Ρεύμα και βενζίνη ρίχνουν κυβερνήσεις

Το ρεύμα έχει τινάξει τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών στον αέρα!

Ο νοικοκυρεμένος συνταξιούχος που έχει μάθει να κλείνει τα φώτα και να κάνει οικονομία, όταν του έρθει λογαριασμός €500 ως €1.000 για το δίμηνο και του πάρει το μισό του εισόδημα, πριν πληρώσει φαγητό, φάρμακα και ενοίκιο, θα εξοργιστεί. 

Το ρεύμα δεν μπορεί να το αφήσει να το κόψουν, άρα θα το πληρώσει. 

Θα κόψει το φαγητό, θα αφήσει απλήρωτο τον ΕΝΦΙΑ, θα κόψει το καφενείο, θα κόψει το σουβλάκι μια φορά την εβδομάδα, αλλά το να μην του κόψουν το ρεύμα θα είναι προτεραιότητα.

Το κύμα οργής αυτό θα το πληρώσει στις εκλογές οποιοσδήποτε και αν βρίσκεται στην κυβέρνηση.

 

Το αφήνω εδώ.

Δεν φαντάζεστε καν την οργή του μικρομεσαίου που έχει μειωθεί 30% το εισόδημα του με το αντίστοιχο πρόβλημα στο ρεύμα +50% και στο σουπερμάρκετ +20%…

Μιλώντας με έναν φίλο που ζει στη Γερμανία χρόνια, μου είπε ότι οι δικοί τους λογαριασμοί είναι σχεδόν αμετάβλητοι πλην των νέων συμβολαίων που έχουν μια μικρή επιβάρυνση. Πουθενά δεν συνέτρεξε τριπλασιασμός των κοστολογίων.

Ας δούμε όμως με ποιον τρόπο τιμολογούν οι παραγωγοί το δίκτυο, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα πού χωλαίνει το σημερινό σύστημα και γιατί με την έλευση των συμβάντων του πολέμου στην Ουκρανία, η κατάσταση μπορεί να θεωρηθεί "ανωτέρας βίας", ώστε να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές που θα εξυγιάνουν το σύστημα. 

Καταρχήν το δίκτυο έχει μακροχρόνια συμβόλαια με παραγωγούς ηλεκτρισμού, κάποια πανάκριβα από 20ετίας με παραγωγούς φωτοβολταϊκών στα €500/MWh ή 50 ευρώ λεπτά την κιλοβατώρα, που βαίνουν προς το τέλος τους αλλά επιβαρύνουν υπέρμετρα και άσκοπα το κόστος, ενώ έχουν αποσβέσει με το παραπάνω την αρχική τους επένδυση, ενώ οι νέοι παραγωγοί αν θέλουν να κλείσουν με συμβόλαιο την πλήρη απορρόφηση της παραγωγής τους σήμερα υπογράφουν πάλι για 20 χρόνια (!) στα €63/MWh ή 6,3 ευρώ λεπτά την κιλοβατώρα. 

Όσες μεγαβατώρες δεν είναι εξασφαλισμένες συμβολαιακά μπαίνουν στη διαδικασία της δημοπρασίας Οριακής Τιμής Συστήματος. 

Αυτή η δημοπρασία είναι με την μέθοδο του "Dutch Auction” το οποίο δουλεύει ως εξής:

Έστω ότι το δίκτυο χρειάζεται 6.000 MWh από τις 10:00 ως τις 11:00 το πρωί. Έστω επίσης ότι τις 3.000 MWh τις έχει εξασφαλίσει από συμβόλαια. Ζητά λοιπόν άλλες 3.000 MWh από τους παραγωγούς. 
προσφέρει ο Α’ τις 1.000 MWh προς €60 τη μία
προσφέρει ο Β’ άλλες 1.000 MWh προς €70 τη μια 
προσφέρει ο Γ´ άλλες 500 MWh προς €100 τη μία, και
προσφέρει ο Δ’ τις υπόλοιπες 500 MWh προς €160 τη μία γιατί καίει ακριβό αέριο. 
Εκεί που κλείνει τις ανάγκες του το δίκτυο, στα €150/MWh δηλαδή, θα πληρωθούν όλοι. 

Και ο Α’ με κόστος κάτω από €60 θα πάρει €160, με αποτέλεσμα να έχει υπερβολική κερδοφορία, όχι γιατί αισχροκερδεί, αλλά διότι έτσι δουλεύει το σύστημα δημοπράτησης. 

Όταν οι τιμές των ανταγωνιστικών τεχνολογιών είναι κοντά, αυτή η διαδικασία εξασφαλίζει ανταγωνισμό. 

Τα Δικαιώματα Άνθρακα αποτελούν ένα αντικίνητρο στο να παραμείνουν όλοι στον λιγνίτη, καθώς είναι ο φτηνότερος όλων και αν δεν είχε το "καπέλο" του Φόρου Άνθρακα, δεν θα άφηνε χώρο ανάπτυξης για καμία απλή τεχνολογία.

Με την κατάσταση ανωτέρας βίας, όπως είναι σήμερα με τον πόλεμο, να έχει εκτοξεύσει το κόστος του φυσικού αερίου, χωρίς το οποίο δεν είναι εφικτή η κάλυψη των συνολικών αναγκών του δικτύου, πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος από το Dutch Auction που ΔΕΝ θα μεταφέρει την αύξηση σε όλες τις εναλλακτικές τεχνολογίες παραγωγής. 

Η λύση είναι αυτό που έγραψα την περασμένη Παρασκευή:

1. Πλήρης απελευθέρωση στο net metering χωρίς απατεωνιές και κουτοπονηριές να πληρώνεις έξοδα δικτύου και ΥΚΩ στο ρεύμα που αυτο-παράγεις και αυτο-καταναλώνεις!
2. Διόρθωση της μεθόδου υπολογισμού αμοιβών παραγωγών με την Οριακή Τιμή Συστήματος. 

ΔΕΝ νοείται να πληρώνεται ένας παραγωγός με φ/β την ίδια τιμή που πληρώνεται ο παραγωγός με φυσικό αέριο επειδή ο δεύτερος ήταν ο τελευταίος που έγινε δεκτός στη δημοπρασία ή να εισπράττει ο φ/β παραγωγός €500/MWh που του κοστίζει €50/MWh, επειδή έχει ακόμα 3 χρόνια σε ένα συμβόλαιο που έγινε προ 17ετίας πριν πέσουν τα φωτοβολταϊκά πάνελ σε τιμή κατά 70%.

Επίσης σημαντικό θα ήταν να ξαναδεί η κυβέρνηση την αύξηση των εσόδων από φορολογία καυσίμων, με την ταυτόχρονη ακρίβεια, για να καταλάβει ότι αν δεν μειωθεί η υπερφορολόγηση, τότε συντελείται το έγκλημα.

Όποιος θέλει πραγματικά να διορθώσει το πρόβλημα των καυσίμων στην Ελλάδα, θα κυνηγήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων που οργιάζει στη χώρα μας με τις δήθεν εξαγωγές προς λοιπές βαλκανικές χώρες που καταλήγουν στις αντλίες των πρατηρίων μέσα στην Ελλάδα, αλλά με τον φόρο να εισπράττεται από τον λαθρέμπορο αντί του κράτους. Η αύξηση της φορολογίας "για να τα πάρουμε" από όσους πληρώνουν είναι η ΑΠΟΛΥΤΑ λανθασμένη προσέγγιση.

Ας δούμε πόσο φόρο έπαιρνε το κράτος ανα λίτρο προ ενεργειακής κρίσης και μετά:
Προ κρίσης: Βενζίνη €0,50 + φόροι €1,00 = €1,50
Εντός κρίσης: Βενζίνη €0,67 + φόροι €1,44 = €2,11

Κανένα κρατικό ταμείο δεν θα χάσει αν ο φόρος ανά λίτρο σταθεροποιηθεί στα €1 αντί να είναι ποσοστό επί της τιμής και να τσακίζει το πορτοφόλι του καταναλωτή.

Ειδικά αν πολλαπλασιάζει το κίνητρο του λαθρέμπορου από εκεί που έβγαζε €1 να βγάζει τώρα €1,44 στο λίτρο.

Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεται καθένας ότι το €1,44 είναι παραπάνω από το €1 και άρα αυτό λογίζεται ως ΑΥΞΗΣΗ της φορολόγησης ΑΝΑ ΛΙΤΡΟ

Οι λύσεις είναι απλές αλλά δύσκολες, γιατί πρέπει να ξαναστηθεί το σύστημα λειτουργίας του δικτύου και της φορολόγησης των καυσίμων. 

Εναλλακτικά η ΔΕΗ και η εφορία θα ρίξουν την κυβέρνηση, εξωθώντας τον πολίτη στο όριο θραύσης του και εξοργίζοντάς τον ενάντια στην οποιαδήποτε κυβέρνηση και να ήταν στην εξουσία. 

Ο Σαμαράς διώχθηκε από τους ψηφοφόρους για τον ΕΝΦΙΑ, και ο Τσίπρας για τις ασφαλιστικές  εισφορές του Κατρούγκαλου και την φορολογική επιδρομή στη μεσαία τάξη. 

Η τωρινή κυβέρνηση καμία ανάγκη δεν έχει να κάνει υπερφορολόγηση, δεδομένων των ευρωπαϊκών πακέτων και της σχετικής αναβάθμισης της δυνατότητας δανεισμού του κράτους σε δύσκολες περιόδους. 

Δεν πρέπει να κάνει το λάθος να πιστέψει αδαείς συμβούλους δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας ότι ο μέσος πολίτης θα είναι συγκαταβατικός στην ανατίναξη του πορτοφολιού του! Σαν αυτούς που έβγαλαν τον ΕΝΦΙΑ και τις εισφορές του Κατρούγκαλου! 

Ο ίδιος ψηφοφόρος που έδιωξε τον Σαμαρά και τον Τσίπρα για την επιδρομή στην τσέπη του θα ψηφίσει και στις επόμενες εκλογές, το πολύ εντός ενός χρόνου.

Τα στοχευμένα επιδόματα δεν απευθύνονται στον ψηφοφόρο που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις. Απευθύνονται στους κλασικούς ψηφοφόρους του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που έτσι κι αλλιώς θα ψηφίσουν αυτό που ψηφίζουν πάντα. 

Το πρόβλημα θέλει ριζική λύση που να απευθύνεται σε όλους και σίγουρα δεν είναι η επιδοματική.



Του Άγη Βερούτη / capital.gr