Ένας θλιβερός Τσίπρας (που ζει ακόμη στον Συμμοριτοπόλεμο) σε μια σύναξη άβουλων

Ο κ Τσίπρας έδειξε χτες για ακόμα μια φορά ότι δεν έχει σχέση με χαρισματικό ηγέτη, που θέλουν να τον εμφανίζουν. Αναμασάει τα ίδια που έλεγε και όταν ήταν στα μαθητικά 15μελή. Βαρετά και μονότονα. Και τα οποία έτυχε να πιάσουν τόπο σε μια συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία του τόπου. Η συγκυρία τέλειωσε, αλλά ο κ Τσίπρας έμεινε με το ίδιο παραμύθι. Του εμφύλιου, της τρόικας, της δεξιάς, των μνημονίων και του διχαστικού λόγου. Ο λόγος του ζει στα 1945-49. Αυτά του έμαθαν οι ινστρούχτορες πριν από 25 χρόνια, αυτά αναμασά, σ αυτά έχει μείνει. 

Ο κ Τσίπρας αποδείχτηκε λίγος για πρωθυπουργός και αποδεικνύεται και λίγος για πολιτικός ηγέτης.

Είχα αποφασίσει να γράψω για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που με τις δηλώσεις τους αποδεικνύουν ότι δεν έχουν ιδέα για τις αιτίες της αποδοκιμασίας τους από το λαό, ούτε καταλαβαίνουν τη σφαλιάρα που εισέπραξαν προχτές. Μέχρι που άκουσα την ομιλία του κ Τσίπρα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χτες.

Και συνειδητοποίησα ότι κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα. Ότι είναι κι αυτός ένα από τα στελέχη του.

Η βασική κινητήριος δύναμη του πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ ήδη από πριν το 2014 ήταν αυτή που ομολόγησε ο ίδιος ο κ Τσίπρας στη Βουλή. Η αυταπάτη. Οι άνθρωποι είχαν αυταπάτες για το συσχετισμό δυνάμεων στην Ευρώπη, για τη δική τους δύναμη, για τα πολιτικά και οικονομικά σχέδιά τους, για την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Για την πραγματικότητα γενικώς.

Το αποτέλεσμα της αυταπάτης ήταν να φορτώσουν στους Έλληνες με πρόσθετο δάνειο- χαράτσι πάνω από 100 δις ευρώ, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας και με ένα μνημόνιο διάρκειας όχι τριών και πέντε ετών όπως οι προηγούμενοι, αλλά 42(!) ετών. Το οποίο δεσμεύει και τις επόμενες πολλές κυβερνήσεις.

Ο πρωθυπουργός χτες εκφώνησε έναν δεκάρικο στα υποτιθέμενα αριστερά στελέχη του κόμματός του, που τον άκουγαν με την προσήλωση που άκουγαν τους γραμματείς του κόμματος οι νομενκλατούρες του υπαρκτού δήθεν σοσιαλισμού. Δουλικά και υποτακτικά, χωρίς ίχνος προσωπικότητας και φωνής. Ό,τι πει ο αρχηγός.

Αυτός ο συρφετός στελεχών, που με τα κριτήρια μιας ριζοσπαστικής αριστεράς δεν διαφέρει από κοπάδι οπαδών, άκουγε με προσήλωση τον ηγέτη να τους διαβάζει από δακτυλογραφημένο κείμενο τα ίδια βαρετά τετριμμένα των τελευταίων 4 ετών. Ολόιδια! Τα οποία δεν έχουν πάρει χαμπάρι από αυτό που συνέβη προχτές στο κόμμα.

Και τα τετριμμένα αυτά δεν ήταν άλλα από τις απειλές προς το λαό ότι αν δεν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές θα έρθει ο μπαμπούλας της ακροδεξιάς να του φάει τα παιδιά και το βιός. Τα οποία του έχει φάει ήδη και του τρώει ο ΣΥΡΙΖΑ μ αυτά που έχει υπογράψει με το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους δανειστές! Για τα οποία και αποδοκιμάστηκε από τους πολίτες προχτές!

Τα τετριμμένα είναι ότι ο κ Τσίπρας μιλούσε για «την δημοκρατική παράταξη», που εκπροσωπεί το κόμμα του σε αντίθεση με τη δεξιά, που κατ αυτόν δεν ανήκει στη δημοκρατική παράταξη. Έχοντας πλήρη άγνοια του τι σημαίνει δημοκρατία. Γιατί, ενώ η ΝΔ έχει πλήρη νοοτροπία εναλλαγής εξουσίας στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ο ΣΥΡΙΖΑ στην πλειονότητά του απαρέσκεται αυτής της εναλλαγής, πιστεύοντας στη διαιώνιση της εξουσίας για πάρτη του. Ως νομοτελειακό δικαίωμα, σύμφωνα με τη μαρξιστική προφητεία για την χωρίς αμφισβήτηση, de facto επικράτηση του προλεταριάτου και του κομμουνισμού. Δεν τα λέω εγώ αυτά. Ο Φλαμπουράρης, ο Τσίπρας, ο Βερναρδάκης, ο Τζανακόπουλος, ο Λιάκος, ο Φίλης, ο Καρτερός, ο Σκουρλέτης και τα άλλα παιδιά τα λένε. Και τα πιστεύουν.

Ο κ Τσίπρας χτες μοίρασε τον μπαμπούλα της ακροδεξιάς που έρχεται να κυβερνήσει τη χώρα, σε αντίθεση με τη δική του δημοκρατική διακυβέρνηση, την οποία οι πολίτες αποδοκίμασαν μόλις προχτές! Και η ακροδεξιά έγκειται στον Βορίδη και τον Γεωργιάδη, με τους οποίους μας έχει ζαλίσει τα ούμπαλα ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που έχουν κυβερνήσει 4 χρόνια με τον Καμμένο και έχουν περάσει κρίσιμες αποφάσεις από τη Βουλή με τη βοήθεια της Χρυσής Αυγής!

Η επικίνδυνη ασχετοσύνη του πρωθυπουργού περί την οικονομία και η πλήρης άγνοιά του περί τα συμβαίνοντα, αλλά και η ροπή του στην ψευτιά, απογειώθηκε όταν απείλησε τους ψηφοφόρους ότι αν δεν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ θα σύρουν τη χώρα σε οικονομική περιπέτεια. Και την ώρα που τα έλεγε αυτά το χρηματιστήριο κάλπαζε με άνοδο πάνω από 6 μονάδες και με τζίρο πάνω από 170 εκ. ευρώ, ενώ το 10ετές ελληνικό ομόλογο έπεφτε στο 3%, εξ αιτίας της επικείμενης ήττας αυτής της κυβέρνησης και της ανόδου «της ακροδεξιάς»!

Φυσικά, αυτό είναι και ένα δείγμα της ηλιθιότητας της πολιτικής Μέρκελ και Σόιμπλε, που πόνταραν στον ΣΥΡΙΖΑ και γκρέμιζαν την προηγούμενη κυβέρνηση επειδή δεν δεχόταν τα εξοντωτικά μέτρα για τους πολίτες, που εφάρμοσε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τα οποία, με πλήρη παραδοχή του ΔΝΤ πριν από μια βδομάδα, ήταν καταστροφικά για την Ελλάδα και τους πολίτες, χωρίς χειροπιαστό λόγο! 

Αλλά, γι αυτό το έγκλημα ΣΥΡΙΖΑ- Μέρκελ, Σόιμπλε ούτε λέξη από τον πρωθυπουργό και τα στελέχη του.

Στο τέλος της τετριμμένης και ανέμπνευστης ομιλίας του ο πρωθυπουργός κάλεσε το ΚΙΝΑΛ σε συμπόρευση «για να αντιμετωπιστεί η δεξιά». Κουνώντας την καραμέλα του «προοδευτικού χώρου». Αυτός που έχει λοιδορήσει περισσότερο από όλους το ΠΑΣΟΚ για την πολιτική 2009-2015 και που έχει σκυλέψει το κόμμα του Ανδρέα από όποιο στέλεχος έψαχνε για μια υπουργική θέση. Όχι άδολα. Γιατί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν και δεν έχουν ιδέα ούτε από διοίκηση φαναριού στη γωνία Όθωνος και Φιλελλήνων.

Ο κ Τσίπρας και οι λογογράφοι του δεν έχουν να πουν ούτε μια κουβέντα για ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης. Για ένα πολιτικό, οικονομικό σχέδιο, έστω 5ετίας. Ούτε μια λέξη για ένα ιδεολογικό, έστω, συνολικό σχέδιο για τη χώρα. Και πώς να έχουν. Ο κάθε υπουργός κάνει του κεφαλιού του, ανεξέλεγκτος και χωρίς επίπτωση. Ένα σκορποχώρι τουριστών, που ροκανίζει την τσέπη των πολιτών, διορίζοντας κηφήνες και συγγενείς σε ένα οικογενειακό, κομματικό πάρτυ. Χειρότερο και από τα χειρότερα του παλαιοκομματισμού που κατάγγελναν.

Ο κ Τσίπρας χτες δεν είχε το θάρρος να αρθρώσει ούτε μια φορά τη λέξη ήττα, μιλώντας αόριστα για «αποτέλεσμα». Και, εκτός από τις απειλές για τον μπαμπούλα της δεξιάς δεν είχε να αντιπροτείνει τίποτε συγκεκριμένο στους πολίτες που τον περιμένουν στις επόμενες κάλπες. Ξεχνώντας, ότι από τον μπαμπούλα της δεξιάς οι πολίτες έχουν φάει κατά καιρούς περισσότερο ψωμάκι από τα ψίχουλα που τους πετάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και έχουν αισθανθεί περισσότερη ασφάλεια από ό,τι με τη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ- υποκόσμου. Και είχαν περισσότερη συμμετοχή στη μοιρασιά των θέσεων εργασίας από τη μονοφαγία του ΣΥΡΙΖΑ να διορίζει το συγγενολόι του και τα κομματικά του μέλη.

Ο κ Τσίπρας έδειξε χτες για ακόμα μια φορά ότι δεν έχει σχέση με χαρισματικό ηγέτη, που θέλουν να τον εμφανίζουν. Αναμασάει τα ίδια που έλεγε και όταν ήταν στα μαθητικά 15μελή. Βαρετά και μονότονα. Και τα οποία έτυχε να πιάσουν τόπο σε μια συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία του τόπου. Η συγκυρία τέλειωσε, αλλά ο κ Τσίπρας έμεινε με το ίδιο παραμύθι. Του εμφύλιου, της τρόικας, της δεξιάς, των μνημονίων και του διχαστικού λόγου. Ο λόγος του ζει στα 1945-49. Αυτά του έμαθαν οι ινστρούχτορες πριν από 25 χρόνια, αυτά αναμασά, σ αυτά έχει μείνει.

Ο κ Τσίπρας αποδείχτηκε λίγος για πρωθυπουργός και αποδεικνύεται και λίγος για πολιτικός ηγέτης. Οι ηγέτες φαίνονται στα δύσκολα. Και ο κ Τσίπρας είναι πορφυρογέννητος. Δεν έζησε ποτέ δύσκολα. Και δεν ξέρει και πώς να τα διαχειρίζεται. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Μένει μόνο ένα φύλο συκής μέχρι τις εθνικές εκλογές για να αποδειχτεί η πλήρης γύμνια του. Στο χέρι του λαού είναι να του το αφαιρέσει κι αυτό.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης