Μερικά άγνωστα για πολλούς από εμάς στοιχεία από τον 6ο αιώνα π.Χ. θα δούμε εδώ. Τί είναι το κωλόβαθρον;... Ποιό είναι το κοινό στοιχείο με την Ευρώπη του 1441 μ.Χ.. Τί είναι αυτό που πρωτοχρησιμοποίησαν οι Έλληνες 2000 χρόνια πριν από αυτούς;
Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα στοιχείων και τα κείμενα δείχνουν ότι το κωλόβαθρον δηλαδή το...
ξυλοπόδαρο άρχισε και λειτούργησε στην αρχαία Ελλάδα ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ.
Η αρχαία ελληνική λέξη ήταν κωλοβαθριστής από το κωλόβαθρον 'ξυλοπόδαρο' ένωσιν κωλον, 'άκρον' και βάθρον, βάσης, βάθρου '. κωλόβαθρον, το ξυλοπόδαρο.-[ΕΤΥΜΟΛ. < κῶλον + βάθρον (< βαίνω), πρβλ. διά-βαθρον, υπό-βαθρον].
Η λέξη στο λεξικό του Ησύχιου |
Η πρώτη απεικόνιση τον 6 αι π.Χ. σε ζωγραφική Αττικού αγγείου.
Ερυθρόμορφο αγγείο του 6ου αιώνα π.Χ. με παράσταση κωλοβαθριστών-Λεπτομέρεια. |
Από τον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα
Μετά από αρκετούς αιώνες από την χρήση του από την αρχαία ελληνική εποχή άρχισε να χρησιμοποιείται και στην ΕυρώπηΣτο Βέλγιο υπήρχε παράδοση κατά τον Μεσαίωνα ως προς την μάχη επί ξυλοπόδαρων, κάτι που διατηρήθηκε και αργότερα ως παράδοση, ενώ οι πρακτικές χρήσεις των ξυλοπόδαρων χρησίμευαν για την διέλευση βαλτωδών εκτάσεων.
Ορισμένες παραδόσεις ως προς την χρήση του ξυλοπόδαρου είναι πολύ παλιές. Στο Βέλγιο, οι περιπατητές του Ναμούρ έχουν ασκήσει μάχες σε ξυλοπόδαρα από το 1411. Οι κάτοικοι των ελωδών περιοχών ή πλημμυρισμένων περιοχών χρησιμοποιούν μερικές φορές ξυλοπόδαρα για πρακτικούς σκοπούς, όπως η εργασία σε βάλτους ή σε περιοχές πλημμυρισμένων των ποταμών.
Βέλγιο, οι περιπατητές του Ναμούρ |
Βοσκοί της περιοχής Landes της νότιας Γαλλίας |
Κάτοικοι της υπαίθρου και βοσκοί στην Γαλλία |
Γάλλος ταχυδρόμος στις αρχές του 20ού αιώνα |
Εργάτης με προσθήκες στα πόδια |
Κωλοβαθριστοφοβία είναι η φοβία των ανθρώπων για τους κλόουν. Σήμερα. Σε παλιότερες εποχές «κωλοβαθριστής» ήταν εκείνος που περπατούσε σε ξυλοπόδαρα. Δε ξέρω αν είναι ο ίδιος ο κλόουν τόσο τρομακτικός, ώστε να προκαλεί φοβία. Μία υποψία που περνά από το μυαλό μου είναι πως αυτό που φοβούνται στα αλήθεια οι άνθρωποι είναι εκείνο που κρύβεται πίσω από την αμφίεση ενός κλόουν. Αυτό που φοβόμαστε σχεδόν όλοι: μήπως πέσει η μάσκα. Η μάσκα που φοράμε και νιώθουμε αποδεκτοί ή η μάσκα που φοράνε οι άνθρωποι γύρω μας και μας προσεγγίζουν. Γιατί αν εμπιστευτείς κάποιον, αν δεθείς μαζί του, αν δημιουργήσεις εναλλακτικές που τον περιλαμβάνουν και ξαφνικά αποδειχθεί ένας «κλόουν» που για τους δικούς του λόγους επέλεξε αυτή την αμφίεση, δε θα νιώσεις την ίδια φοβία την επόμενη φορά που θα προσπαθήσεις να εμπιστευτείς κάποιον; Και αν αυτοί οι «κλόουν» σε περιστοιχίζουν συχνά, η φοβία σου αυτή δε θα αρχίσει να μοιάζει λογικότερη από τη φοβία για τα έντομα ή τις σχάρες στα πεζοδρόμια;;;Γιατί, ειλικρινά, πόσες φορές έχεις πληγωθεί από μία κατσαρίδα ή ένα γυάλινο πάτωμα;
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου