Θα απορούν πολλοί πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος μουσουλμάνος, ότι κάπου στον ουρανό υπάρχει στερεό έδαφος ενός παραδεισένιου χώρου με πολλές πρόθυμες παρθένες στην διάθεσή του, με άφθονο φαγητό και όλα τα αγαθά που επιθυμούσε στην επίγεια ζωή και δεν τα είχε.
Όλα αυτά δεν μπορούν φυσικά να εξηγηθούν με την λογική, αποτελούν αντικείμενο...
της πίστης, και όπου επικρατεί το συναίσθημα η λογική αποσύρεται. Πώς να εξηγηθεί το περιστατικό σύλληψης τζιχαντιστή, που αντί να έχει προστατευτικό θώρακα στο στήθος, είχε… λαμαρίνα για κάλυψη των γεννητικών του οργάνων, ώστε όταν σκοτωθεί να λειτουργούν μόλις εγκατασταθεί στον ισλαμικό παράδεισο;
Η ιστορία με τους τζιχαντιστές που είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν, όχι για κάποιον ιδεατό και ανυστερόβουλο σκοπό, αλλά για συγκεκριμένη υλική απόλαυση, δεν είναι τωρινή. Ο Μάρκο Πόλο, ταξιδεύοντας προς την Κίνα (1273 μ.Χ.) αποκαλύπτει στα Απομνημονεύματά του μια ιστορία, επηρεασμένη σε κάποιο βαθμό και από θρύλους, που συνέβη κατά την εποχή των Σταυροφοριών.
Ηγέτες του Ισλάμ μεταμόρφωσαν μια κοιλάδα ανάμεσα σε δύο βουνά, σε κήπο με όμορφα παλάτια, σε ρυάκια να τρέχει άφθονο κρασί και γάλα και μέλι και νερό, φυσικά και με όμορφες κοπέλες που έπαιζαν όλων των ειδών τα όργανα και τις μουσικές. Ο αληθινός Παράδεισος του Ισλάμ, δηλαδή, όπως τον περιέγραψε ο Μωάμεθ. Όταν χρειάζονταν κάποιον για ειδική αποστολή, θυσιάζοντας την ζωή του, τον πότιζαν με χασίς, ναρκωνόταν και τον μετέφεραν στην κοιλάδα.
Ξυπνώντας ο μουσουλμάνος, του εξηγούσαν πως είχε πεθάνει και βρισκόταν στον παράδεισο. Αφού απολάμβανε όσα είχε στερηθεί, του εξηγούσαν ότι θα τον έστελναν σε αποστολή και θα επανερχόταν σε λίγο διάστημα. Πάλι με την χρήση χασίς, τον μετέφεραν σε κάποια άθλια παράγκα, και ο μουσουλμάνος αγωνιούσε πότε θα ξαναπεθάνει για να επιστρέψει, για αιώνες, στο ονειρεμένο μέρος. Είχε κάποια αναστολή στην εκτέλεση της αποστολής που του ανέθεσαν.
Με το χασίς λοιπόν, οι αποφασισμένοι φονιάδες αποκλήθηκαν «χασισένιοι» (χασισίν ή χασασίν, στα αραβικά, δηλαδή καπνιστής χασίς) δίνοντας και την ονομασία σε ξένες γλώσσες να αποκαλούν έτσι τον δολοφόνο (γαλλικά assassin). Δεν είναι τυχαίο επομένως, που η χρήση ναρκωτικών μεταξύ των τζιχαντιστών της Μέσης Ανατολής είναι στην ημερησία διάταξη.
Πέραν αυτού, από μικρή ηλικία στην ψυχή των νηπίων ενσταλάζουν το μίσος οι προπαγανδιστές, με αποτέλεσμα το μικρό παιδί να σχηματίζει μια συγκεκριμένη, απεχθή, εικόνα για τον «εχθρό», και κατά την ενηλικίωση να αναζητά πρόσχημα για να τον εκδικηθεί. Να μου επιτραπεί μια παρένθεση: Όταν η πονηρή ή η αγαθή μαμά, απειλεί το παιδί πως αν δεν είναι φρόνιμο, θα φωνάξει τον χωροφύλακα, τι αισθήματα θα νιώθει το μικρό, που θα κουβαλάει μαζί του όλα τα επόμενα χρόνια, για την Αστυνομία;
Δεν είναι περίεργο, επομένως, που οι Γαλλοαφρικανοί, ακόμη και τρίτης γενιάς, ανεξάρτητα από το οικονομικό τους υπόβαθρο και ζώντας στην Γαλλία, δεν θα ενσωματωθούν ποτέ. Και μάλιστα, όταν η Γαλλία τους δίνει συνεχώς αφορμές, που αποδεικνύει την «ιμπεριαλιστική» της στάση, δεν θα μείνει ατιμώρητη όταν στρέφεται κατά των μουσουλμάνων. Οι ιμάμηδες άλλωστε φροντίζουν να διεγείρουν την επιθετικότητα των νέων και να τους οδηγούν σε απάρνηση όχι μόνο του δυτικού τρόπου ζωής, αλλά και της ίδιας της ζωής, αφού κάπου ψηλά τους περιμένουν οι άλλοι Ασασίνοι, που περνούν την ζωή τους διασκεδάζοντας.
Ο Νίλ Φέργκους, διευθύνων σύμβουλος της Intelligent Risks (IR), ειδικός σε θέματα διεθνούς τρομοκρατίας, ο οποίος συνεργάζεται με τις γαλλικές αρχές δήλωσε ότι η Γαλλία είναι ο πρωταρχικός στόχος για τρομοκρατικές επιθέσεις από φανατικούς ισλαμιστές, και διότι το Παρίσι και η Γαλλία βρίσκονται στην καρδιά της δυτικής φιλοσοφίας, που είναι απεχθής για το Ισλάμ.
Ο Φέργκους δήλωσε ότι πρόκειται να δούμε τους επόμενους 18 μήνες μετά την επικείμενη ήττα του ΙΚ στη Μοσούλη, μια αύξηση επιθέσεων παγκοσμίως. Το ΙΚ θέλει να σπάσει τη βούληση της γαλλικής κυβέρνησης με συνεχόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, επειδή δεν έχει πλέον τις δυνατότητες να αντιμετωπίσει χερσαίες δυνάμεις. Ωστόσο τώρα είναι πολύ πιο επικίνδυνο καθώς οι οδηγίες από την ηγεσία του ΙΚ είναι να χτυπήσουν τους εχθρούς.
Να σημειωθεί επίσης, ότι οι βομβαρδισμοί των Ρώσων υποχρέωσαν το ΙΚ να χάσει το 1/4 των εδαφών του. Το ΙΚ. βασιζόταν στον μύθο ότι είναι ανίκητο. Άλλωστε πάνω σε αυτή την ιδέα βασίστηκε για να στρατολογήσει μέλη άλλων τζιχαντιστικών οργανώσεων. Τώρα που ομύθος έχει αρχίσει να καταρρέει, χρειάζεται να βρει άλλους τρόπους για να συνεχίσει να στρατολογεί μαχητές.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι τώρα που το Ισλαμικό κράτος χάνει έδαφος είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει σε αυτό που ήταν πριν γίνει κράτος, τότε που οι ΗΠΑ πολεμούσαν την τρομοκρατία στο Ιράκ, στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Τότε δεν ήταν «κράτος», αλλά μια τρομοκρατική οργάνωση που μπορούσε να πραγματοποιεί μαζικές τρομοκρατικές επιθέσεις σε χώρες του εξωτερικού.
Πηγή: http://www.voria.gr/article/o-islamikos-paradisos-me-tis-72-parthenes-ke-ta-afthona-pilafia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου