Επεισόδιο όγδοο: Ο εθνικός μύθος
Το 1832, το ελληνικό στέμμα δεν είναι κανένα αξιοζήλευτο έπαθλο. Αφορά τη διοίκηση μιας μικρής περιοχής, κατεστραμμένης από τον πόλεμο. Ωστόσο το Βασίλειο της Ελλάδος...
ασκεί μια παράξενη γοητεία στους Ευρωπαίους ηγεμόνες, καθώς ταυτίζουν την έννοια του ελληνικού έθνους με την αρχαία Ελλάδα.
Μόλις ο έφηβος Όθωνας πατάει το πόδι του στην Ελλάδα, αλλάζει το νόμισμα της χώρας. Επαναφέρει, μετά από 2000 χρόνια τη δραχμή και καταργεί τον Φοίνικα του Καποδίστρια. Δρόμοι και γειτονιές της Αθήνας παίρνουν ονόματα αρχαίων φιλοσόφων, ηρώων και τραγικών ποιητών. Οτιδήποτε μπορεί να θυμίσει αρχαία Ελλάδα, γίνεται έμβλημα του νέου Βασιλείου. Πρώτιστο μέλημα είναι επίσης να σβηστεί το οθωμανικό παρελθόν της Ελλάδας.
Όμως η συνοχή της νέας χώρας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όπως σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις, μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο μέσα από την ανάπλαση της ιστορίας. Έτσι, όταν το 1833 οι Βαυαροί προχωρούν στην ίδρυση αυτοκέφαλης ελληνικής εκκλησίας, αρχίζει μια απαραίτητη απλούστευση που αφορά στο ρόλο της ορθοδοξίας στον αγώνα του ’21, με πιο χαρακτηριστικούς τους μύθους του «κρυφού σχολειού» και της έναρξης της επανάστασης την 25η Μαρτίου στην Αγία Λαύρα.
Επιπλέον, οι διαξιφισμοί των ιστορικών της εποχής, ως προς την φυλετική καταγωγή των σύγχρονων Ελλήνων, φανερώνουν και ένα πρακτικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα το Ελληνικό Βασίλειο: την ενσωμάτωση ενός πολύ ετερόκλητου και πολύγλωσσου πληθυσμού σε ένα εθνικό σύνολο και ιδιαίτερα την αναγνώριση του ρόλου των Αρβανιτών στον Αγώνα, που καταλήγει με την ανάδειξη της αλβανικής φουστανέλας σε εθνική ενδυμασία.
Τελικά τον πιο καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μια νέα εθνικής ταυτότητας, θα τον παίξει η γλώσσα. Η εκπαίδευση θα γίνει η μεγάλη δύναμη του ελληνικού κράτους, ο πραγματικός κατακτητής. «Έλληνας είναι όποιος μετέχει της Ελληνικής Παιδείας».
Πηγή
Για τα προηγούμενα επεισόδια δείτε εδώ.
Ολοκληρώθηκε λοιπόν η περιβόητη σειρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' εμέ ήταν μια απογοήτευση. Έκδηλη η προσπάθεια των συντελεστών να προκαλέσουν, χωρίς να προσφέρουν κάτι, έστω και προς τέρψη των ματιών μας, όσων αφορά την σκηνοθεσία.
Το μόνο καλό είναι ότι ανακίνησε το ενδιαφέρον για την Ελληνική Επανάσταση και ασχολήθηκε ο κόσμος με το 1821 γενικότερα, ξεφεύγοντας από τη μιζέρια των τηλεριάλιτυ και σερβιετών των μαϊντανών.
Θα υπάρξουν αναρτήσεις στον μέλλον με e-books για το 1821...