Σε μία κάβα κι ένα περίπτερο...

Έβαλαν φόρους, ξανάβαλαν φόρους κι ετοιμάζονται να βάλουν και πάλι φόρους.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Διάλυση της αγοράς και κατάρρευση των εσόδων για το δημόσιο. Υπήρχε άραγε αμφιβολία ότι αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα;

Αν ένας υπουργός της κυβέρνησης πήγαινε σε μία κάβα ή σε ένα περίπτερο και συζητούσε με τους ιδιοκτήτες τους θα έβλεπε νωρίτερα αυτό που δείχνουν σήμερα τα νούμερα:




 Η επιβολή φόρων έχει περιορίσει τον τζίρο στην αγορά και έχει αποφέρει λιγότερα έσοδα στο δημόσιο απ’ ό,τι στο παρελθόν.

Στο σημείο αυτό θα πει κάποιος ότι η επιβολή φόρου πολυτελείας εξυπηρετεί τον περιορισμό της κατανάλωσης σε εισαγόμενα προϊόντα. Θα μπορούσε να είναι κι έτσι αν ήμασταν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσπαθούσαμε να στηρίξουμε τα ελληνικά προϊόντα. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο εμπνευστής του μέτρου έκανε τον εξής απλό υπολογισμό: «Πέρυσι γράψαμε τόσα έσοδα από τα ποτά. Αν προσθέσουμε κι έναν φόρο ακόμη θα έχουμε αυτά τα πρόσθετα έσοδα». Μόνο που στη ζωή το ένα συν ένα δεν μας κάνει πάντα δύο. Μπορεί να μας κάνει τρία, μπορεί 1,5, μπορεί και μηδέν!

Αυτή τη στιγμή το κράτος έχει λιγότερα έσοδα και παρά το γεγονός ότι επέβαλε δεκάδες νέους φόρους. Με τους φόρους έριξε την κατανάλωση και έτσι το συνολικό αποτέλεσμα είναι χειρότερο από εκείνο που υπήρχε πριν την επιβολή φόρων. Αλλά και κάτι ακόμη! Η πτώση του τζίρου έχει ως αποτέλεσμα την αντίστοιχη πτώση των εσόδων όλων των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στη διακίνηση ενός προϊόντος, με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει κι από εκεί έσοδα, από την φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων που πλέον έχουν μετατραπεί σε ζημίες.

Συμπέρασμα; Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αναζητά τώρα νέους τρόπους για να καλύψει την «τρύπα». Κι όταν αυτοί λένε «νέους τρόπους», αναφέρονται σε νέους φόρους. Οπότε, ετοιμαστείτε να μάθουμε σύντομα σε ποιόν άλλον κλάδο θα κάνουμε κηδεία στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Η αγορά ζει σε καθεστώς ασφυξίας. Είναι αδύνατο να αλλάξει κάτι, αν στο μεταξύ δεν αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται εκείνοι που παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις. Η Οικονομία δεν χρειάζεται νέους φόρους, αλλά περιορισμό των εξόδων του κράτους. Είναι κάτι το οποίο η ίδια η αγορά το φωνάζει εδώ και χρόνια, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, αλλά όλες οι κυβερνήσεις έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν σαν να πρόκειται για διάλογο κουφών: «Περιορίστε το σπάταλο κράτος, λέει η αγορά, «πάρτε νέους φόρους», απαντά κάθε φορά η κυβέρνηση.

Τα αδιέξοδα είναι πλέον ορατά δια του γυμνού οφθαλμού. Οι λύσεις είναι όλο και πιο δύσκολες όσο περνάει ο καιρός. Ή αλλιώς, χάσαμε ήδη πολύτιμο χρόνο σε αδιέξοδες πολιτικές. Κι είναι πλέον σαφές ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, έτσι θα συνεχίσουμε. Οδεύοντας κατευθείαν για το γκρεμό...
Θανάσης Μαυρίδης capital.gr