Η τιμή της βενζίνης συνεχίζει να διαμορφώνεται με βάση τη διεθνή διακύμανση ή άλλαξε κάτι; Τα ενοίκια των κατοικιών και των καταστημάτων ή των επαγγελματικών χώρων συνεχίζουν να ακολουθούν τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης ή άλλαξε κάτι;
Τα ερωτήματα προφανώς δεν έχουν επαρκείς εξηγήσεις, πόσο μάλλον συγκεκριμένες απαντήσεις. Αν πάρετε τις απαντήσεις των αρμοδίων δε θα πειστείτε.
Αν έπειθαν δε θα αποτελούσαν τέτοιου είδους ερωτήματα όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει εν μέσω κρίσης το μισό και περισσότερο εισόδημά τους.
Στα χρόνια της κρίσης μειώθηκαν οι μισθοί, τα μεροκάματα, έγινε απίστευτη αφαίμαξη των Ελλήνων και όλα τα άλλα αυξήθηκαν. Η κοινωνική συνοχή απειλείται, σήμερα που έχουμε φτάσει όλοι στο μη περαιτέρω, από την επόμενη μείωση στις συντάξεις, από έναν επόμενο φόρο κι όχι από τους χίλιους δυο άλλους παράγοντες οι οποίοι επιδεινώνουν την κατάσταση.
Όπως για παράδειγμα η αισχροκέρδεια, η ωμή κλοπή που υφιστάμεθα όλοι ως πολίτες είτε από την Πολιτεία που μας πνίγει στους φόρους, είτε από τους επιτήδειους συμπολίτες μας που εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία ελέγχου και βαράνε κυριολεκτικά στο κεφάλι.
Δείτε για παράδειγμα τη διακύμανση της τιμής της αμόλυβδης βενζίνης στη Θεσσαλονίκη την τελευταία μέρα κάθε έτους, τα τελευταία χρόνια. Από τα 1,65 ευρώ το λίτρο το 2012, στα 1,62 ευρώ το 2013, στα 1,395 το 2014 και στα 1,35 φέτος. Για να είμαστε τίμιοι οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι σύμφωνα με τους βενζινοπώλες η πτώση ή η αύξηση των τιμών αργού πετρελαίου επηρεάζει τις τιμές διυλιστηρίου στο περίπου 40%. Τα υπόλοιπα στην τελική τιμή της βενζίνης είναι φόροι και τα περιθώρια κέρδους των εμπλεκομένων.
Τώρα, πως γίνεται μέσα στο 2015 η τιμή του πετρελαίου να έχει πτώση άνω του 30% κι αυτή να μεταφράζεται σε μια μείωση της τάξης των 0,04 ευρώ το λίτρο στην τελική τιμή της βενζίνης είναι δύσκολο να εξηγηθεί...
Όπως εξαιρετικά δύσκολο είναι να εξηγηθεί πως γίνεται η μείωση στις τιμές των ενοικίων στη Θεσσαλονίκη να εξακολουθεί να μη συμβαδίζει με τα δραματικά οικονομικά των πολιτών και πολλοί ιδιοκτήτες να προτιμούν να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ χωρίς να εισπράττουν το νοίκι από τους ενοικιαστές και πάραυτα να επιμένουν να το διατηρούν σε υψηλή τιμή.
Και εξετάζω την κατοικία, διότι στο επαγγελματικό ακίνητο όντως τα μισθώματα έχουν πέσει σημαντικά, κάτι που έγινε από την αρχή της κρίσης. Την περίοδο 2010 – 2014 εκτιμάται ότι τα ενοίκια των καταστημάτων στη Θεσσαλονίκη σημείωσαν πτώση κατά περίπου 30%, ενώ των γραφείων κατά περίπου 23%.
Στις «δημοφιλείς» περιοχές του κέντρου της πόλης, τα ενοίκια των κατοικιών έχουν μειωθεί ελάχιστα, σε μονοψήφια ποσοστά, όπως λένε και οι ίδιοι οι μεσίτες. Λίγο μεγαλύτερη, αλλά πάλι μονοψήφια είναι η μείωση και στην ανατολική Θεσσαλονίκη (εξαιρουμένων κάποιων περιοχών). Αντίθετα, στη βορειοδυτική πλευρά του πολεοδομικού συγκροτήματος οι μειώσεις ξεπερνούν σε πολλές περιπτώσεις το 20% ή και το 30% μέσα σε τρία χρόνια.
Το γενικό αίσθημα, αλλά και η πραγματικότητα παράλληλα, είναι ότι οι μειώσεις στα σημαντικότερα έξοδα των νοικοκυριών (στέγαση και μετακινήσεις) είναι πολύ μικρές σε σχέση με τις μειώσεις στο σύνολο των εσόδων. Επίσης, ανύπαρκτες ή ανεπαίσθητες είναι οι μειώσεις σε λογαριασμούς ΔΕΚΟ (σε ορισμένες είχαμε και αυξήσεις), ενώ σταθερά αυξανόμενες (με χαμηλούς ωστόσο ρυθμούς) είναι και οι τιμές στα στοιχειώδη καταναλωτικά αγαθά. Με διάφορα κάθε φορά προσχήματα, το καλάθι της νοικοκυράς ακριβαίνει διαρκώς.
Και ταυτόχρονα υπάρχει και η φοροεπιδρομή, που δημιουργεί στο σημερινό εκρηκτικό τοπίο της αδυναμίας ανταπόκρισης της ελληνικής οικογένειας, του κάθε πολίτη χωριστά στις απαιτήσεις επιβίωσης.
Η ελληνική κοινωνία δεν είναι κοινωνία αλληλεγγύης. Δυστυχώς, για να φτάσουμε στο σημείο να αντιδράσουμε πλέον ως μονάδες και ως σύνολο, πρέπει να φτάσουμε στην εξαθλίωση. Τότε όμως είναι πλέον πολύ αργά.
Χωρίς στην ουσία να υπάρχει κεντρική διοίκηση, παρά μόνο κάποιοι εκλεγμένοι διαχειριστές έξωθεν εντολών, χωρίς να λειτουργεί έστω ένας σοβαρός ελεγκτικός μηχανισμός υπέρ του συλλογικού συμφέροντος, οι Έλληνες είμαστε εκτεθειμένοι στις ορέξεις των επιτήδειων και η χώρα αυτή είναι ένας οργανισμός υπό κατάρρευση.
Έχει σημασία άραγε αν θα καταρρεύσει αύριο ή σε δυο χρόνια; Αφού ήδη οι πολίτες που έχουν καταρρεύσει οικονομικά είναι τόσοι πολλοί, που η κοινωνική συνοχή μοιάζει με ανέκδοτο και όλοι λειτουργούν χωρίς προοπτική, μόνο για να περάσει κι αυτή η μέρα.
Η χώρα και οι πολίτες χρειάζονται στόχο, προοπτική, ελπίδα. Κι αυτή μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από πολιτικές δυνάμεις, με συγκεκριμένο σχέδιο. Ο πρώτος που θα το εμφανίσει θα είναι ο νέος ηγέτης της Ελλάδας. Πολλοί το προσπαθούν. Να ευχόμαστε να το πετύχουν.
Υγιείς και ευτυχισμένοι το 2016 εύχομαι. Καλή χρονιά.
Τα εισοδήματα καταρρέουν, οι τιμές των βασικών αγαθών δεν ακολουθούν. Η κοινωνική συνοχή διαλύθηκε. Πριν τον γκρεμό αναζητείται ο νέος μας ηγέτης...
Η τιμή της βενζίνης συνεχίζει να διαμορφώνεται με βάση τη διεθνή διακύμανση ή άλλαξε κάτι; Τα ενοίκια των κατοικιών και των καταστημάτων ή των επαγγελματικών χώρων συνεχίζουν να ακολουθούν τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης ή άλλαξε κάτι;
Τα ερωτήματα προφανώς δεν έχουν επαρκείς εξηγήσεις, πόσο μάλλον συγκεκριμένες απαντήσεις. Αν πάρετε τις απαντήσεις των αρμοδίων δε θα πειστείτε. Αν έπειθαν δε θα αποτελούσαν τέτοιου είδους ερωτήματα όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει εν μέσω κρίσης το μισό και περισσότερο εισόδημά τους.
Στα χρόνια της κρίσης μειώθηκαν οι μισθοί, τα μεροκάματα, έγινε απίστευτη αφαίμαξη των Ελλήνων και όλα τα άλλα αυξήθηκαν. Η κοινωνική συνοχή απειλείται, σήμερα που έχουμε φτάσει όλοι στο μη περαιτέρω, από την επόμενη μείωση στις συντάξεις, από έναν επόμενο φόρο κι όχι από τους χίλιους δυο άλλους παράγοντες οι οποίοι επιδεινώνουν την κατάσταση.
Όπως για παράδειγμα η αισχροκέρδεια, η ωμή κλοπή που υφιστάμεθα όλοι ως πολίτες είτε από την Πολιτεία που μας πνίγει στους φόρους, είτε από τους επιτήδειους συμπολίτες μας που εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία ελέγχου και βαράνε κυριολεκτικά στο κεφάλι.
Δείτε για παράδειγμα τη διακύμανση της τιμής της αμόλυβδης βενζίνης στη Θεσσαλονίκη την τελευταία μέρα κάθε έτους, τα τελευταία χρόνια. Από τα 1,65 ευρώ το λίτρο το 2012, στα 1,62 ευρώ το 2013, στα 1,395 το 2014 και στα 1,35 φέτος. Για να είμαστε τίμιοι οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι σύμφωνα με τους βενζινοπώλες η πτώση ή η αύξηση των τιμών αργού πετρελαίου επηρεάζει τις τιμές διυλιστηρίου στο περίπου 40%. Τα υπόλοιπα στην τελική τιμή της βενζίνης είναι φόροι και τα περιθώρια κέρδους των εμπλεκομένων.
Τώρα, πως γίνεται μέσα στο 2015 η τιμή του πετρελαίου να έχει πτώση άνω του 30% κι αυτή να μεταφράζεται σε μια μείωση της τάξης των 0,04 ευρώ το λίτρο στην τελική τιμή της βενζίνης είναι δύσκολο να εξηγηθεί...
Όπως εξαιρετικά δύσκολο είναι να εξηγηθεί πως γίνεται η μείωση στις τιμές των ενοικίων στη Θεσσαλονίκη να εξακολουθεί να μη συμβαδίζει με τα δραματικά οικονομικά των πολιτών και πολλοί ιδιοκτήτες να προτιμούν να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ χωρίς να εισπράττουν το νοίκι από τους ενοικιαστές και πάραυτα να επιμένουν να το διατηρούν σε υψηλή τιμή.
Και εξετάζω την κατοικία, διότι στο επαγγελματικό ακίνητο όντως τα μισθώματα έχουν πέσει σημαντικά, κάτι που έγινε από την αρχή της κρίσης. Την περίοδο 2010 – 2014 εκτιμάται ότι τα ενοίκια των καταστημάτων στη Θεσσαλονίκη σημείωσαν πτώση κατά περίπου 30%, ενώ των γραφείων κατά περίπου 23%.
Στις «δημοφιλείς» περιοχές του κέντρου της πόλης, τα ενοίκια των κατοικιών έχουν μειωθεί ελάχιστα, σε μονοψήφια ποσοστά, όπως λένε και οι ίδιοι οι μεσίτες. Λίγο μεγαλύτερη, αλλά πάλι μονοψήφια είναι η μείωση και στην ανατολική Θεσσαλονίκη (εξαιρουμένων κάποιων περιοχών). Αντίθετα, στη βορειοδυτική πλευρά του πολεοδομικού συγκροτήματος οι μειώσεις ξεπερνούν σε πολλές περιπτώσεις το 20% ή και το 30% μέσα σε τρία χρόνια.
Το γενικό αίσθημα, αλλά και η πραγματικότητα παράλληλα, είναι ότι οι μειώσεις στα σημαντικότερα έξοδα των νοικοκυριών (στέγαση και μετακινήσεις) είναι πολύ μικρές σε σχέση με τις μειώσεις στο σύνολο των εσόδων. Επίσης, ανύπαρκτες ή ανεπαίσθητες είναι οι μειώσεις σε λογαριασμούς ΔΕΚΟ (σε ορισμένες είχαμε και αυξήσεις), ενώ σταθερά αυξανόμενες (με χαμηλούς ωστόσο ρυθμούς) είναι και οι τιμές στα στοιχειώδη καταναλωτικά αγαθά. Με διάφορα κάθε φορά προσχήματα, το καλάθι της νοικοκυράς ακριβαίνει διαρκώς.
Και ταυτόχρονα υπάρχει και η φοροεπιδρομή, που δημιουργεί στο σημερινό εκρηκτικό τοπίο της αδυναμίας ανταπόκρισης της ελληνικής οικογένειας, του κάθε πολίτη χωριστά στις απαιτήσεις επιβίωσης.
Η ελληνική κοινωνία δεν είναι κοινωνία αλληλεγγύης. Δυστυχώς, για να φτάσουμε στο σημείο να αντιδράσουμε πλέον ως μονάδες και ως σύνολο, πρέπει να φτάσουμε στην εξαθλίωση. Τότε όμως είναι πλέον πολύ αργά.
Χωρίς στην ουσία να υπάρχει κεντρική διοίκηση, παρά μόνο κάποιοι εκλεγμένοι διαχειριστές έξωθεν εντολών, χωρίς να λειτουργεί έστω ένας σοβαρός ελεγκτικός μηχανισμός υπέρ του συλλογικού συμφέροντος, οι Έλληνες είμαστε εκτεθειμένοι στις ορέξεις των επιτήδειων και η χώρα αυτή είναι ένας οργανισμός υπό κατάρρευση.
Έχει σημασία άραγε αν θα καταρρεύσει αύριο ή σε δυο χρόνια; Αφού ήδη οι πολίτες που έχουν καταρρεύσει οικονομικά είναι τόσοι πολλοί, που η κοινωνική συνοχή μοιάζει με ανέκδοτο και όλοι λειτουργούν χωρίς προοπτική, μόνο για να περάσει κι αυτή η μέρα.
Η χώρα και οι πολίτες χρειάζονται στόχο, προοπτική, ελπίδα. Κι αυτή μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από πολιτικές δυνάμεις, με συγκεκριμένο σχέδιο. Ο πρώτος που θα το εμφανίσει θα είναι ο νέος ηγέτης της Ελλάδας. Πολλοί το προσπαθούν. Να ευχόμαστε να το πετύχουν.
Υγιείς και ευτυχισμένοι το 2016 εύχομαι. Καλή χρονιά.
Τάσος Τασιούλας
Πηγή: http://www.voria.gr/article/to-ethniko-xecharvaloma-ke-o-neos-igetis-pou-anazitite
Δημοσκόπηση - κόλαφος για την κυβέρνηση - Ενας στους δύο πιστεύουν ότι δεν θα αντέξει - Απαισιόδοξο για το 2016 το 57,7%
Μια ακόμη δημοσκόπηση δείχνει την κακή ψυχολογική κατάσταση και την απογοήτευση που αισθάνονται οι Ελληνες. Οι περισσότεροι δεν περιμένουν πολλά από το 2016, αντιθέτως εκτιμούν ότι δεν θα αλλάξουν πολλά.
Το ίδιο κακή με την χρονιά που πέρασε φαντάζει η νέα χρονιά, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας της Κάπα Research για το Βήμα της Κυριακής.
Σύμφωνα με το έρευνα, το 69,5% των ερωτηθέντων αναφέρει ότι το 2015 ήταν «έτος ελπίδας και απογοήτευσης από την πολιτική, ενώ το 55.1% προβλέπει ότι «τα πράγματα θα χειροτερέψουν».
Αντίστοιχα για το 71,5% των ερωτηθέντων τα πράγματα στην Ελλάδα πήγαν προς το χειρότερο, ενώ σε ό,τι αφορά την προσωπική και οικογενειακή οικονομική τους κατάσταση λένε, σε ποσοστό 65,6%, ότι η κατάσταση χειροτέρεψε.
Το 57,7% είναι απαισιόδοξο για την οικονομική του κατάσταση και για το 2016, ενώ ένας στους δύο θεωρεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν θα αντέξει και ότι θα χρειαστεί να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή.
Ως σημαντικότερο γεγονός του 2015, το 58,7% των ερωτηθέντων αναδεικνύει τα capital controls.
Αντίστοιχα, ως τα σημαντικότερα πρόσωπα που επηρέασαν τα πράγματα στη χώρα τον οι ερωτηθέντες αναδεικνύουν σε ποσοστό 70,4% τον Αλέξη Τσίπρα και σε ποσοστό 39,7% τον Γιάνη Βαρουφάκη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου