Oτι από την ημέρα των Θεοφανίων ήρθε μια αφύσικη παγωνιά με τη θερμοκρασία να κατρακυλά πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν, ότι πάγωσαν νερά σε δρόμους και σωλήνες στα μπαλκόνια, ότι τα περισσότερα σπίτια αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα με τη θέρμανση και το νερό κι ότι καπάκι ήρθε και μια χιονόπτωση που κατέστησε τις μετακινήσεις μας βασανιστήριο.
Κι επειδή όλα αυτά δεν είναι αρκετά, την περασμένη Τετάρτη έγινε μια σεισμική δόνηση με το επίκεντρο μέσα στην πόλη. Η δόνηση ήταν μόλις 2,1 Ρίχτερ, αλλά έγινε αισθητή ακόμη και σε χαμηλούς ορόφους. Σταυροκοπιόμασταν: είναι δυνατόν να αισθανόμαστε σεισμούς τόσο μικρής έντασης; Τελικά, είναι. Oχι ότι πάθαμε κάτι, αλλά μας έπιασε ένα επιπλέον άγχος: κι αν γίνει ένας σεισμός τώρα;
Για διάφορους λόγους (κυρίως ευρείας αναγνωρισιμότητας…) οι ευθύνες έπεσαν στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Αυτές που του αναλογούν περισσότερο έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι οι υπηρεσίες του Δήμου δεν φρόντισαν να ρίξουν αλάτι ώστε να μην κλείσουν οι δρόμοι από το χιόνι. Βεβαίως, οι ευθύνες ενός δημάρχου είναι μόνο πολιτικές διότι δεν είναι αυτός που θα ρίξει το αλάτι στους δρόμους. Για τον χειρισμό της εξαιρετικά δύσκολης αυτής κρίσης, όμως, υπάρχουν ευθύνες σε πάρα πολλούς ακόμη φορείς.
Η ΕΥΑΘ, εταιρία ύδρευσης της πόλης, δεν έχει ευθύνες; Φυσικά έχει, διότι δεν προνόησε ώστε το δίκτυό της να μην έχει βλάβες. Ο ΟΣΕ δεν έχει ευθύνες; Φυσικά έχει, έβαλε επιβάτες να κάνουν το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Αθήνα σε 17 ώρες. Η Εταιρία Παροχής Φυσικού Αερίου, δεν έχει ευθύνες; Φυσικά έχει, διότι θα έπρεπε να έχει κάνει καμπάνια για τη σωστή μόνωση των σωλήνων από καιρό, πόσω μάλλον που οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν από μέρες για τη σφοδρότητα του καιρού.
Αναφέρω ενδεικτικά μόνο τους παραπάνω φορείς, διότι η λίστα θα μπορούσε να πηγαίνει από δήμο σε δήμο, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο επειδή δεν φρόντισαν για αποθέματα νερού, στην Περιφέρεια, στους Περιφερειακούς Διευθυντές Παιδείας επειδή δεν θέρμαναν εγκαίρως τα σχολεία κλπ. Οι επιπτώσεις είναι απίστευτες και σε πάρα πολλούς τομείς κάθε είδους δραστηριότητα. Να αναφέρω, επίσης, περιπτώσεις όπου έντρομοι εκπρόσωποι ΜκΟ και Οργανισμών αναζητούσαν ξενοδοχεία για πρόσφυγες ενώ οι δρόμοι ήταν αδιάβατοι και δεν μπορούσαν καν να τους μεταφέρουν στα ξενοδοχεία, επειδή οι δομές στις οποίες τους φιλοξενούν εμφάνισαν σοβαρά προβλήματα στη θέρμανση και την ύδρευση. Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι και στα ξενοδοχεία που ήταν κλειστά είχαν δημιουργηθεί πρόβλημα, οπότε αντιλαμβάνεστε πόσο πιεστικές ήταν οι καταστάσεις.
Φυσικά κι εμείς οι πολίτες έχουμε ευθύνες. Μονώσαμε τους σωλήνες μας; Κάναμε συντήρηση στους λέβητές μας; Ξέραμε τι να κάνουμε σε περίπτωση κακοκαιρίας; Οι εγκαταστάτες των συστημάτων θέρμανσης έχουν επίσης ευθύνες. Ενημέρωσαν τους πολίτες πώς να διατηρήσουν τις σωληνώσεις τους; Έτσι, αφού περάσαμε ώρες στα μπαλκόνια μας να θερμαίνουμε τους σωλήνες με το πιστολάκι ή το αερόθερμο προκειμένου να ξεπαγώσει το νερό μέσα σε αυτούς, σήμερα η μισή Θεσσαλονίκη ψάχνει υδραυλικό.
Είναι διαφορετικό να αντιμετωπίζει κατάσταση έκτακτης ανάγκης ένα χωριό και διαφορετικό μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη. Προσπάθησα να βρω εάν υπάρχει ένα περιφερειακό κέντρο επιχειρήσεων, που να συντονίζει όλες τις ενέργειες και όλους τους φορείς οι οποίοι μπορεί να εμπλέκονται ή να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Δεν υπάρχει, δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία. Η Πολιτική Προστασία στις Περιφέρειες διαθέτει ένα συντονιστικό όργανο που συνεδριάζει ελάχιστες φορές το χρόνο, αλλά δεν είναι επιχειρησιακό κέντρο. Δεν έχει τον ρόλο συντονισμού όλων των υπηρεσιών και των φορέων σε περιπτώσεις σαν αυτή τη θεομηνία.
Την ευθύνη, δηλαδή, για την ταλαιπωρία 1.500.000 ανθρώπων οι οποίοι ακόμη δεν έχουν δει όλες τις επιπτώσεις, δεν την έχει ουσιαστικά κανείς. Ας περιμένουμε να δούμε και το αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης που παράγγειλε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης κι ας δούμε πώς μπορούμε να προλάβουμε ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον.
Το θέμα όμως είναι ότι όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η χώρα έχει βαρέσει διάλυση. Σερνόμαστε όλοι σε μια πορεία στο τυχαίο, μέχρι να τρακάρουμε. Μετά, θα δούμε τι θα κάνουμε. Πάντως, διάσωση δεν έχουμε να περιμένουμε από κανέναν.
Χριστίνα Ταχιάου Όσο κι αν επιχειρούνται στρογγυλέματα και κινήσεις αποπροσανατολισμού, με ατυχείς συγκρίσεις και ευφυολογήματα, η γύμνια δεν κρύβεται.
-Γυμνή αποδείχτηκε η Θεσσαλονίκη απέναντι σε δύσκολα καιρικά φαινόμενα. Δεν είναι μόνο ο κεντρικός δήμος που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί και φορτώθηκε –δικαίως- όλο το ανάθεμα των πολιτών. Είναι και άλλοι φορείς. Όπως η ΕΥΑΘ, ο ΟΑΣΘ, ακόμη και οι τοπικοί φορείς.
Ο κεντρικός δήμος έμεινε χωρίς αποχιονισμό και την ευθύνη γι' αυτό την έχει η διοίκησή του. Όσο κι αν επιχειρούνται στρογγυλέματα και κινήσεις αποπροσανατολισμού, με ατυχείς συγκρίσεις και ευφυολογήματα, η γύμνια δεν κρύβεται. Θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν; Προφανώς όχι. Σε λίγο καιρό ούτε που θα θυμόμαστε το φιάσκο.
-Η ΕΥΑΘ έχασε την μπάλα. Έμειναν επί μέρες χωρίς νερό ή με εξαιρετικά χαμηλή πίεση πολλές περιοχές. Όμως κι από εκεί το μήνυμα ήταν απογοητευτικό. Να περιορίσουν την κατανάλωση τα νοικοκυριά; Του τύπου «δε θα πάθετε και τίποτα να μείνετε άπλυτοι καμιά βδομάδα. Παλιά έκαναν μπάνιο μόνο κάθε Σάββατο. Και οι εταιρίες εμφιαλώσεως τι θα κάνουν, κλέφτες θα γίνουν»;
-Την ίδια ώρα, τα προβλήματα με το φυσικό αέριο ανέδειξαν τα κενά στη λειτουργία(λέβητες) του πιο διαδεδομένου τρόπου θέρμανσης τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη.
-Στον δε ΟΑΣΘ μάλλον χάρηκαν το χιόνι περισσότεροι του αναμενομένου. Οι αλυσίδες σε αστικά λεωφορεία, άφαντες, η προετοιμασία και το τελικό αποτέλεσμα απογοητευτικό. Ναι φταίνε οι δρόμοι, τα ακραία καιρικά φαινόμενα κτλ.
-Και να ήταν μόνο αυτοί; Για όσους δεν το κατάλαβαν ήταν τόσο καλή η προετοιμασία που τα σχολεία μας έμειναν κενά. Επέστρεψαν οι αρμόδιοι από τις διακοπές των εορτών για να διαπιστώσουν ότι οι αίθουσες ήταν παγωμένες. Τους βρήκε μετά και το χιόνι και η εύκολη λύση ήταν η μόνη προετοιμασία τους. Αποδοχή ανικανότητας: «Αφού δεν μπορούμε να τα λειτουργήσουμε, τα κλείνουμε. Δε χάθηκε κι ο κόσμος. Να χαρείτε κι εσείς λίγο παραπάνω με τα παιδάκια σας το χιόνι. Πότε θα το ξαναδείτε στρωμένο;». Λόγω... αντικειμενικών συνθηκών. Λόγω αντικειμενικής και πάγιας ανεπάρκειας δηλαδή.
-Δεν πήγαν πίσω οι φορείς της αγοράς. Αντί να κινητοποιήσουν καταστηματάρχες και λοιπά μέλη ώστε να συμμετάσχουν ενεργά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, προτίμησαν να βάλουν «λουκέτο», περιμένοντας τη ριζική λύση: Να ανεβεί η θερμοκρασία και να λιώσουν χιόνια και πάγοι. Κάποια στιγμή θα ξυπνούσε κι ο δήμος... Αυτός που δεν είχε αλατιέρες... Σιγά παιδιά μη χαλάσετε τις σκούπες στα πεζοδρόμια.
-Για το δε αεροδρόμιο τι να πει κανείς; Τους έλειψε το αλάτι. Για να το ρίξουν που; Αφού στους διαδρόμους προσγείωσης – απογείωσης ρίχνουν ειδικό υγρό. Αφού ο δρόμος προσέγγισης του αεροδρομίου ήταν ανοιχτός. Για δέκα σκαλιά δεν είχαν αλάτι και το έκαναν θέμα; Έλεος. Αντί να τους κράζουμε όλοι μαζί που δεν είχαν επαρκείς ποσότητες για τον ελάχιστο χώρο που έπρεπε να κρατήσουν καθαρό, ζητούν και κατανόηση και επιρρίπτουν ευθύνες!
-Είναι και οι Αρχές. Λίγα πράγματα από Τροχαία και Πυροσβεστική. Δυστυχώς, εντός πόλης δεν έκαναν αισθητή την παρουσία τους.
-Τελικά πιο δύσκολη από την αντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών είναι η συγγνώμη. Μια συγνώμη για την αδυναμία μας να ανταποκριθούμε θα ήταν σε πρώτη φάση αρκετή. Και μάλλον θα την εκτιμούσε ο κόσμος περισσότερο από απίστευτες δικαιολογίες, νηπιακά επιχειρήματα και φτηνή αποποίηση ευθυνών (το γνωστό μπαλάκι). Φταίει ο... Χατζηπετρής και οι γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες. Για όλα... Η ειλικρινής συγνώμη χρειάζεται κότσια. Αλλά μάθαμε τώρα. Θα περάσει η μπόρα και γρήγορα θα ξεχάσουμε... Από την άλλη, είχαμε κι εκείνους που έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Δε χρειάζονται συγχαρητήρια. Αναγνώριση μόνο για το γεγονός ότι έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν. Τουλάχιστον αυτούς θα τους θυμόμαστε;
-Το τελικό χτύπημα στη Θεσσαλονίκη όμως και στους Θεσσαλονικείς ήρθε εξ Αθηνών. Αντιγράφω το τιτίβισμα του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη: «Λίγες μέρες μετά τη δική μας ρόδα ήρθε η αλατιέρα του Μπουτάρη και δεν ξέρω τι άλλο έρχεται. Η πραγματικά ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση ενοχλεί». Μετάφραση: «Μας πολεμούν. Βάζουν ακόμη και τον καιρό να μας χτυπάει». Καλά που έχει ένα επίπεδο ο άνθρωπος και δεν άρχισε τα... λεβέντικα και τα... χιότικα - μακελάρικα (ζώα, ιθαγενείς, άχρηστοι κτλ.). Να τα εκτιμάμε αυτά και να βλέπουμε το δάσος κι όχι το δένδρο. Ποια κακοκαιρία και ποια ανεπάρκεια; Πόλεμο δέχεται η «πραγματικά ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση που ενοχλεί». Φιάσκο με μια ρόδα και με έναν χιονιά και το κάνατε θέμα; Έπρεπε να μακαρίζετε εαυτούς που έχετε τέτοιες προσωπικότητες για δημάρχους στις δυο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, που αν δεν υπήρχαν αυτοί δε θα είχαν καμιά αίγλη (α, και εξωστρέφεια μην το ξεχάσω) τα χωριά σας. Για τον πόλεμο δεν ξέρω, αλλά αυτή η αυτοδιοίκηση όντως ενοχλεί κ. Καμίνη. Και περισσότερο δεν ενοχλεί η ανικανότητά της, αλλά το γεγονός ότι υποτιμά τη νοημοσύνη μας, «συνειδητά», στο βαθμό που «συνιστά συγκροτημένη στρατηγική», όπως σχολιάζει στο facebook κι ο Δημήτρης Γαλαμάτης. Να τους χαιρόμαστε και κεράκι στην εκκλησιά μην ξαναχιονίσει Παναγία μου.
Πηγή: http://voria.gr/article/to-chioni-xegimnose-tis-adinamies-ton-foreon-tis-thessalonikis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου