Δυστυχώς μέχρι σήμερα, είναι εξαιρετικά περιορισμένες οι πληροφορίες σε ελληνικά sites & blogs επί του συγκεκριμένου θέματος, οπότε θα το κάνουμε μόνοι μας. Φυσικά οποιαδήποτε συμβουλή σας, θα είναι ευπρόσδεκτη.
Αρχικά θα πειραματιστώ με τα ψημένα θραύσματα από βελανιδιά (δρυ) και σε κάνα μήνα που θα δέσει το φρεσκοβρασμένο τσίπουρο, θα ξεκινήσω τη διαδικασία με ξύλινο δρύινο βαρέλι για να έχουμε αυθεντικό παλαιωμένο τσίπουρο. Η διαδικασία αυτή της παλαίωσης, αλλάζει το χαρακτήρα του τσίπουρου, δίνοντάς του πιο φίνα αρώματα, πιο πλούσια γεύση και πολύ δυνατή επίγευση.
Με λίγα λόγια θα προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε το τσίπουρο, σε κάτι σαν brandy ή το πιο γνωστό σε όλους κονιάκ (εν τω μεταξύ πρόκειται για την περιοχή Cognac της Γαλλίας που φτιάχνεται το brandy με κάποια αυστηρά ποιοτικά standards π.χ. βαρέλια περιοχής Limousin -κοντά στη Λιμόζ, μεταγγίσεις σε άλλα βαρέλια με πιο ανοιχτούς-διεσταλμένους πόρους, μεγάλες απώλειες σε εξατμίσεις, κλπ).
Περίπλοκα ή απλά τα πράγματα; Θα δείξει στην πορεία...
Φυσικά πρόκειται για ερασιτεχνική προσπάθεια, που απευθύνεται σε αρχάριους επί του θέματος.
Η ανάρτηση θα εμπλουτίζεται συνεχώς με νέα δεδομένα, είτε δικά μου, είτε από άλλες ιστοσελίδες, γενικά πάντως ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ σε ερωτήματα που κατά διαστήματα έχω, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια καλή βάση ως αρχή για τα τυπικά που χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος, ώστε να ξεκινήσει ή και να συγκρίνει τα δικά του αποτελέσματα.
(Σημείωση μετά από δύο χρόνια: Αυτά που θα διαβάσετε δεν γράφθηκαν σε μία ημέρα, αλλά σε πολλούς μήνες, μετά από δοκιμές, αλλαγές και στη ψυχολογική διάθεση λόγω των παρατηρήσεων-αποτελεσμάτων. Η ανάρτηση έχει τη δομή χρονολογικής εξιστόρησης, οπότε, πριν ξεκινήσετε τη δική σας διαδικασία, διαβάστε προσεκτικά έως το τέλος)
Εν αρχή ην το σταφύλι...
Βγάλαμε λοιπόν το νέο τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο (τσικουδιά, γράπα ή ρακή όπως θέλετε πείτε το) και ως ποικιλία σταφυλιών είχα το μοσχάτο Αμβούργου από τον Τύρναβο.
Το βράσιμο έγινε στις 2 Οκτωβρίου. Εξαιρετικό το απόσταγμα με φρουτώδη αρώματα (χωρίς γλυκάνισο είπαμε) από τις πρώτες ώρες.
Το αρχικό διπλοβρασμένο απόσταγμα το έριξα από τα 27,5 γράδα στα 20~20,5 γράδα (52,6~53% by vol.) με εμφιαλωμένο νερό (Ζαγόρι ή Βίκος, που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε άλατα).
Συμβουλή: το τσίπουρο μετά την απόσταξη, για να "ξεκουραστεί" και να "δέσει", καλό είναι να το αφήνουμε 25~35 ημέρες σε κατάλληλα δοχεία αποθήκευσης. Επίσης το φιλτράρουμε με βαμβάκι για καθαρισμό μικροσωματιδίων ή άλλων ουσιών που πέρασαν στο τελικό απόσταγμα.
Για να πειραματιστώ με τα πρόσθετα ή βαρέλι δρυός, έκανα μία καζανιά παραπάνω, για να μην έχω τίποτα δυσάρεστες εξελίξεις (των φρονίμων τα παιδιά, πριν διψάσουν, βράζουν).
Τα παλαιωμένα τσίπουρα σε δρύινα βαρέλια, που πωλούνται από επώνυμους παραγωγούς έχουνε υψηλότατη ποιότητα και τιμή, η οποία φτάνει από 15 έως και 33 ευρώ το μισόλιτρο!!!
Δοκίμασα παλαιωμένη γράπα σε βαρέλι κι ενθουσιάστηκα. Υπέροχη γεύση, εξαιρετική ποιότητα και χρώμα που πήγαινε προς το ουίσκι-αυτός που την δημιούργησε, ήξερε πως να το κάνει. Δοκίμασα και μία άλλη χρωματισμένη (μάλλον με καραμελόχρωμα και ζάχαρη τελικά έγινε η βρωμοδουλειά) και απογοητεύθηκα. Η γεύση έφερνε στο στόμα πολύ έντονα μόκα-σοκολάτα-καραμέλα και το χρώμα ψιλοκαφέτιαζε.
Σημείωση: Η υψηλή τιμή και ποιότητα των επώνυμων παλαιωμένων τσίπουρων οφείλεται στα standards και την διαδικασία για τυποποίηση, η οποία είναι πολύ αυστηρή. Θα υιοθετήσω τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που έδωσε παρακάτω στα σχόλια ένας φίλος του Krasoblog:
Γίνονται αυστηροί κρατικοί έλεγχοι από το Χημείο Του Κράτους και το τσίπουρο με το που θα μπει στο βαρέλι μετράται σε βαθμό και ποσότητα και ΣΦΡΑΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Έπειτα, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΧΗΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΞΕΣΦΡΑΓΙΖΟΥΝ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΕΝΟΣ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ γιατί τόσο προβλέπει η νομοθεσία κατ' ελάχιστον για την παλαίωση του τσίπουρου.
Όλη αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από μετρήσεις στο τσίπουρο πριν και μετά το βαρέλι του βαθμού και της ποσότητας που μπήκε και βγήκε συνοδεία πρωτοκόλλων καταμέτρησης απωλειών. Τέλος στο ενδιάμεσο της χρονιάς όπου γίνεται καταμέτρηση προϊόντων παρουσία Χημικών και Τελωνειακών Κρατικών υπαλλήλων, γίνεται επιτόπου καταμέτρηση του τί παλαιωμένο τσίπουρο έχεις απούλητο, τί πούλησες(τιμολόγια) και τί είχες βγάλει από το βαρέλι ως παλαιωμένο (πρωτόκολλα). Αν βρουν διαφορές σε αυτά τα ισοζύγια έχει τρελά ποινικά με την παραπλάνηση καταναλωτή να είναι η πιο light εκδοχή, μέχρι και κλείσιμο του εργοστασίου προβλέπεται...
Σημειωτέον, στο ενδιάμεσο αυτού του 6μήνου γίνονται έλεγχοι του βαρελιού για τυχόν παραβίαση των σφραγίδων του ΓΧΚ.
*Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, θα σας κατατοπίσει για το τί περίπου κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά. **Υπόψιν ότι προστίθενται συνεχώς νέες φίρμες.
http://www.athinorama.gr/umami/spirits/articles/?id=2004781
Παλαιωμένα τσίπουρα: τα ελληνικά malts
Κεχριμπαρένια, χρυσαφένια, λαμπερά κίτρινα, σε κομψά διαφανή μπουκάλια, όλα ελληνικά τσίπουρα που έχουν περάσει μήνες ωρίμανσης σε δρύινα βαρέλια και όλα παρατεταγμένα στα ράφια και στις μπάρες όλων των «ψαγμένων» βραδινών στεκιών.
Τι συμβαίνει; Μήπως μια νέα τάση premium ελληνικών αποσταγμάτων διεκδικεί το χώρο της και φέρνει πρωτοποριακές και δημιουργικές ιδέες για ξεχωριστές απολαύσεις ή ακόμα και δυνατότητες για μια καινούρια διεθνή καριέρα με σημαία τα ανώτερα ελληνικά αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής; Οι απαντήσεις ακολουθούν…
Η επιστροφή της ταυτότητας
Τις τελευταίες εβδομάδες λαμβάνω συνέχεια ειδοποιήσεις, email, ενημερώσεις, προσκλήσεις δοκιμών για ώριμα τσίπουρα που κάνουν το ντεμπούτο τους . Δελεαστική εξέλιξη για ένα παραδοσιακό ποτό και εννοείται ότι την παρακολούθησα από κοντά.
Στα πρώτα συμπεράσματα είναι ομολογουμένως η αναβαθμισμένη ποιότητα. Με κοινό παρονομαστή τις κεχριμπαριένες αποχρώσεις, την αρωματική παλέτα, που επεκτείνεται από τα φρέσκα φρούτα και μπαχαρικά, μέχρι τις αποξηραμένες νότες, τους ξηρούς καρπούς και τη σοκολάτα, τα παλαιωμένα τσίπουρα δηλώνουν την ταυτότητα και την παρουσία τους. Με περισσότερη διερεύνηση, τα επόμενα συμπεράσματα είναι πιο σημαντικά.
Έχει γίνει καλή δουλειά που κρύβει προετοιμασία, οργάνωση και στόχο από τους παραγωγούς. Οι περισσότεροι πειραματίζονταν τουλάχιστον μια πενταετία με τις ποικιλίες, τα βαρέλια, τους χρόνους ωρίμανσης πριν αποφασίσουν να βγάλουν το προϊόν τους στην κατανάλωση. Στόχος τους όμως ήταν το project παλαιωμένο τσίπουρο να βγει στην αγορά και να πετύχει. Τα πρώτα δείγματα είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά.
Η παρουσία τους ήδη θεωρείται in στα καλύτερα και πιο ενημερωμένα μπαράκια και κοκτειλάδικα , οι ειδικοί των mixing bartenders, τα επιλέγουν φανατικά για τις νέες προχωρημένες συνταγές και προτάσεις, ο κόσμος που τα βλέπει στη μπάρα τολμά να τα δοκιμάσει και να τα συγκρίνει με τα καθιερωμένα malts και οι αγορές του εξωτερικού, όπως και οι διεθνείς διαγωνισμοί ήδη τα επιβραβεύουν.
Νομίζω ότι έχουν εξάψει την φαντασία μας αρκετά, για να δούμε ένα προς ένα ποια είναι, τι απελευθερώνουν στο ποτήρι μας και πώς μπορούμε να "παίξουμε" μαζί τους στην κουζίνα αλλά και στο σέικερ. Ο σύνθετος χαρακτήρας τους το επιβάλλει…
Στα πρώτα συμπεράσματα είναι ομολογουμένως η αναβαθμισμένη ποιότητα. Με κοινό παρονομαστή τις κεχριμπαριένες αποχρώσεις, την αρωματική παλέτα, που επεκτείνεται από τα φρέσκα φρούτα και μπαχαρικά, μέχρι τις αποξηραμένες νότες, τους ξηρούς καρπούς και τη σοκολάτα, τα παλαιωμένα τσίπουρα δηλώνουν την ταυτότητα και την παρουσία τους. Με περισσότερη διερεύνηση, τα επόμενα συμπεράσματα είναι πιο σημαντικά.
Έχει γίνει καλή δουλειά που κρύβει προετοιμασία, οργάνωση και στόχο από τους παραγωγούς. Οι περισσότεροι πειραματίζονταν τουλάχιστον μια πενταετία με τις ποικιλίες, τα βαρέλια, τους χρόνους ωρίμανσης πριν αποφασίσουν να βγάλουν το προϊόν τους στην κατανάλωση. Στόχος τους όμως ήταν το project παλαιωμένο τσίπουρο να βγει στην αγορά και να πετύχει. Τα πρώτα δείγματα είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά.
Η παρουσία τους ήδη θεωρείται in στα καλύτερα και πιο ενημερωμένα μπαράκια και κοκτειλάδικα , οι ειδικοί των mixing bartenders, τα επιλέγουν φανατικά για τις νέες προχωρημένες συνταγές και προτάσεις, ο κόσμος που τα βλέπει στη μπάρα τολμά να τα δοκιμάσει και να τα συγκρίνει με τα καθιερωμένα malts και οι αγορές του εξωτερικού, όπως και οι διεθνείς διαγωνισμοί ήδη τα επιβραβεύουν.
Νομίζω ότι έχουν εξάψει την φαντασία μας αρκετά, για να δούμε ένα προς ένα ποια είναι, τι απελευθερώνουν στο ποτήρι μας και πώς μπορούμε να "παίξουμε" μαζί τους στην κουζίνα αλλά και στο σέικερ. Ο σύνθετος χαρακτήρας τους το επιβάλλει…
Τα παλαιωμένα τσίπουρα στο ποτήρι…
Ζοίνος... από τη Ζίτσα
Το ηπειρώτικο απόσταγμα έχει ως βάση του την ιδιόμορφη και ταλαντούχα γηγενή ποικιλία Ντεμπίνα. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της οδηγεί στην παραγωγή ενός διαφορετικού παλαιωμένου τσίπουρου. Η παλαίωση γίνεται σε επιλεγμένα δρύινα βαρέλια για 12 μήνες και το αποτέλεσμα είναι ένα αρωματικό χαλκόχρωμο ποτό με έντονη την παρουσία του μήλου και της βανίλιας. Στο στόμα είναι ευχάριστο και κυρίως βελούδινο. (Θα το βρείτε: Οινοποιείο Ζίτσας τηλ. 26580 22297, τιμή 18,00€)
Κωστέας…από την Καλαμάτα
Το Αγιωργίτικο και ο Ροδίτης αρχικά αποστάζουν και στην συνέχεια ξεκουράζονται σε βαρέλια limousine για 24 μήνες. Μετά το απαραίτητο blending από τα βαρέλια, στο ποτήρι έρχεται ένα ελκυστικό μελίχρυσο τσίπουρο. Στη πρώτη επαφή με την μύτη ευωδιάζουν τα εσπεριδοειδή, στη συνέχεια έρχονται οι νότες από τις μαρμέλαδες κίτρινων φρούτων και οι αποξηραμένοι ξηροί καρποί. Στο στόμα είναι λιπαρό με επίγευση πικάντικη. (Θα το βρείτε: Ποτοποιία Κωστέας τηλ. 27210 22604, τιμή 17,80 €)
Μανιφέστο Greco Αποστολάκη…από το Κρόκιο Μαγνησίας
Η οικογένεια Αποστολάκη -γνωστή για τα τσίπουρα της- κυκλοφόρησε το δυναμικό Μανιφέστο πριν από λίγο καιρό. Η αρχή έγινε με το μοσχάτο Αμβούργου και η ιστορία προχώρησε για 18 μήνες σε βαρέλια 3 διαφορετικών τύπων ( καινούρια αμερικάνικα, γαλλικά χρησιμοποιημένα για την παλαίωση κρασιού και καινούρια βαρέλια αποσταγμάτων). Το παλαιωμένο τσίπουρο διατηρεί τα φρέσκα αρώματα της ποικιλίας, όπως το τριαντάφυλλο, το φραγκοστάφυλο, τα φρούτα του πάθους και επεκτείνεται στα αρώματα ωρίμανσης, όπως είναι το κακάο, η βανίλια, η σταφίδα και η κανέλα. Στο στόμα εμφανίζεται η σοκολάτα που παραμένει και στην επίγευση. (Θα το βρείτε: Οινοποιείο Αποστολάκη τηλ. 24220 29160, τιμή 19,00€)
Verino…από το Άργος
Πλήθος αρωμάτων παρελαύνουν στη μύτη και στο στόμα με παραστάτη τα εσπεριδοειδή και καλά συντονισμένους ακολούθους. Η σειρά προτεραιότητας είναι δαμάσκηνα, καπνός, δέρμα και καραμελωμένοι ξηροί καρποί. Το στόμα είναι το ίδιο γενναιόδωρο, με επίγευση που κρατάει ικανοποιητικό χρόνο. Ένα καλοδουλεμένο τσίπουρο που παλαιώνει για 16 μήνες αρχικά σε καινούρια βαρέλια και μετά σε limousin δεύτερης χρήσης, (Θα το βρείτε: Ποτοποιία Verino τηλ. 27510 21901, τιμή 19,00€)
Dark Cave Τσιλιλή… από τα Μετέωρα
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν πρόσφατα και μέσα στην άκρως εντυπωσιακή φιάλη κρύβεται ένα μεγάλο παλαιωμένο τσίπουρο. Στέμφυλα από υψηλής ποιότητας θεσσαλικά σταφύλια αποστάζονται σε μικρούς άμβυκες και ηρεμούν σε γαλλικά και αμερικάνικα βαρέλια, που για 5 χρόνια φιλοξενούσαν ερυθρά κρασιά ή vinsanto. H μύτη είναι μια λαχταριστή εμπειρία, από δαμάσκηνα, σταφίδες, φλούδες περγαμόντου, βανίλια, σοκολάτα και μοσχοκάρυδο. Το στόμα είναι ρωμαλέο αλλά και μαλακό, έντονο αλλά και φινετσάτο. Στο τέλος μένουν οι ξηροί καρποί και ο καφές. (Θα το βρείτε: υποκατάστημα Αθήνας τηλ. 210 2524567, τιμή 34,00€)
Puro Καραθάνου… από την Καρδίτσα
Από τους πρωτοπόρους ο Θανάσης Καραθάνος, σύστησε το Puro του, εμπνευσμένο από το παππού του, που φύλαγε το τσίπουρο στο βαρέλι. Περίτεχνο τσίπουρο από Μαύρο Μοσχάτο της Καρδίτσας, που δικαίωσε τους αδιάκοπους πειραματισμούς του. Αυτό το περιορισμένης παραγωγής ακριβοθώρητο απόσταγμα, μοσχοβολά μέλι, σταφίδα σουλτανίνα, ξύσμα περγαμόντο και καλά ενσωματωμένο βαρέλι, σε ένα λιπαρό και πικάντικο στόμα. Η ιδέα τον απασχολούσε για 30 ολόκληρα χρόνια, αλλά φαίνεται ότι ήταν πολύ καλή. Από ντόπιο μαύρο μοσχάτο προσφέρει συμπυκνωμένα αρώματα άνθεων, μελιού, εσπεριδοειδών, καπνού και μόκας. Το στόμα του είναι πολύπλοκο, θερμό και μεστό. (Θα το βρείτε: kazarma τηλ. 24410 92290, τιμή 32,00€ )
Καρδάση…από τον Τύρναβο
Μετράει λίγες μέρες στην αγορά και έχει κάνει αίσθηση. Πρόκειται για ένα εκλεκτό απόσταγμα που σχεδιάστηκε με προσοχή. Διαλέχτηκαν τα γαλλικά και αμερικάνικα βαρέλια διαφορετικών καψιμάτων και με πειραματισμούς βρέθηκε ο σωστός χρόνος παραμονής στο κάθε ένα. Στη δοκιμή που κάναμε κατά την παρουσίαση του, την παράσταση έκλεψαν το γιασεμί, το γαρύφαλλο, το ginger, τα ώριμα φρούτα, η καραμέλα και η σοκολάτα. Στο στόμα είναι ντελικάτο και απολαυστικά πικάντικο. (Θα το βρείτε: ποτοποιία Καρδάση τηλ. 24920 25250, τιμή 30,00€ )
Απόσταγμα Οίνου Παλαιώθεν Παρπαρούση… από την Πάτρα
Ένα από τα κλασικά πλέον παλαιωμένα τσίπουρα, που σίγουρα αποτέλεσε παράδειγμα και έμπνευση. Όλα του τα στοιχεία είναι εξαιρετικά. Λαμπερό χρυσοκίτρινο χρώμα., πρωτότυπη καταγωγή από την ποικιλία σιδερίτη, μύτη πλούσια σε ροδάκινο, βανίλια, καραμέλα και ξύλο , στόμα με άψογη αρμονία ανάμεσα στα γλυκά και στα μπαχαρικά και επίγευση με διάρκεια. (Θα το βρείτε: οινοποιείο Παρπαρούση, τηλ. 26104 20334, τιμή 33,90€)
Cigar Methexis Κώστα Λαζαρίδη…από τη Δράμα
Μια ακόμα καινοτομία με το sauvignon blanc στο επίκεντρο. Συλλέγεται υπερώριμο, αποστάζει αργά και ωριμάζει υπομονετικά πρώτα σε καινούρια βαρέλια και μετά σε χρησιμοποιημένα, όπου έχει παλαιώσει ο Αμέθυστος sauvignon blanc. Το αποτέλεσμα είναι premium και φυσικά πληθωρικό και εκρηκτικό. Θα το καταλάβετε, αρκεί να μυρίσετε την καρύδα, το αμύγδαλο, τα καρύδια, την κανέλα, το ξύλο και την καραμέλα. (Θα το βρείτε οινοποιείο Λαζαρίδη, τηλ. 25210 82231, τιμή 43,89€)
Το Απόσταγμα Οίνου Παλαιωθέν είναι το «κόσμημα» του Θανάση Παρπαρούση. Ένα μεγάλο απόσταγμα. Όπως κι ο Δραμινός συνάδελφός του, ο Θανάσης Παρπαρούσης διέβλεψε το κενό της αγοράς και λάνσαρε πριν αρκετά χρόνια ένα eau de vie de vin από άγουρα σταφύλια της ποικιλίας Σιδερίτης, πετυχαίνοντας το φρούτο να είναι παρόν, ακόμα και μετά από την δωδεκαετή (!) παλαίωση του σε βαρέλια. Μαρμελάδα ροδάκινο σε πρώτο πλάνο, καραμέλα βουτύρου και ξύλο δρυός, αλλά και πλούσιο κρεμμώδες στόμα που αν μια λέξη το χαρακτηρίζει, αυτή είναι η φινέτσα.
Τσίπουρα Τυρνάβου…από τον Τύρναβο
Και σε αυτό το απόσταγμα πρωταγωνιστεί το Μοσχάτο Αμβούργου. Σε αντίθεση με κάποια άλλα παλαιωμένα τσίπουρα, αυτό περνάει από πολλαπλές αποστάξεις και καταφέρνει να κρατήσει και μετά την απόσταξη το ποικιλιακό χαρακτήρα του μοσχάτου. Έτσι, εντοπίζουμε σίγουρα αρώματα τριαντάφυλλου που αγκαλιάζονται από νύξεις φουντουκιού, κανέλας, βουτύρου και γλυκόριζας. Στο στόμα, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνουν τα μπαχαρικά. (Θα το βρείτε: συνεταιρισμός Τυρνάβου, τηλ. 24920-24771, τιμή 15€)
Metaxa. Υπήρχε κι όταν ακόμα το τσίπουρο πωλούνταν αποκλειστικά και μόνο χύμα στο καρβουνιάρικο της γειτονιάς. Φυσικά το εθνικό μας απόσταγμα παρασημοφορήθηκε με πολλά αστέρια έκτοτε, με κορωνίδα της γκάμας του, το σπουδαίο ΑΕΝ. Κανένα από τα αποστάγματα της συλλογής του ωστόσο δεν ανήκει στη κατηγορία του τσίπουρου, αφού είναι μια κατηγορία από μόνα τους, μιας και στο χαρμάνι των παλαιωμένων οινικών αποσταγμάτων που τα συνθέτουν, συμμετέχει και μια ποσότητα Μοσχάτου σαμιώτικου κρασιού. Κι ενώ το blend (χαρμάνι) του ΑΕΝ είναι μια εξεζητημένη πρόταση για πολύ εξαιρετικές περιστάσεις – η τιμή του αγγίζει τα 1400 ευρώ -, το πιο προσιτό αδερφάκι του, το Private Reserve είναι ένα piece of art που ακροβατεί υπέροχα ανάμεσα στη φινέτσα και την ένταση, γεμάτο μέλια και σταφίδες, φλούδες πορτοκαλιού και κανελογαρίφαλα, καπνό, ξερά σύκα και μαρμελάδα δαμάσκηνο.
Όπως είδατε, οι τιμές είναι τσουχτερές, όμως αξίζει να τα δοκιμάσετε (εάν τα βρείτε σε κάποιο μπαρ ή να τα αγοράσετε από κάβα).
Εμείς οι πτωχοί, πλην τίμοι κρασοπατέρες λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε το δικό μας παλαιωμένο τσίπουρο. Αρχικά, θα δοκιμάσω με τα πρόσθετα δρυός και στο μέλλον θα επιχειρήσω με ξύλινο βαρέλι 30 λίτρων.
Η διαδικασία με τα πρόσθετα δρυός, διαρκεί λίγες ημέρες, ενώ η παλαίωση σε δρύινο βαρέλι, έχει διάρκεια από 6 μήνες, έως και χρόνια.
Τί είναι τα πρόσθετα δρυός
Πρόκειται για κομματάκια, θραύσματα, κύβους κλπ από δρυ, τα οποία έχουνε υποστεί φυσική ξήρανση και ψήθηκαν (κάψιμο) σε καταλληλες θερμοκρασίες ώστε να δίνουν έξτρα αρώματα στα κρασιά. Οι οινοπαραγωγοί τα βάζουνε μέσα στα παλαιά βαρέλια τα οποία με τα χρόνια "εξαντλήθηκαν" & σε inox δεξαμενές, ώστε να "προσομοιάσουν" τις συνθήκες ενός νέου βαρελιού. Χρησιμοποιούνται τόσο πολύ, που πλέον, θα μιλάμε για αρωματισμένα κι όχι παλαιωμένα κρασιά.
Έμπειροι οινολόγοι αναφέρουν πως τίποτα δεν αντικαταστεί ένα γνήσιο καινούργιο βαρέλι αλλά παράλληλα παραδέχονται πως η τεχνική αρωματισμού του κρασιού με πρόσθετα δρυός προσφέρει πολύ καλά αποτελέματα σε οινοποίηση σε ανοξείδωτα δοχεία όπως επίσης και σε παλιά βαρέλια άνω των 2 ετών που δεν έχουν πλέον αρώματα να προσφέρουν.
"Η χρησιμοποίηση καινούργιων πάντοτε δρύινων βαρελιών, είναι μια λύση ακριβή που την εφαρμόζουν κυρίως οι ερασιτέχνες. Οι οινοποιητικές βιομηχανίες χρησιμοποιούν κυρίως ξύλινα τσιπς, ενώ τα βαρέλια της υπόγειας κάβας τους οι περισσότεροι τα έχουν για μόστρα, δηλ. για να "δουλεύουν" τον κόσμο και τους επισκέπτες των οινοποιείων τους. Διαφορετικά (αν δηλ. αντικαθιστούσαν κάθε 2-3 χρόνια τα βαρέλια τους με καινούργια) θα έπρεπε να είχε γεμίσει η Ελλάδα με μεταχειρισμένα δρύινα βαρέλια των 225 Kg". Τα chips τα προμηθεύονται σε σακκιά των 25 συνήθως κιλών, και βυθίζουν όλο τον σάκκο (απο δικτυωτό συνθετικό υλικό) με ολόκληρο ή μέρος του περιεχομένου του, στο κρασί της μεγάλης ανοξείδωτης δεξαμενής.
Ένα βαρέλι, δεν μπορεί να προσφέρει θετικά στη διαδικασία της ωρίμανσης που πραγματοποιείται στο εσωτερικό του, παρά μόνο για 2-3 χρόνια. Μετά, είναι ένα απλό δοχείο κρασιού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, στις περιπτώσεις κρασιών αυστηρά υψηλών προδιαγραφών, τα βαρέλια είναι κάθε χρόνο καινούργια, συντελώντας έτσι σε ουσιαστική αύξηση της τιμής του τελικού προϊόντος.
Τα χρησιμοποιημένα βαρέλια, ξύνονται εσωτερικά, ξαναψήνονται και χρησιμοποιούνται εκ νέου για χαμηλότερης ποιότητας και φθηνότερης τιμής κρασιά που προορίζονται για το ευρύ κοινό.
Διευκρίνηση για τα αποστάγματα:
Παλαιωμένο θεωρείται ένα οινοπνευματώδες, όταν έχει υποστεί σε ένα βάθος χρόνου κάποιες φυσικές χημικές μεταβολές βελτίωσης των οργανοληπτικών του χαρακτηριστικών μέσω μικροοξείδωσης, ως αποτέλεσμα μιας βραδείας οξυγόνωσης (μικροοξυγόνωσης).
Αυτό επιτυγχάνεται μόνο στο βαρέλι (παλαιό-χωρίς πρόσδωση αρώματος ή καινούργιο-με πρόσδωση αρώματος).
Παλαίωση ή ωρίμανση, είναι μια διαδικασία αργής οξείδωσης που επιτυγχάνεται όχι με την απ' ευθείας επαφή του αποστάγματος με τον αέρα, αλλά μέσα σε ένα γεμάτο βαρέλι που επιτρέπει στον αέρα να περνάει σε πολύ μικρές μόνον ποσότητες. Ο αέρας αυτός οξειδώνει αργά κάποιες αρωματικές ενώσεις με έντονη οσμή, μετατρέποντας τες σε κάποιες άλλες με πιο ήπια αρώματα, με αποτέλεσμα το απόσταγμα χάρη στην παλαίωση, να αποκτάει πιο σύνθετο αρωματικό χαρακτήρα.
Στο βαρέλι αναπτύσονται με το χρόνο πιό πολύπλοκα και "γλυκά" αρώματα, οφειλόμενα καθώς φαίνεται στην οξείδωση των αιθερίων ελαίων, αρωματικών ουσιών (εστέρων κλπ) που βρίσκονται στο τσίπουρο (αναφέρομαι σε αργή οξείδωση [μικροοξείδωση], ως αποτέλεσμα της μικροοξυγόνωσης που συμβαίνει).
Η παραμονή αποσταγμάτων σε ξύλινο βαρέλι προσφέρει:
-την οξείδωση, που μειώνει την δριμύτητα,
-τα αρώματα της βανίλιας του ξύλου (δρυός)
-και το χρώμα από τις τανίνες του ξύλου.
Οπότε, παίζει σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία το εάν το βαρέλι μας είναι καινούριο ή παλαιό. Ένα καινούριο θα δώσει περισσότερα αρώματα και τανίνες, ενώ θα επιτρέπει λιγότερο αέρα να διαπερνά τους πόρους του από ότι ένα παλιό-εξαντλημένο. Βαρέλια που έχουν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως για την ωρίμανση κρασιών, θα προσδώσουν extra αρώματα, αλλά δεν θα είναι τόσο "δυνατά" και θα έχουν πιο ανοιχτούς πόρους που θα επιτρέπουν να περνάει περισσότερος αέρας. Κι εδώ έρχονται οι επαγγελματίες που πειραματίζονται με διαφορετικά βαρέλια και ποικιλίες-αποστάγματα κλπ.
Επομένως, χρωματισμός τσίπουρου με εμβάπτιση ξύλων μουριάς ή ξύλων δρυός ή κρόκου Κοζάνης, δεν μπορεί να συνιστά παλαίωση. Συνιστά χρωματισμό. Το προϊόν αυτό θα πρέπει να ονομάζεται "χρωματισμένο τσίπουρο" κι όχι παλαιωμένο.
Ο ευρέως λοιπόν χρησιμοποιούμενος τα τελευταία χρόνια καινοφανής όρος "παλαιωμένο τσίπουρο", όταν αναφέρεται σε πρόσδωση χρώματος (μέσω προσθήκης ξύλων μουριάς ή δρυός, ή κρόκου Κοζάνης), ή και σε πρόσδωση αρώματος, απουσία οξυγόνου, είναι, λίαν επιεικώς, αδόκιμος. (SPYROS)
 |
| Οι οινοποιοί, βάζουνε το κρασί σε inox δεξαμενές και κρεμάνε μέσα τσουβαλάκια με θραύσματα δρυός για να πάρει αρώματα |
Κι ένας σχολιασμός άρθρου, (για τους λάτρεις των λεπτομερειών) που εκ των υστέρων εκτίμησα ως άξιο αποθήκευσης από Nikos Kotsalis:
ΜΙΚΡΟΟΞΥΓΟΝΩΣΗ & ΜΙΚΡΟΟΞΕΙΔΩΣΗ τσίπουρου.
Το τσίπουρο, όπως και κάθε απόσταγμα, δεν είναι απλά ένα υδατικό διάλυμα αλκοόλης.
Συνυπάρχουν εκατοντάδες άλλες ουσίες, αρωματικές και μη, επιθυμητές και μη, επιβλαβείς και μη,
ακόμα υπάρχουν και ουσίες που αποκτούν κάποιο χαρακτήρα αρνητικό ή θετικό ανάλογα την συγκέντρωσή τους ή την οξείδωσή ή την αναγωγή τους, οι οποίες προέρχονται κυρίως από 3 πηγές:
1. Από το φρούτο, το σταφύλι στην προκειμένη περίπτωση, που είναι υπεύθυνες για τα λεγόμενα πρωτογενή αρώματα του αποστάγματος,
2. Από την ζύμωση που συμβαίνει στο σταφυλοπολτό ή τον μούστο, που είναι υπεύθυνες για τα λεγόμενα δευτερογενή αρώματα του αποστάγματος και
3. Από την απόσταξη, που είναι υπεύθυνες για τα λεγόμενα τριτογενή αρώματα του αποστάγματος.
Στο τσίπουρο λοιπόν, όπως και σε πολλά άλλα αποστάγματα θα βρεις ουσίες, όπως αιθανόλη, μεθανόλη, εστέρες, ανώτερες αλκοόλες, αλδεΰδες, κετόνες, ακεταλδεΰδη, ακετάλη, οξικός μεθυλεστέρας, ηλεκτρικός διεθυλεστέρας, κ.ά..
Περιττεύει να συνεχίσω με την ονοματολογία γιατί δεν υπάρχει αρκετός χώρος!
Όλες αυτές οι εκατοντάδες ουσίες, είναι που δίνουν στα αποστάγματα γενικότερα τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά και τα χαρακτηριστικά ποιότητας.
Δεν είναι μόνο η αιθανόλη ή το νερό που ως γνωστό στην καθαρή τους μορφή είναι πρακτικά άγευστα, όπως και το κρασί και η μπύρα δεν είναι μόνο νερό και αλκοόλη.
Όλες αυτές οι ουσίες, έχουν στον χημικό τους τύπο σημεία, που μπορούν να δεχτούν Οξυγόνο, (σπάζοντας διπλούς, τριπλούς δεσμούς ή απλά αντικαθιστώντας άλλα άτομα ή ρίζες με Οξυγόνο), να οξειδωθούν δηλαδή ή αντίθετα να αντικαταστήσουν-χάσουν υπάρχοντα Οξυγόνα (με άτομα ή ρίζες ) ή και να προσλάβουν Υδρογόνο, να αναχθούν δηλαδή.
Αυτή η διαδικασία είναι κοινή με τα συμβαίνοντα στα κρασιά παλαίωσης, οδηγεί σε μια οξειδοαναγωγική ισορροπία, που είναι μια δυναμική κατάσταση, και μπορεί να συμβεί, και συμβαίνει, τόσο στο βαρέλι όσο και στη φιάλη, τόσο στα κρασιά όσο και στα αποστάγματα.
Στην φιάλη συμβαίνει πρακτικά σε απουσία οξυγόνου, στο βαρέλι με μικρή παροχή οξυγόνου μέσα από τους πόρους του ξύλου (μικροοξυγόνωση).
Αυτός είναι σωστός όρος, και οχι ΜΙΚΡΟΟΞΕΙΔΩΣΗ, που είναι σωστό μεν αδόκιμο δε.
Ακόμα, τελειώνοντας, να αναφέρω ότι και η αλκοόλη οξειδώνεται προς οξικό οξύ ή και οξικό μεθυλεστέρα ή και άλλες ενώσεις, η μετατροπή της με τα οξικά βακτηρίδια δεν αποτελεί ευθέως οξείδωση, και παραδόξως ακόμα και το απλό νερό μπορεί να οξειδωθεί θεωρητικά, αν θεωρήσουμε ότι είναι μείγμα H2O και Ο2 και Ο3, D2O και H2O2. Στην περίπτωση αυτή τα συστατικά του μπορούν να προσλάβουν Ο ή να χάσουν Η και vice versa, δηλαδή να οξειδωθούν και να αναχθούν.
Αυτά τα λίγα περί χημείας οξειδώσεων και αναγωγων, μικροοξυγόνωσης και μικροοξείδωσης.
Τα πρόσθετα δρυός βγαίνουνε σε διάφορα μεγέθη και 3 επίπεδα καψίματος-γεύσης: Ήπιο, μέτριο, έντονο.
Θα τα βρείτε σε καταστήματα με οινοποιητικά είδη κι έχουνε προέλευση συνήθως αμερικανική ή γαλλική.
Για το πείραμά μας, επέλεξα τη μέση οδό: Αγόρασα θραύσματα γαλλικής δρυός (κύβους δεν βρήκα) και μετρίου καψίματος, τα οποία πωλούνται και χύμα. Το κόστος πολύ χαμηλό, στα 15 ευρώ το κιλό και αγόρασα 100 γραμμάρια.
Για κάθε λίτρο τσίπουρου χρησιμοποίησα 4 γραμμάρια (για να μην ξεφύγει η γεύση), οπότε με ζυγαριά ακριβείας σε 1,5 λίτρο, έριξα 6 γραμμάρια θραυσμάτων.
Τα θραύσματα τα ξέπλυνα καλού κακού για 10 λεπτά με χλιαρό νερό (για να φύγουν τυχόν σκόνες που θα έμπαιναν στο τσίπουρο) πριν τα ρίξω στο γυάλινο μπουκάλι (ενημέρωση: πιθανότατα περιττό το πλύσιμο).
 |
| Ημέρα 1η |
Ήδη, από τα πρώτα δευτερόλεπτα, αρχίζουν τα θραύσματα δρυός να βγάζουνε τα χρώματα και τις ουσίες τους στο τσίπουρό μας.
 |
| Ημέρα πρώτη, στα πρώτα δευτερόλεπτα |
 |
| Ημέρα πρώτη, μετά από 3 ώρες - Το χρώμα το πήρε ήδη (Έχουμε brandy σε 180 λεπτά! -lol) |
 |
| Ημέρα πρώτη, μετά από 18 ώρες - Σα να σκουραίνουνε απότομα τα πράματα... |
 |
| 2η ημέρα: Το χρώμα σταθεροποιήθηκε, ενώ η θολούρα οφείλεται στο ότι κούνησα την φιάλη. |
 |
| 3η ημέρα: Τα πρόσθετα δρυός τράβηξαν υγρό και είναι στον πάτο του μπουκαλιού. Το χρώμα είναι πιο ανοικτό εάν δεν κουνήσουμε την φιάλη, μιας και πολλές από τις ουσίες είναι κι αυτές στον πάτο. |
Η ώρα της κρίσης έφτασε. Μετά από 7 ημέρες:
 |
| 7η ημέρα: Στον πάτο του βαρελιού, τα θραύσματα δρυός, συνεχίζουν να εκχυλίζουν τις ουσίες τους, οι οποίες είναι βαρύτερες και μένουνε κάτω. |
 |
| 7η ημέρα: Στο πάνω μέρος της φιάλης, τα πράγματα είναι πιο καθαρά και το χρώμα σε φωνάζει για δοκιμή. |
 |
| 7η ημέρα: Πρώτη δοκιμή, σε ποτήρι-μεγάλο σφηνάκι. Σχεδόν μετάνιωσα που πήρα το βαρελάκι, η γεύση είναι ήδη πολύ καλή (και μόνο με τα chips δρυός) και το χρώμα ότι πρέπει! |
 |
| 7η ημέρα: Δεύτερη δοκιμή, σε ποτήρι για ουίσκι για να δω εάν υπάρχουνε αρώματα από το ξύλο: Υπάρχουνε, αλλά είναι πολύ διακριτικά, (αλλά όχι αμελητέα) ακόμη. Κάτι από βανίλια, καραμέλα, σταφίδα, τριαντάφυλλο, ολίγον κακάο και δαμάσκηνο μου έρχεται... Υπόψιν ότι το τσίπουρο είναι μόλις 9 ημερών. |
 |
| 7η ημέρα: Super το χρωματάκι, σαν ουίσκι μοιάζει και η γεύση ξεφεύγει από τσιπουράκι και πάει προς ουίσκι... Μία μικρή θολούρα την έχει από τα αιωρούμενα μικροσωματίδια, επιβάλλεται ένα πέρασμα από βαμβάκι και απομάκρυνση των chips δρυός τα επόμενα 24ωρα. |
 |
| 7η ημέρα: Τρίτη δοκιμή. Με μία τέτοια απρόσμενη επιτυχία, επιβάλλεται να το εορτάσουμε... |
 |
| 7η ημέρα: 4η δοκιμή (χεχεχε χικ) μπήκανε στη φουφού τα μαριναρισμένα σουβλάκια και τα τρομερά αρνίσια παϊδάκια με λεμονοθύμαρο by Krasodad... |
Λοιπόν, σκέφτομαι να βγάλω τα θραύσματα δρυός σε μία δύο ημέρες. Καλό το χρώμα, αλλά η γεύση και το άρωμα είναι αυτά που μας ενδιαφέρουν και τα οποία θέλω να βελτιωθούν κι άλλο. Σίγουρα, συγχρόνως με το γέμισμα του βαρελιού, θα ξανακάνω πείραμα με το ισορροπημένο πλέον τσίπουρο που έχω στην άκρη.
Πείραμα τέλος
Μετά από 8 ημέρες, αποφάσισα να βγάλω τα θραύσματα δρυός, μιας και η γεύση μου φαίνεται ικανοποιητική και δεν ήθελα προς το παρόν υπερβολές στα αρώματα.
 |
| 8η ημέρα: Τα θραύσματα φυσικά ΤΑ ΠΕΤΑΜΕ. |
 |
| 8η ημέρα: Πέρασα 4 φορές από βαμβάκι το απόσταγμα για να απομακρυνθούν σκόνες και μικροσωματίδια από τα θραύσματα. |
 |
| 8η ημέρα: Αυτό είναι το τελικό μας αποτέλεσμα. Θα το αφήσω να ηρεμήσει καμιά εβδομάδα (εάν δεν το πιω μέχρι τότε) και θα ξαναποστάρω εντυπώσεις. |
 |
| 8η ημέρα: Παρ' όλο τον καθαρισμό με το βαμβάκι, δεν είναι εντελώς διαυγές. Θα το ξανατσεκάρω... Την 11η ημέρα που το ξαναείδα, πάλι είχε μικρο-ουσίες. Μάλλον χρειάζεται διαφορετικό δοχείο, με κάνουλα, ώστε να μην ανασηκώνονται με την κίνηση του δοχείου. |
Παρατηρήσεις για τα θραύσματα δρυός στο τσίπουρο:
1. Ίσως βιάστηκα να ρίξω στο τσίπουρο (δύο μόλις ημέρες μετά την απόσταξη) τα πρόσθετα δρυός. Κανονικά θα έπρεπε να το αφήσω να ξεκουραστεί 30 ημέρες για να δέσουν τα αρώματα. Αυτό θα βοηθούσε ώστε να βγάλω έγκαιρα, μετά από γευστική δοκιμή, -και ανάλογα με τα γούστα μου- τα πρόσθετα δρυός,
2. Εάν είχα λίγη ποσότητα τσίπουρου και δεν είχα αγοράσει το βαρελάκι, θα το σκεφτόμουν αρκετά εάν θα δοκίμαζα να παλαιώσω σε βαρέλι, από τη στιγμή που το αποτέλεσμα σε ελάχιστο χρόνο (μία εβδομάδα), με μηδενικό κόστος και χωρίς καθόλου απώλειες σε απόσταγμα, είναι πολύ καλό. Μετά τις δοκιμές από το χρωματισμένο μπουκάλι 1,5 λίτρων, δοκίμασα και το κανονικό τσίπουρο που έχω σε 50άρα inox και λέω "δεν μπορεί" τόση διαφορά είναι μεγάλη... Εάν μου το πωλούσε κάποιος μέ 10 ευρώ το λίτρο, χαλαρά θα το αγόραζα.
Αξίζει να το δοκιμάσετε!
3. Η γεύση και τα αρώματα του τσίπουρου μετά από 8 ημέρες παραμονής των θραυσμάτων στην φιάλη, πλέον έχουν αλλάξει. Το τσίπουρο εμένα πλέον, μου φέρνει κάτι προς μπράντυ-ουίσκι. Σε δύο άτομα που έδωσα μέχρι στιγμής να δοκιμάσουν, το ένα είπε, "ρούμι με μοιάζει" και το άλλο "κάτι σαν τσίπουρο προς ουίσκι".
Οπότε προσοχή με τις ποσότητες τσίπουρου που θα δοκιμάσετε να αρωματίσετε κι εσείς, γιατί σουβλάκια, τζατζίκια, μελιτζανοσαλάτες, αλμυρά, κλπ., με ουίσκι, δεν ψιλοσυνδιάζονται.
4. Καλά δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει το 1,5 λίτρο πάνω από εβδομάδα! Στην 9η ημέρα, αμέσως μετά την απομάκρυνση των θραυσμάτων δρυός, τα αρώματα και η γεύση αρχίζουν να στρογγυλεύουν και να καλυτερεύει το αποτέλεσμα...
*11η ημέρα και η γεύση καλυτερεύει (μπορεί να στρώνει και το ίδιο το τσίπουρο). Έχουμε ένα μικροθεματάκι με τις ουσίες που εκχυλίστηκαν. Το πέρασα 6 φορές από βαμβάκι και πάλι δεν καθάρισε εντελώς.
Το μπουκαλάκι φυσικά σε μία εβδομάδα από την ημέρα που έβγαλα τα πρόσθετα δρυός μας τελείωσε, (λίγο οι δοκιμές, λίγο το φιλτράρισμα...).
Τα τελευταία 250ml ευτυχώς τα μοιράστηκα με άτομα που γνωρίζουν-φτιάχνουν τσίπουρα (ο ένας μάλιστα είχε παλαιώσει τσίπουρο σε βαρέλι). Τουλάχιστον κολακευτικά τα σχόλιά τους για το αποτέλεσμα. Ξεφεύγει από το συνηθισμένο και μάλιστα για κάτι που έγινε τόσο γρήγορα, με "άγουρο" ακόμη το απόσταγμα, με τόση ευκολία και μηδέν έξτρα κόστος.
Πρόταση: Δοκιμάστε με 5 λίτρα αποστάγματος (ρίξτε 5x4=20 (ίσως και 15 γραμμάρια chips δρυός) και αφού τα απομακρύνετε μετά από 7~10 ημέρες (ανάλογα με τα γούστα σας) αφήστε το να καθήσει κάνα μήνα σε υάλινη φιάλη για καλύτερα αποτελέσματα ~ συνεχώς κατακάθονται ιζήματα και μικροσωματίδια από τα ξυλαράκια, οπότε να κάνετε φιλτράρισμα με βαμβάκι κάθε εβδομάδα.
5. Δε νομίζω να παίζει ρόλο, αλλά το αναφέρω για πληροφοριακούς λόγους: Η δοκιμή στην γυάλινη φιάλη έγινε σε σκιερό μέρος, μέσα σε αποθηκούλα που εξαεριζόταν. Τον μήνα Οκτώβρη, με 15~25 βαθμούς Κελσίου και μεγάλη σχετική υγρασία λόγω βροχών, 75%~95%.
6. Στο δεύτερο πείραμα με μπουκάλι 1,5 λίτρου, άφησα τα θραύσματα για 7 ημέρες χωρίς να κουνήσω καθόλου την φιάλη και το έβγαλα προσεκτικά ώστε να μην ανακατευθούν τα ιζήματα που βρίσκονταν στον πάτο. Τελικά η γεύση δεν ήταν μεστή όσο στο πρώτο πείραμα που τα άφησα 8 ημέρες και "πασπάτευα"-κουνούσα την φιάλη καθημερινά, ωστόσο με τα κοψίδια ήταν πολύ καλό και ταίριαζε! Επίσης μετά από 4 περάσματα από βαμβάκι, καθάρισε εντελώς από τα μικροσωματίδια.
Άρα, εάν θέλουμε κάτι προς ουίσκι μεριά, κουνάμε την φιάλη και αφήνουμε 8 ημέρες,
εάν θέλουμε ένα πιο εκλεπτυσμένο τσίπουρο για να συνοδεύσουμε τα μεζεδάκια μας, αφήνουμε 7 ημέρες, χωρίς να κουνήσουμε καθόλου την φιάλη.
7. Εάν σας φαίνεται "πολύ ουσκίσιο το άρωμα", αραιώστε το αρωματισμένο τσίπουρό σας με 100-200ml από το αρχικό σας τσίπουρο.
8. Αισίως έχω φτάσει τις 6 "δοκιμές" με τα 1,5 λίτρα και τα θραύσματα όσο καιρό περιμένω να γίνει το βαρελίσιο παλαιωμένο τσίπουρο. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι η γεύση ελάχιστα, εν τέλει, μεταβάλλεται αφού αφαιρέσουμε τα θραύσματα και ότι καλό είναι να κάνουμε τον καθαρισμό με βαμβάκι αφού αφήσουμε ακίνητη την φιάλη για 24 ώρες ώστε να καθήσουνε τα ιζήματα. Τα τελευταία 50ml μην τα περνάτε καθόλου από το βαμβάκι-πετάξτε τα, καθώς περιέχουνε όλες τις βαριές ουσίες των ψημένων θραυσμάτων.
9. Χαίρομαι που σε όλα τα παραπάνω, σχεδόν συμβαδίζω με τη μεστή παρατήρηση-συμβουλή του επαγγελματία spyros: Με τα πρόσθετα δρυός, εμφανίζονται κάποιες "σκληρές χροιές" αρωμάτων, που δεν είναι γενικά ευχάριστες. Εκτιμώ οτι, λόγω του λεπτού διαμερισμού της δρυός στα τσίπς, και λόγω των υψηλών οινοπνευματικών βαθμών, η εκχύλιση (extraction) είναι έντονη με αποτέλεσμα να διαλύονται και τανικά και άλλα συστατικά του ξύλου, που στο βαρέλι δύσκολα διαλύονται σε μεγάλη έκταση. Προφανώς διάφορες συστατικές ενώσεις του ξύλου διαλύονται και κατά τη χρήση βαρελιού, όμως εδώ θα πρέπει ίσως να είναι λιγότερες, επειδή ο λόγος ["μετωπική" επιφάνεια επαφής του ξύλου με το υγρό/μάζα ξύλου] είναι μικρότερος στο βαρέλι απ' ό,τι στα τεμαχία ξύλου δρυός.
Ενημέρωση Οκτώβριος 2016 (μετά από τις δοκιμές και στο βαρελίσιο παλαιωμένο τσίπουρο) : Άξια αναφοράς όλα όσα έγραφα ανά διαστήματα, είχαν τον ενθουσιασμό της αλλαγής στη γεύση του τσίπουρου, ωστόσο τα δύο τεστ με θραύσματα δρυός και βαρέλι έχουν σημαντικές διαφορές! Τα θραύσματα δρυός προσθέτουν απλώς χρώμα και άρωμα, (στην καλύτερη περίπτωση φτάνουνε το άγουρο παλαιωμένο 3μηνιαίο βαρελίσιο), ενώ το βαρέλι σε 11 μήνες μεταμόρφωσε το απόσταγμα σε κάτι πιο εξεζητημένο με πιο μακριά επίγευση, που το νιώθεις στον ουρανίσκο, τη γλώσσα και καθώς κατεβαίνει στο λαρύγγι.
Ενημέρωση Νοέμβριος 2017 Αγόρασα ξανά 100gr θραυσμάτων και αυτήν την φορά εκτός του ότι η γεύση είναι κάπως διαφορετική (όχι τόσο καλή όσο την πρώτη φορά), ΔΕΝ υπάρχουνε βαριές ουσίες που να θολώνουν το τσίπουρο. Τα έχω μέσα στην φιάλη 12 ημέρες και απλά η γεύση μεταβάλλεται χωρίς ακαθαρσίες και δεν χρειάζεται καθάρισμα με βαμβάκι! Αυτό σημαίνει ότι και η συμπεριφορά των θραυσμάτων διαφέρει από εταιρεία σε εταιρεία. Σε νεότερη επικοινωνία που είχα με τον έμπορο που μου έδωσε τα θραύσματα, με είπε ότι είναι ακριβώς τα ίδια. Αναρωτιέμαι εάν παίζει ρόλο και το πόσο δυνατό είναι το τσίπουρο. Π.χ εφέτος χρησιμοποιώ τα θραύσματα σε μονοβρασμένο 19άρι τσίπουρο ενώ πέρισυ τα έβαζα σε 20,75 διπλοβρασμένο.
Ενημέρωση Απρίλιος 2018 Μετά από 5 μήνες "πειραμάτων", διαπίστωσα ότι πράγματι η περιεκτικότητα σε αλκοόλ παίζει ρόλο στο πως θα συμπεριφερθούνε τα θραύσματα δρυός! Έχοντας ως δεδομένο ότι τα θραύσματα είναι ακριβώς τα ίδια και ότι την πρώτη χρονιά το τσίπουρο ήταν 21άρι περίπου διπλοβρασμένο ενώ την δεύτερη χρονιά 19άρι μονοβρασμένο, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι το πόσο "δυνατό" είναι το απόσταγμά μας είναι ο καθοριστικός παράγοντας για το πόσο γρήγορα και σε ποιό βαθμό εκχυλίζονται οι ουσίες των θραυσμάτων.
-Με το μονοβρασμένο τσίπουρο, όσο και να άφηνα τα θραύσματα στην φιάλη, δεν υπήρχανε θολούρες και βαριές εκχυλίσεις ουσιών, απλά το τσίπουρο άλλαζε χρώμα και γεύση ως έναν βαθμό.
-Με το διπλοβρασμένο 20,75, τα θραύσματα "τρελαίνονταν" και τα "πετούσανε" όλα, όπως είδατε και στις φωτογραφίες παραπάνω.
Μέρος 2ον...
Παλαίωση τσίπουρου σε δρύινο βαρέλι
Πώς θα επιλέξετε ξύλινο βαρέλι για παλαίωση τσίπουρου:
Ποια ποικιλία: Βαρέλια υπάρχουν από πολλά είδη ξύλου (π.χ. κερασιά, ακακία, καστανιά, φλαμουριά). Εμείς για το τσίπουρο επιλέγουμε δρύινο βαρέλι που χρησιμοποιείται από τους περισσότερους οινοπαραγωγούς και είναι το πιο εμπορεύσιμο.
Η δρυς έχει επικρατήσει στην κατασκευή ξύλινων βαρελιών τόσο για την οινοποίηση και την ωρίμανση των κρασιών όσο και την αποθήκευση των αποσταγμάτων.
Οι λόγοι της επικράτησης της είναι η καθαρότητα του ξύλου της, οι μηχανικές της ιδιότητες, η διαπερατότητα της και η χημική της σύσταση, αλλά και η αφθονία της στα γαλλικά δάση. Η γαλλική δρυς θεωρείται ως η ευγενέστερη όλων, ενώ ευρύτατα διαδεδομένη είναι και η αμερικανική δρυς η οποία παρουσιάσει κάποιες διαφορές στην σύσταση της σε σχέση με την γαλλική. Τελευταία χρησιμοποιείται και δρυς από την ανατολική Ευρώπη όπως Ουγγαρία, Ρωσία, Ρουμανία και Βουλγαρία (Quercus Sessiliflora).
Υπάρχουν πολλά είδη δρυός, αλλά μόλις δύο - τρία χρησιμοποιούνται στο κρασί.
Τα είδη Quercus sessilis (αργής ανάπτυξης) και Quercus pendoculata (γρήγορης ανάπτυξης) επικρατούν στα γαλλικά δάση ενώ το είδος Quercus Alba αφθονεί στην Αμερική. Ονομάζεται και λευκή δρυς και διαφέρει από την γαλλική δρυ τόσο ως προς τις ιδιότητες όσο και ως προς το αρωματικό προφίλ..
Από τα τρία αυτά είδη το πρώτο, (sessilis), θεωρείται ότι δίνει ξύλο καλύτερης ποιότητας συγκριτικά με τα υπόλοιπα.
*Όσο πιο μικροί είναι οι πόροι του ξύλου, τόσο καλύτερης ποιότητας -και ακριβότερο- θα είναι το βαρέλι.
Μία πρώτη σημείωση, είναι ότι μπορεί η ξυλεία να είναι από μια συγκεκριμένη ποικιλία και η κατασκευή να γίνεται σε άλλη χώρα. Π.χ. βουλγαρική δρυς και ιταλικής κατασκευής.
Μία δεύτερη σημείωση, είναι ότι το ξύλο μπορεί να ξηραίνεται φυσικά ή τεχνητά σε διαφορετικό χώρο από την προέλευσή του. Π.χ γαλλική δρυς, ξηραίνεται στην Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται στην τελική ποιοτική απόδοση...
Για τα αποστάγματα επιλέγουμε αμερικανική ή ανατολικοευρωπαϊκή δρυ.
Η αμερικανική δρυς έχει υψηλότερο ποσοστό ρητίνης και αφήνει ένα πιο ισχυρό αποτύπωμα redwood, ρητίνης ή κέδρου σε ένα κρασί. Έχει πιο ευρείς πόρους και αυτό σημαίνει ότι επιτρέπει την μεγαλύτερη μεταφορά του οξυγόνου. Οι βελανιδιές από τη Μινεσότα και το Ουισκόνσιν είναι οι καλύτερες για τη παλαίωση του κρασιού, ενώ οι βελανιδιές από τις νότιες περιοχές είναι πολύ επιθετικές για το κρασί και είναι πιο κατάλληλες για μπέρμπον (μάλιστα θα λέγαμε ιδανικές για μπέρμπον).
Η γαλλική δρυς έχει λιγότερη ρητίνη, και προσδίσει έναν λεπτό χαρακτήρα βανίλιας, μπαχαρικών και επίσης προσδίδει κάποια δομή. Το ξύλο της γαλλικής βελανιδιάς είναι πιο σφιχτό, επιτρέποντας μικρότερη εξάτμιση. Μερικά από τα πιο σημαντικά δάση δρυός στη Γαλλία προσδιορίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα appellation κρασιού. Πρόκειται για τα δάση Nevers, Allier, Troncais, Λιμουζίν και Vosges. Κάθε ένα από αυτά έχει ξύλο που προσδίδει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στο κρασί.
Οι δρυς της Σλαβικής, της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης ποικίλουν, αλλά κλίνουν περισσότερο προς τα χαρακτηριστικά της αμερικανικής δρυός. Τα δάση αυτών των χωρών ήταν πολύ σημαντικά για την οινοποίηση στην ιστορία της Ευρώπης αλλά τις τελευταίες δεκαετίες είχαν μείνει εκτός παιχνιδιού, λόγω των πολιτικών εξελίξεων. Σιγά σιγά κάνουν ξανά αισθητή την παρουσία τους στο κόσμο του κρασιού.
Τα βασικά περί δρύινων βαρελιών
Γιάννης Παπαδημητρακόπουλος Οινολόγος – Αμπελουργός MSc
ΠΗΓΗ: www.WineNews.gr
Η “παλαίωση” και ξήρανση του ξύλου της δρυός γίνεται φυσικά ή τεχνητά και έχει σα στόχο να μειωθεί η υγρασία του στο 15-17% και να μειωθεί στο μέγιστο ο δριμύς πράσινος χαρακτήρας του ξύλου.
Βασικά, η ξήρανση αποτελεί την πρώτη φάση της αποδόμησης του ξύλου από τους γηγενείς αερόβιους μικροοργανσμούς, οι οποίοι διασπούν τις ημικυτταρίνες του. Σε πρώτη φάση, η επίδραση της μικροχλωρίδας του δάσους που πάρθηκε το ξύλο και του χώρου που περιμένουν οι δούγιες σε συνδυασμό με τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν, επηρεάζουν τη γεύση και τα αρωματικά χαρακτηριστικά που θα προσδίδει το βαρέλι σε ένα κρασί. Πέρα από την πρώτη ύλη που αλλάζει λοιπόν, η αποξήρανση του ξύλου στη Βουργουνδία για παράδειγμα, δίνει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την αποξήρανσή του στο Κονιάκ ή τη Βόρεια Καλιφόρνια.
Κατά την διαδικασία της ξήρανσης, το νερό εξατμίζεται, το πορώδες του ξύλου αυξάνεται, κάτι το οποίο επιτρέπει την ανταλλαγή αερίων μέσω των πόρων αυτών και πιο συγκεκριμένα τη μικροοξυγόνωση που διεξάγεται κατά την παλαίωση. Επιπλέον, ο άγουρος χαρακτήρας του ξύλου και οι πολύ σκληρές ταννίνες μετατρέπονται σε ευχάριστα αρωματικά συστατικά και μαλακότερες ταννίνες τα οποία είναι απαραίτητα στοιχεία ενός ποιοτικού βαρελιού. Οι δούγιες ξηραίνονται γύρω στους 24 μήνες, παρόλα αυτά, η χρόνική περίοδος αυτή μπορεί να διαρκέσει περισσότερο ή λιγότερο.
Σε γενικές γραμμές, δούγιες που αποξηραίνονται για λιγότερο από 18 μήνες τείνουν να έχουν επιθετικότερες ταννίνες ενώ εκείνες που μένουν πάνω από 36 μήνες μπορεί να μεταδώσουν “μουντά” χαρακτηριστικά στο κρασί.
Όσον αφορά το πορώδες έχουμε να κάνουμε με το μέσο όρο και την τακτικότητα των ετήσιων δακτύλιων του δέντρου. Μπορεί να προσδιοριστεί εξετάζοντας το τέλος μίας δούγιας του βαρελιού και μετρώντας τον αριθμό των δακτυλίων κατά μήκους μίας ίντσας (~2,5cm). Η κατηγοριοποίηση των βαρελιών εξαρτάται από τη βαρελοποιία και ένα τυπικό παράδειγμα μπορεί να είναι το εξής:
- Πάνω από 16 πόροι/ίντσα έχουμε πολύ λεπτό κόκκο (12-16).
- 8-11 πόροι/ίντσα έχουμε μέτριο ή μέτριο προς λεπτό μέγεθος κόκκου.
- Κάτω από 8 πόροι/ίντσα έχουμε χοντρόκοκκο.
Όσον αφορά το επίπεδο καψίματος του βαρελιού έχουμε γενικά τα εξής:
- Ελαφρύ κάψιμο: Τείνει να τονίζει τον κυρίαρχο χαρακτήρα του φρούτου.
- Μέτριο κάψιμο: Μαλακώνει το κρασί και προσδίδει νότες φρέσκου ξύλου και ινδικής καρύδας.
- Μέτριο+ κάψιμο: Δίνει νότες βανίλιας, μπαχαρικών, καραμέλας και ψημένου ψωμιού.
- Υψηλό κάψιμο: Δίνει κυριαρχικό χαρακτήρα καπνού, καβουρδισμένο, καφέ, καραμέλα και μπαχαρικά.
Σήμερα πια, η κάθε βαρελοποιία έχει τόσα διαφορετικά προϊόντα που χάνεται η μπάλα. Ένα μέσο οινοποιείο στη Βουργουνδία ή το Μπορντώ που πειραματίζεται με διάφορες βαρελοποιίες, καψίματα, δάση και χρονιές, μπορεί να έχει πάνω από 50-100 διαφορετικά μεταξύ τους βαρέλια στο κελάρι του.
Τιμές: Οι τιμές φυσικά διαφέρουν από έμπορο σε έμπορο, από χώρα προέλευσης, κατασκευστή, κλπ. Για δρυ Σλοβακίας, οι τιμές (φιλικές) που με έδωσε ο έμπορος που συχνάζω στα Γιαννιτσά, είναι για το 10lt 45 ευρώ, το 20lt 50 ευρώ, το 30lt 80 ευρώ, το 40lt (γαλλικής κατασκευής -είχε ατέλειες όμως) 95 ευρώ, το 50lt 100 ευρώ κλπ... Γενικά οι τιμές είναι +-10 ευρώ σε όλους τους εμπόρους. Αρχικά σκεφτόμουν να παραγγείλω από Κοζάνη, από έναν καλό μάστορα-βαρελοποιό, αλλά θέλησα να αποφύγω την μία στις 100 περίπτωση που δεν θα μου άρεζε το βαρέλι, το οποίο θα μου έστελνε με κούριερ. -Ίσως φωτογραφίες από το προϊόν πριν την αποστολή του, να βοηθούσαν.
Η αγορά μπορεί να γίνει πλέον και μέσω διαδικτύου, αλλά όσο δελεαστικές κι αν είναι οι τιμές, χρειάζεται οπτικός έλεγχος, πριν επιλέξετε το βαρέλι σας.
Συμβουλές επιλογής: Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μην υπάρχουνε κενά ανάμεσα στις δούγες, θα πρέπει να εφάπτεται η μία δούγα με την άλλη άψογα για να μην έχετε διαρροές αποστάγματος. Όσο κι αν σας λέει ο έμπορος ότι με το νερό θα φουσκώσει το ξύλο και δεν θα έχετε πρόβλημα διαρροής, εάν βλέπετε μεγάλα κενά, ΜΗΝ το πάρετε το βαρέλι, όσο φθηνά (ντεμέκ προσφορά) σας το δίνει.
Δεύτερο σημαντικό είναι το πάχος της δούγας (είναι τα σανίδια που αποτελούν το βαρέλι) να μην είναι λεπτό. Θα πρέπει να είναι από 2cm και πάνω. Αυτό μπορείτε να το μετρήσετε επί τόπου, ανοίγοντας την τάπα της κορυφής (προσοχή εδώ, γιατί ενδέχεται το πάνω και κάτω μέρος του βαρελιού, όπου βρίσκεται και η κάνουλα να είναι από χοντρότερο ξύλο και να κρίνετε λάθος). Όσο πιο χοντρό το ξύλο, τόσο λιγότερες οι απώλειες από εξάτμιση και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής-απόδοσης του βαρελιού. Ο βαρελοποιός Τέσιας για παράδειγμα που φτιάχνει βαρέλια με γαλλική δρυ κι έχει καλές τιμές, έχει ως μειονέκτημα το πάχος της δούγας που κάτω από τα 50lt είναι πολύ λεπτή. Στα 30lt έχει 1,5cm και στα 50lt, 2cm.
Οι δούγες είναι τα κομμάτια του ξύλου, που αφού τοποθετηθούν στην ύπαιθρο για την διαδικασία της φυσικής αποξήρανσης, κατόπιν επιλέγονται τα καλύτερα, για να δημιουργηθεί το βαρέλι.
Με την αποξήρανση ελέγχεται η υγρασία του ξύλου η οποία πρέπει να βρίσκεται σε συγκεκριμένα επίπεδα, κάτω από 10%, για να μπορεί το ξύλο να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του βαρελιού.
Ιδανικές τοποθεσίες θεωρούνται αυτές με μεγάλα ποσοστά βροχοπτώσεων, χαμηλή μόλυνση του αέρα και του εδάφους και με γεωφυσικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά τέτοια που να εξασφαλίζουν πολύ καλό αερισμό.
Ίσως ακούγεται παράδοξο η απαίτηση υψηλών βροχοπτώσεων για την αποξήρανση του ξύλου, ωστόσο η συμβολή της βροχής στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του είναι μεγάλη.
Το νερό της βροχής βοηθά στην μείωση των τανινών του ξύλου, που είναι σε υψηλό ποσοστό στο αρχικό ξύλο, κάνοντας το κατάλληλο για την χρήση του στην οινοποίηση και ωρίμανση των κρασιών. Η περιεκτικότητα των τανινών στο ξύλο παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις ακόμη και από δένδρο σε δένδρο. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι όσο πιο λεπτόκοκκο το ξύλο τόσο πιο μικρή η περιεκτικότητα του σε τανίνες και τόσο πιο αργή η εκχύλισή τους.
Οι τανίνες του δρύινου ξύλου λέγονται «ελαγιτανίνες ή γαλλοτανίνες» και δημιουργούνται από την σύνδεση γλυκόζης με ελαγικό ή γαλλικό οξύ. Οι τανίνες αυτές είναι μικρού μοριακού βάρους και υδρολυόμενες, δηλαδή μπορούν να διασπαστούν σε υδατικό και όξινο περιβάλλον.
Την δημιουργία αυτού του περιβάλλοντος εξασφαλίζει το νερό της βροχής το οποίο καθώς εισέρχεται στο ξύλο υδρολύει τις τανίνες μειώνοντας έτσι την τελική τους ποσότητα και σε συνδυασμό και με την επίδραση του καψίματος σ' αυτές, κάνει το τελικό ξύλο πιο φινετσάτο και λιγότερο πικρό και στυφό.
Όλες οι βαρελοποιίες διαθέτουν ξηραντήρες όπου γίνεται τεχνητή αποξήρανση των ξύλων, (παρόλο που το ξύλο που έχει υποστεί τεχνητή αποξήρανση, θεωρείται κατώτερης ποιότητας από αυτό με φυσική αποξήρανση), προκείμενου να είναι συνεπείς στις παραγγελίες τους.
Με λίγα λόγια, κάντε πρώτα μία βόλτα από εγχώριους βαρελοποιούς, των οποίων τα υλικά είναι πιο προσεγμένα, καθότι αυτοί εργάζονται σε μικρότερης κλίμακας παραγωγή.
Στη συνέχεια οι δούγες "καίγονται" εσωτερικά και δένονται μεταξύ τους.
Τα στάδια καψίματος του βαρελιού
Η αρχική χρήση του καψίματος της εσωτερικής επιφάνειας του βαρελιού ήταν το μαλάκωμα του ξύλου ώστε να μπορέσει η δούγα να καμπυλώσει και να δώσει το σχήμα του βαρελιού.
Μέσα από αυτή την διαδικασία οι βαρελοποιοί ανακάλυψαν ότι το κάψιμο (ή αλλιώς και φρυγάνισμα) του βαρελιού οδηγούσε στην δημιουργία ένας μεγάλου αριθμού αρωματικών ενώσεων και στον περιορισμό κάποιων άλλων δυσάρεστων οσμών. Έτσι κάθε βαρελοποιία βελτιστοποίησε την διαδικασία του καψίματος σύμφωνα με τα δικά της κριτήρια και μάλιστα αυτή την στιγμή έχουν φτάσει στο σημείο να προτείνουν συγκεκριμένο τύπο βαρελιού ανάλογα με το στυλ κρασιού που επιθυμεί ο οινοποιός και την ποικιλία σταφυλιού που οινοποιεί.
Ορισμένες βαρελοποιίες χρησιμοποιούν ατμό αντί για φωτιά στο πρώτο στάδιο καψίματος. Υποστηρίζουν ότι έτσι ανοίγουν οι πόροι του ξύλου ώστε να εισχωρήσει βαθύτερα το κάψιμο στο επόμενο στάδιο, μειώνονται οι τανίνες του ξύλου λόγω της διαλυτότητας τους και ο βαρελοποιός έχει ένα καθαρό βαρέλι, χωρίς καψίματα, έτοιμο για να του δώσει το κάψιμο που επιθυμεί.
Αφού λοιπόν γίνει το πρώτο αυτό στάδιο καψίματος, κατά το οποίο το βαρέλι παίρνει το σχήμα του, ακολουθεί το δεύτερο στάδιο, όπου το βαρέλι αποκτά έναν συγκεκριμένο βαθμό καψίματος με ανάλογα χαρακτηριστικά.
Η πρώτη ύλη για την καύση προέρχεται συνήθως από ξύλο ίδιας προέλευσης με αυτό του βαρελιού. Έτσι αποφεύγεται ο κίνδυνος να περάσουν ανεπιθύμητες οσμές από άλλη ύλη καύσης.
Τρίτο, σημαντικό, τα τσέρκια (τα μεταλικά γαλβανιζέ στεφάνια) να είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς σκουριές ή ρωγμές. Όσο περισσότερα τσέρκια τόσο το καλύτερο και πιο σφιχτοδεμένο το βαρέλι. Τα μικρής χωρητικότητας βαρέλια έχουνε συνήθως τέσσερα συνολικά τσέρκια, ενώ από 40lt και πάνω, τα τσέρκια είναι από έξι και παραπάνω.
Για τη μακροχρόνια συντήρηση, περάστε τα στεφάνια με ένα πανί που έχει εμποτιστεί σε λάδι. Ίσως χρειαστεί να τα σπρώξετε και προς το κέντρο του βαρελιού για να σφίξει.
Μέγεθος που θα επιλέξω: Ανάλογα με την ποσότητα του τσίπουρου που διαθέτετε, θα επιλέξετε φυσικά και το μέγεθος. Να υπολογίζετε βεβαίως και τις απώλειες από το μερτικό των Αγγέλων (την εξάτμιση αποστάγματος δηλαδή, από τους πόρους του ξύλου και τυχόν μικροδιαρροές, που μπορεί να φτάσουν και το 15~20% σε 6 μήνες αν το περιβάλλον είναι πολύ ξηρό και το βαρέλι έχει μικροδιαρροές (ή είναι χρησιμοποιημένο). Ενημέρωση: Στην δική μου περίπτωση, οι απώλειες σε καινούριο 30άρι βαρέλι και στους 6 πρώτους μήνες που τις συμπλήρωνα, δεν ξεπέρασαν τα 2,5 λίτρα, ήτοι ~8% απώλειες).
Επίσης, να υπολογίζετε ότι η χωρητικότητα των βαρελιών μπορεί να είναι λίγο μεγαλύτερη από αυτή που αναγράφεται. Το 30άρι βαρέλι γέμισε με 33 & το 50άρι με 54.
Εάν θέλετε αρχικά να πειραματιστείτε, υπάρχουνε τα μικρά βαρελάκια των 10 λίτρων σε τιμή 40-50 ευρώ (ή ακόμα φθηνότερα εάν τα πάρετε κατευθείαν από τον μάστορα). Εάν (όπως ο γράφων), πιστεύετε ότι θα τα καταφέρετε να πετύχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα κι έχετε προνοήσει για την ποσότητα τσίπουρου, τότε είστε μεταξύ 20~40 λίτρων.
Τέλος, τα νερά του ξύλου, να είναι όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα και να μην έχουνε ρόζους οι δούγιες
Υγρασία - Πότε και πού να παλαιώσω το τσίπουρο; Καλό είναι, το τσίπουρό σας να έχει καθίσει 30~40 ημέρες από την ημέρα της απόσταξης πριν το βάλετε στο βαρέλι για να ισορροπήσουν τα αρώματά του. Επίσης, κάτι αρκετά σημαντικό, που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη διαδικασία, είναι η θερμοκρασία περιβάλλοντος και η σχετική υγρασία.
(Ιδανικές συνθήκες για το κρασί, είναι οι 12~17 βαθμοί κελσίου θερμοκρασία και 70~75% σχετική υγρασία).
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την παλαίωση αποστάγματος, παίρνουμε από Γαλλία:
Τα περίφημα αυθεντικά κονιάκ, παλαιώνουν σε υπέργεια κελάρια! Υπόγεια στρωμένα με νωπό χώμα για την επίτευξη υγρασίας ή πατάρια με πιο ξηρή ατμόσφαιρα και μεγάλη ζέστη το καλοκαίρι. Διότι το θερμικό σοκ των αλλαγών ωφελεί στην ωρίμανση του προϊόντος. Αντιθέτως δηλαδή από το κρασί. Ενδιαφέρον προκαλούν οι στέγες, που δεν μονώνονται κι έχουνε πάρει μαύρο χρώμα. Αυτό οφείλεται στον torula companiencis, μύκητας μαύρος που τρέφεται από την εξάτμιση του αλκοόλ και ανακαλύφθη από τον δόκτορα Richon. Πετώντας με ελικόπτερο ελεγκτές και εφοριακοί βλέποντας τη μαυρίλα στις σκεπές, τσεκάρουν πού παλαιώνεται κονιάκ!
Βεβαίως οι κλιματικές συνθήκες με τη Γαλλία διαφέρουν, εμείς έχουμε υγρό ήπιο χειμώνα και υψηλότερες θερμοκρασίες και ξηρασία Άνοιξη-Καλοκαίρι, οπότε για αρχή ακολουθούμε την πεπατημένη...
Σε περίπτωση που δεν έχετε υπόγειο, θα επιλέξετε ένα σκιερό και υγρό μέρος. Σε αστικές περιοχές, ένα πλυσταριό θα ήταν μία κάποια λύσις. Στην επαρχία επιλέξτε μια καθαρή αποθηκούλα και κατά τους μήνες από Οκτώβρη έως Απρίλιο-Μάιο, όπου οι θερμοκρασίες και η υγρασία να είναι κατά μέσο όρο στο ύψος που θέλουμε και δεν θα ταλαιπωρούνε το βαρελάκι μας και το περιεχόμενό του.
Προσοχή στα υπόγεια που έχουνε καυστήρα, γιατί η θερμοκρασία είναι υψηλή και η μυρωδιά από τα καύσιμα (πετρέλαιο), μπορεί να επηρεάσουν το ξύλο του βαρελιού.
Γενικό κόστος:
Η αφεντιά μου:
Για 40 λίτρα αποστάγματος (30άρι βαρέλι + 5 απώλειες) που θα αφιερώσω για την παλαίωση στο βαρελάκι, το κόστος είναι περίπου 220 ευρώ. Τα βάζω όλα μέσα: τα σταφύλια (μοσχάτο Αμβούργου) από τον Τύρναβο τα αγόρασα 0,50 το κιλό, βάλε άδεια απόσταξης, έξοδα για το διπλοβράσιμο (25 ευρώ η απλή, 40 ευρώ η δεύτερη, υπόψιν ότι οι καζανιές μου ήταν τόσες, ώστε να χωρέσουνε όλες σε ένα καζάνι για διπλοβράσιμο και να πέσει το γενικό κόστος), εμφιαλωμένα νερά, βενζίνες, αγορά βαρελιού, κλπ.
Μου κόστισε δηλαδή περίπου 6 ευρώ το λίτρο για τη πρώτη χρονιά. Σε περίπτωση που χρησιμοποιήσω το βαρέλι κι άλλες χρονιές, το κόστος θα πέφτει περίπου 1 ευρώ το λίτρο κάθε χρόνο. (-Ενημέρωση: Δεν υπάρχει δεύτερη χρονιά, το τσίπουρο "στραγγίζει" το ξύλο)
Φυσικά υπάρχουνε και φθηνότερες ποικιλίες σταφυλιών, όπως η σουλτανίνα (0,25~0,28 λεπτά το κιλό), που δίνουν και περισσότερα λίτρα αποστάγματος, (αλλά, ότι πληρώσεις παίρνεις).
Όποιος έχει δικά του σταφύλια, γλυτώνει βεβαίως το κόστος της αγοράς κι αν δεν βαριέται, φτιάχνει κι ένα μίνι καζάνι στο σπίτι και την βγάζει εντελώς κούτρα :P
|
| Ένα σχεδόν άριστο βαρελάκι (το αριστερό τσέρκι, ήταν προφανώς ξεσκέσπαστο & εκτεθειμένο σε υγρασία κι άρχισε να φθείρεται). |
Έγινε και η αγορά του βαρελιού...
Πάχος δόγας ή δούγας στα καπάκια 2cm, και 1,8cm στο σώμα του βαρελιού. Το ψείρισα κι επέλεξα αυτό που είχε την καλύτερη ομοιομορφία στις δούγιες. Έλεγχος για τυχόν κενά στις ενώσεις.
Δρυς Σλοβακίας, χωρητικότητα 30lt. Μαζί με το βαρελάκι είχε δώρο την βάση και την ξύλινη κάνουλα.
Θα το ανοίξω για ετοιμασία σε 3 εβδομάδες, όταν αρχίσουν να "δένουν" τα αρώματα του φρεσκοβρασμένου τσίπουρου.
22 Οκτωβρίου ξεκινώ τη διαδικασία με το βαρελάκι μας...
Θα ακολουθήσω τις οδηγίες του κατασκευαστή (μάλλον Λιούτας από Λάρισα) που υπήρχανε στο φυλλάδιο του βαρελιού:
Η προετοιμασία ενός καινούριου βαρελιού γίνεται γεμίζοντάς το με κρύο νερό το οποίο αλλάζουμε κάθε μέρα. Η διαδικασία αυτή συνιστάται να γίνει δύο με τρεις φορές και όχι παραπάνω από τρία 24ωρα.
Στη συνεχεία αφού βεβαιωθούμε ότι το βαρέλι είναι στεγανό (δηλαδή δεν εμφανίζεται κάποια διαρροή), το αδειάζουμε και το αφήνουμε να στραγγίξει καλά, με την οπή του βαρελιού προς το έδαφος.
Γεμίζουμε το βαρέλι με μούστο ή κρασί (εμείς τσίπουρο βάζουμε).
Αν το βαρέλι παρουσιάσει κάποια διαρροή, το αφήνουμε να στεγνώσει για 6-8 ώρες και επαναλαμβάνουμε την παραπάνω διαδικασία.
Αφού τελειώσει το κρασί απ' το βαρέλι, το ξεπλένουμε με ζεστό νερό και το αφήνουμε να στεγνώσει. Στη συνέχεια καλό είναι το βαρέλι να θειωθεί και να παραμείνει σε σκιερό μέρος μέχρι να ξαναχρησιμοποιηθεί.
Την στιγμή που θα ξαναχρησιμοποιηθεί ελέγχουμε τα στεφάνια του βαρελιού και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία της προετοιμασίας. Λίγες ώρες πριν μπει ο μούστος ή το κρασί, καλό είναι να το θειώσουμε.
Ακολουθώντας τις παραπάνω οδηγίες είναι βέβαιο ότι θα διατηρήσετε το βαρέλι σας σε καλή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Να θυμάστε ότι για να πετύχετε ένα καλό κρασί είναι απαραίτητη η συνεχής φροντίδα και το μεράκι σας.
 |
| Οι οδηγίες του κατασκευαστή του βαρελιού |
 |
| Η ξύλινη κάνουλα ήτανε μέσα στη συσκευασία και χωρίς έξτρα κόστος |
 |
| Η ξύλινη βάση ήτανε κι αυτή μέσα στη συσκευασία και συμπεριλαμβανόταν στην αρχική τιμή |
 |
| Το 30λιτρο δρύινο βαρελάκι μόλις βγήκε από τη συσκευασία -στα όρθια |
 |
| Το 30λιτρο δρύινο βαρελάκι μόλις βγήκε από τη συσκευασία -στα ξαπλωτά |
 |
| Η οπή γεμίσματος στην κορυφή του βαρελιού, παρατηρούμε το πάχος της δούγας 1,8cm |
 |
| Η οπή για την είσοδο της κάνουλας το πάχος της δούγας στα καπάκια είναι 2 cm |
 |
| Η κάνουλα στη θέση της |
 |
| Γέμισμα του βαρελιού έως επάνω με κρύο νερό που πέρασε από ειδικό φίλτρο, το οποίο συγκρατούσε οσμές και ουσίες. Εάν δεν τα λυπάστε τα ευρούλια, πλύντε εσωτερικά με εμφιαλωμένο. |
Στις 24 ώρες, άδειασα και ξαναγέμισα το βαρέλι με νερό, καμία διαρροή ευτυχώς.
Στις 48 ώρες, άδειασα το βαρέλι, επίσης καμία διαρροή, οπότε...
γέμισμα του βαρελιού με τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο-γράπα στις 24 Οκτωβρίου).
Παρατηρήσεις για το βαρέλι:
1. Το 30άρι βαρελάκι, φούλαρε με 33 περίπου λίτρα. Μάλλον έπρεπε να πάρω 20λιτρο. Ο ενθουσιασμός μάλλον με παρέσυρε... Βάλε καμιά 7 λίτρα για συμπλήρωμα, πάμε στα 40 λίτρα ~σχεδόν 2 καζανιές για πειράματα (νταξ, άμα πετύχει θα λέω, γιατί δεν πήρα 50άρι βαρέλι :P).
2. Η κάνουλα αν κι αρχικά θεώρησα ότι δεν είναι λειτουργική κι ότι την είχανε για μόστρα, έκανα λάθος. Την δουλειά της την κάνει μια χαρά, απλά σε γεμάτο βαρέλι, θέλει να είναι ανοιχτή και η πάνω τάπα για να παίρνει αέρα και να τρέχει.
3. Μόλις 1,8cm το πάχος της δούγας, σαν άβγαλτος μέτρησα στο κατάστημα το πάχος στους πάτους του βαρελιού κι όχι στην κορυφή. -Να το προσέξετε αυτό...
4. Γενικά σε όσα καταστήματα πήγα για έρευνα βαρελιού, οι πληροφορίες ήταν αναντάμ-παπαντάμ. Και τα βαρέλια πολύ χύμα ρε παιδί μου, μερικοί τα πωλούσανε και χωρίς ένα υποτυπώδες αμπαλάζ.
Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν πληροφορίες: για την προέλευση, το είδος και την ποικιλία του ξύλου, την χρονιά κατασκευής του βαρελιού και το ποσοστό εσωτερικού καψίματος.
5. Μεγάλο ρόλο στη διαδικασία τελικά παίζει και ο χώρος όπου βρίσκεται το βαρέλι. Επειδή δεν έχω, όπως προανέφερα, το κατάλληλο μέρος, το βαρέλι μου βρίσκεται σε αποθηκούλα εκτός σπιτιού, μακριά από εστίες θερμότητας, αλλά ψιλοεκτεθειμένο σε αέρα και υγρασία περιβάλλοντος. Τις τελευταίες ημέρες που είχε πολύ υγρασία στην περιοχή μας, το ξύλινο βαρέλι είχε φουσκώσει και όταν έβγαλα την τάπα για δοκιμή, πέταξε έξω τσίπουρο για εκτόνωση. Τις άλλες ημέρες που η μέση υγρασία της ατμόσφαιρας ήταν 60~70% είχαμε τις απώλειες που ανάφερα. Οπότε, αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλη σημασία έχει στην όλη διαδικασία η σταθερή υγρασία του γύρω περιβάλλοντος. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, εξατμίζεται περισσότερο οινόπνευμα από ότι νερό, αφήνοντας στο βαρέλι ένα ποτό με μειωμένο αλκοολικό βαθμό. Μετά από 7 μήνες από Νοέμβρη έως Μάιο και σε ανοιχτή αποθηκούλα εκτός σπιτιού και μακριά από εστίες θερμότητας, κατέγραψα ελάχιστες μεταβολές στο ποσοστό αλκοόλ.
Σε ακριβώς 2 εβδομάδες μετά το γέμισμα με τσίπουρο (7 Νοεμβρίου), άνοιξα την τάπα για να δω πού βρισκόμαστε. Το χρώμα ψιλοκαφέτιασε και το ξύλο έδωσε μία πρώτη γεύση, η οποία δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Ελάχιστο το άρωμα.
Συμπλήρωσα 250~300ml που εξατμίστηκαν.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 14 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
Στις 40 ημέρες (4 Δεκεμβρίου) νέα δοκιμή του τσίπουρου, που πλέον αρχίζει να καλυτερεύει. Η αρχική ενοχλητική "ξυλίλα" έφυγε, οι εκχυλισμένες από το ξύλο ουσίες και αρώματα αρχίζουνε να καλύπτουνε και να «γλυκαίνουνε» αρωματικά το αρχικό δυνατό απόσταγμα των στέμφυλων.
Γευστικά το βαρελίσιο παλαιωμένο τσίπουρο 40 ημερών αρχίζει να με φέρνει το αποτέλεσμα που είχαμε με τα θραύσματα δρυός, τα οποία δεν άφησα να μείνουνε πάνω από 7 ημέρες στο απόσταγμα.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 40 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 40 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
Πολύ νωρίς ακόμη για να αποδώσουμε αρωματικές χροιές, αλλά ήδη το προϊόν μας παύει να είναι ένα απλό τσίπουρο!
Από την αρχή που γέμισα, κάθε 7 ημέρες, ανοίγω και συμπληρώνω στο βαρέλι όσο απόσταγμα εξατμίζεται. Στις 25 ημέρες από την προηγούμενη φορά, συμπλήρωσα ακόμη 250~300ml και συνολικά έως τώρα έχω βάλει περίπου 550~600ml, ήτοι μισό λίτρο τον μήνα.
Στις 76 ημέρες (8 Ιανουαρίου) νέα δοκιμή του τσίπουρου. Ελάχιστη η αλλαγή στη γεύση (σα να μεστώνει κάπως), ενώ το χρώμα από την προηγούμενη δοκιμή των 40 ημερών δεν μεταβλήθηκε καθόλου. Συμπλήρωσα καμιά 550~600ml περίπου, οπότε μέχρι τώρα το συμπλήρωμα από τις απώλειες είναι 1100~1200ml.
Στις 100 ημέρες σταμάτησα να συμπληρώνω τις απώλειες από τσίπουρο και το αφήνω να αναπνέει όσο θέλει. Συνολικά υπολογίζω γύρω στα 1700~1800 ml συμπλήρωμα. Το χρώμα ελάχιστα σκούρηνε, και η γεύση αρχίζει να στρώνει.
- Έχω την αίσθηση ότι αφού σταμάτησα να συμπληρώνω με απόσταγμα τις απώλειες (στις 100 ημέρες), η ωρίμανση του τσίπουρου μέσα στο βαρέλι γίνεται γρηγορότερα -ίσως παίζει ρόλο και η μεταβολή της θερμοκρασίας περιβάλλοντος.
Στις 120 ημέρες (24 Φεβρουαρίου) είπα να βγάλω καμιά νέα φωτό... Καλά τα νέα. Η γεύση συνεχίζει να στρογγυλεύει και να φεύγει η υπερβολική αρχική "ξυλίλα" του βαρελιού. Τα αρώματα φέρνουν προς 3άρι Metaxa μεριά. Τα όποια μικροσωματίδια έχουν καθίσει και το απόσταγμα είναι εντελώς διαυγές -συννεφιά σήμερα και ίσως δεν φαίνεται τόσο πολύ η διαφορά από τις προηγούμενες φωτογραφίες. Τα γράδα, δεν έπεσαν καθόλου ευτυχώς (βάσει μετρήσεως με το στόμα) και είναι όπως το αρχικό απόσταγμα.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 120 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 120 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 120 ημερών στο δρύινο βαρέλι |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 140 ημερών στο δρύινο βαρέλι (ικανοποιητικό το χρώμα, σχεδόν προσεγγίζει αυτό ενός εμφιαλωμένου Dewar's) |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 185 ημερών ~ Πρώτη μούρη στο πασχαλιάτικο γλέντι :) |
Στις 204 ημέρες (18 Μαϊου) αυτό που συμβαίνει είναι ότι... ουίσκι γιοκ, πλέον έχουμε brandy-κονιάκ. Το απόσταγμα αρχίζει να γλυκαίνει γευστικά από την προηγούμενη δοκιμή. Σχεδόν καμία μεταβολή και στο χρώμα. -Βάζω το Dewar's στις φωτογραφίες ως μέτρο σύγκρισης, για να έχετε σαφή εικόνα του χρώματος, μιας και σχεδόν όλοι οι παραγωγοί για λόγους marketing (και καλά κάνουν) βγάζουν τις προωθητικές φωτογραφίες του τσίπουρού τους πάνω σε ξύλο ή σε σκοτεινές κάβες και φαίνεται πιο σκούρο καφέ.
Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ έπεσε περίπου 0,75%~1% και βρίσκεται στα 19,5% από τα 20,25~20,5 περίπου αρχική. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν έχουμε την ουσκίσια γεύση που έδιναν τα ψημένα θραύσματα δρυός. Φυσικά πλέον ξεχνάμε συνδιασμούς με αλίπαστα κλπ. Το ποτό πλέον το ευχαριστιέμαι περισσότερο με καπνιστά κασέρια, ενώ συνδιάζεται άψογα με αποξηραμένα φρούτα και μαύρη σοκολάτα.
Στους 7 μήνες δε νομίζω να δώσει κάτι παραπάνω το βαρέλι -μπορεί και να το εξαντλώ τραβώντας για πολύ καιρό τις ουσίες του. -Ακολουθώντας την οδό των μεγάλων εταιριών και μην έχοντας άλλα βαρέλια για να προσδώσω extra αρώματα, επέλεξα την εύκολη λύση: Σε κάθε μπουκάλι 700ml από το παλαιωμένο μου τσίπουρο, προσθέτω 1~1,5ml αυθεντικό ρακόμελο με 8 βότανα από την Αμοργό (σκέτο το "Αμόργιον" δεν το μπορώ με τίποτα) κι έχω ένα αξιοπρεπέστατο ποτό για προσωπική χρήση!
Στους 8 μήνες και με τον καυτό Ιούνιο του '16 να ταλαιπωρεί άπαντες (και με το βαρέλι στο εκτεθειμένο αποθηκάκι μας), η όλη διαδικασία εξελίσσεται πολύ καλά. Καταρχήν όσο και να βράζει ο τόπος, μέσα στο βαρελάκι το τσίπουρο παραμένει δροσερό! Σα να σκούρηνε ακόμη περισσότερο και πλέον το πίνω εντελώς σκέτο, χωρίς τις προσμείξεις με το αναφερθέν ρακόμελο (μάλλον το ξεπέρασα κι αυτό) και παράπονο κανένα. -Ήπια που λέτε ένα 3άρι κονιάκ προχθές (μάλλον κάνα Lidlίσιο θα ήτανε) κι έφυγα κλαίγοντας στις αγκάλες του δικού μου βαρελίσιου...
Στους 9 μήνες δεν ξέρω τι παίχτηκε, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά! Γλύκανε πολύ το απόσταγμα κι έβγαλε αρώματα, οπότε αποχαιρετούμε οριστικά την προσθήκη του ρακόμελου που έβαζα μέχρι τώρα. Αφήνοντάς το να αναπνεύσει 2-3 λεπτά στο ποτήρι, και σκέτο παγωμένο, πάμε για... βραβείο. Δυστυχώς δεν το βλέπω να μένει μέχρι το 12μηνο κάτι στο βαρέλι για να έχω να δοκιμάζω :P
Στους 10,5 μήνες το λίγο που απέμεινε πλέον στο βαρέλι έχει περισσότερο άρωμα, είναι ευκολόπιοτο και με έβγαλε ασπροπρόσωπο στα κεράσματα στους πότες τσίπουρου δεκαετιών! Το βάζεις στον καταψύκτη σε γυάλινο μπουκάλι και το απολαμβάνεις κατευθείαν σκέτο. Άριστο χωνευτικό για μετά το φαγητό. Το τσίπουρο εκτός βαρελιού (όσο απέμεινε κι αυτό) δεν το φτάνει το βαρελίσιο στη γεύση ούτε για πλάκα.
Αν και το άρωμα και η επίγευση γίνονται πιο έντονα, δεν υπάρχει πολυπλοκότητα -αυτό βεβαίως έχει να κάνει με το βαρέλι. Ίσως στο μέλλον αναζητήσω μεταχειρισμένο βαρέλι από Γαλλία για μετάγγιση του ωριμασμένου τσίπουρου μετά το 9μηνο-12μηνο.
Στους 11 μήνες έβγαλα την ποσότητα που είχε απομείνει στο βαρέλι, (περίπου 4lt) κι αυτό γιατί ήταν η στάθμη κάτω από το ύψος της κάνουλας κι έπρεπε να το γέρνω. Υπόψιν ότι βρίσκονται μικροσωματίδια από το βαρέλι και βαριές ουσίες στο πάτο και με το κούνημα του βαρελιού θολώνει το όλο απόσταγμα, οπότε το πέρασα δύο φορές από βαμβάκι και το αφήνω στις φιάλες 3-4 ημέρες να καθήσουν εκ νέου τα μικροσωματίδια, για να το ξαναπεράσω από βαμβάκι πριν το καταναλώσω.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 205 ημερών στο δρύινο βαρέλι (σχεδόν εφάμιλλο το χρώμα, με αυτό ενός εμφιαλωμένου Dewar's, σε κάθε 700ml προσθέτω 1~1,5ml εμφιαλωμένο ρακόμελο Αμοργού). |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 205 ημερών στο δρύινο βαρέλι ~ Σε 7 μήνες, η περιεκτικότητα σε αλκοόλ (μετρημένο σε γράδα) από περίπου 20,5% μειώθηκε σε 19,5% |
Σημειώσεις:
Στην αρχή της ανάρτησης έκανα λόγο για brandy. Για τη δημιουργία brandy γίνεται χρήση αποστάγματος κρασιού κι όχι στέμφυλων και στη συνέχεια προστίθενται κρασιά για τις απώλειες μέσα στο βαρέλι.
Δείτε σχετική ανάρτηση για το κονιάκ εδώ: Κρύο, καιρός για κονιάκ ~ Κατηγορίες + Μικρά μυστικά
*Στο brandy του ΜETAXA γίνεται ανάμειξη του μερικώς παλαιωμένου αποστάγματος με την ποικιλία Μοσχάτο (Αλεξανδρείας) της Λήμνου και Σάμου και αφήνεται εκ νέου να ωριμάσει.
Εμείς από τη στιγμή που το ρίξαμε με εμφιαλωμένο νερό στα 53% by vol., πλέον η διαδικασία γίνεται πιο εύκολα διαχειρίσιμη και πιο οικονομική.
Κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο εγώ στο πείραμά μου προς το παρόν δεν έχω κάνει, είναι ότι τα βαρέλια πρέπει να είναι χρησιμοποιημένα με κρασί σε δεύτερο χρόνο. Όλοι οι μεγάλοι οινοπαραγωγοί, ξύνουν και καθαρίζουν παλιά βαρέλια, πριν βάλουνε μέσα το απόσταγμα που έχει παλαιωθεί για να πάρουνε extra αρώματα.
Αυτό γίνεται επειδή το τσίπουρο έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε αλκοόλ και "τραβάει" περισσότερες ουσίες από το ξύλο. Οπότε σε καινούριο βαρέλι, θα πρέπει να βγάλουμε το απόσταγμα γρηγορότερα και μετά να το αφήσουμε σε χρησιμοποιημένα από κρασί βαρέλια για εξαιρετικό αποτέλεσμα.
*Το περίφημο παλαιωμένο τσίπουρο Cigar του Λαζαρίδη φτιάχνεται ως εξής:
Σταφύλια ποικιλίας Sauvignon Blanc. Η παλαίωση ξεκινά σε καινούρια γαλλικά δρύινα βαρέλια για να πλουτίσει αρωματικά με νότες βανίλιας, καρύδας και ξηρών καρπών. Συνεχίζεται σε βαρέλια που όπου έχει παλαιώσει o μονοποικιλιακός Amethystos Sauvignon Blanc. To μπουκέτο του εδώ διανθίζεται με αρώματα από το εξαίρετο κρασί που κατοικούσε πριν στο ίδιο βαρέλι.
*Έκανα ένα μικρό πείραμα και στις 140 ημέρες, έβαλα μέσα σε 700ml παλαιωμένο τσίπουρο μισό καπάκι από μπουκάλι νερού, ρακόμελο από την Αμοργό το οποίο περιέχει 8 βότανα του νησιού. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό! Προστέθηκαν αυτόματα διακριτικά αρώματα κι αναβαθμίστηκε το όλο προϊόν. Υπόψιν ότι τα εμφιαλωμένα προϊόντα είναι τις περισσότερες φορές χαρμάνια από αποστάγματα.
Το απόσταγμα της όλης δοκιμής - γενική εμπειρία:
Θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι έχοντας αποθέματα τσίπουρου, ώστε να το αφήσετε μέσα στο βαρέλι ήσυχο να ωριμάσει και να βελτιωθεί (όσο παίρνει). Δυστυχώς η αφεντιά μου, στους έξι μήνες ξεμένει και βάζει χέρι στο τσίπουρο του βαρελιού.
Οπότε: Αφού πειραματιστούμε με ποικιλία τσίπουρου και βρούμε βαρέλι που να μας δώσει καλά αρώματα, αφήνουμε το τσίπουρο μέσα και το ξεχνάμε για 6 μήνες τουλάχιστον! Το ανοίγουμε μόνο για συμπλήρωμα των απωλειών.
Πρόταση:
Δοκιμάζουμε με ποσότητα 20 λίτρων για 6-12μήνες και μετά προχωρούμε στο επόμενο βήμα που είναι μετάγγιση σε διαφορετικής διαπερατότητας χρησιμοποιημένα βαρέλια, στα οποία είχανε ωριμάσει κρασιά.
Γενιές και γενιές αναλώθηκαν σε πειραματισμούς - αποτυχίες - δοκιμές κλπ., ώστε να παράξουνε παλαιωμένο απόσταγμα, για το οποίο να είναι περήφανοι και εκατοντάδες εταιρείες επιχείρησαν να το τυποποιήσουνε ως προϊόν που μπορεί να πωληθεί. Μην θεωρήσετε ότι αυτό που θα παράξετε, μπορεί να ανταγωνιστεί επώνυμα προϊόντα πίσω από τα οποία υπάρχουνε χρόνια εμπειρίας και τεχνογνωσίας.
Το παλαιωμένο-ωριμασμένο τσίπουρο δεν είναι ένα φρούτο ή λαχανικό από τον μπαξέ, χωρίς λιπάσματα ή φυτοφάρμακα, το οποίο πανεύκολα & ανέξοδα μπορούμε να φέρουμε στο τραπέζι μας και το οποίο υπερτερεί από αυτά των super markets και των λαϊκών αγορών.
Είναι η χαρά του να απολαμβάνεις εσύ και οι οικείοι σου, κάτι που το έφτιαξες με τα "χεράκια σου". Φυσικά όσο μεγαλύτερη είναι η συμβολή σας στην όλη διαδικασία (σταφύλια - βαρέλι - κάβα), τόση μεγαλύτερη θα είναι και η χαρά, την ώρα που θα το πίνετε στο ποτήρι σας.
Το σαράκι μπήκε μέσα μας, οπότε χάριν της προόδου, όλο και κάτι νέο θα επιχειρήσω.
Αν θα ξαναπαλαιώσω τσίπουρο και του χρόνου; -ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΠΩΣ ΝΑΙ!
~~~ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ~~~
Μετά από την ελπιδοφόρα πρώτη χρονιά, φυσικά, ξαναγέμισα το δρύινο 30λιτρο βαρελάκι. Δεν άλλαξα κάτι όσον αφορά την ποιότητα του αποστάγματος ή τις συνθήκες στο οποίο εκτίθεται το βαρέλι. Υπόψιν ότι έγινε για 11 μήνες χρήση του 70% της επιφανείας του βαρελιού και περίπου του 100% για τους 6 πρώτους μήνες (με λίγα λόγια, το έπινα σταδιακά).
Μία πρώτη εκτίμηση στις 75 ημέρες είναι ότι Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΠΕΣΕ. Σε σχέση με την πρώτη χρονιά, είναι πολύ λιγότερα τα αρώματα που πήρε το απόσταγμα κι ελάχιστο το χρώμα. Είναι ίσως νωρίς ακόμη και δυσκολεύομαι να πιστέψω πως το βαρέλι τα δίνει όλα μόνο σε μία χρονιά και εξαντλείται τόσο γρήγορα. Δυστυχώς θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο...
Η διαφορά με τα περσινά χρώματα είναι πολύ μεγάλη και η έντονη περσινή ξυλίλα, έχει αφήσει τη θέση της σε ένα διακριτικό άρωμα μέχρι στιγμής...
Το συμπλήρωμα σε απώλειες είναι σχεδόν ίδιο με πέρισυ 1000~1100ml έως τώρα.
Η διαφορά με τα περσινά χρώματα είναι πολύ μεγάλη και η έντονη περσινή ξυλίλα, έχει αφήσει τη θέση της σε ένα διακριτικό άρωμα μέχρι στιγμής...
Το συμπλήρωμα σε απώλειες είναι σχεδόν ίδιο με πέρισυ 1000~1100ml έως τώρα.
 |
| 2η χρονιά: Τσίπουρο 75 ημερών στο βαρέλι (συνολική χρήση βαρελιού 13 μήνες) |
- Γυρνώντας πίσω και ξαναβλέποντας την ανάρτηση, παρατήρησα ότι το "Μανιφέστο" του Αποστολάκη με την ίδια ποικιλία, αναφέρει 18 συνολικά μήνες παλαίωσης και πέρασμα κάθε 6μηνο από διαφορετικού τύπου βαρέλι.
- Βάζω μπροστά τις διαδικασίες για δεύτερο βαρέλι (μεταχειρισμένο από Γαλλία).
Τηλεφώνησα σήμερα (Δεκέμβριος 2016) στον Χρησταντώνη (winebarrels.gr) με έδρα την Αθήνα και πήρα τιμές.
Για παλαίωση τσίπουρου έχει μεταχειρισμένα γαλλικά δρύινα βαρέλια στα οποία παλαιώθηκε κόκκινο κρασί για 3 χρόνια. Τα ανακατασκευάζει (ξύσιμο κλπ) και τα δίνει (όποτε είναι διαθέσιμα) σε σχετικά καλή τιμή. Βέβαια, μετά από δοκιμή θα κρίνουμε εάν είναι συμφέρουσα κι αν αποδίδει καλά το βαρέλι. Για τσίπουρο είπε αντέχουνε για 2 σαιζόν (συνολική διάρκεια 16 μήνες περίπου).
Για 40lt κοστίζει 65 ευρώ (διαθέσιμο από Απρίλιο 2017).
Για 60lt κοστίζει 75 ευρώ (διαθέσιμο άμεσα). Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ. Υπολογίστε +5~10 ευρώ μεταφορική σε όλη την Ελλάδα (courier δεν συμφέρει για τέτοια μεγέθη).
Θα αφήσω κάνα 3μηνο ακόμη το τσίπουρο που έχω στο βαρελάκι μας κι αν δω ότι είναι ψόφιο και δεν τραβάει, θα πάρω το μεταχειρισμένο από Γαλλία.
Στις 110 ημέρες νέα δοκιμή και... κλάμα. Δυστυχώς ψόφια τα πράματα. Σε σύγκριση με πέρισυ πεσμένη η δυναμική του βαρελιού. Καμία σχεδόν αλλαγή από την προηγούμενη δοκιμή προ 40 ημερών. Στις φωτογραφίες που έβγαλα, μάλλον ο ντάλα ήλιος δίνει περισσότερο χρώμα στο απόσταγμα, παρά το βαρέλι! Συνολικά έχω συμπληρώσει έως τώρα λόγω απωλειών 1200ml, αλλά ήταν δύσκολες οι συνθήκες, με χιόνια, κρύο και αέρηδες...
 |
| 2η χρονιά: Τσίπουρο 110 ημερών στο βαρέλι (συνολική χρήση βαρελιού 14 μήνες) |
 |
| 2η χρονιά: Τσίπουρο 110 ημερών στο βαρέλι (συνολική χρήση βαρελιού 14 μήνες) |
Στις 125 ημέρες της δεύτερης χρονιάς, η ετυμηγορία βγήκε και δεν είναι καλή! Ναι μεν πήρε κάποια αρώματα κι ελάχιστο χρώμα το απόσταγμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνει ούτε το 1/3 της περσινής απόδοσης. Αυτό αλλάζει σε μεγάλο βαθμό την όποια στρατηγική είχα έως τώρα (χρήση του βαρελιού για δύο ή τρεις χρονιές -που πας ρε Καραμήτρο- και χαλαρούς πειραματισμούς με νέα βαρέλια) και πλέον περνάμε σε δυναμική εκμετάλλευση των βαρελιών, πράγμα που σημαίνει:
Βάζουμε το τσίπουρο για 5-6 μήνες μέσα σε καινούριο δρύινο βαρέλι και στη συνέχεια το αποθηκεύουμε σε γυάλινες φιάλες με φελλό ή το βάζουμε στη συνέχεια σε μεταχειρισμένο βαρέλι από κρασί (που έχει ξυθεί και εκ νέου καεί εσωτερικά). Οι πρώτοι 6 μήνες τουλάχιστον πρέπει να είναι σε καινούριο βαρέλι. Δυστυχώς ήδη για εφέτος έχουν (όχι εντελώς) χαθεί 4 μήνες. Θα αναζητήσω νέο δρύινο βαρέλι για να γίνει σωστότερα η όλη διαδικασία και θα επανέλθω... *Εν τω μεταξύ δοκίμασα προχθές ένα ξεχασμένο περσινό παλαιωμένο τσίπουρο που έβαλα σε γυάλινο μπουκάλι μετά από παραμονή 6 μηνών στο βαρέλι και ήταν πολύ γαμάτο!
Τελικά σήμερα (9 Φεβρουαρίου) αγόρασα νέο βαρέλι 50lt με 85 ευρώ (από 110 που με το έδινε ο έμπορος), ακριβώς ίδιας ποιότητας με το περσινό, μόνο που αυτό έχει πιο παχιές δούγες, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερη διάρκεια και απόδοση. Επιπλέον έχει 6 συνολικά στεφάνια. Στη συσκευασία δεν είχε βάση που πωλούνταν +20 ευρώ...-θα χρησιμοποιήσω αυτήν που έχω από πέρισυ από το βαρέλι των 30 λίτρων, η οποία εφαρμόζει μια χαρά.
Προσωπικά, ως καλύτερη πρόταση για αγορά βαρελιού, στην οποία δεν κατέληξα, επειδή θέλω να βλέπω από κοντά το προϊόν πριν το αγοράσω, είναι να επιλέξετε αυτά του Τέσια. Δίνει τόσες πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά του βαρελιού που σε κερδίζει, μιας και φαίνεται εξειδικευμένος. Αυτήν την περίοδο με κάθε βαρέλι δίνει δώρο και τη βάση, ενώ είναι δωρεάν τα μεταφορικά. Το καλύτερο είναι ότι η δρυς αναφέρεται ως γαλλική. Θα τον προτιμήσω την επόμενη φορά μάλλον... Ενδεικτικά οι τιμές του αυτήν την περίοδο: 20lt= 75 ευρώ, 30lt=85 ευρώ, 50lt=110 ευρώ.
 |
| Το 50lt δρύινο βαρέλι κάθεται μια χαρά στην βάση των 30lt |
 |
| Το 50άρι βαρέλι έχει 6 συνολικά στεφάνια |
 | |
| Σύγκριση μεγεθών Το 50άρι σαφώς πιο στιβαρό με 6 στεφάνια, σταθερότερη κάνουλα και 2cm πάχος δούγας σε καπάκια και σώμα (το 30άρι έχει 2cm στα καπάκια & 1,8cm στο σώμα, κάτι που σημαίνει 10% παραπάνω απόδοση για το 50άρι). |
 |
| Μην βάζετε νερό που δεν έχει περάσει από φίλτρο στο βαρέλι σας. Υπάρχει κίνδυνος να περάσουνε οσμές από χλώριο κι άλλες ουσίες στο ξύλο. Δώστε 4-5 ευρώ και γεμίστε με εμφιαλωμένο εάν δεν υπάρχει φιλτραρισμένο. |
 |
| Γέμισμα με φιλτραρισμένο νερό για 48 ώρες (ίσως και 24 είναι αρκετές, μιας και το νερό ήδη άρχισε να τραβάει ουσίες από το ξύλο!) για να φουσκώσει το βαρέλι κι έλεγχος για τυχόν διαρροές |
13 Φεβρουαρίου 2017: μεταφορά των 33 λίτρων από το μικρό βαρελάκι στο νέο και συμπλήρωμα μέχρι να φουλάρει -γέμισε με 54 λίτρα περίπου. Ένα αρνητικό που παρατήρησα, είναι ότι επειδή ο φελλός λειτουργεί σαν "φυτίλι καντηλιού". Τραβάει δηλαδή τσίπουρο από το βαρέλι και το βγάζει έξω μέχρι του σημείου που να μην εφάπτεται με το υγρό. Έλυσα το πρόβλημα τυλίγωντάς τον με δύο κομμάτια σακούλας. Το ιδανικότερο θα ήταν να μπει ένα κομμάτι ξύλου σαν τάπα. Μηδενίζουμε και το κοντέρ της καταμέτρησης ημερών.
Στις 172 ημέρες (6 Αυγούστου 2017): Σε αντίθεση με πέρυσι δεν πείραξα καθόλου το περιεχόμενο του βαρελιού. Δεν συμπλήρωνα τις απώλειες κι ούτε ξεκλέβω κάνα ποτηράκι που και που. Συγκριτικά με πέρισυ, έχουμε ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα σε χρώμα και γεύση. Το τσίπουρό μας απέκτησε σκούρο χρυσαφί χρώμα και η γεύση του πλέον δεν θυμίζει πλέον τσίπουρο, αλλά «ουισκίζει». Η «ξυλίλα» του βαρελιού δεν έφυγε ακόμη και σκοπεύω να το αφήσω κάνα 2μηνο ακόμη μέσα, μέχρι να το μεταφέρω στο επόμενο βαρέλι που σκοπεύω να αγοράσω και το οποίο θα έχει χρησιμοποιηθεί για παλαίωση κρασιού για να πάρουμε extra αρώματα.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 172 ημερών στο δρύινο βαρέλι. Ικανοποιητικό το χρώμα, αλλά η γεύση του ξύλου στο απόσταγμα είναι ακόμη έντονη. |
Στους 8 μήνες (11 Οκτωβρίου 2017): Πήρε ακόμη λίγο χρώμα το απόσταγμά μας, ενώ η διαφορά στα αρώματα είναι μεγάλη σε σύγκριση με πριν από 2 μήνες. Μόλις έβγαλα την τάπα μοσχοβόλησε το δωμάτιο! Η όλη συμπεριφορά είναι ίδια όπως πέρισυ με το 30άρι βαρελάκι. Μία μικρή γεύση ξύλου την έχει ακόμη, οπότε το αφήνουμε τουλάχιστον έναν μήνα ακόμη. Αυτό που με προβλημάτισε είναι οι απώλειες αυτές τις 60 ημέρες. Τις υπολογίζω σε 3-4 λίτρα! Συνολικά υπολογίζω στους 8 μήνες γύρω στα 5~6 λίτρα απώλεια, δηλαδή 10%. Αναρωτιέμαι μήπως φταίει ο καιρός που γενικά ήταν ξηρός με υψηλές θερμοκρασίες. Έψαξα το βαρέλι για τυχόν τρύπα, αλλά ευτυχώς δεν έχει τέτοιο πρόβλημα. Ίσως δεν το κατάλαβα πέρισυ, επειδή μετά το 6μηνο "έβαζα χέρι" στο περιεχόμενο του βαρελιού και δεν κατέγραφα αυτά που έβγαζα. Θα το προσέχω τον επόμενο καιρό περισσότερο και θα δοκιμάζω συχνότερα, ώστε να περάσουμε στο επόμενο στάδιο...
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 238 ημερών στο δρύινο βαρέλι. Ακόμη πιο σκούρο το χρώμα, πήραμε πολλά αρώματα και βελτιώθηκε αισθητά η γεύση. |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 238 ημερών στο δρύινο βαρέλι. Ντάλα ήλιος εφέτος, ξηρός ο καιρός και υψηλές θερμοκρασίες, επιταχύνουν την όλη διαδικασία αλλά και τις απώλειες. Μεγάλο το "μερίδιο των Αγγέλων". |
Στους 11 μήνες (ή 324 ημέρες ~ 5 Ιανουαρίου 2018): Το τσίπουρο φέρνει πλέον αρκετά προς ουίσκι μεριά. Το χρωματάκι αρκετά καλό, ίσως λίγο πιο ανοιχτό από το περσινό. Τα αρώματα είναι πολύ καλά, μπορεί άνετα να καταναλωθεί, ωστόσο θεωρώ ότι μπορεί να στρώσει ακόμη περισσότερο. Το αφήνω λοιπόν και νέα δοκιμή σε κάνα μήνα. Υπόψιν ότι οι απώλειες αυξάνονται και ανησυχώ. Αρκετά ξηρό το φθινόπωρο και ο φετινός χειμώνας και ταλαιπωρείται το βαρελάκι. Υπολογίζω από τα 54 λίτρα που γέμισε, θα μείνω με καμιά 45ριά στη καλύτερη περίπτωση (και δεν έχω πιει ακόμη ούτε ποτήρι -νταξ είχαμε μάζωξη σήμερα βράδυ, πήγα το μπουκαλάκι για κέρασμα, όπου κι άφησε πολύ καλές εντυπώσεις! Οι περισσότεροι δεν είχανε δοκιμάσει ποτέ κάτι παρόμοιο και ενθουσιάστηκαν).
Έφαγα κι ένα ξενέρωμα πριν λίγο από τον υποψήφιο προμηθευτή που υπολογίζω να αγοράσω το δεύτερο βαρέλι: Tηλεφώνησα στον Χρησταντώνη (winebarels.gr) και μου λέει το 35lt κοστίζει 93 ευρώ από 65 που μου είπε πέρισυ, οπότε με τα μεταφορικά ξεπερνάμε τα 100!!! Το αμέσως επόμενο διαθέσιμο μέγεθος είναι στα 64lt, που το απέρριψα χωρίς να ρωτήσω τιμή, μιας και δεν έχω τόση ποσότητα τσίπουρου. Θα το ψάξω κι αλλού γιατί είναι πολύ ακριβό.
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 324 ημερών στο δρύινο βαρέλι. Έχουμε πλέον ουισκάκι :), στρώσανε τα αρώματα, έφυγε η ξυλίλα και μπορεί άνετα να κατανωλωθεί. |
 |
| Παλαιωμένο τσίπουρο 324 ημερών στο δρύινο βαρέλι. Συνεχίζει ο καιρός να είναι ξηρός και ζεστός, μεγάλες οι απώλειες από εξάτμιση που μπορεί να φτάσουν έως και το 20%! |
Στους 12,5 μήνες (ή 385 ημέρες ~ 4 Μαρτίου 2018): Σχεδόν δεν αναγνώρισα αυτό που δοκίμασα! Ρε αυτό είναι καθαρό ουίσκι!! Έφυγαν και οι τελευταίες υπόνοιες μυρωδιάς ξύλου-βαρελιού και το απόσταγμα παγωμένο ή με προσθήκη πάγου είναι απλά υπέροχο! Έχει πλέον δικό του χαρακτήρα, πλούσια επίγευση κι αρκετά "ρωμαλαίο". Σε σύγκριση με το 30άρι βαρέλι, αυτό εφέτος δεν έχει βγάλει γεύση σαν κάτι λίγο από "λικέρ". Αναρωτιέμαι εάν παίζει ρόλο που δεν πείραξα καθόλου το περιεχόμενο και δεν το έπινα σιγά σιγά. Πλέον σκέφτομαι σοβαρά ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΛΩ ΣΕ ΑΛΛΟ ΒΑΡΕΛΙ (μετά και από το άκουσμα των τιμών των μεταχειρισμένων, στρίβειν δια του αρραβώνος). Δεν είδα αλλαγή στο χρώμα και στις απώλειες του βαρελιού από την προηγούμενη φορά. Ο καιρός τους δύο τελευταίους μήνες ήταν υγρός κι αρκετά κρύος. Το τσίπουρο είναι έτοιμο για μεταφορά σε φιάλες και αποθήκευση, αλλά από τη στιγμή που το βαρέλι δεν θα δώσει πολλά βάζοντας νέο τσίπουρο του χρόνου, σκέφτομαι να το αφήσω προς το παρόν, μπας και υπάρξει κάποια βελτίωση και να το εκμεταλλευτώ ακόμη περισσότερο. Εάν παρατηρήσω τίποτα νέες απώλειες ή αλλαγή στη γεύση που δεν μου αρέσει, φυσικά θα το βγάλω αμέσως.
Στους 14,5 μήνες (ή 444 ημέρες ~ 1Μαΐου 2018): Η διαπίστωση καταρχήν είναι ότι το τσίπουρο ΔΕΝ χαλάει ή δεν αλλάζει δραματικά η γεύση του, η οποία όσο πάει και μεστώνει-καλυτερεύει μέσα στο αρχικό βαρέλι. Το ξέρω, θα μείνω με τη λαχτάρα και κάτι θα κάνω στο μέλλον, αλλά αποφάσισα τελικά να μην βάλω το απόσταγμα του 2016 σε άλλο βαρέλι. Έχει γίνει πολύ γαμάτο σε γεύση και επίγευση, εξαιρετικό χωνευτικό μετά από γεύματα ή για χαλάρωμα το βραδάκι. Δροσερό σε φιάλη στο ψυγείο ή βάζοντας 1-2 παγάκια, θεωρώ ότι το καλυτερεύουμε.
Εν τω μεταξύ, από το περιεχόμενο μέχρι τώρα έχω βγάλει μόλις 3 λίτρα (τα μισά για κέρασμα) οπότε εκμεταλλεύομαι σχεδόν στο σύνολο την επιφάνεια του ξύλου.
Στους 17 μήνες (8 Ιουλίου 2018): Έπιασαν οι ζέστες και το δωμάτιο με το βαρέλι μυρίζει έντονα αλκοόλ τις τελευταίες ημέρες, που σημαίνει ότι οι εξατμίσεις είναι μεγαλύτερες, οπότε και αποφασίζω να βγάλω το απόσταγμα από το βαρέλι και να το βάλω σε γυάλινες φιάλες. Τα αρώματα έστρωσαν περισσότερο, η επίγευση εντονότερη, ίσως καλυτέρευε κι άλλο, αλλά άρχισα να ανησυχώ για το πόσο θα μου μείνει για κατανάλωση...
Λοιπόν, αυτό που έμεινε από το βαρέλι των 54 λίτρων(+1 συμπλήρωμα), είναι 45 λίτρα (περιλαμβάνω κι αυτά που είχα βγάλει έως τώρα), δηλαδή οι εξατμίσεις σε 17 μήνες ήταν 10 λίτρα, ήτοι 18%.
Θα το μετρήσω αργότερα για περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Το βαρέλι εξαντλήθηκε, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διακοσμητικό ή γλάστρα :)
Σε 3 μήνες από σήμερα ξαναβράζουμε τσίπουρο, οπότε θα γίνει νέα αρχή με βαρέλι από γαλλική δρυ αυτήν τη φορά.
Δυστυχώς το 2018 ήταν χρονιά καταστροφική για τα σταφύλια λόγω των πολλών βροχών. Ελάχιστες οι ποσότητες που απέμειναν και η ποιότητα πολύ υποβαθμισμένη. Αρχικά σκόπευα να γεμίσω... 80άρι βαρέλι, αλλά δεν περισσεύει απόσταγμα για τέτοιες πολυτέλειες :/
Απρίλιος 2019 Αραιά και που, πίνω κάνα ποτηράκι από το καλό μας απόσταγμα και παρατηρώ ότι διατηρείται στην αρχική του σύσταση με όλα τα αρώματα, τη δυναμικότητα και τη γεύση. Η παραμονή σε υάλινες φιάλες που έχουν καλό πώμα και σε σκιερό μέρος, μας προστατεύει απολύτως.
ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ 2021
Σχεδόν τελείωσαν τα αποθέματα, οπότε αγοράσθηκε νέο 50άρι βαρέλι (+10 ευρώ η τιμή από την προηγούμενη φορά, στα 95 ευρώ (με κάνουλα, αλλά χωρίς βάση, με την τάπα στην κορυφή από κομμάτι ξύλου κι όχι φελλό) ~γέμισε με ακριβώς 50 λίτρα κι όχι 54 όπως πριν από 5 χρόνια. Τα βραστικά ανεβήκανε 5 ευρώ για κάθε καζανιά λόγω αύξησης του υγραερίου, οπότε το τελικό κόστος του αποστάγματος, υπολογίζοντας και τις απώλειες, θα φτάσει τα 8~8,5 ευρώ το λίτρο. (Αγορά μοσχάτο Αμβούργου 0,50 ευρώ το λίτρο. Λόγω έλλειψης χώρου, δεν άφησα το απόσταγμα να ξεκουραστεί μετά το βράσιμο, αλλά το έβαλα αμέσως στο βαρέλι. Βαρέλι πάλι από Λιούτα...
*Την ξύλινη τάπα τελικά την έβγαλα κι έβαλα την τάπα από φελλό γιατί τραβούσε πολύ υγρό προς τα έξω.
Μία ακόμη χρήσιμη συμβουλή είναι το ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ. Όταν το έχουμε γεμάτο και βρίσκεται στη βάση του, λόγω της εξάτμισης του περιεχομένου, δημιουργείται ένα κενό στο πάνω μέρος με αποτέλεσμα να μην εφάπτεται το υγρό με το ξύλο και να μην "τραβάμε όλες τις ουσίες που έχει να δώσει το ξύλο. Το 50άρι βαρέλι, μετά από 8 μήνες που είχαμε καλές απώλειες, το γύρισα λίγο από τη μία πλευρά (ώστε να φτάνει το υγρό στην μία άκρη του φελλού και να μην χάνει από την τρύπα. Θα το αφήσω καμιά 4~5 μήνες ώστε να πάρω τις ουσίες από το ξύλο και μετά θα το γυρίσω από την άλλη πλευρά για ίδιο χρονικό διάστημα. Τέλος, θα το επαναφέρω στην αρχική του θέση για 2~3 μήνες και θα το βγάλω σε μπουκάλια εάν όλα πάνε καλά.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2022
Κοντεύει ο καιρός για μεταφορά σε άλλο βαρέλι. Από τα αρχικά 52 λίτρα υπολογίζω να μείνουν καμιά 40ριά, οπότε το 30άρι είναι η ιδανική επιλογή. Τηλεφώνησα στον Χρησταντώνη (winebarrels.gr). με λέει 90 ευρώ+ΦΠΑ+τα μεταφορικά, για βαρέλι από γαλλική δρυ. Τα παίρνει 225άρια, τα κόβει, τα ξύνει, τα ψήνει και να φτιάχνει 30-40-50 λίτρα. Ξέχασε, μου λέει τα βαρέλια από σέρρυ, δεν είναι εμπορεύσιμα στη λιανική. ΟΠΟΤΕ, με 120 περίπου ευρώ, παίρνεις 30άρι μεταχειρισμένο βαρέλι από μερλώ ή σαρντοναί... Ειλικρινά δεν ξέρω εάν αξίζει τον κόπο... ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ....
 |
| Η ξύλινη τάπα στο πάνω μέρος του βαρελιού. Καλαίσθητη, βαριά, αλλά κάπως ζόρικη αν φουσκώσει. |
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023
Εδώ είμαστε και πάλι μετά από καιρό... Τί άλλαξε αυτούς τους 9 μήνες; Έπρεπε βάσει γιατρού να ελαττώσω το αλκοόλ, οπότε το πήγα προς το λιγότερο, αλλά ακριβότερο, και υποτίθεται ποιοτικότερο.
Τα ήπιαμε τα ουίσκια μας λοιπόν, ομολογώ πως κλίνω προς τα bourbon. Πατάμε για πλάκα τα κλασικά πετρέλαια johnnie walker και κάτι υποτίθεται "ψαγμένα" όπως το ιρλανδέζικο Tullamore DEW, είναι σαν λεμονίτα με άρωμα κίτρου. Όσα premium δοκίμασα έχουν καλύτερα αρώματα κι επίγευση από το παλαιωμένο μας τσίπουρο (Woodford Reserve Double Oaked - Jack Daniel's Single Barrel). Περνάμε σε ένταση κι επίγευση (σε καμία όμως περίπτωση στα αρώματα) το Buffalo Trace. Ξεχωριστά αρώματα στο σκωτσέζικο blended malt "Monkey Shoulder", αλλά δεν ξετρελάθηκα κι όλας.
Κι ερχόμαστε στην παραπλήσια με εμάς κατηγορία των Brandy-Cognac. Δύο οι δοκιμές: Το περίφημο γαλλικό Remy Martin-Cointreau στην VSOP έκδοση έχει την ίδια ένταση και πιο ισορροπημένη επίγευση, αλλά τα αρώματα φέρνουν πολύ από περγαμόντο και ειλικρινά δεν ξέρω γιατί γίνεται τόσος χαμός και το πληρώνουν 50+ το μπουκάλι. Ένα "δουλεμένο" ελληνικό παλαιωμένο τσίπουρο, τους έχει για πλάκα τους Γάλλους!
Την ώρα που γράφω αυτές τις αράδες είναι το "σημείο μηδέν" για εμένα. Πίνω μετά από 3-4 ποτηράκια του δικού μου ωριμασμένου (πλέον 18μηνίτικου) τσίπουρου, το 12άρι METAXA (33 ευρώ η φιάλη τον Απρίλιο 2023). Μύτη πλούσια, που όμως θυμίζει αρκετά το 5άρι Metaxa, επίγευση λίγο πιο απαλή από το 5άρι Metaxa, γενικά πολύ άρωμα καφέ, ενώ έρχονται και νότες μελιού στο ποτήρι. Παραμένει η "τσαγκάδα" από το ξύλινο βαρέλι που χαρακτηρίζει το 5άρι... Και μία πληροφορία που ίσως δυσαρεστήσει μερικούς: Το Metaxa, έχει πωληθεί στην γαλλική Remy Cointreau. Προσωπικά σε αρώματα πιστεύω ότι υπερτερεί το τσίπουρό μας, που φέρνει προς βανίλια-toffee. Στο στόμα πάλι "κερδάμε" σαν ουισκόφιλοι, ωστόσο ένα εμπειρότερος ουρανίσκος θα πει, που πάς βρε ζαγάρι... Στην επίγευση το Metaxa είναι κορυφή, όλο και κάποιο "μυστικό" βότανο θα σου έρθει. Μόλις αδειάσει το ποτήρι, μοσχοβολάει για πολλή ώρα. Εκεί φανερώνεται και η ανωτερότητα του ελληνικού αποστάγματος επί των γαλλικών!
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2023
Εδώ μετά από καιρό! Λοιπόν το απόσταγμά μας είναι ακόμη στο βαρέλι και δοκιμάζεται σταδιακά. Τί διαπίστωσα αυτούς τους μήνες: ΤΣΑΜΠΑ ΣΤΡΑΦΙ θα πάει, εάν το απολαμβάνετε πάνω από 20 βαθμούς θερμοκρασία περιβάλλοντος. Δοκίμαζα κατευθείαν από το βαρέλι ή σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (άνω των 25 βαθμών) κι έβγαινε πολύ ξυλίλα (βεβαίως κι άλλα ποτά, ακριβά, παλαιωμένα κλπ, ΔΕΝ μου έβγαζαν στο καλοκαίρι τα αρώματα και την επίγευση που ήθελα ή που είχα συνηθίσει).
Με λίγα λόγια, κατ εμέ τουλάχιστον, όσο πάγο, κρύο νερό ή διάθεση και να βάλεις, τα αποστάγματα θέλουν να βρίσκονται σε ελεγχόμενο χώρο και χαμηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι.
Πλέον έκλεισε τα δύο χρόνια στο βαρέλι το απόσταγμά μας. Επίτέλους έπεσε κάπως η θερμοκρασία (θα θυμόμαστε για καιρό πιστεύω το -όχι-φθινόπωρο 2023 με τα συνεχόμενα 30άρια) κι αμέσως τα αρώματα στη μύτη επέστρεψαν! Το απόσταγμα έχασε νερό κι ανέβασε βαθμούς αλκοόλ, οπότε ρίχνω λίγο εμφιαλωμένο νερό ώστε να απελευθερωθούν τα αρώματα που πιστεύω ότι όσο πέφτει η θερμοκρασία θα είναι και περισσότερα. Εξαιρετική η μύτη πλέον (κάποιος ειδικός θα έγραφε χίλια μύρια για το τί μυρίζει) εμένα μου έρχονται: Bανίλια, toffee, μπανάνα, φουντούκι, πάστα black forest, μαύρο και πρασινο πιπέρι, βατόμουρο, μαύρη σοκολάτα.
ΜΑΡΤΙΟΣ 2024
Πάνω που έλεγα δεν καλυτερεύει, νά που με εκπλήσει το ρημάδι. Πραγματικά πλέον, έστω και με 10ml σε ποτήρι γευσιγνωσίας, βγάζεις μια βραδιά που μπορείς να το μυρίζεις και να το ξαναμυρίζεις, να το πίνεις και στο τέλος να μοσχοβολάει το ποτήρι για ώρα, έως και την επόμενη ημέρα! Τί να πω, απολαμβάνω, μεταξύ όλων των προηγούμενων, άφθονα αρώματα και από μέλι. 30 μήνες ωρίμανσης είναι αυτοί!
ΙΟΥΛΙΟΣ 2024
Τελικά αποφάσισα να μην αποσύρω το απόσταγμα από το βαρέλι! Όποτε χρειαστεί βγάζω μία ποσότητα κ όσο θέλουν ας πάρουν οι αγγέλοι! Το ουισκάκι μας ΔΕΝ χαλάει, αλλά καλυτερεύει! Δύσκολη πάντα η καλοκαιρινή περίοδος, λόγω θερμοκρασιών, για τα ουίσκι και δεν σχολιάζω για αρώματα κλπ, αλλά μπήκαν οι βάσεις και οι προθέσεις για κάτι καλύτερο. Η καλλιεργητική περίοδος 2024 έως τώρα δείχνει ότι θα έχουμε καλά σταφύλια. Καβαντζάρουμε λοιπόν για νέο βαρέλι...
Συνεχίζεται...
**Αυτή η ανάρτηση θα ενημερώνεται συνεχώς με τις εξελίξεις, παρατηρήσεις & νέες πληροφορίες.
137 σχόλια:
Εύγε Κρασοπατήρ,είσαι επιστήμων όπως φαίνεται στο είδος!!
Εδώ και η δική μας παραγωγή,που αν και δεν είναι ευρέως γνωστή,ωστόσο θεωρείτε από τα καλύτερα τσίπουρα στην Μακεδονία,από αυτούς "μερακλήδες"και τους "μυημένους"!!
https://www.youtube.com/watch?v=qbEvzdjkqL0
Καλά επιστήμων δε με λες, αλλά ένα (έξτρα) μεράκι το έχουμε. Φυσικά το βιντεάκι σου το έχω δει παλαιότερα, το είχα βάλει στο blog και πρωτοχρονιάτικο για καλό του χρόνου :)
Είναι πλέον της μόδας όλα να πουστεύουν....τίποτα καθαρό δεν θα υπάρχει σε 20 χρόνια, απο φυλές ανθρώπων έως τσίπουρα, όλα θα είναι μπασταρδεμένα....θλίψη...
lol
ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙ LIDL KAI ΤΟ ΒΑΡΕΛΑΚΙ ΛΙΟΥΤΑΣ Ε? ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΣ!!!ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΘΑ ΣΤΟ ΔΩΣΕΙ ΓΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ.ΜΕΤΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ STICKS.ΤΟ ΤΣΕΡΚΙ ΠΑΝΤΟΣ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΤΑΓΑΜΑ.
Η μπουκάλα, ναι τώρα που το είδα είναι από lild, για το βαρέλι δε νομίζω να είναι του Λιούτα γιατί στην ιστοσελίδα του τα βαρέλια έχουνε την σφραγίδα του, ενώ όπως γράφω στην ανάρτηση ο έμπορος μου είπε ότι είναι από Σλοβακία αυτό που πήρα, (ακόμα αμπαλαρισμένο το έχω, οπότε δεν είδα κατασκευαστή).
Θενξ πάντως, δεν τον ήξερα, έχει καλές συμβουλές στο site για τα βαρέλια, θα τις υιοθετήσω.
Τελικά σήμερα που το άνοιξα το βαρελάκι για να το ετοιμάσω, διαπίστωσα ότι μάλλον είναι του Λιούτα. Στο μικρό φυλλάδιο που είχε μέσα, έλεγε "βαρελοποιία από το το 1937" και οι οδηγίες είναι ίδιες με αυτές που έχει ο Λιούτας στο site του.
Μια χαρα μας τα εξηγησες ποιο πανω και μας εδωσες πολλες απαντησης στα ερωτήματά μας που ακομα και αλλη υποτιθεμενη γνωστες και επιστήμονες ρωτώντας στους δεν μας εξιγουν σαν εσενα,να εισαι καλα,περιμένουμε την συνέχεια.
Φίλε Κρασοπατέρα γειά σου,'εχω μερικές απορίες.
Πόσα γράδα είναι το τσίπουρο που βάζεις μέσα στο βαρέλι?(αν είναι π.χ.27,5γράδα,μετά θα το αραιώσεις ?)
Γιατί προσθέτεις συνέχεια τσίπουρο στο βαρέλι?(το τσίπουρο που προσθέτεις δεν είναι παλαιωμένο,ενώ αυτό που έχει μέσα το βαρέλι είναι,δεν επηρεάζεται?)
Γεια σου φίλε, όπως γράφω και στο τέλος της ανάρτησης, εάν θέλαμε να πάρουμε ατόφιο brandy (το λες και παλαιωμένο τσίπουρο) θα έπρεπε να το βάλουμε 100% ανέρωτο στο βαρέλι. Εγώ φοβούμενος το κόστος και τις απώλειες σε απόσταγμα, έβαλα μέσα στο βαρέλι το κανονικό τσίπουρο που πίνω, το οποίο έχω ρίξει στα 20 με 20,5 γράδα.
Το ξύλινο βαρέλι επειδή «αναπνέει» από τους πόρους του ξύλου, χάνει το περιεχόμενό του, το οποίο συμπληρώνω κάθε 5 με 7 ημέρες (περίπου 100~150ml) ώστε η μετωπική επιφάνεια υγρού και ξύλου να είναι πλήρης και να λιγοστεύουν οι απώλειες από την «αναπνοή» που προανέφερα. Η εξάτμιση του αποστάγματος είναι γνωστή ως το "μερίδιο των αγγέλων".
Ελάχιστα επηρεάζει αυτό που κάνω το γενικό σύνολο.
Εάν έβαζα 100 απόσταγμα% (27,5 γράδα) και το άφηνα 2-3 χρόνια στο βαρέλι, θα έχανα γύρω στο 40% στο σύνολο του τσίπουρου και θα έπεφτε το αλκοόλ στα 18~19 γράδα. Βέβαια θα είχα σούπερ-ντούπερ ουισκάκι στο τέλος...
Επέλεξα για πρώτη φορά σαν αρχάριος τη μέση λύση.
*Στο brandy του ΜETAXA γίνεται ανάμειξη του μερικώς παλαιωμένου αποστάγματος με την ποικιλία Μοσχάτο (Αλεξανδρείας της Λήμνου) και Σάμου και αφήνεται εκ νέου να ωριμάσει.
Για να μην βρεθείτε προ δυσάρεστης εκπλήξεως δοκιμάστε πρώτα τα στικ δρυός σε 1 λίτρο τσίπουρου (χωρίς γλυκάνισο) και αν σας αρέσει, δοκιμάστε με βαρελάκι.
Εγώ το είχα μεράκι και γι' αυτό το ξεκίνησα. Πήγα κατ' ευθείαν στα βαθιά βέβαια κι έκανα λάθη, όπως το ξύλινο βαρέλι, αλλά μέχρι στιγμής δεν το μετάνιωσα. Στις 55 ημέρες βρίσκεται το τσίπουρο στο βαρέλι κι όσο πάει καλυτερεύει. Ωστόσο δεν έχει φτάσει ακόμη γευστικά αυτό που φτιάχνω με τα στικ δρυός σε μία εβδομάδα!
Διαφωνώ με το σχόλιο ότι γίνεται ευρεία χρήση των sticks. Είναι ΑΝΑΛΗΘΕΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ διότι στις οργανωμένες βιομηχανίες που κατακρεουργούνται από την υπερφορολόγηση γίνονται αυστηροί κρατικοί έλεγχοι από το Χημείο Του Κράτους και το τσίπουρο με το που θα μπει στο βαρέλι μετράται σε βαθμό και ποσότητα και ΣΦΡΑΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Έπειτα, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΧΗΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΞΕΣΦΡΑΓΙΖΟΥΝ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΕΝΟΣ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ γιατί τόσο προβλέπει η νομοθεσία κατ'ελάχιστον για την παλαίωση του τσίπουρου. 'Όλη αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από μετρήσεις στο τσίπουρο πριν και μετά το βαρέλι του βαθμού και της ποσότητας που μπήκε και βγήκε συνοδεία πρωτοκόλλων καταμέτρησης απωλειών. Τέλος στο ενδιάμεσο της χρονιάς όπου γίνεται καταμέτρηση προϊόντων παρουσία Χημικών και Τελωνειακών Κρατικών υπαλλήλων, γίνεται επιτόπου καταμέτρηση του τί παλαιωμένο τσίπουρο έχεις απούλητο, τί πούλησες(τιμολόγια) και τί είχες βγάλει από το βαρέλι ως παλαιωμένο (πρωτόκολλα). Αν βρουν διαφορές σε αυτά τα ισοζύγια έχει τρελά ποινικά με την παραπλάνηση καταναλωτή να είναι η πιο light εκδοχή, μέχρι και κλείσιμο του εργοστασίου προβλέπεται...
Σημειωτέον,στο ενδιάμεσο αυτού του 6μήνου γίνονται έλεγχοι του βαρελιού για τυχόν παραβίαση των σφραγίδων του ΓΧΚ.
Έτσι, όσον αφορά την παραγωγή παλαιωμένου τσίπουρου στην Ελλάδα από οργανωμένα ποτοποιεία, οι πιθανότητες για τέτοιου τύπου κομπίνες είναι ελάχιστες(πρέπει να είσαι ψιλοχαζός για να ρισκάρεις και να τις κάνεις). Τέτοιου τύπου πειραματισμούς τους αφήνουμε για τα "παραδοσιακά" (ο θεός να τα κάνει) καζάνια που δεν ελέγχονται από κανέναν.
Να ενημερώσουμε βέβαια ότι ένα βαρέλι, γεμίζει και ξαναγεμίζει αρκετές φορές μέχρι να αποδυναμωθεί η ένταση των συστατικών που προσδίδει στο τσίπουρο όπου μετά αν δεν θες να αγοράσεις καινούριο, το πας σε βαρελοποιείο ΣΤΟ ΞΥΝΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ, παίρνουν όλη την φθαρμένη-εξαντλημένη στρώση ξύλου και γίνεται σαν καινούριο και φτου και από την αρχή τα ξαναγεμίσματα. Μάλλον έτσι η Ελλάδα γλιτώνει από τα ξαναχρησιμοποιημένα βαρέλια που προαναφέρατε...
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας, ευπρόσδεκτες οι παρατηρήσεις και συμβουλές, ωστόσο, στο άρθρο αναφέρω ότι τα στικ τα βάζουν οι οινοποιοί στα κρασιά. Σε κανένα σημείο δεν αναφέρω ότι τα χρησιμοποιούν στο τσίπουρο, ίσα ίσα διαφημίζω την καθαρότητα, ποιότητά και γεύση τους και αναφέρω ότι με τα στικ δεν έχουμε παλαιωμένο αλλά χρωματισμένο τσίπουρο.
Το ξύσιμο των βαρελιών σαφώς και υπάρχει σαν διαδικασία, ωστόσο οι μεγάλες οινοβιομηχανίες που έχουν υψηλά στάνταρτς νομίζω ότι δεν καλύπτονται σε αρώματα με ένα απλό ξύσιμο των βαρελιών. Οπότε για τα καλά τους κρασιά χρησιμοποιούνε νέα βαρέλια και για τις πιο εμπορικές ετικέτες χρησιμοποιούν τα στικς και τα παλιά βαρέλια ή inox δεξαμενές.
Η παρεμβαση μου στο θεμα δεν ειναι το οτι δινετε εξαιρετικες τεχνικες λεπτομερειες, και σας συγχαιρω γι αυτο, επι του θεματος της παλαιωσης και του χρωματισμου του τσιπουρου, αλλα οτι ανοιγετε τις πορτες σε επιτηδειους διημερους να χρωματιζουν με τσιπς-στικς το τσιπουρο τους κι ετσι να μπορουν να ανοιχτουν στην αγορα του παλαιωμενου τσιπουρου. δεν γνωριζω αν υπαρχει γευστικη διαφορα μεταξυ των 2 αυτων τεχνικων, αλλα φανταζομαι ουτε κι ενας ταβερνιαρης η bartender θα ξερει. Ετσι μπορει καλλιστα να νοθευτει ενα τοσο υπεροχο προιον οπως το εμφιαλωμενο παλαιωμενο τσιπουρο, που κανει τωρα τα δειλα του βηματα στην αγορα στο πλαισιο του ... καταναλωνουμε ελληνικα προιοντα , παρατηστε τα ουισκυ-μπραντυ και ξεναγηθειτε στον υπεροχο κοσμο των ελληνικων παλαιωμενων αποσταγματων. Δεν ηθελα να προσβαλλω και παλι συγχαρητηρια για τις γνωσεις που μοιραζεστε επι του θεματος...
Και μια μικρη παρεμβαση...ας σταματησουμε να μετραμε πια σε γραδα, ειναι σαν να μετραμε το βαρος ακομα σε οκαδες...
Εμφιαλωμένο παλαιωμένο τσίπουρο δε νομίζω να αγοράζουνε πολλοί. Και όσοι το κάνουνε, μάλλον γνωρίζουνε κάποια πραματάκια παραπάνω και θα διαολοστείλουνε τον προμηθευτή εάν αντιληφθούν νοθεία.
Προσωπικά μου έτυχε μια τέτοια περίπτωση. Μου το δίνανε και 10 ευρώ το λίτρο. Πακέτο το έδωσα πίσω.
Καλοπροαίρετα τα όσα γράφω, από ερασιτέχνη προς ερασιτέχνες. Δυστυχώς δεν μπορώ να γνωρίζω εάν θα εκμεταλλευτούν αυτήν την προσπάθεια επιτήδειοι.
Συμφωνώ σε αυτό με τα γράδα, είχα ανεβάσει και σχετικό άρθρο, αλλά είναι ένας τρόπος συνεννόησης με το ευρύ κοινό.
Καλή συνέχεια :)
Φίλε krasodad Χρόνια Πολλά με υγεία,αν σε ενδιαφέρει μπορείς να έρθεις στην 8η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ampelourgos(https://ampelourgos.gr/forum/%CE%BD%CE%AD%CE%B1/4561-8%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-ampelourgos?limitstart=0)
Θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε.Στην συνάντηση ο καθένας φέρνει ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του(κρασί,τσίπουρο,απόσταγμα,....)για να το δοκιμάσει η παρέα.
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, να 'στε καλά :)
Πολύ χρήσιμα και κατατοπιστικά όλα αυτά!! Ευχαριστούμε που τα μοιράζεσαι μαζί μας. Αν αφήσεις λίγο περισσότερο τα θραύσματα δριος στο μπουκάλι μήπως έχεις καλύτερο αποτέλεσμα; Η μήπως η δράση των θραύσματων λήγει μετά τις 7 μέρες;
Γεια χαρά.
Η γεύση ελάχιστα βελτιώθηκε από ότι αντιλήφθηκα και δεν το άφησα περισσότερο, μιας και με ικανοποιούσε προσωπικά.
Παρατήρησα ότι στις 8 με 9 ημέρες, τα θραύσματα αρχίζανε να βγάζουνε πιο βαριές ουσίες, που μετά δεν φεύγανε, παρά τους καθαρισμούς με βαμβάκι. Η καλύτερη λύση ήταν να αφήσω τα κατακάθια στον πάτο και προσεκτικά να μην αφήσω να περάσουν καθόλου από το βαμβάκι προς το μπουκάλι με το στραγγισμένο τσίπουρο. Άσε που με 400ml που είχα πιει μια ημέρα με ξηροκάρπια κλπ, το επόμενο πρωί είχα λίγο πονοκέφαλο.
Αντίθετα, το τσίπουρο που πίνω πλέον από το βαρέλι, είναι άψογο και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, όπως κι αυτό που έχω στην inox δεξαμενή.
Ακολούθησα τις οδηγίες σου σχετικα με την παλαιωση-χρωματισμος τσιπουρου με θραύσματα και το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό. Θα ήθελα την γνώμη σου εαν η παλαιωση σε βαρέλι έχει μεγάλη διαφορά απο τα θραυσματα.
Ευχαριστώ
Γειά σου φίλε Alkis V. Τώρα είδα το σχόλιό σου, αλλιώς θα απαντούσα νωρίτερα. Φυσικά και έχει διαφορά το βαρελίσιο! Για να φτάσουμε όμως αρωματικά την ποιότητα των στικς πιστεύω ότι θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 6 μήνες. Βρίσκομαι σήμερα στις 140 ημέρες (ανέβασα και την φωτογραφία για σύγκριση χρώματος με το Dewar's) και το απόσταγμα όσο πάει και καλυτερεύει.
Πιστεύω ότι με το βαρέλι που έχω, δύσκολα θα φτάσω την ποιότητα των επώνυμων παλαιωμένων τσίπουρων. Ωστόσο θα πειραματιστώ όπως κάνουν και αυτοί με τα χαρμάνια τους. Αυτήν την ώρα δοκιμάζω κάτι νέο: Έριξα 5-6 σταγόνες από το ρακόμελο Αμόργιον μέσα σε 700ml από το δικό μου και μου άρεσε πολύ το τελικό αποτέλεσμα!
Με προβλημάτισαν αρκετά, όπως έγραψα και παραπάνω στον GIANNIS T, οι βαριές ουσίες-κατακάθια που δεν φεύγουν παρά τα συνεχή στραγγίσματα με βαμβάκι. Κατέληξα ότι η μόνη λύση είναι να μην ανακινώ την φιάλη 24ώρες πριν το βγάλσιμο των στικς και να τα πετάω μαζί 50-100ml τσίπουρου στον πάτο φιάλης 1500ml για να μην έχω πάλι hangover.
Με το βαρελάκι είναι διαμάντι, πεντακάθαρο και κατευθείαν για κατανάλωση στο ποτήρι.
καλησπέρα ,σε ένα ρομπολο βαρελακι εβαλα τσιπουρο χωρις γλυκανισο τον μηνα Δεκεμβρη στα 27 γραδα ,το δοκιμασα μετα από δυο μηνες και ειχε ένα ανοιχτο χρωμα και αποφασισα να προσθεσω θραυσματα ξυλου δρυος γαλλικο ,μετα από μερικες μερες δοκιμασα και ειχε αποκτησει ένα πιο σκουρο χρωμα,το πρόβλημα ηταν ότι όταν προσθετα νερο για να το κατεβασω σε γραδα και να δοκιμασω τοτε αυτό θολωνε και σχεδόν ασπριζει,αποφασισα τοτε να το στραγγισω να βγαλω τα θραυσματα ,το περασα και από βαβμακι αλλα παλι με προσθηκη νερου παλι θολωνει,μπορει καποιος να το εξηγησει γιατι συμβαινει αυτό?
Γεια χαρά. Δεν είμαι ειδικός, αλλά στο βαρέλι κακώς βάλατε τα θραύσματα, εκτός εάν ήταν παλιό και δεν είχε να δώσει άλλα αρώματα και ήθελε ξύσιμο εσωτερικό. Ίσως οι ουσίες από τα θραύσματα να εισχώρησαν στο βαρέλι και να το επηρεάζουν. Το άσπρισμα παραμένει δηλαδή στο τσίπουρο; Μήπως είχε γλυκάνισο τελικά;
Θα ηθελα τα φωτα σας. Κανουμε τσιπουρο αρκετα χρονια αλλα φετος μας βγηκε ροζ!!! Ενω οταν μπει στο ψυγειο εξαφανιζεται ο χρωματισμος αυτος. Μπορειτε να βοηθησετε;
Επαναλαμβάνω, το ότι δεν είμαι ειδικός, αλλά για να βγει κάποια χροιά χρώματος από το καζάνι δύσκολο. Πάντα τα αποστάγματα είναι διαυγή.
Άτοπες υποθέσεις που μπορώ να κάνω:
-Ίσως να οφείλεται σε κάποιο βότανο που προσθέσατε μέσα και σε υψηλές θερμοκρασίες να μεταβάλλει τον χρωματισμό του αποστάγματος.
-Ίσως δεν ήταν επιμελλώς καθαρισμένο το καζάνι ή τυχόν υλικά που χρησιμοποιούνται στο σφράγισμα του καζανιού να πέρασαν στο απόσταγμα.
-Ουσίες από τα ραντίσματα του αμπελιού πριν τη συγκομιδή να μην ξεπλύθηκαν και να πέρασαν στο απόσταγμα.
Φοβερό το όλο άρθρο.Μπορείτε να μου συστήσετε κάποιο βαρελοπειο για βρω ένα σωστό δρυινο βαρελι;
Θα πρέπει να αναζητήσετε γαλλική δρυ (βαρέλι που ΔΕΝ είναι όμως χρησιμοποιημένο) από κάποιον που τα εισάγει, αλλά η τιμή θα είναι πολύ πιο ανεβασμένη. Οι Έλληνες κατασκευαστές χρησιμοποιούν δρυ από Βουλγαρία - Ρουμανία - Ουγγαρία
Εγώ αυτό που πήρα ήταν από αυτόν τον κατασκευαστή. http://www.varelia-lioutas.gr/ Από ότι βλέπω φέρνει γαλλικά βαρέλια, αλλά μεταχειρισμένα. Κάντε ένα τηλεφώνημα μπας κι εξυπηρετηθείτε.
Ένας ακόμη μικρός κατασκευαστής είναι ο Μωραίτης από Κοζάνη.
Http://www.oinos-meli.gr/gallery.php?sfpg=zp_Ouc69zr_PgM6_zrnOt8-EzrnOus6sLyoqKioqZjgwN2JlZTYwMjk0NzQxMzBhOTU3ZTAzNDE2YmM4YjY
Δείτε και αυτό:
http://www.querse.com/
Οι τιμές διαφέρουν από έμπορο σε έμπορο
30 lt 60~80 euro
40 lt 70~90 euro
50 lt 80~100 euro
Σε κάθε περίπτωση, το βαρέλι καλό είναι να το δούμε από κοντά για τυχόν ατέλειες, κενά κλπ, για να μην έχουμε πρόβλημα με απώλειες αποστάγματος.
Εισαγωγέας για γαλλικά βαρέλια είναι ο Χρησταντώνης, δεν γνωρίζω τιμές.
http://www.winebarrels.gr/
Σε ευχαριστώ πολύ!
ρε παιδια μπορουμε να αφησουμε το τσιπουρο στο βαρελι για 20 χρονια ?? Τι πρεπει να κανουμε ??
Φυσικά και μπορείτε, ωστόσο θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες μιας κάβας, σκοτάδι και υγρασία δηλαδή.
Καλησπερα σε ολους..
Θελω την βοηθεια σας..πριν δυο χρονια εβαλα σε δρυινα βαρελακια των 3 και 10 λιτρων τσιπουρο για παλαιωση..χωρις γλυκανισο..κ επισης το καζανι που αποσταχθηκε ποτε δεν ειχε αποσταχθει γλυκανισος..το αποσταγμα που εβαλα μεσα ηταν 55%αλκοολ ..στις δοκιμες που κανω τωρα μετα απο δυο χρονια κ ενδιαμεσα..εχει πολυ καλο αρωμα γευση κ διαυγια οταν ειναι σκετο...το προβλημα δημιουργειτε οταν το αραιωνω με λιγο εμφιαλωμενο νερο η με λιγο παγο..ξαφνικα το αποσταγμα στο ποτηρι θολωνει παρα πολυ σαν το τσιπουρο με γλυκανισο..
Για πιο λογο γινεται αυτο?εχει παθει κανεις κατι αντιστοιχο?κ επισης μιλαμε για αραιωμα το πολυ μεχρι να φτασει στους 45% βαθμους..
Ευχαριστω πολυ
Το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι πως υπολλείματα από τα ραντίσματα αντιδρούνε με το νερό που προσθέτετε ή παίχτηκε κάτι με τη διαδικασία δημιουργίας του βαρελιού.
Διάβασα με ενδιαφέρον την συγκεκριμένη ανάρτηση. Χαίρομαι που στον Ελληνικό δικτυακό κόσμο βρίσκουμε επιτέλους ΄΄τέτοιες πληροφορίες και φυσικά ευκαιρίες να μοιραστούμε γνώσεις και εμπειρίες. Στην Αρχή της ανάρτησης έγινε αναφορά για την χρήση εμφιαλωμένου νερού για την αραίωση του αποστάγματος. Έχοντας δεδομένη την αλλαγή των γευστικών χαρακτηριστικών του αποστάγματος από την χρήση νερών με πολλά άλατα θα πρότεινα την χρήση του νερού Κωστηλάτας με στερεό υπόλειμμα μονάχα 112 mg/l (180οC) όταν τα υπόλοιπα στην αγορά, Ζαγόρι, Ζαγοροχώρια, Βίκος έχουν 180 mg/lt, 200 mg/l, 280 mg/l τιμές από τις επίσημες σελίδες των εταιριών. Για οτιδήποτε άλλο είμαι στην διάθεσή σας.
Ευχαριστούμε για την χρήσιμη πληροφορία. Πράγματι, το νερό παίζει μεγάλο ρόλο στην τελική γεύση. Είναι κρίμα μερικοί να κοπιάζουν να φτιάξουν σταφύλι και τσίπουρο και να το αραιώνουν με νερό βρύσης! Εγώ και μέσα στο καζάνι για τη μετάβραση του τσίπουρου βάζω διπλο-φιλτραρισμένο νερό που κουβάλησα από το σπίτι.
Δεν είναι μονάχα αυτή ή άτσαλη αραίωση αραίωση, άλλά έχω δει στα μέρη μου (Πέλλα) να καταστρέφονται υπέροχες μονοποικιλιακές καζανιές βάζοντας και τα τσάμπουρα μεσα στο καζάνι ή αδιαφορώντας για την σταθερή θερμοκρασία στο βράσιμο. Διπλά φιλτραρισμένο νερό από στήλη? Ή από σύστημα οικιακό? Το καλό ποιοτικά και νερό είναι και ακριβό για οικιακούς χρήστες και για μικρές ποσότητες συμβούλευα να προμηθεύονται νερό από σύστημα αφαλάτωσης (συνήθως τα σοβαρά καταστήματα που σερβίρουν καφέ έχουν) και στην συνέχεια να χρησιμοποιούν ένα απλό σύστημα φιλτραρίσματος όπως οι οικιακές κανάτες (Brita κλπ). Τέλος ακόμα καλύτερο είναι το νερό που προκύπτει από ωσμωτικό φιλτράρισμα με χρήση ειδικών μεμβρανών αλλά το κόστος του είναι υπολογίσιμο. Τέλος σχετικά με την επιλογή του βαρελιού. Μετά από πολλά χρόνια στην Ιταλία, έχοντας εργαστεί στον τομέα, η Grappa Invecchiata την οποία και αναφέρει η ανάρτηση οριμάζει μόνο σε βαρέλια από Quercus petraea (αυτό που χαρακτηρίζεται εδώ στην Ελλάδα σαν sessiliflora) και είναι σχεδόν πάντα γαλλικά. Στην Ιταλία δεν έχουν καλη φήμη εκείνα από Ουγγαρία και Βουλγαρία.
Προσωπικά χρησιμοποιώ για το συμπλήρωμα μέσα στο καζάνι οικιακό νερό. Έχω ένα φίλτρο άνθρακα στην κεντρική παροχή και στη βρύση της κουζίνας ακόμη ένα (από τα κλασικά αμερικανικού τύπου, αλλά καινούριο). Ενδιαφέρον αυτό με το σύστημα αφαλάτωσης από καφετέριες, ίσως ακούγεται υπερβολικό σε μερικούς, αλλά για όσους θέλουν πραγματικά καθαρό απόσταγμα δεν είναι.
Δυστυχώς ίσως ποτέ δεν έχουμε το τέλεια καθαρό απόσταγμα, μιας και το νερό άρδευσης των αμπελιών γίνεται πολλές φορές από τα δίκτυα ύδρευσης. Και οι καζανάδες ρε παιδί μου, αν και τρίβουνε-καθαρίζουνε το καζάνι, το ψυγείο δεν το ρίχνουνε κάνα χημικό να καθαρίσει εντελώς και ο χαλκός της σερπαντίνας όλο και κάτι στέλνει μέσα στο απόσταγμα...
Χαίρομαι που υπάρχει κάποιος πιο έμπειρος. Θα σας είμασταν υπόχρεοι εάν μας γνωστοποιούσατε πληροφορορίες για εμπόρους γαλλικών βαρελιών (καινούριων και μεταχειρισμένων). Πιστεύω ότι κάνω μισή δουλειά με το ένα βαρελάκι που έχω μόνο. Μάλλον δύσκολο γενικά βρούμε μεταχειρισμένο βαρέλι από κρασί μέχρι 100 λίτρα για να μεταγγίσουμε το τσίπουρο μετά από 9 μήνες.
Θα τσεκάρω και στους οινοποιούς Νάουσας - Δράμας - Πέλλας εάν πουλάνε κανένα.
Το φίλτρο ενεργού άνθρακα είναι πολύ καλό για την απομάκρυνση οργανικών ενώσεων και βαρέων μετάλλων. Ο συνδυασμός του με δοχείο από κεραμικά πέλλετ παρακρατά και πολλά άλατα (όπως έχουν και τα καλά οικιακά ενυδρεία ψαριών). Ο συνδυασμός καθαρού νερού από αφαλατωτή και έπειτα με οικιακό φίλτρο παράγει ένα πολύ καλής ποιότητας φιλτραρισμένο νερό. Βέβαια σε μερικές εταιρίες αφού καθαρίσουν το νερό μπορούν χημικά να το εμπλουτίσουν εκ νέου με τα άλατα και τις συγκεντρώσεις που επιθυμούν για μέγιστο γευστικό αποτέλεσμα (σε ζυθοποιίες και αποστακτήρια).
Στην περιοχή μου το νερό άρδευσης προέρχεται από γεωτρήσεις με ύδατα τα οποία σπάνια ελέγχονται και φυσικά με τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα επιμολυσμένο με μισό αιώνα φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Η εποχή μας δεν είναι τόσο αγνή όσο εκείνη των παππούδων μας. Τα μάτια μου έχουν δει αμπελουργούς να μεταφέρουν το καρπό σε τσουβάλια από λίπασμα ή φυτοφάρμακα, σε πλαστικές κλούβες που πριν είχαν ξύλα, ανταλλακτικά, ψεκασμένα φρούτα που στέλνανε για κομποστοποιηση κλπ.
Από προσωπική εμπειρία, στην περιοχή μου η σκληρή πολιτική των τελωνείων για τις ώρες καζανέματος δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια για τον καθαρισμό και προετοιμασία κάθε παρτίδας. Βέβαια ο ”καζάνας” δέχεται και την πίεση να βγάλει όσα μπορεί περισσότερα στο χρόνο αυτό και να ”εξυπηρετηθούν” παραγωγοί που δεν πήραν άδεια ακόμα. Τα στέμφυλα ανακατεύονται, οι ποικιλίες το ίδιο ότι κι αν συνεπάγεται αυτό.
Επίσης στα καζανέματα οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ξύλο για την φωτιά βρασμού που είναι εξαιρετικά δύσκολη στο να διατηρηθεί για τόσες ώρες η σταθερή θερμοκρασία της όταν στο εξωτερικό κάνουν χρήση φυσικού αερίου ή προπανίου. Βέβαια εδώ θα μου πουν ότι φτάνει απλά να ”ταίζεις” την φωτιά με ξύλο αλλά οι αυξομειώσεις θερμοκρασίας είναι τραγικές. Το απόσταγμα να μεταφέρεται για αποθήκευση με τον ίδιο κουβά που έγινε και η μεταφορά του σταφυλιού για το καζάνεμα. Η φαντασία μας μονάχα περιορίζει τα ”θαυμαστά έργα” ορισμένων.
Το καθάρισμά δεν το γνωρίζουν παρά μόνο όταν ετοιμάζονται να σφραγίσουν το καζάνι για την επόμενη χρονιά ή όταν το αποσφραγίζουν. Παρόμοια νοοτροπία είχα συναντήσει και στο άλεσμα της ελιάς από τα ελαιοτριβεία.
Για μεταχειρισμένα βαρέλια θυμάμαι είχε ένας Λιούτας στην περιοχή της Λάρισας, κάποιος Χρησταντώνης και Σταματόπουλος στην Αθήνα, ένας Μαυροειδής στην Ηλεία, τα γαλλικά δεν πάντα διαθέσιμα και θέλει αναμονή ή προπαραγελλία.
Τηλεφώνησα στον Χρησταντώνη (winebarrels.gr) με έδρα την Αθήνα και πήρα τιμές.
Για παλαίωση τσίπουρου έχει μεταχειρισμένα γαλλικά δρύινα βαρέλια στα οποία παλαιώθηκε κόκκινο κρασί για 3 χρόνια. Τα ανακατασκευάζει (ξύσιμο κλπ) και τα δίνει (όποτε είναι διαθέσιμα) σε σχετικά καλή τιμή. Βέβαια, μετά από δοκιμή θα κρίνουμε εάν είναι συμφέρουσα κι αν αποδίδει καλά το βαρέλι. Για τσίπουρο είπε αντέχουνε για 2 σαιζόν (συνολική διάρκεια 16 μήνες περίπου).
Για 40lt κοστίζει 65 ευρώ (διαθέσιμο από Απρίλιο 2017).
Για 60lt κοστίζει 75 ευρώ (συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ)
Υπολογίστε +5~10 ευρώ μεταφορική σε όλη την Ελλάδα (courier δεν συμφέρει για τέτοια μεγέθη).
Συγχαρητήρια
Φτάσατε στο level 5 of 7.
Εξαιρετικό άρθρο. Πολύ εμπεριστατωμένο, στα όρια της εμμονής θα έλεγα. Βέβαια μόνον έτσι μπορεί κάποιος να φτάσει στη κορυφή.
Αν συνεχίσετε να πειραματίζεστε και ενδιαφέρεστε για τα επόμενα 2 levels, ελάτε σε επαφή μαζί μου.
Παρατηρήσεις:
1. Η χρήση γυάλινων μπουκαλιών δεν βοηθάει κατά την παλαίωση.
2. Η αναπλήρωση του μερτικού των αγγέλων δε ξεκουράζει το οινο(πνευμα).
3. Η χρήση νερού για την αραίωση είναι ποιο σημαντική από ότι νομίζετε.
spyro.steven@gmail.com
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια :) Προσωπικά στo level 2 ή (βαριά βαριά) 3 με τοποθετώ. Τώρα ξεκινάμε με την επιλογή των σωστών βαρελιών και της διάρκειας παλαίωσης. Ωστόσο ερασιτέχνες γαρ, λίγα σχετικά τα λίτρα, τα πίνουμε και δεν μένει σταγόνα για περαιτέρω παρατηρήσεις.
Θα σας ενοχλήσω αργά ή γρήγορα στο mail που δώσατε για πληροφορίες :)
Καλησπέρα σας, μπορώ να βρω στο ίντερνετ chips για παλαιωση τσίπουρου? Αν ναι, γνωρίζετε κάποιο site?
Με googlάρισμα chips δρυός, βγάζει αρκετά αποτελέσματα
http://www.winebarrels.gr/ πιστεύω θα σας καλύψει. Τιμές δεν γράφει στο site, αλλά μπορείτε να επικοινωνήσετε στα τηλ που δίνουνε.
Εγώ τα 100 gr που πήρα για δοκιμή στο τσίπουρο, τα προμηθεύτηκα από το κατάστημα στα Γιαννιτσά. http://www.agrotool.gr/contact.jsp?CMCCode=100203
Το κιλό, για μέτριου καψίματος γαλλικό chip, το έχει 15 ευρώ.
αντί για βαμβάκι μήπως είναι καλύτερα το φίλτρο καφέ ;;;;;
Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά σίγουρα θα κάνει κι αυτό (ίσως και καλύτερη) δουλειά. Το πρόβλημα θα είναι μάλλον στην ροή που θα είναι περιορισμένη.
Απίστευτα ενδιαφέρουσα ανάρτηση, μόλις έκανα το πείραμα και εγώ με 2 πεντάλιτρα. Σκοπεύω να αφήσω τα stics στο ένα 2 εβδομάδες και στο άλλο 5 εβδομάδες. Άλλωστε οι οδηγίες από τα stics για κρασί γράφουν απο 2 έως 5 εβδομάδες. Θα ενημερώσω για αποτελέσματα.
@vagelisk
Πράγματι, δοκιμάζοντας άλλης εταιρίας sticks, δεν είχα τα κατάλοιπα που άφηναν την πρώτη χρονιά αυτά των φωτογραφιών που ανέβασα. Τα αφήνω τουλάχιστον καμιά 10ριά ημέρες μέσα κι όποτε η γεύση μου αρέσει, απλά τα αφαιρώ. Προς το τέλος το περνάω από βαμβακάκι και όλα οκ.
Καλή επιτυχία στο πείραμά σας, ωστόσο καλό θα ήταν πρώτα να δοκιμάσετε με μικρότερη ποσότητα και εάν σας αρέσει το αποτέλεσμα, βάζετε παραπάνω.
@nikos Γεια σου κρασονταντ!! συγχαρητήρια για όλα αυτά εδώ μέσα και για όλη την προσπάθεια που αφορά το τσίπουρο. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, ποιας εταιριας τσιπς έβλες την δεύτερη φορά στο "χρωμάτισμα" του αγιάσματος? και το άφησες περίπου 10 μέρες χωρίς να το κουνάς σωστά? thanks..
Καλημέρα, δυστυχώς αυτό δεν το γνωρίζω μιας και μου τα έβαλε χύμα σε σακουλάκι μέσα από τσουβάλι.
Πάντως όσο και να τα αφήσω, ακόμη δεν είδα εκχυλίσεις «βαρέων ουσιών». Το απόσταγμα παραμένει διαυγές και μόνο λίγη σκόνη στο κάτω μέρος. Αναρωτιέμαι εάν είχανε κάποιο πρόβλημα αυτά που χρησιμοποίησα την πρώτη χρονιά...
@nikos Καλησπέρα ξανά.. βρίσκομαι στις 10 μέρες με τσιπς αλλά περίμενα να έχει κόψει πιο πολύ η "τσιπουρίλα" να το πω έτσι.. Υπα΄ρχει θέμα με βλαβερές ουσίες αν το αφήσω πιο πολλές μέρες? να το φτάσω στις 15 πχ? thanks εκ των προτέρων
Να πω την αλήθεια κι εγώ ακόμη πειραματίζομαι με τα νέα τσιπς που πήρα. Μία μπουκάλα την έχω σχεδόν ξεχάσει στην άκρη και όσο πάει καλυτερεύει το περιεχόμενο. Έβαλα και περισσότερα τσιπς μέσα, χωρίς να ζυγίσω κλπ. Εντελώς χύμα κατάσταση...
Το θέμα με τις ουσίες που εκχυλίζονται είναι... στον πάτο του μπουκαλιού. Αυτά που είχα την πρώτη χρονιά πολύ θολούρα βγάζανε μετά από 8 ημέρες και γι'αυτό τα απομάκρυνα με προσοχή ώστε να μην θολώνει όλο το μπουκάλι. Αυτά που έχω τώρα, αφήνουνε τζάμι το απόσταγμα! Ούτε από βαμβάκια το περνάω για να το καθαρίσω, ούτε τίποτα. Θα τα αφήσω όσο πάει με οπτικό έλεγχο μην ξεφύγει η κατάσταση.
Για να φύγει η τσιπουρίλα μάλλον θέλεις περισσότερα τσιπς μέσα στο μπουκάλι -κι εννοείται- το τσίπουρο να μην έχει γλυκάνισο!
Καλησπέρα μετα από καιρό στην παρέα. Τελικά τα chips... ήταν τα ίδια! Μου το έλεγε ο προμηθευτής και δεν το πολυπίστευα.
Η διαφορετική περιεκτικότητα σε αλκοόλ ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά στην αντίδρασή τους και το πόσες ουσίες εκχύλιζαν!
Καλησπερα!ποσους βαθμους πρεπει να βγαλουμε το τσιπουρο για να διατηρηθει στο βαρελι?πρεπει να ειναι αρκετων βαθμων για να μην χασει..?
και κατι ακομα.σε βαρελι 10 λιτρων μπορω να εχω μικροτερη ποσοτητα (περιπου 5-6) η πρεπει να ειναι γεματο και να συμπληρωνω κατα καιρους ωστε να ειναι παντα γεματο?βασικα ψαχνω για 5αρι αλλα δεν βρισκω και καπου που βρηκα ειχε 20 ευρω παραπανω απο το 10αρι.
Νταξ, μην βάλετε και 18άρι μονοβρασμένο... Εγώ στους 20 μήνες έχασα 0,5 μόλις γράδα. Καλό είναι το βαρέλι να είναι γεμάτο, ώστε να φουσκώνει το ξύλο και να μην έχετε πολλές απώλειες. Μετά από 2-3 μήνες μην αναπληρώνετε τις απώλειες.
Πράγματι τα βαρέλια είναι ακριβά. 5 λίτρα μάλλον διακοσμητικό είναι. Καλύτερα προμηθευτείτε 5 λίτρα παραπάνω τσίπουρο και βάλτε το σε ένα 10λιτρο βαρελάκι.
Ευχαριστω για την αμεση απαντηση!εχω 2 αποριες ακομα.Το τσιπουρο αφου βγει απο το καζανι το κραταω κανενα μηνα σε γυαλινη νταμιτζανα και μετα το βαζω στο βαρελι η το βαζω απο την πρωτη κιολας μερα?η αναπληρωση καθε ποτε πρεπει να ελεγχεται και να γινεται?σε περιπτωση που δεν αναπληρωσω απλα στο τελος θα εχω μικροτερη ποσοτηταη πρεπει να γινει οπωσδηποτε για να μην χασει γευση και βαθμους το τσιπουρο?
Το βάζετε κατ' ευθείαν μετά την απόσταξη.
Δεν έχει καθορισμένες ημέρες η αναπλήρωση. Εγώ κάθε εβδομάδα έριχνα μια ματιά και το συμπλήρωνα. Το "μυστικό" είναι να έχετε το βαρέλι γεμάτο με νερό για 1-2 ημέρες πριν βάλετε το τσίπουρο, ώστε να έχει φουσκώσει το ξύλο ικανοποιητικά και να κάνετε έλεγχο για τυχόν διαρροές που ίσως έχει το βαρέλι από αστοχία.
Αν δεν αναπληρώσετε, θα έχετε μία μικρή ακόμη ποσότητα απώλειας, μιας και το ξύλο που δεν θα έρχεται σε επαφή με το υγρό θα "αναπνέει" καλύτερα και θα εξατμίζεται περισσότερο απόσταγμα. Βέβαια σε μικρά βαρέλια 5-10 λίτρων, αυτή η απώλεια μπορεί να είναι απειροελάχιστη.
Σαν γεύση δεν θα χάσει, ίσως γίνει και καλύτερο. Βαθμούς θα χάσει περισσότερους σε περίπτωση που είναι υγρό το περιβάλλον αποθήκευσης του βαρελιού, όπως μια υπόγεια κάβα. Σε μια καθαρή αποθηκούλα, θα είστε μια χαρά.
Καλησπέρα να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου μιας και κοντεύει ο καιρός της απόσταξης!διάβασα πιο πάνω ότι καλό θα ήταν να μη βγει 18 μονοβρασμενο.στη περίπτωση αυτή θεωρείται δλδ ότι είναι ελαφρύ?πόσους βαθμούς συνήθως ενδείκνυται για βαρέλι?
19 και πάνω είναι καλά κατ'εμέ. Θέλω να πιστεύω ότι το 20άρι είναι το ιδανικό. Παίζει ρόλο και η υγρασία που έχει το περιβάλλον που θα αποθηκεύσουμε το βαρέλι. Σε υγρό περιβάλλον (υπόγεια κάβα με 70% υγρασία), θα εξατμιστεί παραπάνω αλκοόλ.
δρυιινο η ακακια κατα την αποψη σας?τι διαφορες εχουν?
Για αιώνες η δρυς δίνει το καλύτερο ξύλο από άποψη αρώματος και χαρακτηριστικών που δεν έχουνε τα άλλα δέντρα (μικρότερη διαπερατότητα κλπ). Όλα τα δέντρα δίνουνε κάτι ξεχωριστό βεβαίως. Για βαρέλι από ακακία, δεν γνωρίζω εάν πωλείται καν.
ευχαριστω!
Έχω διαβάσει όλο το υλικό και αποφάσισα να ακολουθήσει κατευθείαν στα βαθειά!πήρα ένα 20 λίτρο δρυ από κατασκευαστή παλιό στην Μηλιά Μετσόβου και έβαλα 5 λίτρα γραπα και 15 γραπα από Μοσχάτο.δεν το γέμισα εντελώς και στο μήνα πάνω είχα απώλεια 5-10% και η γεύση ήταν στην αρχή ουίσκι και έπειτα ερχονταν η μυρωδιά του τσίπουρου...προφανώς γιατί ακόμα Είναι αρχή.Ηθελα να ρωτήσω άκουσα ότι για να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες να έχω το βαρέλι συνεχώς βρεγμένο ώστε να μην τραβάει τσίπουρο.το δικό μου είναι τυλιγμένο με νάιλον και ο κατασκευαστής μου είπε να μην το πειράξω...
Το νάυλον πρέπει να αφαιρεθεί για να αναπνέει το βαρέλι και να επιτυγχάνεται η μικροοξυγόνωση. 2 ημέρες πριν το γεμίσετε με απόσταγμα θα έπρεπε να το γεμίσετε με νερό για να κλείσουνε οι πόροι του ξύλου. Εγώ τους 2 πρώτους μήνες το είχα εντελώς γεμάτο και το συμπλήρωνα με απόσταγμα για να μην ανοίξουνε οι πόροι. Μετά το αφήνουμε να ωριμάσει για τουλάχιστον 6 συνολικά μήνες.
Το «μυστικό» είναι η υπομονή, να μην βγάζετε απόσταγμα από μέσα για κεράσματα, παρά μόνο για δοκιμή. Κι εγώ την πρώτη χρονιά το είχα σχεδόν πιει όλο στο 8μηνο :)
Κρασοπατέρα σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας το πείραμα σου...
αφού το τσίπουρο ρέει άφθονο, καθώς ιδιοκτήτης αμπελιών και καζανιού, είπα να πάω δειλά στην αρχή και πήρα ένα 20 δρύινο..
σήμερα θα ρίξω μέσα τον "αγιασμό" και θα το αφήσω να ξεκουραστεί...
θα σε ενημερώσω για την πορεία του "πειράματος"...
Καλή επιτυχία και πάνω από όλα υπομονή κάνα 8μηνο τουλάχιστον :)
Καλησπέρα κρασοπατερα. Και γω λοιπόν ξεκινάω με 10 λίτρο βαρελάκι και γραππα από Μοσχάτο 21 γραδα. Το γέμισμα του ωαρελυ, να το κάνω με εμφιαλωμένο νερό?
Εάν εννοείς το γέμισμα πριν βάλουμε το απόσταγμα ώστε να φουσκώσει το βαρέλι και να τσεκάρουμε στεγανότητα, εγώ δεν θα λυπόμουνα το ένα ευρουλάκι που κοστίζει μια εξάδα εμφιαλωμένου ώστε να το γεμίσω. Αν και στην τελική, ελάχιστη είναι η πιθανότητα να τραβήξει μυρωδιές από χλώρια το ξύλο... Εάν έχεις φίλτρα στη βρύση και δεν μυρίζει, τότε δεν χρειάζεται το εμφιαλωμένο.
Καλή επιτυχία, θα έχεις πολύ καλό αποτέλεσμα με το μοσχάτο.
καλησπέρα,
σκέφτομαι να βάλω στικς σε τσίπουρο απο ζαμπέλα.
Ποιά η γνώμη σας?
Σε οποιοδήποτε απόσταγμα που δεν έχει μπει κάποιο αρωματικό φυτό (γλυκάνισο) η χρήση στικς βελτιώνει την γεύση.
καλησπέρα. θραύσματα γαλλικής δρυός. Απο ποιο κατάστημα το αγοράσατε. θέλω να το χρησιμοποιήσω στο κρασι.
Προσωπικά τα αγόρασα από αυτό το κατάστημα (πήγα Γιαννιτσά) https://www.agrotool.gr/
Γειά σας, ψάχνω βαρέλι από κερασιά αν γνωρίζετε που μπορώ να βρω
Δυσεύρετα. Mόνο σε κάποιον μικρό βαρελοποιό θα βρείτε. Κάντε μια ερώτηση εδώ:
https://www.oinos-meli.gr/
Καλησπερα σας ,ολο το πείραμα και ο τρόπος που το δείξατε ηταν πραγματικά πολυ ενδιαφέρον και βοηθητικός. Εγω θα ήθελα να ρωτήσω, αν είχατε 40 λιτρα τσιπουρο ,20λιτρα απόστγμα απο διαφορες ποικιλίες και 20 λιτρα Καθαρό απόσταγμα απο Μοσχάτο,τι δρόμο παλάίωσης θα διαλέγατε?ολα μαζι σε ενα βαρέλι ή σε 2 διαφορετικα ώστε να αναδειχθούν τα αρώματα του μοσχατου. Σας ευχαριστώ
Όλα μαζί! Με ένα 80άρι βαρέλι (που γεμίζει συνήθως με 85) και με 2-3 λίτρα για συμπλήρωμα τον πρώτο μήνα, είστε μια χαρά. Τα βάζετε και τα ξεχνάτε για 15-18 μήνες.
*Υπόψιν ότι δεν θα πρέπει τα αποστάγματα να έχουνε γλυκάνισο.
Καλησπέρα και από μένα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Θέλω να ρωτήσω,
τόσο σημαντικό είναι το τσίπουρο να ΜΗΝ έχει γλυκάνισο;
Και αν "αρρωματισω" με γλυκάνισο τι ακριβώς θα γίνει;
Ευχαριστώ πολύ.
Δε νομίζω να είναι καλός συνδυασμός γεύσεων το παλαιωμένο τσίπουρο με γλυκάνισο. Κάντε μίξη τσίπουρου με ουίσκι για δοκιμή. Να πω την αλήθεια δεν έχω δει κάπου να γίνεται ζημιά στο ξύλο του βαρελιού.
Ευχαριστώ πολύ για την γρήγορη απάντηση.
Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω, έχω Κρητικια ρακή η οποία είναι μονής βράσης (αλλά όχι το πρωτόρακο μου είπε ο φίλος που μου την έφερε) μπορώ να την αρωματισω-χρωματισω με θραύσματα γαλλικής δρυός; θα μου δώσει κάτι ενδιαφέρον ή δεν θα αξίζει η προσπάθεια;
Ευχαριστώ και πάλι.
Φυσικά και μπορεί να γίνει! Δοκιμάστε με μισό λίτρο για αρχή.
Ευχαριστώ πολύ.
Καλησπέρα και απο εμένα..
Εξαιρετικές οι οδηγίες και παρότι είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό την παλαίωση, με ενέπνευσες για να το δοκιμάσω!! Σε πρώτη φάση εντελώς πειραματικά με τα oak chips.
Ήδη έχω ξεκινήσει με 2 μπουκάλια απο 500ml το καθένα για να δω τι θα βγει!
Η πρώτη μου ερώτηση είναι αν σε αυτές τις 7 ημέρες άνοιγες καθόλου το μπουκάλι. Γενικότερα βοηθάει στην όλη διαδικασία να ανοίγεις κάθε μέρα το μπουκάλι έστω για λίγο ώστε νά παρει αέρα?
Επίσης αν αφήσεις τα oak chips μέσα μετά τις πρώτες 7 ημέρες η γεύση θα γίνει πιο "προς τη γεύση του ξύλου";
Επειδή δεν είχα ζυγαριά έβαλα κατα προσέγγιση τη δοσολογία.. Αν είναι μεγαλύτερη η ποσόστητα των oak chips απο την προτεινόμενη υπάρχει κάποιος κίνδυνος ή απλά η γεύση είναι πολύ "ξύλινη";
Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
Όχι δεν άνοιγα το μπουκάλι, δεν έχει κανένα όφελος ή διαφορά εάν το ανοίξεις για να δοκιμάσεις π.χ.
Καλά, μην το παρακάνετε με τα oak chips. Σε μισό λίτρο βάλτε 2γραμμάρια -και λίγο παραπάνω να πέσουν δεν χάθηκε ο κόσμος.
Μεγάλη σημασία έχει η περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Την πρώτη χρονιά που δοκίμασα με διπλοβρασμένο και 21 γράδα, τα θραύσματα τα ξεπετούσαν όλα κι έβγαζαν και βαριές ουσίες που αφαιρούσα στο τέλος. Την άλλη χρονιά που έβαλα τα θραύσματα σε μονοβρασμένο 20άρι περίπου απόστασταγμα, η εκχύλιση των ουσιών των θραυσμάτων γινόταν πολύ πιο αργά και δεν έβγαζαν αυτήν την μαυρίλα που δείχνω και στις φωτογραφίες της ανάρτησης.
Καλημέρα!έβαλα πέρυσι τσίπουρο σε 10λιτρο βαρελάκι το άφησα μέσα κοντά 10μηνες και το αποτέλεσμα ήταν σούπερ θα λεγα και σε χρώμα και σε γεύση!φέτος έβαλα για 2η φορά στο ίδιο βαρελάκι το έχω ήδη 9 μηνες μεσα αλλά πριν 2 βδομάδες που το είδα δεν έχει πάρει σχεδόν καθόλου χρωματισμό....σαν γεύση δεν ξέρω δεν μπόρεσα να καταλάβω να πω την αλήθεια.που μπορεί να οφείλεται αυτό και τι θα προτείνατε να κάνω?
Το τσίπουρο "ξεζουμίζει" τις ουσίες από το βαρέλι. Εάν δείτε και στην περιγραφή, βίωσα την ίδια ακριβώς κατάσταση. Δυστυχώς θα πρέπει να προμηθευτείτε νέο βαρέλι. Το τσίπουρο, δεν έχει ανάγκη, το βάζετε όπως είναι στο βαρέλι και ξαναπεριμένετε.
Ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση!
1000 μπράβο.. και εγώ από μεριά μου σήμερα αγόρασα ένα βαρελακι δρυινο 10 λίτρων για να το γεμίσω με διπλής μεταβρασησ τσίπουρο ποικιλίας Μερλο ελπίζω να βγει κάτι καλο και πάλι συγχαρητήρια για το άρθρο σου
Ψάχνω μεταχειρισμένο βαρέλι 10 λίτρων από κρασί μήπως γνωρίζετε πού μπορώ να βρω ?? Αν βρω σκοπεύω να βάλω το απόσταγμα 6 μήνες στο καινούριο βαρέλι και 6 μήνες στο μεταχειρισμένο αξίζει τον κόπο θα πάρει αρώματα ??
Μεταχειρισμένο 10άρι κρασιού είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρείτε. Από 30 και πάνω. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα, εάν κάνετε μία ερώτηση σε: https://winebarrels.gr/
Το βαρέλι που θα βάλω φέτος το τσίπουρο του χρόνου μπορώ να του βάλω Κρασί (χωρίς να με ενδιαφέρει το αποτελσμα του κρασιού) έτσι ώστε να αρωματιστη για την επόμενη χρονιά που θα παλαίωσω και πάλι τσίπουρο
Το τσίπουρο "ξεζουμίζει" το βαρέλι και του παίρνει τις ουσίες. Δείτε μέσα στην ανάρτηση σχετικές φωτογραφίες. Εάν το αφήσετε 12 μήνες και την επόμενη χρονιά βάλετε κρασί, θα χρειαστεί κάποια επεξεργασία (τρίψιμο-κάψιμο) για να βάλετε ξανά μέσα τσίπουρο.
Καλησπέρα! Μου ήρθε σήμερα το πρώτο μου βαρέλι από tesia!είναι 20l κ το καθάρισα κ του έκανα το πρώτο γέμισμα με νερό. Θα το αφήσω 2 μέρες κ θα το αδειάσω. Πόσες φορές πιστεύεις ότι πρέπει να κάνω αυτή την διαδικασία? κ πρεπει να περιμένω κάποιες μέρες ανάμεσα στα γεμίσματα? Κ κάτι ακόμα πιστεύεις είναι καλή ιδέα ή προσθήκη κροκου Κοζάνης?
Μία φορά είναι αρκετή. Έναν έλεγχο ότι δεν έχει πουθενά διαρροή, άδειασμα του νερού και γέμισμα κατευθείαν με το τσίπουρο.
Όχι κρόκο Κοζάνης στο βαρέλι! Μόνο χρώμα δίνει ο κρόκος (ίσως και κάποιο ελάχιστο άρωμα). Μπορείτε να δοκιμάσετε με κρόκο μόνο σε μπουκάλι.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία. Μην βιαστείτε να το βγάλετε. Αφήστε το τουλάχιστον 12 μήνες στο βαρέλι.
Καλημέρα και καλή χρονιά, έχω ακολουθήσει και εγώ την διαδικασία παλαίωσης τσίπουρου και ευχαριστώ για της τόσο λεπτομερείς και κατανοητές οδηγίες, το τσίπουρο θα μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο βαρελάκι θα πρέπει να συμπληρώνω ανά διαστήματα ή το αφήνω στην ησυχία του? Ευχαριστώ εκ των προτέρων, να είστε καλά.
Καλησπέρα, προσωπικά συμπλήρωνα έως και τον 3ο μήνα τις απώλειες μέσα στο βαρέλι. Μετά το άφηνα να ηρεμήσει και να μην ανακατώνεται με "φρέσκο" τσίπουρο. Και από τους δύο μήνες δεν χάνεται ο κόσμος εάν σταματήσετε το συμπλήρωμα.
*Υπόψιν ότι αυτή η ενέργεια ίσως δεν χρειάζεται καν να γίνει γιατί καθυστερούμε την αναπνοή του βαρελιού. Από την άλλη, εάν αφήσουμε να εξατμιστεί το υγρό, χάνουμε ουσίες από το μέρος του ξύλου που δεν θα βρέχεται.
**Μην το γεμίζετε μέχρι το χείλος, αφήστε κάναν πόντο περιθώριο, γιατί στις ημέρες με υγρασία μπορεί να φουσκώσει και να ξεχειλίσει.
Καλή επιτυχία :)
Ευχαριστώ πολύ, καλά τσίπουρα να έχουμε.
Καλημέρα, μπορείτε να μου πείτε σας παρακαλώ την διεύθυνση ή τηλέφωνο επικοινωνίας με τον κύριο που κατασκευάζει βαρέλια στα Γιαννιτσά.
Καλησπέρα, στα Γιαννιτσά δεν υπάρχει κάποιος κατασκευαστής. Το κατάστημα που τα αγόρασα είναι απλοί έμποροι-μεταπωλητές. Ο κατασκευαστής είναι ο Λιούτας από τη Λάρισα. Το κατάστημα στα Γιαννιτσά είναι το https://www.agrotek.gr/
Φίλε Κρασοπατέρα την ευχή σου!
Ξεκίνησα σήμερα με ένα λίτρο τσίπουρο του κυρ Σωτήρη από την Έλαφο Πιερίας,φυσικά ακολουθώντας με θρησκευτική ευλάβεια τις οδηγίες σου. Απρόσμενη χαρά χθες όταν ρωτώντας φίλο οινοποιό πού θα βρω γρήγορα chips δρυός μου απάντησε: "Έχω εγώ, πόσα θέλεις"; Γλύτωσα την αναμονή μέχρι να προμηθευτώ από την αγορά!
Θα ενημερώσω για τα αποτελέσματα. Το ποτηράκι που πίνω τώρα στην υγειά σου!! Να είσαι πάντα καλά!!
Γεια σου κι από εδώ Χαρίλαε, συγγνώμη για την καθυστέρηση, λόγω χωραφιών τώρα τσέκαρα τα σχόλια! Χαίρομαι που πάνε καλά τα "πειράματα", αργά ή γρήγορα θα το αναζητήσεις κι εσύ το ωριμασμένο στο βαρέλι :). Εφάμιλλης γεύσης-ποιότητας με το δικό μου είναι το παλαιωμένο του Συνεταιρισμού Τυρνάβου (αν κι αυτοί το βγάζουν νωρίτερα από το βαρέλι), αλλά και το "Μανιφέστο" του Αποστολάκη (αυτός το περνάει από 3 βαρέλια σε κάθε 18 μήνες). Εγώ παίρνω βαρέλι ξυλείας από ανατολική Ευρώπη που είναι καταλληλότερο για αποστάγματα κι όχι για κρασιά. Να επαναλάβω κάποια βασικά: Το τσίπουρο πρέπει να μην έχει γλυκάνισο (γράπα-ρακή κλπ), να έχει τουλάχιστον 19 γράδα και κατά προτίμηση διπλοβρασμένο. Να πω την αλήθεια από τότε που ξεκίνησα με το βαρέλι δεν ξαναέφτιαξα με τα θραύσματα, αλλά φέτος που ξέμεινα και μέχρι το άνοιγμα του βαρελιού σε 18~24 μήνες από τον Οκτώβριο, όλο και κάτι θα ξαναδοκιμάσω και θα ξαναποστάρω εντυπώσεις έχοντας πλέον την όποια γευστική εμπειρία με την ωρίμανση σε βαρέλι.
signomi gia ta greeklis , Parakalo ta fota sas. zo sti germania, an skapso ston kipo mou (exo) KAI TOPOTHETISO TO VARELI STO XOMA, APO PANO VALO FELIZOL , APO PANO XONTRA XILA 10 pontous xontra,An kano ola auta kai to afiso etsi gia px 10 mines ? tha kano kati , ti mpori na simvi? euxaristo
Καλημέρα, μέσα στο χώμα και το φελιζόλ, το βαρέλι δεν θα μπορεί να "αναπνέει" και δεν θα γίνει σωστά η διαδικασία ωρίμανσης-παλαίωσης. Το απόσταγμα ή κρασί που θα έχετε μέσα, θα μουχλιάσει-χαλάσει.
καλησπερα και συγχαρητηρια και απο εμενα για την αξαιρετικη παρουσιαση που και εμενα με ενεπνευσε και παρηγγειλα σημερα τα πρωτα 100γρ θραυσματα δρυος.Να ρωτησω αν εχεις δοκιμασει να προσθεσεις στο ποτο που παρηγαγες καποιο φτηνο τυπου brandy πχ αλκοολουχο ποτο λιντλ και αν εχεις δοκιμασει στο εξαμηνο αν το βγαλεις απο το βαρελι να το βαλεις σε γυαλινο δοχειο με θραυσματα δρυος για 7-10 ημερες για να δεις το αποτελεσμα συνδυαστικα!!
Γεια σου φίλε Δημήτρη. Το παλαιωμένο απόσταγμα στο βαρέλι θα το υποβαθμίσουμε εάν το ανακατέψουμε με φθηνά ποτά ή τα θραύσματα! Για περισσότερη ωρίμανση κι εμπλουτισμό αρωμάτων & γεύσεων ο σωστός τρόπος είναι να το μεταφέρουμε σε βαρέλι που έχει ωριμάσει μέσα σέρι. Θα επιτύχουμε έτσι κάτι εξαιρετικό. Ήμουν στο παρατσάκ να το δοκιμάσω, αλλά δεν έβρισκα μικρό βαρέλι, οι τιμές μετά ξέφυγαν κλπ. Φέτος ξαναγέμισα δρύινο βαρέλι, αλλά το απόσταγμα αν και τα σταφύλια ήταν άριστα, δεν έχει βγάλει πολλά αρώματα και δεν ξέρω αν θα ασχοληθώ να το βάλω σε έξτρα βαρέλι που προανέφερα. Σε κάνα χρόνο από τώρα θα γνωρίζω, όταν θα έχει συμπληρώσει 18 μήνες.
μια ερωτησουλα ακόμη.αυτος ο κανόνας πρόσθετο δρυος 4γρ / λίτρο πως προέκυψε;εννοώ ότι σίγουρα με λιγότερο δε θα έχουμε ικανοποιητικό αποτέλεσμα ,ούτε φανταζομαι θα πειράξει ένα πάνω ένα κάτω.αλλα στη περίπτωση που βάλουμε ας πούμε πχ 15 γρ / λίτρο τότε τι;δε θα πίνετε; ρωτάω φυσικά αν το έχεις η έχει δοκιμάσει καποιος
Δεν υπάρχει κάποιο βιβλίο με οδηγίες. Εμπειρικά από τις δοκιμές που έκανα κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα και με τα δικά μου γευστικά κριτήρια. Το έγραψα και στο άρθρο, το αναφέρω κι εδώ ότι η συμπεριφορά των θραυσμάτων έχει να κάνει και με την περιεκτικότητα σε αλκοόλ του αποστάγματος κι εάν είναι διπλοβρασμένο ή όχι.
λοιπόν,να πω κι εγώ τα δικά μου,σε δύο γυαλινα μπουκάλια μονολιτρα έβαλα από 4γρ θραύσματα δρυός ,βέβαια επειδή δεν είχα ζυγαριά ακριβείας δεν είμαι σίγουρος αν μπήκε 1γρ + - αλλά οκ.Η διαφορά στα μπουκάλια ήταν ότι το ένα ήταν από bourbon με ελάχιστο απομεινάρι (ούτε μισό δάχτυλο).Τα άνοιξα στην 7η αλλά και στην 8η μέρα χωρίς γευστική διάφορα.Καθε μετά τα κουνούσα δύο φορές πρωί βράδυ.Καμια θολούρα στο χρώμα καμία "σκόνη".Τώρα γευστικά,δεν υπάρχει καμία τσιπουριλα,Αλλά με διαφορά,το μπουκάλι με το bourbon,δεν έχει τόση οξύτητα στη γεύση όσο το άλλο,και σού αφήνει μια καραμελενια επιγευση!
Καλησπέρα
Που βρίσκετε 100 γρ θραύσματα Δρυός.
Εγώ έψαξα και πήρα μόνο 500 γρ και μάλιστα μόνο εβα είδος Γαλλική μέτρια
Ούτε Αμερικής ούτε Ουγγαρίας ούτε διαφορετικού ψησίματος (καβουρδισματος)
Ευχαριστώ.
Τα βρήκα σε κατάστημα στα Γιαννιτσά από όπου αγόρασα και τα βαρέλια (Χατζημλάδης).
Κοντεύει ο καιρός για μεταφορά σε άλλο βαρέλι. Από τα αρχικά 52 λίτρα υπολογίζω να μείνουν καμιά 40ριά, οπότε το 30άρι είναι η ιδανική επιλογή. Τηλεφώνησα στον Χρησταντώνη (winbarrels.gr). με λέει 90 ευρώ+ΦΠΑ+τα μεταφορικά, για βαρέλι από γαλλική δρυ. Τα παίρνει 225άρια, τα κόβει, τα ξύνει, τα ψήνει και να φτιάχνει 30-40-50 λίτρα. Ξέχασε, μου λέει τα βαρέλια από σέρρυ, δεν είναι εμπορεύσιμα στη λιανική. ΟΠΟΤΕ, με 120 περίπου ευρώ, παίρνεις 30άρι μεταχειρισμένο βαρέλι από μερλό ή σαρντονέ... Ειλικρινά δεν ξέρω εάν αξίζει τον κόπο...
Γεια σου κι απο μενα Κρασοπατηρ!! Θα ηθελα να πεις αν γνωριζεις. Εγω σε ρακι περιπου 3,5 λιτρα εριξα μεσα στις 08/01/2022 40 γραμμαρια τσοφλια καρυδιου ξεραμενα. τα αφησα μεσα μεχρι σημερα 16/09/2022. Το χρωμα οκ! μπορειτε να μου πειτε αν επραξα σωστα? Κι αν οχι ποσο καιρο να τα εχω μεσα στο μπουκαλι? Ευχαριστω εκ των πρωτερων.
Ξεχασα να ρωτησω. Ποση ποσοτητα περιπου χρειαζεται?
Καλησπέρα, συγνώμη για την καθυστέρηση, μόλις τώρα είδα το σχόλιο. Πρώτη φορά ακούω για τσόφλια καρυδιού μέσα σε απόσταγμα, οπότε δεν γνωρίζω το παραμικρό επ' αυτού!
Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την συνέπεια και τις πληροφορίες! Εύγε!
Μια ερώτηση :
Έχω πάρει μια τσικουδιά από Ασύρτικο, αθήρι και αηδάνι 4πλης απόσταξης από την ποτοποιία της Σαντορίνης.
Θέλω να την παλαιώσω σε βαρέλια δρύινα καινουρια που έχω πάρει απο τον Λιούτα.
Ο ενδοιασμός μου είναι ο εξής:
Η τσικουδιά είναι 38,5 βαθμούς και είναι άγρια θα έλεγα. Παραυτα εξαιρετικό απόσταγμα .
Μήπως αν την αραίωνα με νερό (εμφιαλωμένο) και την έφτανα στους 19 βαθμούς και μετά την έβαζα στο βαρέλι για 7-8 μήνες θα ήταν καλύτερα και πιο smooth αποτέλεσμα με καλύτερη αλληλεπίδραση με το ξύλο κιόλας;
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης
Καλημέρα φίλε Παναγιώτη. Εγώ αραιωμένο βάζω το απόσταγμα στο βαρέλια και το αφήνω πλέον 18~24 μήνες. Αν το βγάλεις νωρίτερα, δεν θα έχει ωριμάσει καλά το απόσταγμα και το βαρέλι θα ψιλοεξαντληθεί (ειδικά αν είναι 30 λίτρων που έχει πιο λεπτές δούγες).
Αν ρίξεις το απόσταγμα ανέρωτο θα επιδράσει γρηγορότερα με το ξύλο και θα έχεις το λεγόμενο "Cask strength" που είναι πολύ δυνατό και θα βάζεις νερό ή παγάκια όταν θα είναι να το πιείς. Σχετικά άρθρα: https://www.ratpack.gr/manual/food-drink/story/14705/ti-einai-to-cask-strength-kai-pos-apogeionei-to-oyiski-soy
https://flaviar.com/blog/cask-strength-whisky/
Σε ευχαριστώ πολύ για το άμεσο της απάντησης!
Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις με δημιουργία και μεράκι.
Παναγιώτης
Καλημέρα φίλε Κρασοπατερα!
Τα θερμότατα μου συγχαρητήρια για τον απλόχερο διαμοιρασμό των γνώσεων σου. Είναι το απόλυτο how-to για ερασιτέχνες!
Εγώ να προσθέσω πάλι πως για πρώτη φορά δοκίμασα να παλαιώσω πρόπερσι με μονοποικιλιακό Μοσχάτο Αμβούργου και το είχα στους 18 βαθμούς σε 30lt καινούριο βαρέλι από Λιούτα και μου βγήκε κάπως αψύ. Μιλοντας με τον Λιουτα (όταν ξαναγορασα το 2ο μου βαρέλι) μου είπε να μην πάω με τίποτα πάνω από 16,5. Θα επανέλθω σε κανένα 6μηνο να ενημερώσω για τις διάφορες που βρήκα...
Για τέλος σου έχω 2 ερωτήσεις...
1. Τελικά έκανες μετάγγιση σε βαρέλι από γαλλική δρυ? Αν ναι, άξιζε τον κόπο και τι διάφορες είδες?
2. Διαβάζω σε ετικέτες παλαιωμένου, που δοκίμασα για αρώματα που βγάζει το πότο όπως βανίλια, τριαντάφυλλο, ξύσμα περγαμου/πορτακαλιου κτλ. Αυτά τα αρώματα έρχονται από το βαρέλι? Αν ναι πως μπορώ να ξέρω από πριν τι μυρωδιές βγάζει ένα βαρέλι? Αν όχι, έχεις ιδέα πως μπορώ να δώσω νότες από κάτι αρωματικό που έχω στο νου (π. χ γαρύφαλλο & τριαντάφυλλο) και πως μπορω να ρυθμισω την ενταση τους?
Στεργιος
Καλησπέρα φίλε Στέργιο. Το απόσταγμά μου έχει 12 μήνες προς το παρόν μέσα στο βαρέλι και σκοπεύω να το αφήσω μέσα 18~24 μήνες. Από τη στιγμή που έμαθα ότι βαρέλια από σέρρυ (δες λίγα σχόλια παραπάνω) δεν υπάρχουν στην αγορά, μάλλον είναι μάταιος κόπος να ξαναβάλουμε το απόσταγμα σε ένα απλό μεταχειρισμένο βαρέλι, που πωλείται σε τιμή... καινούριου. Δεν είμαι ειδικός, αλλά αν δεν κάνω λάθος τα αρώματα από τριαντάφυλλο-εσπεριδοειδή έρχονται από το απόσταγμα και το είδος του σταφυλιού. Το βαρέλι δίνει την "βανιλάτη" γεύση και σοκολάτα-μόκα-καφέ-καραμέλα κλπ ανάλογα με το κάψιμό του. Τα βαρέλια από σέρρυ είναι αυτά που προσφέρουν περισσότερα φρούτα στο άρωμα. Βρήκα πτυχιακή που μπορούμε να καταβάσουμε σε pdf:
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwjL55P3udv7AhXySfEDHZUsCEUQFnoECBAQAQ&url=https%3A%2F%2Fhellanicus.lib.aegean.gr%2Fbitstream%2Fhandle%2F11610%2F18657%2F%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%25A5%25CE%25A7%25CE%2599%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2597%2520%25CE%259C%25CE%2595%25CE%259B%25CE%2595%25CE%25A4%25CE%2597%2520%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%259C%25CE%2597%2520%25CE%2598%25CE%2595%25CE%259F%25CE%2594%25CE%25A9%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%25A3.pdf%3Fsequence%3D1%26isAllowed%3Dy&usg=AOvVaw2wylwYpHWCNmcxj3rpQL6z
γεια σου φίλε και συγχαρητήρια για την δουλειά που έχεις κάνει μια ερώτηση εχω βάλει σε 20αλιτρο καινούριο βαρέλι εδώ και 2 μήνες και σκοπός μου είναι να το αφήσω 3χρόνια χωρίς να συμπληρώσω και χωρίς να το πειράξω καθόλου ειναι λάθος η προσέγγιση? μηπως δεν κερδίζω τιποτα να το αφήσω τόσο πολύ καιρό είναι σημαντικό το συμπλήρωμα? θα χαρώ να μου απαντήσεις
Καλημέρα, το 20άρι βαρέλι ό,τι είναι να δώσει, θα το δώσει μέχρι 15 μήνες καθότι είναι λεπτές οι δούγες του. Μετά θα πρόκειται για αποθηκευτικό χώρο και θα έχεις χασούρα σε απόσταγμα λόγω του ότι θα ανοίξουν οι πόροι του ξύλου και θα έχεις περισσότερες εξατμίσεις. Το συμπλήρωμα καλό είναι να γίνεται μέχρι τους 2 πρώτους μήνες, μετά το αφήνουμε να ηρεμήσει και να γίνει η διαδικασία της ωρίμανσης. Δεν ξέρω αν κάποιος έχει δοκιμάσει να ρίξει πρόσθετα δρυός σε ήδη παλαιωμένο τσίπουρο για περαιτέρω αναβάθμιση, αλλά φοβάμαι ότι θα είναι μάλλον... υποβάθμιση. Θα κάνω μία τέτοια δοκιμή όταν το βγάλω από το βαρέλι σε κάνα χρόνο.
ευχαριστώ για τις πληροφορίες και για την άμεση απάντηση
Φρέσκο άρθρο με δοκιμή παλαιωμένων τσίπουρων. Το Dark Cave του Τσιλιλή ξεχώρισε από όλα. https://www.gastronomos.gr/oinos-pota/pota/dokimasame-ola-ta-palaiomena-tsipoyra-tis-choras/175551/
Γεια σας, ειστε θυσαυρός. Από πέρσυ έχω βάλει σε ένα βαρελάκι 10 λίτρα και το αποτέλεσμα φαίνεται πολύ καλό. Το έχω 6 μήνες μέσα. Η ερώτηση μου είναι η εξής: Την νέα σεζόν θα ξανα παλαιώσω. Σκοπέυω να πάρω ένα νέο 10λιτρο βαρέλι και να παλαιώσω για 6 μήνες και μετά να το μεταφέρω στο μεταχειρισμένο (το παρόν) για άλλους 6 μήνες. Θα δουλέψει πιστεύετε το δεύτερο εξάμηνο ή θα πάρω μόνο εξατμίσεις? Πιστευετε καλύτερα κάθε χρόνο να παίρνω καινούριο βαρελάκι? Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες που απλόχερα δίνετε.
@Dimitros, τα 10λιτρα βαρελάκια επειδή είναι κατασκευασμένα από λεπτό ξύλο κι επειδή λόγω μικρού μεγέθους γίνεται εντονότερη αλληλεπίδραση του αποστάγματος με το ξύλο, πιστεύω ότι καλό είναι να το χρησιμοποιείτε "μια κι έξω", δηλαδή να βάζετε το απόσταγμα για 6~9 μήνες και να το πίνετε σιγά σιγά βγάζοντάς το από το βαρελάκι το οποίο θα έχει εξαντλήσει όλες τις ουσίες του. Έχει τη λογική της αποθήκευσης αυτό που θέλετε να κάνετε, ωστόσο, το νέο-δεύτερο βαρελάκι που θα αδειάσετε μετά από 6 μήνες δεν θα έχει πολλά να προσφέρει για την επόμενη φορά.
Γεια σου Κρασοπατηρ. Επανερχομαι με αποτελεσματα με τα τσοφλια καρυδιων, που σου ειχα πει περισυ αν θυμασαι και μου ειχες πει οτι δεν γνωριζες επ'αυτων. Οι εντυπωσεις μου λοιπον απο το αποτελεσμα μετα την παροδο 8 μηνων μεσα στο μπουκαλι, ειναι 100% ΘΕΤΙΚΕΣ!!!!! Εχει βγει ενα χρωμα χρυσαφί και μια γευση, ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ σα να ειναι ουισκι. Εγω οπως σου ειπα, αφησα για 8 περιπου μηνες τα τσοφλια στο μπουκαλι, (εννοειται οτι το κουνουσα ελαφρια για ν'αναδειξουν τ'αρωματα τους), επινα που και και που για να δω και κατελειξα οτι μετα απο 8 μηνες, το αποτελεσμα ειναι ενα ποτο φανταστικο. Οσο για την ποσοτητα των τσοφλιων, εγω βαζω τοσα, οσο ειναι για να γεμισει καλα ο πατος. Αργουν να κανουν δουλεια, αλλα αν καποιος εχει υπομονη, το γευστικο αποτελεσμα θα τον ανταμηψει. Να'στε καλα.
@george melanuras Ευχαριστούμε πολύ για το σχόλιο με τις εντυπώσεις! Θα το έχω υπόψιν και θα δοκιμάσω κάνα μπουκάλι όταν βρω καθαρά τσόφλια.
Καλημερα Κρασοπατηρ. Να πω και κατι αλλο. Ενω τα προσθετα δρυως, επιφερουν χρωματισμο και μονο στο τσιπουρο η ρακη (οπως θελετε πεστε το), τα τσοφλια καρυδιου που μενουν απο επτα εως και δωδεκα μηνες αν θελετε, τοτε μπορουμε να πουμε πως επιφερουν ενα ειδος παλαιωσης. Γι'αυτο και το αποτελεσμα ειναι πολυ καλυτερο απο τα προσθετα δρυως. Καντε το και δεν θα χασετε. Απλα θελει υπομονη. Υ. Γ. Σορρυ για το ιδιο ποστ 2η φορα, αλλα ηθελα να βαλω τ'ονομα μου.
Γεια σου και συγχαρητήρια για την μεγάλη σου προσπάθεια.Θα με βοηθούσε πολύ αν μου απαντήσεις! Πειραματίστηκα για πρώτη φορά και εγώ με την παλαίωση τσίπουρου αλλά σαν άσχετος έκανα το εξής:Έβαλα σε καινούργιο βαρέλι το τσίπουρο τον Φεβρουάριο και μέχρι σήμερα το απογεμιζα μια φορά τον μήνα μια τσίπουρο μια νερό.Τωρα πρέπει να πάρω μεταχειρισμένο βαρελι από κρασί και να το μεταγγισω?Για την άλλη χρονιά το καινούριο βαρέλι είναι άχρηστο?
Καλημέρα, με το να γεμίζεις συνεχώς το βαρέλι, απλώς καθυστερείς την διαπνοή από τους πόρους του ξύλου. Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε το νερό γιατί αποδυναμώνουμε το απόσταγμα. Έως τώρα είναι 7 μήνες μέσα. Αν είναι 30 και πάνω λίτρα το βαρέλι, προτείνω να το αφήσεις επί έναν ακόμη χρόνο μέσα ώστε να γίνει σωστά η μικροοξυγόνωση. Η μεταφορά σε μεταχειρισμένο από κρασί βαρέλι έχει έξτρα κόστος και χασούρα λόγω των εξατμίσεων, αλλά προσφέρει έξτρα αρώματα στο απόσταγμα. Ωστόσο, αν θες να το δοκιμάσεις άφησε το απόσταγμα στο καινούριο βαρέλι έως τον Φεβρουάριο και μετά βάλτο στο παλιό βαρέλι. Το καινούριο βαρέλι θα έχει αποδυναμωθεί αρκετά. Αν παρατηρήσεις στις φωτό τις ανάρτησης, δίνει πολύ λίγες ουσίες στο απόσταγμα την 2η χρονιά.
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σού φιλαράκι μου.Το βαρέλι είναι 30L έβαζα νερό γιατί σε κάποιο site με απόψεις που παρακολουθούσα επί του θέματος ανέφεραν πως οι εξατμίσεις ήταν περισσότερες σε νερό! Παρά σε τσίπουρο με αποτέλεσμα να ανέβουν τα Vol Θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου φίλε μου.
Συγχαρητήρια για της γνώσης που προσφέρεις. Εγώ εβαλα ένα 30 βαρέλι το 2019 με απόσταγμα δυπλη απόσταξης και χωρίς νερό 65 βαθμούς .κάπου 2 χρόνια μετά το ανειξα είχε χάσει περίπου 5 λίτρα και οι βαθμοί του είχαν ανεβεί στους 70 βαθμούς .ανειξα τώρα και πρέπει να έχει κάπου στα 20λιτρα μέσα και βαθμοί 70 ξέχασα να σας πω το βαρέλι είναι γαλλικό ξανά δουλεμένο από των χρησταντωνη.τώρα αυτό που θελω να ρωτήσω είναι να το αφήσω 5χρονια ,και μετά όταν το βγάλω πρέπει να το φιλτράρο και να το κατεβάσω σε βαθμούς ευχαριστώ
Καλημέρα. Κάνατε το λεγόμενο "Cask Strength". Λογικά ό,τι ήταν να δώσει το βαρέλι, το έδωσε σε τόσο χρόνο. Η απώλεια είναι μεγάλη για μη νερωμένο απόσταγμα, ελπίζω το βαρέλι του Χρησταντώνη να αξίζει τον κόπο (προσωπικά ακόμη δεν το επιχείρησα). Ένα φιλτράρισμα σίγουρα θα το χρειαστεί (στα τελευταία λίτρα ειδικά για τα κατακάθια του βαρελιού). Αφήστε ακούνητο το βαρέλι αρχικά, πάρτε ό,τι βγαίνει στο ύψος της κάνουλας και στο υπόλοιπο βάλτε κάνα βαμβάκι ή φίλτρο καφετιέρας ή αν υπάρχει ειδικό φίλτρο ακόμη καλύτερα. Στα μπουκάλια δεν υπάρχει λόγος να βάλετε τώρα νερό. Το αφήνετε όπως είναι και όταν το πίνετε, προσθέτετε νερό ή πάγο για να "σπάσει" η αψάδα. Κάποια φωτό για το χρώμα που πήρε από το συγκεκριμένο βαρέλι, θα ήταν ευπρόσδεκτη :).
Πήγα και τράβηξα από επάνω μέρος του βαρελιού ένα μπουκαλάκι και μετά από μια σωστή μέτρηση που εκανα στους 20 βαθμούς Κελσίου το απόσταγμα είναι 74 βαθμούς αλκοόλ . Το γεύτηκα ωραίο ,αλλά τα Χιλή μου αντέδρασαν όπως στο οδοντίατρο μετά από ένεση .αλλά πίνεται ευχάριστα το χρώμα είναι σκούρο Ρουμπίνη βάζω μια φωτό παρακάτω δίπλα σε ένα dewars και ένα black Johnnie για να καταλάβετε διαφορά στο χρωμα
Συγνώμη αλλά δεν έχει επιλογή για φωτο
Μπορείτε να δώσετε και λινκ σε φωτό :). Μετά από καιρό θα κάνω κι ενημέρωση στην ανάρτηση με νέες εμπειρίες.
Καλησπέρα,μετά από καιρό και έχοντας γράψει στο παρελθόν ότι έκανα κι εγώ τη δοκιμή μου με θραύσματα δρυός προχώρησα σε ένα 10λιτρο βαρελάκι.Παρατηρησα ότι στη τάπα του βαρελιού έχει εμφανιστεί ελαφριά μούχλα,να υποθέσω ότι είναι φυσιολογική;τη σκούπισα για να μην εξαπλωθεί.Τελος το βαρελάκι πρέπει να το κουνάω;και αν ναι κάθε πότε;ευχαριστω
Φίλε Δημήτρη η μούχλα δεν είναι φυσιολογική, φυσικά έχει αν κάνει με την υγρασία περιβάλλοντος. Την ξύνουμε με κάνα μαχαιράκι ή γυαλόχαρτο. Το βαρέλι εγώ μετά από 6 μήνες το γυρνάω ελαφρώς ώστε να αξιοποιηθεί-χρησιμοποιηθεί το πάνω μέρος του βαρελιού λόγω του κενού που δημιουργήθηκε από τις εξατμίσεις. Προσοχή μόνο, να μην φεύγει υγρό από την πάνω τάπα.
Ευχαριστώ πολύ!
Φιλε Κρασο, μετα απο πολυ ερευνα και εγω παραθετω τις παρατηρησεις μου...
- Σαν ξυλα για αυτη τη δουλεια δυστυχως η Ελλαδα εχει περιορισμενα... Τα περισσοτερα που κυκλοφορουν ειναι Ρουμανικα και απο χωρες σουκαμπλιατ στην Ελληνικη αγορα...
- Στην κορυφη της λιστας βρισκονται τα Γαλλικα βαρελια. Ειναι αλλης ποιοτητας ξυλο καταλληλο για αυτο το σκοπο.
- Οι βαρελαδες στην Ελλαδα επειδη βαριουνται και "ωχ αδερφε" και αντε να ξεμπλεκουμε οταν συναρμολογουν το βαρελι τα ξυλα τα βραζουν ωστε να παρουν φορμα ενω οι Γαλλοι τα καινε εξ ου και μεσα ειναι μαυρισμενα ενω τα Ελληνικα πεντακαθαρα... Η πλακα ειναι οτι απο το βρασιμο το νερο που πετανε μετα ειναι κατακιτρινο που σημαινει οτι με το βρασιμο το ξυλο απεβαλε τις χρησιμες ουσιες που θελουμε για την παλαιωση...
- Ολη αυτη η διαδικασια απαιτει πιο πολυ δουλεια και κοπο, και βλεπεις ενα βαρελι Ελληνικο να κοστιζει 400 ενω το αντιστοιχο Γαλλικο 1000... Οτι πληρωσεις παιρνεις...
Δημοσίευση σχολίου