Ακροαριστερή ΣΥΡΙΖΑΪκή ξεφτίλα ~ Μούγκα η ΕΣΗΕΑ κλπ

Επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) τοποθετείται ο δημοσιογράφος(!!!) Γιάννης Ρουμπάτης, ο οποίος υπήρξε ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Παπανδρέου (1987-1988).

Η τοποθέτηση ενός δημοσιογράφου στη θέση του αρχικατασκόπου είναι μία ανησυχητική επιλογή για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Πρόκειται για μία πρωτοφανή, οργουελικής μορφής σύλληψη, που δεν έχει προηγούμενο σε Δυτική δημοκρατία. Και δεν ξέρω πόσο θα αδικούσε την αλήθεια αυτός που θα έλεγε ότι μοναδικός στόχος αυτής της ενέργειας είναι...
η απόλυτη χειραγώγηση του κόσμου των media. Διότι ακόμα και αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, πολλοί μπορούν να το υποθέσουν.

Θέλω να καταστήσω σαφές ότι τα σχόλιά μου δεν αφορούν τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο - τα ίδια θα έγραφα αν είχαν διορίσει και εμένα! Το θέμα αφορά τη συμβολική διάσταση του θέματος:

Ποιό ακριβώς μήνυμα επιθυμεί να περάσει στον κόσμο των ΜΜΕ (δημοσιογράφους και εκδότες) ο ΣΥΡΙΖΑ διορίζοντας ως αρχικατάσκοπο ένα άτομο που προέρχεται και γνωρίζει αυτόν ακριβώς τον χώρο; Δεν επιθυμεί να περάσει το μήνυμα «Καθίστε καλά, αλλιώς...»;

Ας το δούμε από μια άλλη σκοπιά. Ας υποθέσουμε ότι μία κυβέρνηση διόριζε ως επικεφαλής του ανακριτικού τμήματος της Ασφάλειας έναν γιατρό που ειδικευόταν στη διαχείριση του πόνου. Δεν θα υποψιαζόμασταν όλοι ότι το κάνει επειδή θέλει να βελτιώσει την απόδοση των βασανιστηρίων;

H πράξη του διορισμού ενός δημοσιογράφου ως επικεφαλής της ΕΥΠ είναι ακόμα πιο επικίνδυνη σε μία χώρα όπως στην Ελλάδα όπου ο διαχωρισμός εξουσιών είναι ανύπαρκτος. Σε μία χώρα όπου η ερμηνεία της έννοιας του «εχθρού του εθνικού συμφέροντος» μεταβάλλεται από τη μια μέρα στην άλλη, ανάλογα με τα κέφια των κυβερνώντων. Τέλος, σε μία χώρα όπου είναι γνωστό ότι η ΕΥΠ παρακολουθεί και δημοσιογράφους.

Στην Ελλάδα σήμερα, με την κρατικοποίηση των τραπεζών, η χρηματοδότηση των ΜΜΕ βρίσκεται στην απόλυτη και διακριτική ευχέρεια του κράτους. Κάτι που, ασφαλώς, συμβάλλει στη χειραγώγησή τους. Όλοι ασφαλώς παρατήρησαν την «κωλοτούμπα» που έκαναν διάφορα εκδοτικά συγκροτήματα καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ προσέγγιζε την εξουσία.

Όμως, εξίσου ανησυχητικό με αυτές τις εξελίξεις υπήρξε και η παντελής απουσία αντιδράσεων τόσο εκ μέρους του δημοσιογραφικού συνδικαλιστικού φορέα όσο και εκ μέρους των δημοσιογράφων ατομικά.

Τραγική υπήρξε και η σιωπή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης σε αυτή την επικίνδυνη μεθόδευση.

Η Μεγάλη Σιωπή που ανοίγει τον δρόμο για το Χαρούμενο Αύριο.

protagon.gr