγονότα του 1956, του 1974… όσον αφορά την Ελλάδα).
Και τι άλλο άραγε από τύχη (ή μήπως όχι;) είναι όσα κατ’ ηλίθιο τρόπο σχεδίασαν και εφάρμοσαν οι "πραξικοπηματίες" εις βάρος του; Δεν μού έτυχε να σχεδιάσω πραξικόπημα, αλλά η πραξικοπηματική πρακτική, όπως και η κοινή λογική, λέγει πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι ο αποκλεισμός του προς ανατροπή ηγέτη από τα Μέσα Ενημέρωσης, ώστε αφενός ο ίδιος να μη μπορέσει να επικοινωνήσει με τους επιτελείς του, ούτε με τους πιστούς οπαδούς του, αφετέρου να μη γνωρίζει ο λαός τι ακριβώς συμβαίνει, ποια είναι η έκταση των γεγονότων, αλλά και ποια η θέση του ηγέτη του.
Είναι δυνατόν να αγνοούσαν οι "πραξικοπηματίες" την δύναμη των social media, την στιγμή μάλιστα που ο Ερντογάν έκοβε κατά βούληση, για ασήμαντους λόγους, το Διαδίκτυο και απαγόρευε το Facebook και το Τwitter; Δεν γνώριζαν πως δεν υπάρχει μόνον το κρατικό TRT, αλλά και ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, από τους οποίους θα μεταδίδονταν μηνύματα εις βάρος τους (μήπως πρέπει να σταλούν στο Δικαστήριο, όχι για συνωμοσία, αλλά για βλακεία; μπορεί και να απαλλαγούν).
Αλλά, περίεργος είναι και ο ρόλος του "Ηγέτη του πραξικοπήματος", που φέρεται πως είναι πρώην νομικός σύμβουλος του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, ο οποίος αποστρατεύθηκε -για αποπομπή, είχε γίνει λόγος- πριν από καιρό. Δηλαδή, ένας απόστρατος, μη μάχιμος αξιωματικός είχε υπό τις διαταγές του επιχειρησιακούς στρατηγούς, γνωστού όντος ότι η ιεραρχία στο στράτευμα έχει απαράβατο πρωτόκολλο, ώστε να προηγείται των άλλων ακόμη και ο αξιωματικός που είχε καλύτερους βαθμούς στη Σχολή Αξιωματικών;
Και ακόμη περισσότερο, όταν η ΜΙΤ έχει μάτια και αυτιά παντού, αλλά όταν και οι ελληνικές υπηρεσίες είχαν "ψυχανεμιστεί" ότι κάτι προετοιμάζεται στην Τουρκία, ο απόστρατος αξιωματικός, με εφόδιο το συνταξιοδοτικό βιβλιάριο, ενέταξε σε συνωμοτικό σχέδιο εμπειροπόλεμους -πλέον- στρατηγούς;
Πέραν αυτών, η ανατροπή ενός καθεστώτος -του καθεστώτος Ερντογάν- είναι αδύνατον να συντελεστεί με πραξικόπημα (αληθινό, και όχι οπερέτα) από την στιγμή που ψηφίστηκε από τον μισό λαό, του οποίου σημαντικότατο μέρος αποτελείται από πρώην περιθωριοποιημένους Σουνίτες επί 93 χρόνια κεμαλισμού, και ο Ερντογάν όχι μόνον τους ανέσυρε από την αφάνεια, αλλά υπερκέρασαν και τους κεμαλιστές. Είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος ότι δεν θα ξεσπάσει εμφύλιος στην Τουρκία, αν αντικατασταθεί η σημερινή κυβέρνηση από άλλη, που θα επαναφέρει τον κεμαλισμό, ή έστω θα ασκήσει αξιοκρατική διακυβέρνηση;
Τον εμφύλιο δεν θα τον αποφύγει η Τουρκία. Για αρκετό διάστημα όμως ο Ερντογάν θα είναι κυρίαρχος, και μόνον κάποιος από το στενό περιβάλλον του (εννοώ, φύλακες) θα μπορούσε να ασκήσει βία εναντίον του. Η δικτατορία του θα γίνει περισσότερο σκληρή. Στον στρατό, στην δικαιοσύνη και εν γένει στον κρατικό μηχανισμό θα διωχτούν χιλιάδες και θα αντικατασταθούν από νέους φανατικούς σουνίτες, απολύτως πιστούς στον δικτάτορα.
Πόσο διάστημα θα είναι αυτό της απόλυτης εξουσίας του, δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Εξαρτάται και από εξωγενείς παράγοντες. Όμως, ενώ επί 100 σχεδόν χρόνια, υπήρχε μια ανεκτική ενότητα στον τουρκικό λαό, τώρα υπάρχει το μίσος που χωρίζει πολλές παρατάξεις, και όχι μόνον από τους Κούρδους. Έχουμε πολλά να δούμε ακόμη στην Τουρκία, πολύ πιο σοβαρά από προβοκατόρικα "πραξικοπήματα". Αυτός που το έστησε πάντως, έκανε καλή δουλειά. Έδωσε στον Ερντογάν τα εφόδια που χρειαζόταν.
Το αποτυχημένο "πραξικόπημα" στην Τουρκία ενισχύει την δικτατορία του Ερντογάν, ο οποίος τώρα, χωρίς σχεδόν αντιδράσεις, θα προωθήσει όλες τις αλλαγές που επιθυμεί -με πρώτη φυσικά την μετατροπή της Τουρκίας σε προεδρική δημοκρατία-, απαλλασσόμενος ταυτοχρόνως από όλους που θα μπορούσαν να προβάλλουν κάποια μικρή αντίδραση στις παράνομες ενέργειες αυτού, της οικογένειάς του και του στενού του περιβάλλοντος, που δρουν με ασυδοσία.
Το "πραξικόπημα" επαλήθευσε την λαϊκή ρήση «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε δυναμώνει», με την διαφορά ότι τον Ερντογάν δεν τον δυναμώνει απλώς, αλλά τον καθιστά πανίσχυρο δικτάτορα, μη έχοντας -μετά από λίγο διάστημα- ούτε τους ενοχλητικούς Κούρδους βουλευτές στο Κοινοβούλιο, αφού η διατεταγμένη και αναξιοπρεπής τουρκική "Δικαιοσύνη" θα βρει τρόπο -με την άρση της ασυλίας τους, που ψηφίστηκε- να τους μεταφέρει σε σκοτεινά κελιά αντί της αίθουσας της Βουλής.
Είναι τόσο τυχερός ο Ερντογάν, ώστε πάντα, πριν από κάθε αντιδημοκρατική έως και απάνθρωπη ενέργειά του (βομβαρδισμοί αμάχων σε κουρδικές πόλεις) να εμφανίζεται κάποιος από μηχανής θεός και να του δίνει το πρόσχημα; Αυτή η τύχη βεβαίως δεν ευνοεί μόνον τον Ερντογάν, αλλά όλους τους Τούρκους ηγέτες κατά καιρούς (στα γεγονότα του 1956, του 1974… όσον αφορά την Ελλάδα).
Και τι άλλο άραγε από τύχη (ή μήπως όχι;) είναι όσα κατ’ ηλίθιο τρόπο σχεδίασαν και εφάρμοσαν οι "πραξικοπηματίες" εις βάρος του; Δεν μού έτυχε να σχεδιάσω πραξικόπημα, αλλά η πραξικοπηματική πρακτική, όπως και η κοινή λογική, λέγει πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι ο αποκλεισμός του προς ανατροπή ηγέτη από τα Μέσα Ενημέρωσης, ώστε αφενός ο ίδιος να μη μπορέσει να επικοινωνήσει με τους επιτελείς του, ούτε με τους πιστούς οπαδούς του, αφετέρου να μη γνωρίζει ο λαός τι ακριβώς συμβαίνει, ποια είναι η έκταση των γεγονότων, αλλά και ποια η θέση του ηγέτη του.
Είναι δυνατόν να αγνοούσαν οι "πραξικοπηματίες" την δύναμη των social media, την στιγμή μάλιστα που ο Ερντογάν έκοβε κατά βούληση, για ασήμαντους λόγους, το Διαδίκτυο και απαγόρευε το Facebook και το Τwitter; Δεν γνώριζαν πως δεν υπάρχει μόνον το κρατικό TRT, αλλά και ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, από τους οποίους θα μεταδίδονταν μηνύματα εις βάρος τους (μήπως πρέπει να σταλούν στο Δικαστήριο, όχι για συνωμοσία, αλλά για βλακεία; μπορεί και να απαλλαγούν).
Αλλά, περίεργος είναι και ο ρόλος του "Ηγέτη του πραξικοπήματος", που φέρεται πως είναι πρώην νομικός σύμβουλος του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, ο οποίος αποστρατεύθηκε -για αποπομπή, είχε γίνει λόγος- πριν από καιρό. Δηλαδή, ένας απόστρατος, μη μάχιμος αξιωματικός είχε υπό τις διαταγές του επιχειρησιακούς στρατηγούς, γνωστού όντος ότι η ιεραρχία στο στράτευμα έχει απαράβατο πρωτόκολλο, ώστε να προηγείται των άλλων ακόμη και ο αξιωματικός που είχε καλύτερους βαθμούς στη Σχολή Αξιωματικών;
Και ακόμη περισσότερο, όταν η ΜΙΤ έχει μάτια και αυτιά παντού, αλλά όταν και οι ελληνικές υπηρεσίες είχαν "ψυχανεμιστεί" ότι κάτι προετοιμάζεται στην Τουρκία, ο απόστρατος αξιωματικός, με εφόδιο το συνταξιοδοτικό βιβλιάριο, ενέταξε σε συνωμοτικό σχέδιο εμπειροπόλεμους -πλέον- στρατηγούς;
Πέραν αυτών, η ανατροπή ενός καθεστώτος -του καθεστώτος Ερντογάν- είναι αδύνατον να συντελεστεί με πραξικόπημα (αληθινό, και όχι οπερέτα) από την στιγμή που ψηφίστηκε από τον μισό λαό, του οποίου σημαντικότατο μέρος αποτελείται από πρώην περιθωριοποιημένους Σουνίτες επί 93 χρόνια κεμαλισμού, και ο Ερντογάν όχι μόνον τους ανέσυρε από την αφάνεια, αλλά υπερκέρασαν και τους κεμαλιστές. Είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος ότι δεν θα ξεσπάσει εμφύλιος στην Τουρκία, αν αντικατασταθεί η σημερινή κυβέρνηση από άλλη, που θα επαναφέρει τον κεμαλισμό, ή έστω θα ασκήσει αξιοκρατική διακυβέρνηση;
Τον εμφύλιο δεν θα τον αποφύγει η Τουρκία. Για αρκετό διάστημα όμως ο Ερντογάν θα είναι κυρίαρχος, και μόνον κάποιος από το στενό περιβάλλον του (εννοώ, φύλακες) θα μπορούσε να ασκήσει βία εναντίον του. Η δικτατορία του θα γίνει περισσότερο σκληρή. Στον στρατό, στην δικαιοσύνη και εν γένει στον κρατικό μηχανισμό θα διωχτούν χιλιάδες και θα αντικατασταθούν από νέους φανατικούς σουνίτες, απολύτως πιστούς στον δικτάτορα.
Πόσο διάστημα θα είναι αυτό της απόλυτης εξουσίας του, δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Εξαρτάται και από εξωγενείς παράγοντες. Όμως, ενώ επί 100 σχεδόν χρόνια, υπήρχε μια ανεκτική ενότητα στον τουρκικό λαό, τώρα υπάρχει το μίσος που χωρίζει πολλές παρατάξεις, και όχι μόνον από τους Κούρδους. Έχουμε πολλά να δούμε ακόμη στην Τουρκία, πολύ πιο σοβαρά από προβοκατόρικα "πραξικοπήματα". Αυτός που το έστησε πάντως, έκανε καλή δουλειά. Έδωσε στον Ερντογάν τα εφόδια που χρειαζόταν.
Πηγή: http://www.voria.gr/article/poli-voliko-gia-ton-erntogan-to-praxikopima-opereta
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου