Το πρόσφατο περιστατικό των επτά αλβανικής καταγωγής στρατιωτών που σχημάτισαν το έμβλημα της Μεγάλης Αλβανίας (και όχι απλώς της αλβανικής σημαίας, όπως υποστήριξαν κάποιοι...
για να υποβαθμίσουν το γεγονός) έδωσε την ευκαιρία να προβληματισθούν κάποιοι σχετικώς με τι είδους και με ποιο τρόπο μπορεί να ενσωματωθεί μη ιθαγενής στην ελληνική κοινωνία.
[Και επειδή η ημιμάθεια βασιλεύει στον τόπο μας, πολλοί είπαν και έγραψαν ότι οι στρατιώτες έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Είναι λάθος αυτό, όπως και πολλά άλλα που λέγονται και γράφονται λόγω άγνοιας της ελληνικής γλώσσας. Την ελληνική «υπηκοότητα» έχουν και όχι την ιθαγένεια, και τούτο λόγω του ότι «ιθαγενής» σημαίνει «ιθύς (= αληθινός) + γένος». Το αληθινό γένος των στρατιωτών αυτών, η καταγωγή δηλαδή, είναι αλβανική, ανεξαρτήτως υπηκοότητας].
Πώς και πότε όμως ενσωματώνεται κάποιος σε μια ξένη της καταγωγής του κοινωνία; Κατ’ αρχάς πρέπει να θέλει να ενσωματωθεί. Ακούω από πολλούς να λέγουν ότι γνωρίζουν πολλούς Αλβανούς που δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Αλβανία. Κι εγώ γνωρίζω. Από πού όμως συνάγεται ότι η άρνηση επιστροφής σημαίνει και επιθυμία ενσωμάτωσης; Είναι απολύτως φυσικό να μη θέλουν να επιστρέψουν, αφού η ποιότητα ζωής μεταξύ των δύο χωρών έχει χάσμα ανάμεσά τους, καίτοι η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς πτώχευσης ουσιαστικώς.
Το να θέλει να ενσωματωθεί κάποιος σημαίνει ότι αποδέχεται τον τρόπο ζωής της κοινωνίας στην οποία διαβιεί. Και επί του προκειμένου, να υιοθετήσει τον ελληνικό τρόπο ζωής. Για να συμβεί αυτό, πρέπει η νέα του πατρίδα να είναι πολύ περισσότερο ελκυστική από την πατρίδα προέλευσης. Προσέξτε, πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό από την πολιτική κοινωνιολογία. Ο ομογενής στις ΗΠΑ θα υιοθετήσει τον όρο «Ελληνοαμερικανός». Έχετε όμως ποτέ ακούσει από Έλληνα που δραστηριοποιείται φερ’ ειπείν στο Σουδάν ή το Αφγανιστάν, να λέει ότι είναι Ελληνοσουδανός, ή Ελληνοπακιστανός;
Επομένως, πρέπει να θέλει να ενσωματωθεί κάποιος σε ξένη κοινωνία, και για να θέλει πρέπει να νιώθει ο υπερήφανος με τη νέα του ιδιότητα, αποβάλλοντας και την παλαιά. Ούτε αυτό όμως αρκεί. Επειδή και η κοινωνία θα θέλει να τον ενσωματώσει στα σπλάχνα της. Ουσιαστικώς, και όχι με τυπικούς κανόνες. Στο θέμα των Αλβανών παρατηρούνται δύο τεράστια λάθη που έγιναν - και γίνονται. Συλλήβδην, από μια πλευρά θεωρήθηκαν όλοι οι Αλβανοί ανεπιθύμητοι, από την άλλη όλοι οι Αλβανοί ευπρόσδεκτοι.
Οι γενικεύσεις πάντα κάνουν κακό, με αποτέλεσμα πολλά από τα παιδιά των Αλβανών, που ήλθαν στην Ελλάδα, ή και που γεννήθηκαν σ’ αυτήν, να νιώθουν ξένα λόγω της αρνητικής στάσης έναντί τους. Δεν αντιμετωπίστηκε δηλαδή το καθένα ξεχωριστά, αναλόγως του χαρακτήρα του και της συμπεριφοράς του, ώστε άλλα μεν να γίνουν αποδεκτά, άλλοι δε λόγω παραβατικής στάσης, όχι, αλλά αντιμετωπίστηκαν ως σύνολο.
Προφανώς, και θα έχουν κρατημένη πικρία μέσα τους, προφανώς και οι ίδιοι οι νέοι θα απομακρύνθηκαν και συνταίριαξαν με άλλους ομογενείς τους. Αυτό όμως, από μόνο του δεν θα τους οδηγούσε σε ανθελληνικές ενέργειες, και μάλιστα δημοσίως, αν δεν υπήρχε έντονη η έξαρση του αλβανικού εθνικισμού, υποδαυλιζόμενη από την επίσημη πολιτική του αλβανικού κράτους, και υποστηριζόμενη από την Δύση προκειμένου να υπάρχουν κράτη στη βαλκανική -και με βάση στον ισλαμισμό- που θα διατίθενται εχθρικώς προς την Ρωσία.
Δεν έχει επομένως άδικο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Καμμένος που τόνισε πως «Υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο αναβίωσης του αλβανικού εθνικισμού, το οποίο εκφράστηκε πρόσφατα και με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα, για τους Τσάμηδες». Είπε βέβαια πως «Τέτοια φαινόμενα δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά στις Ένοπλες Δυνάμεις», αλλά γιατί μόνον στις Ένοπλες Δυνάμεις; Είναι ξεκομμένες από την ελληνική κοινωνία; Μάλιστα υπενθύμισε τη στάση του ότι «Επί πρωθυπουργίας Σημίτη, διαμαρτυρόταν για τις αθρόες ελληνοποιήσεις Αλβανών, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους». Λησμόνησε όμως να αναφέρει ότι τα σύνορα τα άνοιξε ο Α. Σαμαράς, υπείκων στις απαιτήσεις των συμμάχων να καταστεί η Ελλάδα απορροφητήρας των εντάσεων στην Βαλκανική, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Έστω και τώρα, ας ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το θέμα της ενσωμάτωσης. Για να προλάβουμε δυσμενείς καταστάσεις, αλλά και την τυχούσα δημιουργία πέμπτης φάλαγγας.
*Ο αρχικός τίτλος ήταν διαφορετικός
Πηγή: http://www.voria.gr/article/poso-epikindinos-ine-simera-o-alvanikos-ethnikismos
"Και επειδή η ημιμάθεια βασιλεύει στον τόπο μας, πολλοί είπαν και έγραψαν ότι οι στρατιώτες έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Είναι λάθος αυτό"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, είναι σωστό. Διότι η εγχώρια νομοθεσία (από την εποχή των Βαυαρών του Όθωνα ακόμη) δεν διαχωρίζει ιθαγένεια από υπηκοότητα. Συνεπώς, όποιος αλλοδαπός "Ελληνοποιείται", αποκτάει ιθαγένεια.