Μπουμπούκι από Αρμενία ο δολοφόνος της 32χρονης εφοριακού ~ Η ανακοίνωση της Αστυνομίας - Τον έδειραν πολίτες πριν λίγο

Ο 58χρονος, αρμενικής καταγωγής, ΕΣΣΑΤΖΑΝΙΑΝ-ΣΟΡΟΠΙΔΗΣ Εμμανουήλ του Γρηγορίου και της Σταυρούλας, που είχε γεννηθεί και κινείτο στη Νέα Ιωνία - διέμενε στην οδό Ελλησπόντου - και είχε αλλεπάλληλες φορές οδηγηθεί στο Αυτόφωρο για υποθέσεις ναρκωτικών και κλοπών (φωτογραφία του αποκαλύπτει "Το Βήμα") είναι ο δράστης της εν ψυχρώ δολοφονίας της 32χρονης εφοριακού, πριν από 20 ημέρες, στο Β' Νεκροταφείο Αθηνών στη Ριζούπολη.


Ο 58χρονος είχε κατηγορηθεί παλιότερα για υποθέσεις διακίνησης 11 κιλών χασίς, για κλοπές και ληστείες του δρόμου ενώ προσφάτως υπήρχε αναζήτησή του για διαρρήξεις σε αυτοκίνητα του Αμαρουσίου, της νέας Ιωνίας και αλλού.

Ήταν κρατούμενος στις φυλακές Χαλκίδας. Μάλιστα σε σωματικό έλεγχό του από αστυνομικούς της ΟΠΚΕ στη Χαλκίδα, τον περασμένο Απρίλιο, είχε βρεθεί στην κατοχή του ποσότητα ηρωίνης.

Η ΕΛ.ΑΣ έφθασε στα ίχνη του - όπως αποκαλύπτει Το Βήμα - ύστερα από νεώτερο στίγμα που εξέπεμψε η συσκευή του κινητού της άτυχης εφοριακού, σε καταστήματα κινητής τηλεφωνίας της οδού Γερανίου και Μενάνδρου και το οποίο εντοπίσθηκε από ειδική φορητή συσκευή της ΕΛ.ΑΣ προ μερικών ημερών.

Ο καταστηματάρχης έβαλε στην συσκευή του κινητού της άτυχης εφοριακού νέα κάρτα SIM και το ενεργοποίησε προκειμένου να το πουλήσει. Ωστόσο οι αξιωματικοί, με βάση τον αριθμό του κινητού της δολοφονηθείσας, ήξεραν τον κωδικό ΙΜΕΙ της συσκευής. Και έτσι εντόπισαν τη νέα κάρτα SIM που τοποθετήθηκε στη συσκευή και που ακριβώς αυτή ενεργοποιήθηκε. Ακόμη γενετικό υλικό φέρεται να βρέθηκε σε χαρτιά - πιθανόν χαρτοπετσέτες - που πέταξε ο δράστης μετά το στυγερό έγκλημα.

Οργή πολιτών και πατέρα

«Αλήτη, έφαγες το κορίτσι. Ξεφτίλα, δολοφόνε!». Πολίτες αλλά και ο πατέρας της αδικοχαμένης Δώρας Ζέμπερη επεχείρησαν να λιντσάρουν τον 58χρονο δράστη, κατά την προσαγωγή του ενώπιον του ανακριτή, το πρωί της Τετάρτης.

Ο κόσμος τον κυνήγησε φωνάζοντας ύβρεις, με τους αστυνομικούς να δημιουργούν κλοιό γύρω από τον κατηγορούμενο και να τρέχουν για να τον βάλουν στα ανακριτικά γραφεία.

«Αφήστε μας να τον σκοτώσουμε. Έχουμε παιδιά κι εμείς...», φώναζαν πολίτες στους αστυνομικούς που τους εμπόδισαν να μπουν στο κτίριο 9 της Ευελπίδων.

Εν τω μεταξύ ο κατηγορούμενος ξυλοκοπήθηκε από συγγενείς του θύματος, αλλά και πολίτες οι οποίοι έσπασαν τον κλοιό των αστυνομικών την ώρα που έβγαινε από τον ανακριτή.

Η μητέρα του θύματος φώναζε με λυγμούς «θάνατος στο δολοφόνο», ενώ αστυνομικοί προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τον πατέρα, ο οποίος έλεγε «αφήστε με να τον πιάσω στα χέρια μου».

Τελικά οι αστυνομικοί κατάφεραν να τον βάλουν στο αυτοκίνητο και να αποχωρήσουν από τα δικαστήρια της Ευελπίδων.

Ο κατηγορούμενος, ο οποίος φέρεται να έχει ομολογήσει τη δολοφονία, ζήτησε και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί την Παρασκευή.

Δήλωση υπουργού Δικαιοσύνης για την αποφυλάκιση του δολοφόνου

Προς αποφυγή εσφαλμένων εντυπώσεων, γίνεται γνωστό ότι ο κατηγορούμενος για τη φρικτή δολοφονία στο Β΄ Νεκροταφείο Αθηνών φυλακίστηκε το 2011 και τιμωρήθηκε αρχικά με ποινή 20 ετών, και τελεσίδικα, το 2017 με ποινή 12 ετών. Με την έκδοση της δευτεροβάθμιας απόφασης είχε ήδη συμπληρώσει τις προϋποθέσεις της συνήθους υφ’ όρον απόλυσης κατ’ άρθρα 105 επ. Ποιν. Κώδικα, δηλ. τα 3/5 της ποινής του, καθώς είχε ήδη εκτίσει 9 χρόνια ποινής.

Κατόπιν τούτου η αποφυλάκισή του, στις 15.6.2017, ήταν δεδομένη. Στην περίπτωση αυτή η εφαρμογή των ν. 4322/2015 και ν. 4411/2016 παρήλκε. Ελπίζουμε η παραπληροφόρηση να σταματήσει εδώ».

 

Οι ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ

Όπως έγινε γνωστό οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Αττικής και πιο συγκεκριμένα του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής άρχισαν να ερευνούν ένα μεγάλο κύκλο πιθανών υπόπτων που ξεπερνούσε τα 300 άτομα. Έχοντας παράλληλα στα χέρια τους το στίγμα του κινητού τηλεφώνου του θύματος (ένα άσπρο iPhone) άρχισαν να ψάχνουν στη περιοχή της Ομόνοιας όλα τα καταστήματα αγοραπωλησίας κινητών εξετάζοντας τις κάμερες ασφαλείας τους. Σε ένα από αυτά εντόπισαν τη συγκεκριμένη συσκευή. Έτσι εστίασαν κυρίως στις εικόνες από την κάμερα ασφαλείας της συγκεκριμένης επιχείρησης το απόγευμα της 18ης Οκτωβρίου. Εξετάζοντας ένα προς ένα τα άτομα κατέληξαν τελικά στον 58χρονο ο οποίος διέμενε με άλλο άτομο προσωρινά στο Γαλάτσι.

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. κ. Θεόδωρος Χρονόπουλος σημείωσε ότι «όπως προέκυψε από την προανακριτική διαδικασία που διενήργησε το Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής της Ασφάλειας Αττικής, ο δράστης μετέβη το συγκεκριμένο απόγευμα στο Β΄ Νεκροταφείο, στο οποίο εισήλθε υπερπηδώντας τον τοίχο του, με σκοπό να κλέψει και εν συνεχεία να μεταπωλήσει, μεταλλικά και χάλκινα κηροπήγια και καντήλια».

Και πρόσθεσε «κατά την εξερεύνηση του νεκροταφείου, εντόπισε την 32χρονη και αφού την προσέγγισε, την απείλησε με μαχαίρι που είχε μαζί του, με σκοπό να της αποσπάσει την τσάντα της και στη συνέχεια, αφού αυτή αρνήθηκε και τον χτύπησε με την τσάντα της, εκείνος την τραυμάτισε πολλές φορές, της αφαίρεσε την τσάντα και διέφυγε».

Σημείωσε ωστόσο ο διοικητής της Ασφάλειας Αττικής Χρήστος Παπαζαφείρης πως «κανείς από τα άτομα που βρίσκονταν στο νεκροταφείο κατά το χρόνο τέλεσης του εγκλήματος, δεν είχε αντιληφθεί την επίθεση και δεν είχε δει τον δράστη, γεγονός που επίτεινε το βαθμό δυσκολίας για την εξιχνίαση της υπόθεσης»

Όπως ειπώθηκε ο δράστης αμέσως μετά τη ληστεία πήδηξε ξανά την μάντρα του νεκροταφείου, πέρασε την πεζογέφυρα πάνω από τις γραμμές του Ηλεκτρικού, περπάτησε σε μια μεγάλη απόσταση και πέταξε την ματωμένη μπλούζα του. Σε άλλο σημείο πέταξε το μαχαίρι που χρησιμοποίησε ενώ ακόμα μακρύτερα την τσάντα. Ακολούθως πήρε το λεωφορείο και κατευθύνθηκε προς την περιοχή της Ομόνοιας. Εκεί κατευθύνθηκε σε κατάστημα αγοραπωλησίας κινητών τηλεφώνων «όπου πούλησε το κινητό τηλέφωνο του θύματος, έναντι του χρηματικού ποσού των 20 ευρώ.»

Σημειώνεται πως ο 58χρονος δεν θυμόταν, όπως υποστήριξε στους αστυνομικούς, τα σημεία που είχε πετάξει την μπλούζα του και το μαχαίρι αλλά θυμόταν – αν και ήταν υπό την επήρεια ουσιών την ημέρα του εγκλήματος – που είχε πετάξει την τσάντα του θύματος. Έτσι επέστρεψε στο συγκεκριμένο σημείο και την οποία και έκαψε.

Παράλληλα, συμπλήρωσε, ότι «βρέθηκε βιολογικό υλικό (DNA) του δράστη σε χαρτοπετσέτες, που εντοπίστηκαν στον τόπο του εγκλήματος και ήταν εμποτισμένες με αίμα της 32χρονης.»

Ο κ. Χρονόπουλος ανέφερε επιπλέον ότι «ύστερα από συνεχείς αναζητήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας και μετά από επίδειξη της φωτογραφίας του δράστη σε υπαλλήλους καταστημάτων και κατοίκους της περιοχής, πρωινές ώρες χθες, κατέστη δυνατός ο εντοπισμός του, ενώ όπως προέκυψε, έχει απασχολήσει στο παρελθόν κατ΄ επανάληψη τις διωκτικές Αρχές, για κλοπές και παραβάσεις των νόμων περί όπλων και ναρκωτικών.»

Ο 58χρονος το 2011 είχε συλληφθεί για 37,5 κιλά ναρκωτικών ωστόσο στις φυλακές παρέμεινε για έξι χρόνια και πριν λίγους μήνες αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Χαλκίδας. Επίσης έχει απασχολήσει για κλοπές από αυτοκίνητα και για παραβάσεις ΚΟΚ.

Επιπλέον από το Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής, «υπεβλήθη αίτημα στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών για την δημοσιοποίηση των στοιχείων του δράστη, καθώς και των φωτογραφιών του σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προκειμένου να ταυτοποιηθεί η συμμετοχή του σε άλλα ομοειδή βίαια αδικήματα (ληστείες με χρήση μαχαιριού, αρπαγές τσαντών κλπ), κατά το πρόσφατο παρελθόν, τα οποία δεν έχουν καταγγελθεί στις Αστυνομικές Αρχές.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=913864

Ένα βίντεο ντοκουμέντο που δείχνει καρέ καρέ τη σύλληψη του 58χρονου δολοφόνου της εφοριακού Δώρας Ζέμπερη στο Β' Νεκροταφείο ήρθε στο φως της δημοσιότητας


Στο βίντεο που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR ο σεσημασμένος 58χρονος που σκότωσε με 14 μαχαιριές την άτυχη 32χρονη, φαίνεται να περπατά αμέριμνος σε γειτονιά της Ριζούπολης.


Τη στιγμή εκείνη τον πλησιάζουν πέντε αστυνομικοί, οι οποίοι τον αιφνιδιάζουν, τον ρίχνουν στο έδαφος και τον ακινητοποιούν. Στη συνέχεια του περνούν χειροπέδες και τον βάζουν στο αυτοκίνητο της ασφάλειας που ήδη έχει φθάσει στο σημείο.

Η σύλληψη του 58χρονου έγινε στη συμβολή των οδών Κύκνων και Τανάγρας στη Ριζούπολη, λίγα μόλις μέτρα από την οδό Αετοράχης, όπου βρίσκεται το σπίτι της 32χρονης εφοριακού.

Άγρια επίθεση δέχθηκε κατά την αποχώρησή του από τα δικαστήρια ο 58χρονος κατηγορούμενος για τη δολοφονία της Δώρας Ζέμπερη.

Συγγγενείς του θύματος, αλλά και πολίτες που βρίσκονταν στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, επιτέθηκαν στον κατηγορούμενο σπάζοντας τον αστυνομικό κλοιό γύρω του και τον ξυλοκόπησαν άγρια.
Οι αστυνομικοί τελικά κατάφεραν να τον βάλουν στο αυτοκίνητο για να αποχωρήσουν συγκρατώντας τη μητέρα του θύματος που φώναζε με λυγμούς «θάνατος στον δολοφόνο» και τον πατέρα, ο οποιος φώναζε «αφήστε με να τον πιάσω στα χέρια μου». Ο κατηγορούμενος ζήτησε και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί την Παρασκευή το πρωί.

Νωρίτερα κατά την άφιξή του στα δικαστήρια, κόσμος που βρίσκονταν συγκεντρωμένος εκεί είχε κάνει και πάλι προσπάθεια να προπηλακίσει τον κατηγορούμενο. 

Συγκεκριμένα, συγκεντρωμένοι έξω από το κτίριο των ανακριτών, μόλις είδαν τη μεταγωγή του κατηγορούμενου, άρχισαν να τον βρίζουν, φωνάζοντας «αλήτη, δολοφόνε» και να τρέχουν απειλητικα προς το μέρος του. Η κατάσταση ήταν έκρυθμη και ο κατηγορούμενος κυκλώθηκε από αστυνομική δύναμη για να γλιτώσει από το λιντσάρισμα. Οι αστυνομικοί τρέχοντας έβαλαν τον 58χρονο στο κτίριο εμποδίζοντας την είσοδο σε οποιονδήποτε άλλον. Μεταξύ εκείνων που πλησίασαν τον κατηγορούμενο ήταν και ο πατέρας του θύματος.




Ολόκληρη η απολογία του δολοφόνου

 «Θα σας πω τι έγινε εκείνη την ημέρα με κάθε λεπτομέρεια. Από τότε, το σκέφτομαι κάθε μέρα και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Δεν μπορώ ακόμη να χωνέψω πως έκανα τέτοιο κακό. Κατέστρεψα μια οικογένεια και αισθάνομαι πολύ άσχημα. Ξέρω ότι μια συγγνώμη δεν θα φέρει πίσω την κοπέλα. Ούτε θα καλυτερέψει την κατάσταση αλλά θέλω να την πω. Να σας όμως πρώτα μερικά πράγματα για μένα για να καταλάβετε πώς φθάσαμε μέχρι εδώ. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νέα Ιωνία. Εκεί στην οδό Ελλησπόντου είναι ακόμη το πατρικό σπίτι το οποίο έχω κάνει τα χαρτιά για να το πουλήσω. Έχω δυο παιδιά, ένα αγόρι που έχω υιοθετήσει και είναι 24 ετών και ένα κορίτσι που είναι 12 χρόνων. Η πρώην γυναίκα μου ζει στην Κόρινθο και με χώρισε το 2007, γιατί κατάλαβε ότι έπαιρνα την κάτω βόλτα με αυτά που είχα αρχίσει να κάνω. Παλαιότερα όταν ήμουν 46 χρόνων δούλευα ψαράς σε διάφορα καΐκια Αυτό συνεχίστηκε μέχρι και που παντρεύτηκα με τη γυναίκα μου. Μετά πήρα την κάτω βόλτα. Άρχισα τις κλοπές και τα ναρκωτικά. Έχω μπει δύο φορές φυλακή. Την πρώτη μπήκα για παραβάσεις του ΚΟΚ που είχα κάνει και τη δεύτερη για ναρκωτικά. Αποφυλακίστηκα από τη φυλακή της Χαλκίδας πριν λίγο καιρό, τον Ιούνιο του 2017. Μέσα μπήκα για ναρκωτικά. Από τότε που βγήκα από τη φυλακή, μένω σε ένα ισόγειο διαμέρισμα στην οδό Τανάγρας στο Γαλάτσι. Εκεί μένω με ένα άλλο παιδί που το λένε Γιώργο, πίνει ψυχοφάρμακα και έχω να τον δω κανά δυο μέρες. Δεν ξέρω πού έχει πάει. Δεν έχω πιάσει δουλειά από τότε που βγήκα από τη φυλακή και τα βγάζω πέρα με κλοπές που κάνω από εδώ και από εκεί.

Οι πληγές που έχω στα χέρια μου είναι από τα σπασίματα των τζαμιών των αυτοκινήτων. Για κάτι τέτοιο πήγαινα και εκεί στο Β΄Νεκροταφείο Αθηνών. Όμως τα πράγματα εκεί στράβωσαν. Στο νεκροταφείο αυτό πήγαινα και παλαιότερα και έπαιρνα κάτι ασημένια κηροπήγια και καντήλια που έβρισκα εκεί. Κάτι τέτοιο ήθελα να κάνω και εκείνο το απόγευμα, αλλά η κακιά η ώρα το έφερε και μαζί μου κουβαλούσα ένα μαχαίρι, στιλέτο ήταν. Στο νεκροταφείο μπήκα από την πίσω πλευρά του, από την περίφραξη που είναι κοντά στις γραμμές. Δηλαδή για να καταλάβετε ήρθα από το γήπεδο της Ριζούπολης, πήδηξα την περίφραξη των γραμμών του τρένου, πέρασα τις γραμμές και σκαρφάλωσα την περίφραξη του νεκροταφείου. Μόλις μπήκα μέσα, πίσω μου είχα το γήπεδο από εκεί, περπάτησα δίπλα από το οστεοφυλάκια και επειδή δεν είδα κάτι που μπορούσα να πάρω, συνέχισα μέχρι που έφθασα σχεδόν στο κέντρο του νεκροταφείου. Εκεί, στάθηκα και είδα μια νεαρή κοπέλα να κλαίει μπροστά σε ένα τάφο. Η κοπέλα αυτή είχε μαύρα μαλλιά και φορούσε σκούρα ρούχα. Δίπλα της, στο πεζούλι, είχε αφήσει την τσάντα της που ήταν μπεζ το χρώμα. Την κοπέλα αυτή την έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεν γνώριζα ούτε αυτή αλλά ούτε και την οικογένειά της. Κοίταξα γύρω μου και δεν είδα κάποιον εκεί κοντά. Μόνο κάτι γριές έβλεπα αλλά αυτές ήταν πολλά μέτρα μακριά. Τότε σκέφτηκα να πάω να πάρω την τσάντα της κοπέλας. Γιατί πίστευα ότι σίγουρα θα είχε μέσα κάποια χρήματα. Έτσι και έκανα.

Την πλησίασα από πίσω, της έβγαλα το μαχαίρι και της είπα: "Δώσε μου την τσάντα σου τώρα!". Εκείνη γύρισε ξαφνικά και άρχισε να με τραβάει και να χτυπιόμαστε. Ενώ φώναζε κιόλας. Εγώ κρατούσα στο δεξί μου χέρι το μαχαίρι και με το άλλο χέρι τραβούσα την τσάντα για να την πάρω. Χωρίς να καταλάβω πώς και ενώ παλεύαμε και πέφτανε γλάστρες και άλλα πράγματα γύρω μας, τη χτύπησα με το μαχαίρι. Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες φορές. Μετά, η κοπέλα που ήταν ματωμένη, άφησε την τσάντα της και άρχισε να τρέχει προς το κέντρο του νεκροταφείου, φωνάζοντας βοήθεια. Εγώ, γύρισα προς τα πίσω, δηλαδή προς το μέρος από το οποίο μπήκα στο νεκροταφείο, κρατώντας την τσάντα της κοπέλας στα χέρια μου. Έτρεχα κολλητά στην περίφραξη και τα οστεοφυλάκια. Στο δρόμο, δεν ξέρω αν έριξα κάτι, αλλά μέσα στον πανικό μου δεν μου φαίνεται απίθανο. Είχα σαστίσει εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερα τι έκανα, είχα θολώσει. Όταν έφθασα στο σημείο από όπου είχα μπει στο νεκροταφείο, κοίταξα τα χέρια μου και είδα ότι ήταν γεμάτα αίματα. Τα αίματα, ήταν της κοπέλας γιατί εγώ δεν είχα χτυπήσει. Έβγαλα κάτι χαρτοπετσέτες που είχα στην κωλότσεπή μου και σκούπισα τα αίματα. Τις χαρτοπετσέτες αυτές δεν τις πήρα μαζί μου και πρέπει να τις άφησα στο νεκροταφείο. Αφού σκούπισα τα χέρια μου και το μαχαίρι με τις χαρτοπετσέτες σκαρφάλωσα την περίφραξη του νεκροταφείου. Από εκεί έβλεπα απέναντί μου το γήπεδο της Ριζούπολης.

Ύστερα, κατέβηκα από την περίφραξη, ξαναπέρασα τις γραμμές του τρένου και πήδηξα πάλι την περίφραξη του. Από κει, πέρασα έξω από το γήπεδο της Ριζούπολης όχι όμως από την πλευρά που έχει ένα γηπεδάκι 5χ5 αλλά από την άλλη πλευρά που έχει ένα σταθμό της ΔΕΗ και περπάτησα για λίγη ώρα. Έφθασα σε ένα οικόπεδο με ξερά χόρτα και μπήκα μέσα από τη χαλασμένη περίφραξη για να κοιτάξω τι είχε μέσα η τσάντα. Δεν θυμάμαι να σας πω πού ακριβώς είναι το οικόπεδο αυτό η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που πήγαινε να σπάσει. Κοίταξα μέσα στην τσάντα και είδα ότι είχε ένα κινητό, ένα λευκό iPhone 5 με τα ακουστικά του, ένα πορτοφόλι με κάρτες από διάφορες τράπεζες και πέντε ευρώ και κάτι άλλα γυναικεία πράγματα που δεν θυμάμαι ακριβώς. Πήρα τα πέντε ευρώ και το κινητό με τα ακουστικά και την τσάντα με το πορτοφόλι και τα άλλα πράγματα που είχε μέσα τα άφησα εκεί. Μετά έφυγα από κει και σε διαφορετικούς κάδους απορριμμάτων πέταξα το μαχαίρι και την μπλούζα που φορούσα, μια φούτερ μπλούζα χρώματος κόκκινου γιατί είχε γεμίσει με τα αίματα της κοπέλας. Ξέχασα να σας πω ότι εκείνη την ημέρα φορούσα τα παπούτσια που φοράω και σήμερα που είναι μάρκας NIKE, μαύρου χρώματος με λευκή γραμμή. Φορούσα επίσης μπλου τζιν παντελόνι σκούρου χρώματος και τη φούτερ μπλούζα που σας είπα ότι πέταξα στον κάδο. Κάτω από τη φούτερ μπλούζα φορούσα ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι με το οποίο έμεινα αφού πέταξα τη φούτερ μπλούζα στον κάδο. Μετά, πήρα το αστικό λεωφορείο και κατέβηκα στην Ομόνοια. Δεν θυμάμαι με ποιο λεωφορείο πήγα ακριβώς.

Όπως σας είπα τα είχα χαμένα εκείνη την ώρα. Με το λεωφορείο έφθασα έξω από το Πολυτεχνείο και από εκεί πήγα με τα πόδια στην Ομόνοια. Φθάνοντας στην Ομόνοια ξεκίνησα για ένα μαγαζί που βρίσκεται στην οδό Σοφοκλέους και το έχουν κάτι Πακιστανοί. Εκεί, έχω ξαναπάει και παλαιότερα και έχω δώσει και άλλα πράγματα. Δεν θυμάμαι πόσες φορές πήγα στο μαγαζί αυτό για να πουλήσω το κινητό δηλαδή αν ήταν μία φορά ή δύο φορές, πάντως θυμάμαι ότι εκεί σίγουρα πούλησα το κινητό και τα ακουστικά για 20 ευρώ. Την ώρα που το πουλούσα ήμουν χάλια, δηλαδή αγχωμένος και ιδρωμένος. Ήθελα να το πουλήσω όσο πιο γρήγορα γίνεται και να εξαφανιστώ από εκεί. Μόλις το πούλησα έφυγα κατευθείαν από εκεί και πήγα ψώνισα πρέζα από την πλατεία Βάθη και πήγα σπίτι και την ήπια για να ηρεμήσω. Όταν έγινε το κακό, δεν είχα πιει πρέζα αλλά είχα στερητικό. Όλο αυτό τον καιρό από τότε που έκανα το κακό αυτό μέχρι και σήμερα που με φέρατε εδώ στην υπηρεσία σας, έβλεπα τις ειδήσεις που έλεγαν για την κοπέλα και σκεφτόμουν τις συμφορές που προκάλεσα. Περίμενα να με βρείτε και να σας πω τι έγινε. Με το που σας το είπα έφυγε ένα βάρος από μέσα μου.

Το βάρος αυτό το κουβαλούσα μέσα μου και δεν είχα πει σε κανέναν για το κακό που είχα κάνει. Ούτε ο Γιώργος το ήξερε, ούτε κανείς. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να χάνει κανείς την κόρη σου γιατί έχω και εγώ κόρη. Ξέρω πως μια συγγνώμη δεν θα καλυτερέψει τα  πράγματα, αλλά εγώ ζητάω και πάλι συγγνώμη από τον πατέρα, τη μάνα και την οικογένεια της κοπέλας για το κακό που τους έκανα. Το κινητό μου τηλέφωνο δεν θυμάμαι να σας το πω αλλά είναι αυτό που βρήκατε πάνω μου και το έχω εδώ και ένα μήνα περίπου. Δεν έχω να σας πω κάτι άλλο για αυτό το κακό.
Το μόνο που θέλω να σας πω, είναι ότι μια περίπου εβδομάδα μετά το κακό και αφού έβλεπα στις ειδήσεις την έκταση που είχε πάρει το θέμα, γύρισα στο οικόπεδο που είχα πετάξει την τσάντα και τα άλλα πράγματα της κοπέλας και τους έβαλα φωτιά μέχρι που κάηκαν τελείως. Αν και πήγα πάλι στο οικόπεδο και έκαψα τα πράγματα της κοπέλας δεν θυμάμαι να σας πω πού είναι το οικόπεδο αυτό. Το μέρος αυτό το έχω διαγράψει από τη μνήμη μου. Στο νεκροταφείο είχα πάει μόνος μου και δεν ήταν άλλος μαζί μου. Μόνος μου ήμουν και παλαιότερα. Δηλαδή τις άλλες φορές που πήγαινα στο νεκροταφείο και έπαιρνα πράγματα από μέσα. Θέλω να σας πω και κάτι τελευταίο. Σήμερα το πρωί που ήρθαν οι αστυνομικοί να με πάρουν και να με φέρουν στην υπηρεσία σας γλίστρησα, έπεσα στο έδαφος και χτύπησα λίγο στο κεφάλι. Μόνος μου έπεσα, δεν με χτύπησαν ούτε με έσπρωξαν οι αστυνομικοί».