Με προκλητικό τρόπο αντέδρασε ο αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα στην δήλωση του ελληνικού ΥΠΕΞ για την υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών στην Χειμάρρα.
"Αυτή η γκραβούρα της παλιάς Αθήνας το 1670 (η πόλη στην οποία, όπως έγραφε ακόμα και 1925 ο Έλληνας φαναριώτης πρίγκιπας Ευγένιος Ρίζος - Ραγκαβής, ο γηγενής πληθυσμός είναι ακόμη και σήμερα κυρίως αλβανικός") μας υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, πως αν η Ακρόπολη στέκεται ακόμα για τη δόξα της ανθρωπότητας και του πολιτισμού, αυτό οφείλεται και στο όραμα του Αλβανού αρχιεπισκόπου της Αθήνας, Γεωργίου Δουσμανη (Gjergj Dushmani) o οποίος το 1686, διαπραγματεύεται με τον Φραγκίσκο Μοροζίνι του βενετικού στόλου για να μην βομβαρδίσουν την πόλη από το λιμάνι του Φαλήρου, επειδή εκεί υπήρχε μια τουρκική φρουρά.
Μια τέτοια ιστορία μιας πόλης που κάποτε ήταν σύμφωνα με τα αυθεντικά στοιχεία και τους ιστορικούς, κυρίως αλβανόφωνοι, δεν την κάνει απολύτως μια αλβανική πόλη, αν και η Αθήνα οφείλει κάτι στους Αλβανούς στην εξαιρετική της ιστορία. Και ακριβώς έτσι, αν η Χιμάρα βίωσε το ελληνικό αρχιπέλαγος και με την ελληνική γλώσσα ως «κοινή διάλεκτο» της Ανατολής, μέσω των θαλάσσιων ανταλλαγών, σε στενή και γόνιμη συνύπαρξη, δεν την καθιστά απολύτως μια ελληνική επαρχία, μάλιστα ο πληθυσμός της σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις, για να μην μιλήσουμε για την ιστορία, χαρακτηρίζεται απλά ως Αλβανικός".
Φαίνεται ότι ο Ράμα παραποιεί κατά το δοκούν βασικά δεδομένα της ιστορίας, καθώς αφενός ο Γεώργιος Δούσμανης δεν ήταν "Αλβανός", αλλά ούτε καν "Αρχιεπίσκοπος των Αθηνών" το 1686. Στην πραγματικότητα Μητροπολίτης Αθηνών το 1686 ήταν ο Ιάκωβος Α', ενώ ο Γιώργος Δούσμανης, ήταν ένας από τους Αθηναίους προκρίτους. Επίσης η Μητρόπολη Αθηνών δεν ήταν Αρχιεπισκοπή αφού υπαγόταν ακόμα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Αφετέρου οι Αρβανίτες που ζούσαν τότε διάσπαρτοι σε όλη την σημερινή ελληνική επικράτεια ήταν ελληνορθόδοξοι και δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ ουδεμία σχέση με τους Αλβανούς.
Για την ιστορική αλήθεια δε του συγκεκριμένου γεγονότος, τα πράγματα έχουν ως εξής:
Το ιστορικό γεγονός στο οποίο αναφέρεται είναι η πολιορκία της τουρκοκρατούμενης Αθήνας από τους Βενετούς, υπό την ηγεσία του Φραντσέσκο Μοροζίνι, αλλά το Φθινόπωρο του 1687 και όχι του 1686. Στο πλαίσιο του Έκτου Ενετοτουρκικού Πολέμου, οι Βενετοί προχώρησαν σε μεγάλη εκστρατεία στην Πελοπόννησο που είχε ξεκινήσει από το 1685 και στην οποία είχαν συμμετέχει και 2.000 Έλληνες Κερκυραίοι εθελοντές. Από το 1685 οι Βενετοί είχαν καταλάβει τη Λευκάδα και ύστερα τα κάστρα της Μεσσηνίας, Μεθώνη και Κορώνη. Ακολούθησε η κατάληψη των σημαντικών φρουρίων της Ναυπάκτου, Μάνης, Μυστρά, Άργους, Ναυπλίου και Κορίνθου.
Στην συνέχεια οι Βενετοί αποφάσισαν ότι η επόμενη σωστή στρατηγική κίνηση ήταν η κατάληψη της Αθήνας. Το Σεπτέμβριο του 1687, ο στόλος του Φραντσέσκο Μοροζίνι, κατέπλευσε στον όρμο του λιμένα του Πειραιά. Κατά την βενετική πολιορκία της Αθήνας δυστυχώς, μία οβίδα επέπεσε στον Παρθενώνα, τον οποίο οι Τούρκοι είχαν μετατρέψει σε μπαρουταποθήκη, με συνέπεια την καταστροφή του μεγαλυτέρου τμήματός του. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την πρώτη κηλίδα στις στρατιωτικές νίκες του Μοροζίνι, κατά των Τούρκων. Η δεύτερη κηλίδα ήταν η πανώλη που μεταδόθηκε αστραπιαία από γαλλικό πλοίο στο Ναύπλιο και τα περίχωρα του.
Όσον αφορά το περιστατικό στο οποίο αναφέρεται ο Αλβανός πρωθυπουργός αυτό έγινε ως εξής:
Καθώς η πολιορκία δεν είχε θετική εξέλιξη για τους Βενετούς οι οποίοι δεν έβλεπαν κάποιον άλλο τρόπο για να επικρατήσουν, στις αρχές Οκτωβρίου 1687 ο Μοροζίνι, αψηφώντας το γεγονός ότι οι ναυτικές του δυνάμεις είχαν εξασθενήσει αρκετά, αποφάσισε να κάνει έξοδο με τον στόλο του από το λιμάνι του Πειραιά, με σκοπό να καταδιώξει τις τουρκικές οπισθοφυλακές στα βορειοανατολικά παράλια της Πελοποννήσου. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες όμως έσπρωξαν τον βενετικό στόλο στο Πόρτο Ράφτη και από εκεί στον Πειραιά.
Εκεί, στον Πειραιά, έσπευσαν να τον συναντήσουν εκ μέρους των Αθηναίων, ο μητροπολίτης Ιάκωβος Α' και οι πρόκριτοι Σταμάτης Γασπάρης, Μιχαήλ Δημάκης, Γιώργος Δούσμανης και Ιάκωβος Δαμίστρος, οι οποίοι προσφέροντάς του 9.000 ρεάλια ως ετήσιο φόρο υποτέλειας, αναγνώρισαν έμμεσα την βενετική κυριαρχία. Μετά από αυτό ο βενετικός στόλος αποχώρησε και έτσι έληξε η πολιορκία, η οποία εντούτοις είχε ήδη προκαλέσει την μεγάλη καταστροφή στον Παρθενώνα της Ακρόπολης.
Περί καταγωγής Έντι Ράμα:
Το κάθαρμα αυτό, ο θείος του ΄Έντι Ράμα, Σπύρος Κολέκας, υπήρξε ένας από τους εφιάλτες, τους προδότες των συμπατριωτών του Βορειοηπειρωτών επί κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία οπότε και διετέλεσε μέχρι και αναπληρωτής πρωθυπουργός του Εμβέρ Χότζα, νούμερο δύο, δηλαδή, του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας. Μαζί με έναν άλλον γενίτσαρο Έλληνα Βορειοηπειρώτη, τον Γιώργο (Γκόγκο) Νούση, επίσης από το χωριό Βουνό της Χειμάρρας βρίσκονταν πίσω από τις αποφάσεις εκτοπισμών των συμπατριωτών τους Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Οι εξόριστοι γράφονταν στα δημοτολόγια τον νέων τόπων όπου υποχρεώνονταν να διαμείνουν, ως αυτόχθονες Αλβανοί, τους επιβάλλονταν η απαγόρευση της ομιλίας στην ελληνική γλώσσα κ.α..
Ο Έντι Ράμα και η ελληνική καταγωγή του
Πηγή: http://www.himara.gr
Σας παρουσιάζουμε το γενεαλογικό δέντρο του νέου πρωθυπουργού της Αλβανίας, Έντι Ράμα, εστιάζοντας σε όχι και τόσο γνωστά στοιχειά. Ένα απ' αυτά είναι η καταγωγή της μητέρας του απο το Βούνο της Χειμάρρας καθώς και η ενεργή συμμετοχή της οικογένειάς του στην κυβέρνηση του Χότζα.
Ο πατέρας του Έντι, είναι Κριστάκ Ραμα με καταγωγή απ' το Δυρράχιο και γλύπτης στο επάγγελμα. Οι συγχωριανοί του τον θεωρούσαν βλάχο. Ήταν μέλος του κοινοβουλίου του Χότζα.
Μητέρα του είναι η Ανέτα Κολέκα απ' το χωριό Βούνο της Χειμάρρας, με σπουδές ιατρικής στην Πολωνία. Πατέρας της ήταν ο Πέτρος Κολέκας, πολιτικός μηχανικός με σπουδές στην Φλωρεντία. Αδερφός του Πέτρου ήταν ο Σπύρος Κολέκας επίσης πολιτικός μηχανικός με σπουδές στην Ιταλία, όπου διετέλεσε υπουργός της κατοχικής κυβέρνησης του 1942 και μετέπειτα, υπουργός του Χότζα για πολλά χρόνια. Το γένος της μάνας του Πέτρου και Σπύρου Κολέκα (προγιαγιάς του Έντι) είναι Νούση. Αδέρφια του πατέρα της είναι ο Γκόγκος και ο Κοσμάς Νούσης. Ο πρώτος δολοφονήθηκε απ' τους Αλβανούς και ο δεύτερος ήταν επί χρόνια πρέσβης της Αλβανίας στην Ελλάδα.
Η πρώτη γυναίκα του Έντι ήταν η ηθοποιός Ματίλντα Μακότσι απ' της Δρυμάδες της Χειμάρρας με την οποία έκανε έναν γιο και τον ονόμασαν Γρηγόρη (Grigor). Το παιδί και η πρώην σύζυγός του ζούσαν για αρκετά χρόνια στην Ελλάδα αλλά τελικά επέστρεψαν στην Αλβανία.
Η νυν σύζυγος του Έντι Ράμα, είναι η παιδαγωγός Λίντα Μπάσα με την οποία γνωρίστηκε λόγο της στενής φιλίας των παιδιών τους Γρηγόρη Ράμα και Ρέα Μπάσα όπου ήταν και συμμαθητές.
Οι περισσότεροι κυβερνητικοί στις συνοριακές εχθρικές χώρες είναι ελληνικής καταγωγής. Πως πήρε το ονομα του το τουρκικό ερευνητικό Μπαρμπαρόσα που έχουν οι Τούρκοι.Ο Χαϊρεντίν πασάς η Μπαρμπαρόσα των Τούρκων από τον εξισλαμισμένο Αλβανό Γιακούπ και η μητέρα του Ελληνίδα χριστιανή από τη Λέσβο, Κατερίνα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν πιθανό ότι και ο πατέρας του ήταν Έλληνας γενίτσαρος και καταγόταν από τα Γιαννιτσά.Ο Μπαρμπαρόσα από πειρατής έγινε ο κατεξοχήν οργανωτής του οθωμανικού στόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφή