Έχει δει πολλά στη ζωή του ο Ιωάννης Κοζάρτσης. Ο θαρραλέος πολεμιστής της Μάχης της Ομορφοπλαγιάς έχει ζήσει ορφάνια, φτώχεια, ξεριζωμό... Όταν ανέβηκε στο πολυβολείο 8 στο όρος Κερκίνη τον Οκτώβριο του 2016, συγκινήθηκε. «Ο παππούς δάκρυσε, ειδικά όταν πήγε στο...
παραθυράκι του πολυβολείου. Μπήκε μέσα στο π8 ύστερα από 76 χρόνια» διηγείται στη «δημοκρατία» ο Αιμίλιος Κοζάρτσης, ο οποίος συνόδευσε τον παππού του Ιωάννη στην εκδήλωση προς τιμήν του ήρωα έφεδρου λοχία Δημήτρη Ιτσιου.
«Ο Ιτσιος ήταν λοχίας. Είχαμε ένα πολυβόλο. Οι Γερμανοί προσπαθούσαν να πλησιάσουν, αλλά δεν μπορούσαν. Είχαν και Στούκας. Εγώ ήμουν γεμιστής, είχαμε ταινίες με γεμιστήρες. Εμεινα κάμποσες ημέρες στο πολυβολείο» θυμάται ο πολεμιστής του π8, μιλώντας για τις δραματικές στιγμές της επίθεσης στις 6 Απριλίου 1941.
Οι μαχητές του πολυβολείου πολέμησαν λυσσαλέα, βοήθησαν αποτελεσματικά προς τον στόχο της σύμπτυξης των ελληνικών δυνάμεων προς τα Κρούσια Ορη και προκάλεσαν πολύ μεγάλες απώλειες στους Γερμανούς εισβολείς. Οι Ελληνες μαχητές βγήκαν από το οχυρό μόνο όταν τέλειωσαν οι περίπου 33.000 σφαίρες τους.
«Οταν μπήκαμε στο πολυβολείο, ο παππούς είπε ότι τότε δεν μπορούσαν ανοίξουν την πόρτα από τους κάλυκες» πρόσθεσε ο Αιμίλιος Κοζάρτσης. Τον ηρωισμό των μαχητών πλήρωσε ο Δημήτριος Ιτσιος. Οι Γερμανοί τον δολοφόνησαν κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών. «Εμάς δεν μας πείραξαν» πρόσθεσε ο Ιωάννης Κοζάρτσης, ο οποίος γύρισε πίσω και διηγήθηκε τα δραματικά γεγονότα.
«Αισθάνομαι διπλά ευτυχής που γνωρίζω από κοντά έναν από τους υπερασπιστές του πολυβολείου π8, που του έσφιξα το χέρι και αντίκρισα το βλέμμα του. Για εμένα ο στρατιώτης Ιωάννης Κοζάρτσης αντιπροσωπεύει όλους τους πολεμιστές του 1940-41, που έγραψαν με ανεξίτηλο μελάνι και χρυσά γράμματα τη δική τους ένδοξη σελίδα στο βιβλίο της ελληνικής Ιστορίας» είπε ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος.
Γεννημένος στις 30 Ιουνίου 1917, ο Ιωάννης Κοζάρτσης δεν άνοιγε εύκολα συζητήσεις για τη Μάχη της Ομορφοπλαγιάς. Ο εγγονός του προσθέτει: «Για το π8 ενημερώθηκα μόνος μου, διαβάζοντας σχολικό βιβλίο που ανέφερε το όνομά του.
Τότε πήγα και τον ρώτησα. Μου είπε: “Ναι, έρχονταν οι Γερμανοί και τους σκοτώναμε”. Μου έλεγε ότι κατέβαιναν χωρίς να περιμένουν αντίσταση. Νόμιζαν ότι θα είχαμε φύγει, άλλωστε τα οχυρά είχαν “σπάσει”».
Ο Ιωάννης Κοζάρτσης πολεμούσε υπό καθεστώς έντονης φόρτισης. Ο εγγονός του Αιμίλιος εξηγεί: «Στο πολυβολείο π9, λίγο πιο κάτω, πολεμούσε ο αδελφός του παππού Δημήτριος Κοζάρτσης. Νόμιζε ότι τον είχαν σκοτώσει και ήθελε να πάρει εκδίκηση για τον αδελφό του. Eίναι ήσυχος άνθρωπος και πάντα έλεγε με βάρος ψυχής ότι σκότωσε ανθρώπους». Πριν από δύο χρόνια παρέστη στο μνημόσυνο του ήρωα λοχία Δημήτριου Ιτσιου και φέτος θα παρακολουθούσε την αναβίωση της Μάχης των Οχυρών, αν ο εγγονός και φύλακας άγγελός του δεν είχε αναλάβει υποχρέωση.
Ακριβώς 76 χρόνια μετά τη θρυλική Μάχη των Οχυρών, οι μνήμες θα ζωντανέψουν στο πλαίσιο του φεστιβάλ ιστορικής αναπαράστασης «Ρούπελ 1941 - Η Αναβίωση», που θα πραγματοποιηθεί αύριο Σάββατο 13 Μαΐου και την Κυριακή 14 Μαΐου.
Οι διωγμοί των Βουλγάρων και το τάγμα Καΐρου
Η πρώτη πληγή στην ψυχή του πολεμιστή του π8 ήταν ο θάνατος του πατέρα του σε δυστύχημα. Λίγους μήνες αργότερα, ο Ιωάννης Κοζάρτσης είδε το φως της ζωής. Στην παιδική ηλικία του πουλούσε κουλούρια για να ζήσει.
Οι διωγμοί των Βουλγάρων μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον ανάγκασαν να φύγει από τα Ανω Πορόια του νομού Σερρών.
Η εκπαίδευσή του ως συντηρητή μηχανών σε εκκοκκιστήρια ήταν η αιτία για να επιλεγεί από το τεχνικό σώμα του Στρατού. «Εκπαιδεύτηκα στην Εφορία Υλικού Πολέμου» λέει με έμφαση ο Ιωάννης Κοζάρτσης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζει στο Μακροχώρι της Ημαθίας.
Οι δικοί του τον θεωρούσαν νεκρό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά εκείνος είχε ενταχθεί στο ελληνικό τάγμα του Καΐρου και πρόσφερε τις υπηρεσίες του για περίπου τρία χρόνια.
Ρεπορτάζ
Αλέξης Τσατσούλης
Φωτό: Παύλος Μακρίδης megapress.gr
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση ...
ΑπάντησηΔιαγραφή