O εγκληματικός νόμος Παρασκευόπουλου

Τί περιμένει λοιπόν η κυβέρνηση για να τροποποιήσει ή και να καταργήσει τον νόμο Παρασκευόπουλου; Να θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς; Ή να γίνουμε μάρτυρες πράξεων αυτοάμυνας και αυτοδικίας;

Συνελήφθησαν προχθές 7 Γεωργιανοί που βασάνισαν μιαν ηλικιωμένη με σίδερο για να της αποσπάσουν χρήματα και κοσμήματα. Οι διωκτικές αρχές διαπίστωσαν πως...

οι τρεις από αυτούς ήταν παλιοί γνώριμοι, που αποφυλακίστηκαν με τον νόμο Παρασκευόπουλου.

Ο νέος υπουργός δικαιοσύνης, Στάυρος Κοντονής, έδωσε παράταση ισχύς για το νόμο Παρασκευόπουλου!!!

 Δεν είναι η πρώτη φορά που κακοποιοί οι οποίοι αποφυλακίζονται με τον συγκεκριμένο νόμο διαπράττουν εγκληματικές πράξεις. Πέραν των ληστειών, η δράση τους μετρά και πέντε νεκρούς.

Ο νόμος αυτός έχει την βάση του σε κάποια στοιχεία που δείχνουν πως το μεγαλύτερο ποσοστό των, προώρως, αποφυλακισθέντων επανεντάσσεται στην κοινωνία. Συνεπώς, το σωφρονιστικό έργο έχει επιτελεσθεί και η περαιτέρω παραμονή του καταδικασθέντος στην φυλακή εγκυμονεί κινδύνους υποτροπής, λόγω των συναναστροφών. 

Ενδεχομένως τα στατιστικά στοιχεία να είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν οι απολογητές του κ.Ν.Παρασκευόπουλου. Τους διαφεύγουν όμως δύο σημαντικά στοιχεία. 

1. Τον συγκεκριμένο νόμο, δεν τον χαρακτηρίζουν οι θετικές πλευρές του, που είναι και δύσκολα αποδείξιμες, αλλά οι αρνητικές του, που όλοι τις πληροφορούμαστε. Δηλαδή, το γεγονός της επανένταξης των περισσότερων αποφυλακισθέντων στην κοινωνία—αν όντως συμβαίνει-εξασθενεί μπροστά στην εγκληματική επαναδραστηριοποίηση των υπολοίπων. 

Γιατί αυτός ο νόμος χαρακτηρίζεται από τα θύματα που δημιουργεί, λόγω της υπότροπης συμπεριφοράς των ευεργετηθέντων από τις διατάξεις του, και όχι από την εφαρμογή της θεωρητικής κατασκευής της προστασίας των δικαιωμάτων των φυλακισμένων.

Άλλωστε, δεν γνωρίζουμε αν αυτοί που θεωρούνται πως επανεντάχθηκαν, όντως επανεντάχθηκαν ή συνεχίζουν την εγκληματική δράση τους και απλώς δεν έχουν συλληφθεί. 

2. Ο συγκεκριμένος νόμος, με το ελάχιστο όριο έκτισης της ποινής που προβλέπει, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για τους πιθανούς δράστες εγκληματικών πράξεων. Η αποφυλάκιση τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ακόμα και για ειδεχθή εγκλήματα, ακυρώνει ουσιαστικά τον φόβο της τιμωρίας. Αντί να αποθαρρύνει, ενθαρρύνει την εγκληματικότητα. 

 

Όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μόνον των θεωρητικών απόψεων του κ.Ν.Παρασκευόπουλου. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων ιδεολογικών και πολιτικών επιλογών της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η περιφρόνηση της έννοιας της περιουσίας και κυρίως η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του κάθε ατόμου για ασφάλεια και ησυχία, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν στις καταστάσεις που ζούμε. Γενικευμένη ανομία, ανεξέλεγκτη εγκληματική  δράση συμμοριών, που γνωρίζουν πως και να συλληφθούν πολύ γρήγορα θα αποφυλακισθούν. 

Τον κ.Ν.Παρασκευόπουλο δεν τον επέλεξε τυχαία ο Α.Τσίπρας για το υπουργείο Δικαιοσύνης. Συνέπιπταν οι θεωρητικές αντιλήψεις του με τα συγκεκριμένα  ιδεολογήματα του ΣΥΡΙΖΑ. 

Οι σοβαροί και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι, όταν η θεωρία τους πάσχει και αυτό αποδεικνύεται από την ζωή, αναθεωρούν την θεωρία τους. Την ανασκευάζουν εν όλω ή εν μέρει. 

Τι περιμένει λοιπόν η κυβέρνηση για να τροποποιήσει ή και να καταργήσει τον νόμο Παρασκευόπουλου; Να θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς; Ή να γίνουμε μάρτυρες πράξεων αυτοάμυνας και αυτοδικίας; 

Ένας νόμος αποδεικνύεται καλός ή κακός, στην πράξη και όχι στην θεωρία. Στην προκειμένη περίπτωση όπου συγκρούονται δύο αγαθά, α) η υπεράσπιση του δικαιώματος των φυλακισμένων για κοινωνική επανένταξη και β) η υπεράσπιση του δικαιώματος του νομοταγούς πολίτη να απολαμβάνει την περιουσία του και να επιζητεί την προσωπική του ασφάλεια, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να ικανοποιήσει το πρώτο αγαθό. 

Ένα θέμα που, ελπίζω να αναδείξει στην πολιτική του διάσταση, την Παρασκευή στην Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Του Σάκη Μουμτζή

Μπαινόβγαιναν στις φυλακές οι ληστές του Π. Φαλήρου  

Στην ληστεία στο Παλαιό Φάληρο που έγινε πριν από μερικούς μήνες οι αποκαλύψεις για την παλαιότερη δράση των ληστών είναι πολλές και καταγράφουν το πολύ μεγάλο πρόβλημα του νόμου Παρασκευόπουλου από τον οποίο είχαν επωφεληθεί. Συγκεκριμένα όπως έγραψε ο «Ελεύθερος Τύπος» ο 40χρονος Ρώσος Igor Goussev ή Soukhoverkhov, ο οποίος συνελήφθη, απασχόλησε τις διωκτικές αρχές από τις 26 Ιουλίου 1993, σε ηλικία 16 χρόνων, για κλοπή κατά συναυτουργία.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1996 για ένοπλες ληστείες, στις 8 Ιουνίου 1996 για τα ίδια αδικήματα και προφυλακίστηκε στις Φυλακές Κράτησης Ανηλίκων Κορυδαλλού. Στις 3 Ιουνίου 2004 απέδρασε από τις Φυλακές Αλικαρνασσού παραβιάζοντας 5θήμερη τακτική άδεια. Στις 28 Ιουλίου 2011, το πρωτοπαλίκαρο του διαβόητου ληστή χρηματαποστολών, «Ρουσλάν» ή «Ιορδάνη», μαζί με τρεις ακόμη συνεργούς του, κρατώντας πολεμικά καλάσνικοφ, είχαν εισβάλει σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Κερατσίνι, αποσπώντας 150.000 ευρώ. Συνελήφθησαν έπειτα από επιχείρηση της ΕΚΑΜ σε διαμέρισμα στην Αμφιάλη. Φέρονταν υπεύθυνοι για 36 ένοπλες ληστείες και 18 κλοπές οχημάτων.
Χαρακτηριστική της επικινδυνότητας των δραστών, ήταν η ένοπλη ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας στην οδό Αργυρουπόλεως στην Καλλιθέα, στις 25 Σεπτεμβρίου 2009, αποσπώντας 12.640 ευρώ. Κατά τη διαφυγή τους έγιναν αντιληπτοί από ένοπλο φύλακα παρακείμενου καταστήματος της ΔΕΗ και στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, πυροβόλησαν, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί ελαφρά ένας ιδιώτης και η δωδεκάχρονη κόρη του. Αποφυλακίστηκε από τις Φυλακές Κορυδαλλού στις 23 Ιουλίου 2015 με τον περιοριστικό όρο εμφάνισης στο Τ.Α. Καλλιθέας και της προσφοράς 1.500 ευρώ στο… ίδρυμα «Κιβωτός του Κόσμου».
Ο 41χρονος Μολδαβός, Mixail Ghenov, που έχασε τη ζωή του από την πτώση κατά την προσπάθεια διαφυγής του, στις 9 Μαρτίου 2006, κατηγορείτο για ανθρωποκτονίες κατά συναυτουργία και κατά συρροή, ενώ στις 10 Μαρτίου 2007 για τις ανθρωποκτονίες ενός κοσμηματοπώλη στην Καλλίπολη Πειραιά και ενός πολίτη που έσπευσε σε βοήθεια του πρώτου. Στις 24 Αυγούστου 2015 αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Αλικαρνασσού με τους περιοριστικούς όρους εμφάνισής του στο Τ.Α. Ν. Φαλήρου. Στις 20 Νοεμβρίου 2016 κατηγορήθηκε για απόπειρα κλοπής και πάλι δεν φυλακίστηκε και του επιβλήθηκαν αντίστοιχοι περιοριστικοί όροι, προσθέτοντας την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.

Η δολοφονία του 27χρονου κοσμηματοπώλη

Στις 8 Σεπτεμβρίου του 2015 όλη η Ελλάδα σοκαρίστηκε από την στυγνή δολοφονία του 27χρονου κοσμηματοπώλη Θόδωρου Παπαδόπουλου στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Δράστης ήταν ο  Γεωργιανός Ρομπέρτο Σοχακιάν ο οποίος εισέβαλε στην επιχείρηση και πυροβόλησε μία φορά για εκφοβισμό, ενώ στη συνέχεια γέμισε το σακίδιό του με κοσμήματα αξίας 20.000 ευρώ. Ο κοσμηματοπώλης αντέδρασε και τότε ο 38χρονος Γεωργιανός τον πυροβόλησε μία φορά, σχεδόν εξ επαφής, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα στην κοιλιά. Ο δράστης συνελήφθη λίγα λεπτά αργότερα από την αστυνομία και τότε έγινε γνωστό πως είχε αποφυλακιστεί έναν μήνα νωρίτερα, κάνοντας χρήση των ευνοϊκών διατάξεων για την υφ’ όρων απόλυση. Εξέτιε ποινή πολυετούς κάθειρξης για παραβάσεις του νόμου περί ιδιοκτησίας και ναρκωτικών.

Ο βασανισμός μέχρις θανάτου του εστιάτορα στην Ύδρα

Τον Αύγουστο του 2015 βασανίστηκε μέχρις θανάτου ο 67χρονος εστιάτορας Μανώλης Οικονόμου στην Υδρα. Τρεις από τους δράστες της σπείρας που προέβη σε αυτή την πράξη είχαν αποφυλακιστεί με τις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου. Συγκεκριμένα ο Γεωργιανός αρχηγός της σπείρας και άλλοι δύο συμπατριώτες του είχε πάρει το απολυτήριο από τις φυλακές μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα από το έγκλημα που διέπραξαν. Εκτός από τους τρεις, και οι υπόλοιποι τέσσερις Γεωργιανοί που συμμετείχαν στη δολοφονία μπαινόβγαιναν για μεγάλο χρονικό διάστημα στις φυλακές.

«Απολυτήριο» και για τον στενό συνεργάτη του Αλβανού μακελάρη  Κόλα

Ο κακοποιός Σαντέρ Πεμάι, στενός συνεργάτης του Αλβανού μακελάρη Μάριαν Κόλα, είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 16 ετών και αποφυλακίστηκε την άνοιξη του 2015. λίγου μήνες αργότερα συνελήφθη εκ νέου για τη συμμετοχή του σε διακίνηση ναρκωτικών. Ο Μάριαν Κόλα μαζί με τον Σαντέρ Πεμάι τον Φεβρουάριο του 2010, στον Βύρωνα, σκότωσαν έναν αθώο πολίτη και τραυμάτισαν σοβαρά δύο αστυνομικούς του τμήματος Ληστειών της Ασφάλειας, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον δεύτερο να αποφυλακιστεί σε χρόνο-ρεκόρ.

Ο Αφγανός βιαστής και το διπλωματικό επεισόδιο με την Γερμανία 

Επωφελούμενος του νόμου Παρασκευόπουλου ήταν και ο Αφγανός μετανάστης Χουσείν Χαβάρ  που βίασε και σκότωσε στη Γερμανία την 19χρονη κόρη υψηλόβαθμου στελέχους της ΕΕ. Είχε συλληφθεί και καταδικαστεί στην Ελλάδα το 2013 για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ληστεία σε βάρος μίας 20χρονης στην Κέρκυρα. Σύμφωνα με το τότε κατηγορητήριο είχε ληστέψει την κοπέλα και την είχε πετάξει από ύψος 8 μέτρων με αποτέλεσμα να την τραυματιστεί πολύ σοβαρά και να κινδυνεύσει να χάσει τη ζωή της. Καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλακή και κάνοντας χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου Παρασκευόπουλου περί αποσυμφόρησης των φυλακών και είχε αποφυλακιστεί με περιοριστικούς όρους και βασικό όρο μάλιστα να εμφανίζεται συχνά σε Τμήμα Ασφαλείας Αγίου Παντελεήμονα που είχε δηλώσει κατοικία κάθε πρώτο πενθήμερο του μήνα. Στις 5 Νοεμβρίου 2015 έδωσε το παρόν, όχι όμως και στις 31 Δεκεμβρίου 2015. Διέφυγε στην Αυστρία κάνοντας αίτημα για παροχή ασύλου και μέχρι αυτό να εξεταστεί οι αυστριακές Αρχές, ως ανήλικος που δήλωνε ότι δήθεν ήταν, του όριζαν ανάδοχες οικογένειες, μέχρι που πήγε στην Γερμανία, βίασε και σκότωσε την 19χρονη κόρη υψηλόβαθμου στελέχους της ΕΕ.

Αυτός είναι ο νόμος Παρασκευόπουλου

Το άρθρο 12 του ν. 4322/2015, που τιτλοφορείται «Έκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης» και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με ημερομηνία 27 Απριλίου 2015 προβλέπει τη δυνατότητα απόλυσης υπό όρο (σε περίπτωση που υποπέσουν σε αδίκημα εντός 5 ετών από την αποφυλάκιση τους, θα εκτίσουν και το σύνολο της προηγούμενης ποινής) κρατουμένων οι οποίοι έχουν εκτίσει το ένα δέκατο της ποινής, όταν αυτή είναι μικρότερη από τρία έτη (3,5 μήνες), το ένα πέμπτο της ποινής εάν η ποινή είναι έως 5 έτη (ένας χρόνος το πολύ), τα δύο πέμπτα για ποινές έως δέκα έτη (το πολύ τέσσερα από δέκα χρόνια).
Συγκεκριμένα: 1.Κρατούμενοι οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εκτίουν ποινή στερητική της ελευθερίας απολύονται με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής, υπό τον όρο της ανάκλησης χωρίς τη συνδρομή των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα, κατά τις εξής διακρίσεις: α) εάν η ποινή τους έχει διάρκεια μέχρι τρία έτη, εφόσον έχουν εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο το ένα δέκατο αυτής, β) εάν η ποινή τους έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών και μέχρι πέντε έτη, συμπεριλαμβανομένης της κάθειρξης, καθώς και εάν η ποινή φυλάκισής τους έχει διάρκεια μεγαλύτερη των πέντε ετών, εφόσον έχουν εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο το ένα πέμπτο αυτής.
2.Κρατούμενοι οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εκτίουν ποινή κάθειρξης που δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη, απολύονται με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής, υπό τον όρο της ανάκλησης χωρίς τη συνδρομή των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα, εφόσον έχουν εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο τα δύο πέμπτα της ποινής.
3.Κρατούμενοι οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εκτίουν ποινή κάθειρξης άνω των δέκα ετών απολύονται με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής, υπό τον όρο της ανάκλησης χωρίς τη συνδρομή των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα αν έχουν συμπληρώσει το ένα τρίτο πραγματικής έκτισης της ποινής που τους επιβλήθηκε.
4.Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και στους καταδίκους που αποκτούν τις προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και σε χρονικό διάστημα μέχρι ενός έτους από τη δημοσίευσή του.
5.Όσοι απολύονται, κατ’ εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 4, αν υποπέσουν μέσα σε πέντε έτη από την αποφυλάκιση τους, σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη και καταδικαστούν αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας μεγαλύτερη των δύο ετών, εκτίουν αθροιστικά και το υπόλοιπο της ποινής για την οποία είχαν απολυθεί υπό όρο.
6.Στους απολυόμενους, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών με την ίδια διάταξή του, μπορεί να επιβάλει: α) την υποχρέωσή τους να εμφανίζονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα στις αστυνομικές αρχές του τόπου όπου διαμένουν, β) τη μη απομάκρυνσή τους, χωρίς έγγραφη άδεια του εισαγγελέα πλημμελειοδικών, από τον ως άνω τόπο, γ) οποιονδήποτε άλλον όρο από αυτούς που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 100 Π.Κ. κρίνει σκόπιμο. Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, κατά την επιβολή των ως άνω όρων, οφείλει να λαμβάνει υπόψη του την προσωπικότητα, καθώς και τις ατομικές, οικογενειακές και επαγγελματικές ανάγκες του απολυόμενου. Σε περίπτωση που ο τελευταίος παραβαίνει τους όρους που του έχουν τεθεί, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διατάσσει την ανάκληση της απόλυσης.

Ειδικοί φρουροί: Εμείς τους πιάνουμε και εσείς τους αφήνετε

Λίγες ημέρες μετά το περιστατικό στο Φάληρο, αναφορά στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τον νόμο Παρασκευόπουλου, κατέθεσε  το Σωματείο των Ειδικών Φρουρών της Ελληνικής Αστυνομίας εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για το γεγονός ότι επικίνδυνοι κακοποιοί έχουν εκμεταλλευτεί το νόμο και αποφυλακίζονται.

Στην αναφορά τους τόνισαν χαρακτηριστικά πως:  «Είναι αδιανόητο σε μια ευνομούμενη Πολιτεία οι Έλληνες Αστυνομικοί εμπλεκόμενοι αρκετές φορές σε αιματηρές συμπλοκές, να συλλαμβάνουν επικίνδυνους κακοποιούς, και ορισμένοι από αυτούς χρησιμοποιώντας το… παράθυρο του Νόμου Παρασκευόπουλου, να αποδρούν, να τελούν νέες εγκληματικές πράξεις και να χρειάζεται ξανά οι αστυνομικοί να τους συλλάβουν, διακυβεύοντας την ζωή τους και των πολιτών» «Οι εν λόγω προσπάθειες, στόχοι και θυσίες απάντων των ειδικών φρουρών και των εν γένει αστυνομικών πίπτουν ουσιαστικά στο κενό, από τη στιγμή που οι προαναφερόμενοι κατάδικοι – εγκληματίες αποφυλακίζονται με όρους από τα Καταστήματα Κράτησης σε σκανδαλωδώς σύντομο χρονικό διάστημα, επιστρέφουν στην κοινωνία και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, προβαίνουν σε επανάληψη τέλεσης σοβαρότατων εγκληματικών πράξεων, ευρισκόμενοι για άλλη μία φορά εναντίον μας, δίχως να δύναται κανείς να προβλέψει, αν αυτή τη φορά θα υπάρξει θύμα αστυνομικός, προερχόμενο από τελεσθέντα από μέρους τους ποινικά αδικήματα».