Ψησταριά υγραερίου Unimac Basic ~ Συναρμολόγηση - Εμπειρία - Συμβουλές για μαντέμι

Αυτά που ΔΕΝ θα σας πούνε οι έμποροι και βαριούνται-ντρέπονται να γράψουν οι άλλοι αγοραστές...
 
*Η ανάρτηση έχει τη δομή χρονικής εξιστόρησης, γράφονται παρατηρήσεις για το συγκεκριμένο μοντέλο και γενικότερα για τις ψησταριές υγραερίου, οπότε διαβάστε έως το τέλος. 

 
Μετά από 30 χρόνια ψησιμάτων στα κάρβουνα, ήρθε ο καιρός να πάρω κι εγώ μία ψησταριά που λειτουργεί με υγραέριο.

Καταρχήν είχα δοκιμάσει κρέατα και ψάρια ψημένα σε άλλες ψησταριές υγραερίου και η γεύση ήταν πολύ καλή, πλησίαζε κατά 85~90% την γεύση που δίνει το κάρβουνο αλλά κακά τα ψέματα, όσο καλή κι αν είναι η ψησταριά, την γεύση που δίνουν τα κάρβουνα όταν τα υγρά από τα κρέατα πέφτουν πάνω τους και την επιστρέφουν πίσω με τη μορφή ατμού, δεν μπορεί να την πλησιάσει το υγραέριο, εκτός αν βάλεις αρωματικά καπνίσματος κλπ, κλπ.

Ψησταριά υγραερίου θα πάρεις για να γλυτώσεις το χρόνο ανάμματος των κάρβουνων και για πιο υγιεινό ψήσιμο. Επίσης εάν είσαι στην πόλη, όπου ο χώρος είναι περιορισμένος και το ψήσιμο σε κάρβουνα ενοχλεί τους γείτονες, μια ψησταριά υγραερίου είναι μονόδρομος κι ευκολία.

Προσωπικά ζω στην επαρχία με μεγάλο οικόπεδο, δεν έχουμε πρόβλημα χώρου, ωστόσο, όπως προανέφερα, θέλει ώρα το άναμμα των κάρβουνων. Δεν θα ανάψεις φουφού για 2-3 τσιπούρες ή μόνο 10 σουβλάκια. Πόσες φορές είπες με τον κολλητό, "να ψήσουμε κάνα κοψίδι" και το αμέσως επόμενο λεπτό συμπλήρωσες "πωωω ποιός ανάβει τώρα τα κάρβουνα"...

To μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ψησταριών υγραερίου είναι το σχεδόν άμεσο ψήσιμο, ο έλεγχος της θερμοκρασίας και το σβήσιμο των καυστήρων στο τελείωμα χωρίς να έχεις το νου σου για τυχόν ατυχήματα.

Έτυχε να μπλεχτώ σε ψήσιμο για καμιά 25ριά μαντραχαλέους που ΤΡΩΓΑΝΕ ΠΟΛΥ. Η δουλειά έγινε σε ψησταριά υγραερίου όπως της ακόλουθης φωτογραφίας η οποία στο κάτω μέρος έχει ταψί που γεμίζουμε με νερό για να ελαχιστοποιήσουμε τις αναφλέξεις. Σε 2-3 ώρες παίζει να ψήσαμε καμιά 20ριά κιλά παντσέτες-σουβλάκια χοιρινά και λουκάνικα. Ελάχιστες οι αναφλέξεις, τις οποίες σβήναμε με νερό. Η συγκεκριμένη μου είπανε ότι κόστιζε γύρω στα 250-300 ευρώ.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν σχεδόν πολυτέλεια να έχεις ψησταριά υγραερίου. Κάτω από 300 ευρώ δεν έβρισκες κάτι αξιόλογο και λειτουργούσαν με ηφαιστιακές πέτρες. Πλέον υπάρχουνε πολλές εταιρίες που βγάζουνε ψησταριές υγραερίου με καυστήρες και διαχύτες από καλά υλικά που αντέχουν στο χρόνο κι ελέω ανταγωνισμού προσφέρονται σε προσιτές τιμές. Μία από αυτές ίσως είναι η κινεζική "Unimac" που εμπορεύεται από αγροτικά βενζινοκίνητα και ηλεκτρικά εργαλεία έως και ψησταριές υγραερίου.

Επειδή προς το παρόν δεν σκέφτομαι να καταργήσω εντελώς τα κάρβουνα, αγόρασα το μικρότερο μοντέλο με 2 καυστήρες για τα μικρά ή έκτακτα ψησίματα της εβδομάδος. Μέτρησα αρχικά το μέγεθος της επιφάνειας ψησίματος από την ψησταριά κάρβουνου που διαθέτω (και με καλύπτει) και διαπίστωσα ότι είναι ελάχιστα μικρότερο από αυτό της Unimac. Την είχα δει σε λειτουργία στην περσινή ΔΕΘ και μου άρεσε η κατασκευή της, η οποία είναι από χάλυβα και διαθέτει μαντεμένιες σχάρες. Οπότε την έψαξα στο διαδίκτυο και διαπίστωσα και από σχόλια άλλων χρηστών ότι ήταν ικανοποιημένοι από τη χρήση της. Σημαντικό το ότι υπάρχει αντιπροσωπεία στην Ελλάδα που προμηθεύει προσιτά ανταλλακτικά τα οποία ίσως χρειαστούν μετά από καιρό. Ένας καυστήρας π.χ. σου έρχεται άμεσα και κοστίζει 19 ευρώ.

Το συγκεκριμένο μοντέλο 661311 με 2 καυστήρες κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες, τον Σεπτέμβριο του 2019 κι έρχεται σε αντικατάσταση του 661304. Δεν μπόρεσα να αντιληφθώ ποιά η διαφορά του ενός μοντέλου με το άλλο, εκτός από το ταψάκι αποστράγγισης λίπους που στο νέο μοντέλο έχει καλύτερο σχήμα για να μην πέφτουν τα λίπη εκτός.

Η τιμή του σήμερα είναι 139 ευρώ, ωστόσο αγοράστηκε στα 119 ευρώ με συνδυασμό διαδικτυακών εκπτώσεων και δωρεάν μεταφορικά. Ο απαραίτητος ρυθμιστής-μειωτήρας του υγραερίου δεν περιλαμβάνεται στη συσκευασία και μου κόστισε 7 ευρώ (ενημέρωση: στο 12μηνο μου χάλασε ο ρυθμιστής -δείτε παρακάτω). Αγόρασα επιπροσθέτως με 18 ευρώ ένα προστατευτικό κάλυμμα της ίδιας εταιρίας με το κατάλληλο μέγεθος (κωδ. 661391) και μία μαντεμένια πλάκα δύο όψεων (ριγωτή κι επίπεδη) με 17 ευρώ (κωδ. 661390).

Η κατασκευή της είναι (όπως σχεδόν τα πάντα σήμερα) κινεζική. Εάν βλέπετε μάρκες Vanward - Bormann - Blackbull - Unimac, να ξέρετε ότι είναι εφάμιλλης ποιότητας (μην σας πω ότι τις φτιάχνει το ίδιο εργοστάσιο).

Τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι τα εξής:

• 2 καυστήρες από ανοξείδωτο χάλυβα (inox) 3kw ο καθένας
• συνολική ισχύς 6kw
• αυτόματη πιεζοηλεκτρική ανάφλεξη
• σχάρα από μαντέμι
• σχάρα ζεστάματος
• επισμαλτωμένοι διαχύτες
• θερμόμετρο inox
• καπάκι με ανοξείδωτη μετώπη
• πλαϊνά ράφια εργασίας
• συλλέκτη για τα λίπη
• ρόδες μεταφοράς
• εύκολο καθάρισμα με αφαιρούμενο συρτάρι αποστράγγισης λίπους
• κύρια επιφάνεια ψησίματος: 440x420mm (τα site λανθασμένα γράφουνε 48x42)
• διαστάσεις συσκευής: 1101.8x1021.5x609.5mm
• διαστάσεις συσκευασίας: 620x580x430mm
• βάρος (Κ/Μ): 19.5 / 21 kg
• 1 χρόνο εγγύηση κατασκευαστή

*Το μοντέλο με 3 καυστήρες κοστίζει 30 ευρώ παραπάνω και ίσως είναι η καλύτερη μέση επιλογή για όσους δεν έχουνε και ψησταριά κάρβουνου, καθώς σε επιφάνεια 56x42cm έχεις 9kw ισχύ (πιο αποδοτική γιατί ενώ έχει κατά 25% μεγαλύτερη επιφάνεια από αυτήν με τους δύο καυστήρες, η ισχύς αυξάνεται κατά 50%). 

Συναρμολόγηση ψησταριάς

Άνοιγμα του κουτιού, το μαρτύριο ξεκινάει...

Το στήσιμο είναι αρκετά χρονοβόρο. Οι οδηγίες που εσωκλείονται δεν είναι από τις καλύτερες που έχω δει και τα πράγματα γίνονται χειρότερα λόγω αρκετών άσχετων οπών που υπάρχουνε διάσπαρτες στα εξαρτήματα και δεν μπορείς να καταλάβεις επακριβώς πού πρέπει να βιδώσεις.

Τί θέλει να πει άραγε ο Κινέζος;;;

Χρειάστηκε ένα σταυροκατσάβιδο για τη συναρμολόγηση, χρησιμοποίησα μερικές ροδέλες που δεν υπήρχανε μέσα στο κουτί, μία μεγάλη βίδα ήταν λειψή (8 στα πόδια και 4 στο ράφι χρειάζονται ενώ είχε 11), επιστράτευσα αρκετή υπομονή, -αν είσαι και μόνος θα το φας το τρίωρο χαλαρά!

Ειδικά στα πόδια, επειδή είναι ακανόνιστο το μέγεθος, νόμιζα ότι έχει γίνει κάποιο λάθος και ήμουν έτοιμος να την ξεστήσω για να κάνω πατέντες με τρυπάνι. Τελικά με λίγη επιμονή και σκέψη τα κατάφερα...

*Βάλτε στο πάτωμα ένα μεγάλο χαρτόνι ή χαλί για να μην γρατσουνιστούνε τα διάφορα μέρη.

**Παρά τις πολλές γωνίες και καμπύλες, σε κανένα σημείο δεν υπήρχε κίνδυνος κοψίματος των δαχτύλων, όλα ήταν τροχισμένα και στρογγυλεμένα.

Η μέσα πλευρά μετά την σωστή τοποθέτηση των ποδιών. Το βίδωμα πρέπει να γίνει στην δεύτερη τρύπα, όχι τέρμα πάνω, χρειάζεται ροδέλα που δεν εμπεριέχεται στο κουτί για να μπορεί να πατάει το κεφάλι της βίδας.

Αυτά υποτίθεται ότι έμπαιναν στην βάση για το ταψάκι κάτω από τους καυστήρες. Μια χαρά μπήκε το ταψί και χωρίς αυτά...

Βιδώνοντας τη βάση για το ταψάκι, αυτό δεν χωράει από κάτω στα ίσια, οπότε το έσπρωξα από τη μία πλευρά προς τα πάνω για να πάρει κλίση, οπότε και τα λίπη θα πέφτουνε στο πιατάκι-συλλέκτη που υπάρχει για αυτήν τη δουλειά.

Πλαϊνή φωτογραφία της ψησταριάς με τα καμπυλωτά μπροστινά πόδια. Το κάτω ράφι δεν μπορεί να αντέξει το βάρος μιας μεγάλης μποτίλιας υγραερίου.

Οι καυστήρες έρχονται συνδεμένοι από την εταιρεία. *Η τρύπα στο αποσπώμενο ταψάκι είναι για τα λίπη που θα στάξουν

Πάνω από τους καυστήρες βάζουμε τους "διαχύτες" που κατανέμουν-διαχέουν τη θερμότητα

Τέλος, βάζουμε και τις μαντεμένιες σχάρες που είναι σε δύο κομμάτια κι εφαρμόζουν άψογα στην ψησταριά. Το συνολικό μέγεθος είναι 44x42 κι όχι 48x42 που δίνουν τα site.

Μαζί με την ψησταριά υπάρχει και μια βοηθητική σχάρα για το ζέσταμα ή το "παρκάρισμα" κομματιών κρέατος. Δεν εμποδίζει στο ψήσιμο, είναι 9 εκατοστά πάνω από τις βασικές σχάρες. Αφαιρέστε το πλαστικό της κάλυμμα πριν την χρησιμοποιήσετε!

Η μαντεμένια πλάκα της εταιρείας πωλείται ξεχωριστά και κοστίζει 19 ευρώ. Αυτή είναι η ριγωτή πλευρά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλη τη σειρά "Basic" της Unimac γιατί όλες οι επιφάνειες έχουνε το ίδιο πλάτος.

H επίπεδη πλευρά της μαντεμένιας πλάκας. Έχει πάχος στο σώμα 6mm και περιμετρικά 10mm ζυγίζει 3kg. Πατάει κανονικά στην ψησταριά, απλώς δεν έχω βγάλει την σχάρα από κάτω.

Μετά από τουλάχιστον 3 ώρες, επιτέλους ολοκληρώθηκε η συναρμολόγηση. Στιβαρή κατασκευή από χάλυβα. Τα πλαϊνά ράφια είναι από μέταλλο, δεν διπλώνουνε, αντέχουνε αρκετό βάρος και βοηθάνε πολύ και στη μετακίνηση. Πρακτικές κρεμάστρες για τα σύνεργα ψησίματος και μπροστινό ράφι για τα καρυκεύματα. Το χερούλι είναι από μέταλλο και καουτσούκ για να μην καιγόμαστε. Τα ροδάκια είναι πλαστικά με αυτοκόλλητο inox χρώματος. Διαθέτει και θερμόμετρο.

Σε περίπτωση που αγοράσετε παρόμοια ψησταριά από κατάστημα, σκεφθείτε σοβαρά να την παραλάβετε έτοιμη στημένη. Συνήθως ένα 10ευρω κοστίζει, αλλά θα γλυτώσετε την ταλαιπωρία και τυχόν λάθη, μικροκαταστροφές από υπερβολικό σφίξιμο, κλπ.

Σκανάρισα το manual του κατασκευαστή. Κατεβάστε σε αρχείο pdf τις γενικές οδηγίες χρήσης του κατασκευαστή για την κατηγορία Unimac Basic και τις οδηγίες συναρμολόγησης για το μοντέλο με δύο καυστήρες (661311) από εδώ.

Το κάλυμμα unimac 661391, εφαρμόζει άψογα στην ψησταριά, δεν ακουμπάει στο πάτωμα, αφήνει ένα κενό 8 εκατοστών.

Φαίνεται πολύ ποιοτικό. Βαρύ, με δυνατές ραφές και άψογα τελειώματα. Η εξωτερική πλευρά είναι από ύφασμα πολυεστέρα τύπου "oxford"

Η εσωτερική πλευρά είναι αδιάβροχη από PVC. Προσφέρει προστασία από ήλιο και βροχή.

Μετά από αρκετούς μήνες, τον Μάιο 2020, το κάλυμμα είχε γεμίσει με σκόνες. Το ξέπλυνα με νεράκι και στέγνωσε τσακ-μπαμ. Καμία φθορά ή σχίσιμο.

Προετοιμασία-συντήρηση μαντεμένιων σχαρών

Το μαντέμι (χυτοσίδηρος) είναι υλικό ιδανικό για τη μαγειρική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλες τις εστίες θερμότητας. Τηρώντας μερικούς βασικούς κανόνες υγιεινής και συντήρησης, θα διατηρούμε τις σχάρες και τις πλάκες μας ασφαλείς για μαγειρική και σχεδόν αντικολλητικές. Η διαδικασία επάλειψης με λίπος ή έλαια και το κάψιμο ώστε να αποκτήσει-διατηρήσει αντικολλητική επίστρωση, ονομάζεται "καρύκευση ~ ωρίμανση ~ εμπλουτισμός" (seasoning). Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε μία ελαιώδη στρώση που προστατεύει το μέταλλο από τη σκουριά και το καθιστούν περισσότερο αντικολλητικό. Επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό και από την ίδια τη χρήση του μαντεμιού, από τα λίπη των κρεάτων. Όσο περισσότερο τρώμε παντσέτες, τόσο καλύτερο για τις σχάρες μας!

Πριν την πρώτη χρήση:

1. Πλένουμε τις μαντεμένιες σχάρες (και την πλάκα) με ζεστό νερό στο νεροχύτη και τρίβουμε με ένα σφουγγάρι (όχι σύρμα) για να φύγουνε κατάλοιπα από το εργοστάσιο κατασκευής και τη μεταφορά.

2. Τοποθετούμε τις σχάρες στην άδεια ψησταριά και την ανάβουμε στο φουλ. Κλείνουμε το καπάκι και τις αφήνουμε για 20 λεπτά να καούν.

3. Σβήνουμε τη φωτιά και περιμένουμε να κρυώσουν οι σχάρες. Τις αλείφουμε παντού με ελαιόλαδο ή ακόμη καλύτερα με ζωικό λίπος, (αλλά όχι με βούτυρο ή μαργαρίνη τα οποία καίγονται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και θα κολλάνε τα φαγητά).

4. Ανοίγουμε τη φωτιά στο φουλ και με κλειστό καπάκι τις αφήνουμε για 10 λεπτά. Στη συνέχεια μειώνουμε την ένταση της φωτιάς στο μισό και αφήνουμε για ακόμη 30 λεπτά.

5. Αφήνουμε να κρυώσουν κι αλείφουμε ξανά με λάδι. -Οι σχάρες είναι έτοιμες για χρήση!



*Προσωπικά έκανα αργότερα, από την αρχή, όλη τη διαδικασία για την μαντεμένια πλάκα ξεχωριστά από τις σχάρες. Εάν δεν σκοπεύετε να κάνετε χρήση των σχαρών ή της πλάκας για μεγάλο χρονικό διάστημα, προτείνω αφού τις αλείψετε με λάδι, να τις τυλίξετε με μια παλιά πετσέτα και να τις έχετε σε ένα ντουλάπι. Εάν είναι εκτεθειμένες στην υγρασία θα εμφανιστεί σκουριά η οποία θα πρέπει να απομακρυνθεί με συρματόβουρτσα και σαπουνάδα και να ξαναμπεί λάδι. Χρήσιμα βίντεο υπάρχουν στο διαδίκτυο. Αναζητήστε με την ονομασία του μαντεμιού στα αγγλικά (cast iron, grates, clean, bbq).



Μετά από κάθε ψήσιμο:

Η καλύτερη ώρα καθαρισμού είναι ακριβώς μετά το ψήσιμο. Επειδή, όμως, ως συνήθως μαγειρεύουμε και καθόμαστε για φαγητό, μπορείτε να το κάνετε και λίγο αργότερα. Μεριμνήστε να ξύσετε τη σχάρα πριν αράξετε, για να φύγουν τα πολλά χοντρά κομμάτια.

1. Με άδειες τις σχάρες ανάβουμε τη φωτιά στο φουλ, αφήνουμε να καούν λάδια και υπολείμματα τροφών για 10-15 λεπτά.

2. Σβήνουμε και τρίβουμε τα υπολείμματα με συρματόβουρτσα.

3. Αλοίφουμε με ελαιόλαδο. - Γενικά θα σας είναι χρήσιμο ένα πινέλο για τις επαλείψεις των σχαρών και των φαγητών.

4. Αποφύγετε στην αρχή τα ψησίματα τομάτας, φασολιών ή όξινων σαλτσών πριν δημιουργηθεί μια καλή ελαιώδης επίστρωση από την χρήση των μαντεμένιων σχαρών. Ένα μαντεμένιο σκεύος φτάνει στην θερμοκρασία των 205 βαθμών κελσίου σε μια μέτρια φωτιά σε 4 λεπτά, ενώ έχει αποστειρωθεί από τους 100 βαθμούς. Δηλαδή δεν χρειάζεται σαπούνισμα.

Ψήσιμο

Η Unimac 661311 με δύο καυστήρες με κατεβασμένο καπάκι και στο φουλ, πιάνει τους 270~280 βαθμούς κελσίου σε 7-8 λεπτά. Με την μαντεμένια πλάκα, κάνει 12-13 λεπτά να πιάσει αυτήν τη θερμοκρασία. Οι σχάρες για να κρυώσουν (με ανοιχτό καπάκι) χρειάζονται 4-5 λεπτά, ενώ η πλάκα κρατάει θερμότητα για σχεδόν 35 λεπτά! *Τα παραπάνω με θερμοκρασία περιβάλλοντος 15 βαθμών. (Ενημέρωση Μάιος 2020: Ο χρόνος προετοιμασίας και ψησίματος διαφέρει αρκετά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 30+βαθμούς!).

  

(Ενημέρωση Δεκέμβριος 2020: Δεν το γνώριζα, αλλά ο ρυθμιστής υγραερίου παίζει ρόλο και στην ένταση των καυστήρων -δείτε παρακάτω).

Η συγκεκριμένη ψησταριά ενδείκνυται για ψήσιμο επίπεδων κομματιών κρέατος και ψαριών. Εάν θέλετε να ψήσετε ολόκληρο κοτόπουλο, πίττες, ή ψωμί, καλό θα είναι να αναζητήσετε ψησταριές με πάνω από 2 καυστήρες γιατί το ψήσιμο δεν πρέπει να είναι "άμεσο" να μην είναι δηλαδή το φαγητό ακριβώς πάνω από τις εστίες θερμότητας, αλλά ανάμεσα σε αυτές, με αυτόν τον τρόπο περιορίζουμε και τις αναφλέξεις:

Το άναμμα της φωτιάς είναι πολύ εύκολο στις Unimac. Πιέζεις τον διακόπτη προς τα μέσα ώστε να απελευθερωθεί υγραέριο και τον γυρνάς προς τα αριστερά, οπότε ακούγεται ο ήχος από τον μηχανισμό που δημιουργεί τον σπινθήρα και η καύση ξεκινάει.

1. Για να ψήσουμε τα φαγητά λοιπόν, ανοίγουμε στο φουλ την ένταση της φωτιάς και κλείνουμε το καπάκι έως 10 λεπτά ώστε να ζεσταθούν οι σχάρες.

2. Στη συνέχεια, ανάλογα με το είδος του κρέατος και την περιεκτικότητα σε λίπος, χαμηλώνετε την ένταση της φωτιάς, τρίβετε και καθαρίζετε με χαρτί τις σχάρες για να φύγει η μαυρίλα από προηγούμενα ψησίματα (αυτό εάν δεν καθαρίσατε από το προηγούμενο ψήσιμο), ξαναλαδώνετε τις σχάρες και ψήνετε κατά προτίμηση με κλειστό καπάκι.

3. Τσεκάρουμε για αναφλέξεις όταν ψήνουμε λιπαρά κρέατα. Τα πολλά άνοιξε-κλείσε επηρεάζουν τη θερμοκρασία.

Η πίσω πλευρά του καπακιού, όταν αυτό είναι κλειστό, αφήνει κενό 3 εκατοστών με αποτέλεσμα να χάνουμε θερμότητα και να μην ψήνει ομοιόμορφα η ψησταριά

*Και ο Κνουτ από Γερμανία παρατήρησε την απώλεια θερμότητας σε μία Landmann Triton και προτείνει μία μικρή πατέντα με αλουμινόχαρτο. Δείτε το σχετικό απόσπασμα:
**Στο συγκεκριμένο μοντέλο υπάρχουν εγκοπές που αφήνουν την θερμότητα να εκτονωθεί, οπότε αποφεύγουμε το υπερβολικό σφράγισμα του κάδου ψησίματος (μπορεί να υπάρξει να μην αντιληφθούμε εσωτερική φωτιά ή την ανάπτυξη υπερβολικά μεγάλων θερμοκρασιών.

4. Μάθε την ψησταριά σου! Για να τελειοποιήσετε το ψήσιμο, θα πειραματιστείτε λίγο με τις θερμοκρασίες και σε ποιά σημεία είναι δυνατότερη η φωτιά ώστε να μετακινείτε τα κρέατα. Στις Unimac (και σε άλλες φθηνές μάρκες) η ένταση δεν είναι απολύτως ίδια σε όλο την επιφάνεια των σχαρών. Παρατήρησα στην δική μου ότι στο πίσω μέρος είναι δυνατότερη. Αυτό συμβαίνει γιατί το καπάκι από την πίσω πλευρά την ώρα που κλείνει έχει ένα κενό 3 εκατοστών με αποτέλεσμα μέρος της θερμότητας να οδηγείται προς τα έξω και περνώντας προς τα πίσω να δημιουργεί μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Αυτό γενικά είναι κατασκευαστικό σφάλμα γιατί χάνουμε θερμότητα και δεν κατανέμεται σωστά η θερμοκρασία.

Προσοχή με τα μέρη που θερμαίνονται. Το καπάκι είναι φυσικό να ζεσταίνεται πολύ και δεν το ακουμπάμε. Ανοιγοκλείνουμε από το χερούλι που διατηρείται κρύο. (Εδώ θα αναφέρω ένα ακόμη μειονέκτημα της ψησταριάς. Στα καπάκια στην εσωτερική πλευρά συνήθως υπάρχει ένας ανακλαστήρας θερμότητας που προστατεύει το ίδιο το καπάκι, αλλά και ανεβάζει την απόδoση της ψησταριάς. Στην συγκεκριμένη δεν υπάρχει ανακλαστήρας). Τα ράφια θερμαίνονται μέχρι το σημείο όπου έχουνε τις τρύπες, οπότε καλό θα είναι να μην τοποθετείτε πλαστικές σακούλες. Εάν έχετε πιατέλα ή γάστρα θα την διατηρείτε πάνω σε αυτά τα σημεία ζεστή.

Την μποτίλια υγραερίου δεν την βάζουμε κάτω από την ψησταριά, αλλά δίπλα. Η θερμοκρασία δεν επηρεάζει καθόλου τον σωλήνα που συνδέει την μποτίλια με την ψησταριά. Μπορείτε να βάλετε την μποτίλια πάνω σε πιατάκι γλάστρας με ροδάκια για ευκολότερη μετακίνηση (ενημέρωση: έφτιαξα μία δική μου βάση -δείτε παρακάτω).

Ο δυνατός αέρας επηρεάζει τους καυστήρες. Δεν σβήνει τη φωτιά, αλλά δεν αφήνει τις φλόγες να βγαίνουνε ομοιόμορφα από τους καυστήρες.

Προσωπικά τα κρεατικά μου τα θέλω καλοψημένα (well-done). Δεν αντέχω με τίποτα αίματα, ροζ μπιφτέκια από το μισοψήσιμο κλπ. *Μια φορά είδα από κοντά steak tartare (ωμό μοσχαρίσιο μπιφτέκι με ωμό αυγό από πάνω) και Saignant μπριζόλα και κόντεψα να λιποθυμήσω... Οπότε, όταν άλλοι γράφουνε ότι "η ψησταριά ψήνει τέλεια", καλό θα είναι να αναφέρουν και τον τρόπο που απολαμβάνουν τα ψητά. *Φυσικά., εάν έχουμε κάνα σιτεμένο κομμάτι ξηρής ωρίμανσης 30+ ευρώ το κιλό, δεν θα το κάνουμε well-done... -Τέσπα, πάντα αναφερόμαστε για τα απλά κρέατα που αγοράζουμε.

Πρώτη δοκιμή με κοπανάκι κότας ~ Πλάκα Vs σχάρας

Αφού λοιπόν στήσαμε την ψησταριά κι ετοιμάσαμε τις σχάρες, έφτασε επιτέλους η ώρα για την πρώτη δοκιμή. Επέλεξα κοπανάκια από μικρομεσαία κοτόπουλα, που το έχουνε το λιπάκι τους, όχι δηλαδή κάτι πολύ λιπαρό ή πολύ στεγνό. Σε 10 λεπτά πιάσαμε τους 270 βαθμούς. Τεστάρουμε τη θερμοκρασία της πλάκας ρίχνοντας λίγο νερό πάνω κι εάν αυτό τσιτσιρίζει κι εξατμίζεται, είμαστε έτοιμοι.

Από την αριστερή πλευρά έβαλα την πλάκα με τη ριγωτή πλευρά και δεξιά άφησα την μία σχάρα.
Το βάρος των κομματιών σχεδόν ίδιο 600γρ. Τα τοποθέτησα στην πίσω πλευρά όπου είναι δυνατότερη η φωτιά. Δεν τα μαρινάρισα καθόλου με λάδια ή σάλτσες. Έβαλα λίγη vegeta και μερικά φυλλαράκια φρέσκο δενδρολίβανο.

Την ένταση από την πλευρά της πλάκας δεν την μείωσα. Από την πλευρά της σχάρας την μείωσα περίπου 25%. Η πλάκα αργεί να τα ψήσει σε σχέση με τη σχάρα. Υπάρχουνε αναφλέξεις από την πλευρά της σχάρας που σβήνουν εάν μετακινήσεις το κρέας. Σαν αρχάριος ανοιγόκλεινα το καπάκι για να τσεκάρω και τα γύρισα 7-8 φορές. Δεν κόλλησε κανένα κομμάτι. Σε 20 λεπτά, ήταν έτοιμο το πρώτο κοπανάκι από την πλευρά της σχάρας και η εικόνα ήταν αυτή:

Τα κομμάτια από την πλευρά της σχάρας ήταν έτοιμα σε 30 λεπτά. Στα 35 λεπτά έβγαλα και τα κομμάτια από την πλευρά της πλάκας.

Δοκιμάζοντας από την σχάρα, ήταν από τα καλύτερα κοτόπουλα που έφαγα ποτέ :) Ζουμερό και πεντανόστιμο. Η γεύση σχεδόν σαν να ψήθηκε στα κάρβουνα. Στα κάρβουνα όμως συνήθως μαυρίζει-καίγεται-στεγνώνει και αργεί πολύ. Στην ψησταριά υγραερίου ήταν τέλειο!

Από την πλευρά της πλάκας, σχεδόν ίδια η γεύση, αλλά ήθελε ακόμη περισσότερο ψήσιμο για κάνα 5λεπτο, -με είχε πιάσει το σκοτάδι και δεν καλοέβλεπα. Μου άρεσε περισσότερο από τη σχάρα γιατί τα λίπη που έσταζαν και καιγόντουσαν αρωμάτιζαν περισσότερο το κρέας. Ενδέχεται όμως η πλάκα να ψήνει καλύτερα, γιατί δημιουργεί μία κρούστα πάνω από το κρέας και το σιγοψήνει από μέσα. Θα δείξει στις επόμενες δοκιμές...

Τα κομμάτια από την πλευρά της σχάρας ήταν έτοιμα σε 30 λεπτά (δεξιά στην πιατέλα). Στα 35 λεπτά έβγαλα και τα κομμάτια από την πλευρά της πλάκας (αριστερά στην πιατέλα).

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όλα έγιναν σε απόλυτη ηρεμία. Ούτε κάπνα, ούτε μυρωδιές, σα να μη συνέβη τίποτα...

Η κατάσταση μετά το ψήσιμο.

Μπορεί η πλάκα από μαντέμι να αργεί λίγο παραπάνω, αλλά δεν λερώνει σχεδόν καθόλου την ψησταριά μας. Δείτε διαφορά μετά το πρώτο ψήσιμο.

Στο θερμόμετρο με μόλις ένα ψήσιμο πέρασαν ατμοί κάτω από το τζαμάκι κι έχει μόνιμο πλέον λεκέ. Όταν θερμαίνεται η ψησταριά και το θερμόμετρο, ο λεκές "εξατμίζεται", αλλά επιστρέφει με το κρύωμα.



Δεύτερη δοκιμή με μπούτι κότας

Έβγαλα την πλάκα από μαντέμι κι έβαλα 4 μπούτια κότας 1200gr σύνολο. Χωρίς μαρινάδα, αφαίρεσα το πολύ πάχος. Ψήσιμο αρχικά στο maximum. Τα έβγαλα στα 30 λεπτά. ΠΟΛΛΕΣ οι αναφλέξεις, τα μετακινούσα συνέχεια και αυξομείωνα την ένταση της φλόγας. Καλό το ψήσιμο, ωστόσο, ήθελαν ακόμη 5 λεπτά, γιατί το κρέας δεν ξεκολλούσε από το κόκκαλο με τη μία..


Τρίτη δοκιμή με τσιπούρες

3 τσιπούρες συνολικού βάρους 1150γρ. ψήθηκαν σχεδόν άριστα στους 220 βαθμούς και σε 24 λεπτά  (12 από κάθε πλευρά). Πριν το ψήσιμο λαδώθηκαν, αλατοπιπερώθηκαν, και μέσα σε κάθε μία έβαλα δύο φέτες λεμόνι και 2 κλωναράκια θυμάρι. Όταν βγήκαν τις ράντισα με λαδομουστάρδα. ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!

Δεν αμελούμε το τριψιματάκι στις σχάρες μετά από κάθε ψήσιμο. Να έχετε στην άκρη οπωσδήποτε κι ένα ρολό χαρτί κουζίνας.

Οι επισμαλτωμένοι διαχύτες, είναι αρκετά επίπεδοι (δεν έχουν τη μορφή πυραμίδας) κρατάνε λίπη και προκαλούνε συνέχεια αναφλέξεις, μετά από 2 ψησίματα τους ξύνουμε

Καθαρίζουμε ελαφρά με ένα χαρτί τους καυστήρες μήπως και βούλωσε κάποια τρυπούλα.

Λίπη έξω από το ταψάκι δεν έχω παρατηρήσει ακόμη. Όλα κυλάνε προς το πιατάκι που αφαιρείται πανεύκολα από τον γάντζο που κρέμεται. Το ίδιο το ταψί βγαίνει κι αυτό με ένα τράβηγμα και πλένεται.



Τέλος με τις δοκιμές, για να δούμε αν μπορεί να τα βγάλει πέρα με μεγαλύτερο φορτίο

Πρώτη Κυριακή με στημένη ψησταριά, ιδανικός ο καιρός, οπότε ας... ψήσουμε λίγα κομμάτια παραπάνω. Η σχάρα χωράει έως και 6 μεγάλες πίτες Καραμολέγκος επάνω, ψήνονται στο πι και φι χωρίς κανένα πρόβλημα

Τα αγαπημένα μας μπούτια κοτόπουλου, ξανά στη σχάρα. Αυτήν τη φορά έβαλα μεγάλα μπούτια συνολικού βάρους 2,5 κιλών.

 
Όπως βλέπετε δεν χωρούσανε όλα στην πάνω μεριά της ψησταριάς κι εδώ φάνηκε το μεγάλο της ελάττωμα: Είχα παρατηρήσει ότι η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη στο πάνω μέρος, αλλά με κλειστό καπάκι και τουλάχιστον τη μισή ένταση οι αναφλέξεις είναι μόνιμες! Μετά από μετακινήσεις, αυξομειώσεις θερμοκρασίας κλπ, αποφάσισα να ψήσω με ανοιχτό καπάκι. Δυστυχώς όμως στο κάτω μέρος η θερμοκρασία είναι πολύ λίγη, δεν μπορεί να ψήσει επαρκώς ένα δύσκολο κομμάτι κρέας όπως το μπούτι κότας, οπότε τα μετακινούσα και πάλι. Έκανα μία τρύπα στο καπάκι από ένα μπουκάλι νερού κι έσβηνα τις φλόγες -είδα βιντεάκια που τα μαστόρια έχουν ένα ψεκαστήρι με νερό και ρίχνουνε όποτε χρειάζεται.

Τα 2,5kg μπούτια ψήθηκαν σε συνολικό χρόνο περίπου μίας ώρας. Το καλό είναι ότι παρά τις φλόγες και το όποιο καψάλισμα της πέτσας, το κρέας δεν καρβουνιάζει, είναι καλοψημένο και νόστιμο.

1,5 κιλό χωριάτικα λουκάνικα, φρέσκα, αλλά με λίγο λίπος, φυσικά και δημιουργούσαν φλόγες. Ψήθηκαν πολύ γρήγορα σε περίπου 20 λεπτά κι όπως και στο κοτόπουλο, οι φλόγες ΔΕΝ έκαναν ζημιά. Το κρέας μέσα ήταν ζουμερό κι εύγευστο.

Καπνοί ΥΠΑΡΧΟΥΝ. -Ίσως έχετε πρόβλημα με τους γείτονες σε πολυκατοικία

Ψήσιμο στην πλάκα μαντεμιού:

Eπειδή με κούρασε η "ολοήμερη μάχη με τις φλόγες", αποφάσισα να κάνω δοκιμές με την πλάκα μαντεμιού.Την τοποθέτησα στο πίσω μέρος όπου η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη κι έβαλα τους καυστήρες στο φουλ. Η πλάκα καλύπτει τη μισή επιφάνεια της ψησταριάς.

Στους 250 βαθμούς έβαλα 1 κιλό κοτολουκάνικα που δεν έχουνε σχεδόν καθόλου λίπος. Δεν χαμήλωσα τη ένταση και σε 10 λεπτά τα γύρισα πλευρά. Η πλάκα όμως συνεχίζει να αυξάνει την θερμότητά της (και λόγω των λιπών που τρέχουν πάνω της) σε τέτοιο σημείο που δεν μπορείς να την πλησιάσεις, οπότε χρειάζεται χαμήλωμα της φωτιάς για να ψήνουμε σταθερά στους 250 βαθμούς. Σε λιγότερο από 10 λεπτά ήταν έτοιμη και η άλλη πλευρά και τα ροδοκοκκίνισα για 2-3 λεπτά από τις άλλες πλευρές. Παράλληλα αλοίφω πίττες με τα λίπη που έχει η πλάκα και γίνονται νοστιμότερες. Εξαιρετικό το ψήσιμο ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΦΛΟΓΑ. Σε περίπτωση που θα ήταν λιπαρά τα λουκάνικα ίσως θα έπρεπε να τραβάμε το λίπος με χαρτί κουζίνας, ώστε να μην τα κάνουμε τηγανητά.

Σεφτιαλιές και μπιφτέκια γίνανε άψογα στο μαντέμι, απλά θέλει καλό τρίψιμο μεταξύ της αλλαγής των κρεάτων.

Λουκάνικο χωριάτικο από χοιρινό-μοσχάρι, στεγνωμένο από λίπη, πάλι δημιουργούσε αναφλέξεις. Το πέταξα στην μαντεμένια πλάκα και ησύχασα.

Ένα κιλό κοτολουκάνικα, χωρέσανε ανετότατα πάνω στην πλάκα από μαντέμι.

Με το λίπος που μένει πάνω στην πλάκα παίρνουν ωραία γεύση και οι πίττες μας.

Διάφορα ψησίματα:

Χοιρινά ribs (πλευρά) από μικρό γουρούνι. Γίνανε (καλοψημένα) σε 20 λεπτά. Ο ψήστης πρέπει να είναι συνέχεια απίκο για να μην εκτίθενται για πολύ χρόνο πάνω από φλόγα τα ψητά. Εάν αράξετε και τα αφήσετε, αναπόφευκτα, κάποια σημεία θα μαυρίσουν.

Λαβράκια 450gr το κάθε ένα. Από 12 λεπτά η κάθε πλευρά και είστε έτοιμοι. Θέλει ένα λάδωμα η σχάρα για να μην κολλάει η πέτσα.

Ανεβαίνουμε μέγεθος. Τσιπούρα 500gr και φαγκρί 450gr. Γεμίζουμε με 2 φέτες λεμόνι, κλωναράκια φρέσκο θυμάρι και δενδρολίβανο. Λαδώνουμε, αλατίζουμε και...

13-14 λεπτά η πρώτη πλευρά και 12 η δεύτερη. Τέλειο το ψήσιμο, εξαιρετικό το φαγκρί. Λίγες σταγόνες σως ελαιολάδου-καλής μουστάρδας-λεμονιού και πάμε για... βραβείο.

Μισό κιλό φρέσκιες γαρίδες, μεσαίου μεγέθους. Λίγο λάδι, αλάτι, & κόκκινο πιπέρι. Τις έβαλα στη σχάρα για να μην χάνουμε χρόνο με το γύρισμα

5-6 λεπτά η πρώτη πλευρά και 3-4 η δεύτερη, στο πάνω μέρος γίνονται γρηγορότερα

Μπόλικο φρέσκο λεμόνι μόλις βγούνε και τρώτε βασιλικά σε μόλις 10 λεπτά.

Μας έχει σώσει το εργαλείο λέμε. Καλοκαιράκι, σε 10 λεπτά έτοιμες ψητές τομάτες-μελιτζάνες-καυτερές πιπεριές και σε ακόμη 20 λεπτά 4 μισόκιλα λαβράκια. Πλέον τα ψάρια τα βάζω απ'ευθείας στη μαντεμένια σχάρα, αφού τα αλείψω με λίγο ελαιόλαδο. Η επαφή με το μαντέμι τα κάνει ακόμη νοστιμότερα (η άλλη σχάρα, που τα έψηνα έως τώρα, τα πίεζε).

 

 

 

Πίτσα:

Πρώτη δοκιμή με κατεψυγμένη σπέσιαλ στρογγυλή 700gr και 28cm διάμετρο.

Βασικά για τσιπουρομεζέδες ξεκινήσαμε και την έβαλα για χαβαλέ, αλλά αποδείχθηκε κορυφή! Κατευθείαν από την κατάψυξη με το μιας χρήσης αλουμινένιο ταψάκι της, την έψησα για περίπου 15 λεπτά στους 220 βαθμούς. Κάθε 3-4 λεπτά στριφογυρνούσα το ταψάκι. Η πίτσα έγινε σαν αυτές που παραγγέλνουμε (και μας λένε ότι είναι σε ξυλόφουρνο)! Δεν κόλλησε η ζύμη στο ταψί, έγινε τραγανή και τα υλικά από πάνω λιώσανε αλλά δεν καήκανε -φυσικά παίζει ρόλο και η ποιότητα των υλικών. Για να μην "αρπάξει" η βάση καλό θα είναι να μην ακουμπάει το ταψάκι απευθείας στις σχάρες, εγώ έβαλα ένα άδειο ταψάκι πίτσας ανάποδα και πάνω σε αυτό έβαλα την πίτσα με το ταψάκι της για να ψηθεί.

Αγόρασα και μία φθηνή πέτρα για ψήσιμο πίτσας

 

Πέσανε πολύ οι τιμές και ήταν... επιβεβλημένη η αγορά της. Την πήρα Δεκέμβριο του 2020 με μόλις 9,95 ευρώ (+3μεταφορικά). Η κατασκευή της είναι (μάλλον) ουγγρική από κεραμικά chamotte, έχει διάμετρο 33cm και πάχος 8 χιλιοστά. Στη συσκευασία περιλαμβάνεται ένα κοπτήρι πίτσας και μεταλλική βάση που μπορεί να γίνει πιάστρα.

Πριν την πρώτη χρήση έπλυνα με χλιαρό νερό την πέτρα. Τα απορρυπαντικά δεν ενδείκνυνται για το πλύσιμό της. Την άφησα να στεγνώσει. Ο κατασκευαστής δίνει μάξιμουμ τους 250 βαθμούς κελσίου. Για να αποφύγω τυχόν ραγίσματα, έβαλα τη μεταλλική πιάστρα ανάποδα πάνω στις μαντεμένιες σχάρες και μετά την πέτρα. Έτσι πέτυχα να έχει η πέτρα απόσταση 4 περίπου εκατοστά από το μαντέμι.

Προσοχή! Την πέτρα την βάζουμε σε κρύο φούρνο-ψησταριά και μετά ανάβουμε την συσκευή.

 

 

 

Όταν έφθασε στους 200 βαθμούς έριξα λίγο καλαμποκάλευρο και πασπάλισα σιμιγδάλι για έξτρα απορροφητικότητα. Έψησα 700γρ. πίτσα 28cm φτιαγμένη από εργαστήριο και την έβαλα πάνω κατεψυγμένη. 

 

 

 

Χωρίς περιστροφές και πολλά-πολλά, η πίτσα ήταν έτοιμη σε 9-10 λεπτά. Ο χρόνος ψησίματος εξαρτάται φυσικά από το πάχος της ζύμης, εάν είναι κατεψυγμένη ή φρέσκια κλπ.

Ένα μικρό μόνο κόλλημα της ζύμης 2 εκατοστών στο πρώτο ψήσιμο. Με ένα τράβηγμα την κατέβασα από την πέτρα. Η κάτω πλευρά ξεροψημένη και από πάνω όλα λιωμένα. Ο κατασκευαστής μάλλον είχε βάλει και λάδι στο ζυμάρι.

Κάθε φορά που έβαζα την επόμενη πίτσα σκούπιζα με χαρτί κουζίνας την πέτρα από το αλεύρι και το σιμιγδάλι που είχαν καεί και πρόσθετα καινούρια. Αυτή είναι η εικόνα της πέτρας μετά το ψήσιμο 4 πιτσών:

*Μην τεμαχίζετε την πίτσα πάνω στην πέτρα και μην χρησιμοποιείτε αιχμηρά αντικείμενα για το καθάρισμά της. Εάν κολλήσει σε κάποιο σημείο, δοκιμάστε με πλαστική ή ξύλινη σπάτουλα. Αφήστε την να κρυώσει σχεδόν εντελώς πριν την πλύνετε με χλιαρό νερό μόνο.

Δυστυχώς μόλις στο δεύτερο ψήσιμο 4 πιτσών και μόλις είχα τελειώσει και κατέβαζα την τελευταία πίτσα είδα ότι η πέτρα είχε σπάσει! Είχα διαβάσει κι από άλλον χρήστη για παρόμοιο περιστατικό, αλλά θεώρησα ότι την είχε σε υψηλή θερμοκρασία. Εγώ πάνω από 220 βαθμούς δεν την είχα ανεβάσει, αλλά παρ' όλα αυτά ιδού το αποτέλεσμα:

 

Έστειλα μήνυμα στην εταιρία που προμηθεύτηκα την πέτρα και την επόμενη ημέρα που απάντησαν ότι από τις δεκάδες που πώλησαν, ήμουν ο πρώτος με παρόμοιο πρόβλημα. Ευτυχώς μου έστειλαν νέα, χωρίς κάποιο κόστος αντικατάστασης ή αποστολής της κατεστραμμένης.

Βάση με ροδάκια για την μποτίλια υγραερίου:

Όπως προαναφέρθηκε το ράφι που διαθέτουν οι ψησταριές δεν μπορεί να αντέξει το βάρος μιας μποτίλιας υγραερίου petrogaz 10kg, που χρησιμοποιούμε οι περισσότεροι. Οπότε, για τυχόν μετακίνηση, θα πρέπει να ανασηκώνουμε με το ένα χέρι την ψησταριά (εάν δεν έχει 4 ρόδες) και με το άλλο να κουβαλάμε και την μποτίλια, που γεμάτη ζυγίζει γύρω στα 25 κιλά. Η λύση για την αγγαρεία είναι μία βάση με ροδάκια. Πωλούνται έτοιμες στο εμπόριο, κοστίζουν γύρω στα 20 ευρώ ΑΛΛΑ τα ροδάκια τους είναι από άσπρο πλαστικό υλικό, κατάλληλο μόνο για εντελώς επίπεδες επιφάνειες (πλακάκι-μάρμαρο-laminate). 

Είδα από κοντά τον Ιανουάριο του 2021 την βάση που πουλάνε στα Lidl με 12 ευρώ και κατά τη γνώμη μου ΔΕΝ θα άντεχε την μεταχείριση που θα της έκανα εγώ. 

Την ψησταριά την έχω σε υπόστεγο αυτοκινήτων με τσιμέντο στο δάπεδο που έχει φθαρεί εν μέρει, έχει αυλακώσεις κλπ. Είχα κόψει μια καρυδιά πριν 2 μήνες και η διάμετρος του κορμού της ήταν μεγαλύτερη από τη διάμετρο της μποτίλιας, οπότε έκοψα 2-3 φέτες από τον κορμό με αλυσοπρίονο κι αγόρασα 4 ροδάκια περιστρεφόμενα "βιομηχανικού τύπου" Ruotec από λάστιχο και ατσάλι, μεγέθους 75x22mm (γύρω στα 1,8 το κομμάτι και με τα μεταφορικά κόστισαν 9 ευρώ). Χρειάστηκαν έξτρα 16 ξυλόβιδες και ροδέλες για να τις τοποθετήσω. Ομολογώ ότι έκανα καλή επιλογή στις ρόδες, αντέχουν μια χαρά τους κραδασμούς από το βάρος της μποτίλιας και του ξύλου (σύνολο πάνω από 30 κιλά). Αισθητικά όμως δεν είναι ό,τι καλύτερο, φέρνει κάπως τσαντίρ μαχαλά αλλά τη δουλειά του την κάνει -ίσως με μεγαλύτερο κορμό θα ήταν ακόμη καλύτερα. Η μποτίλια είναι κοντή, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα αποθήκευσης. Το ξύλο δεν ξέρω πόσο θα αντέξει, δεν του έβαλα κάποιο λάδι για συντήρηση (ίσως με τον καιρό ξεραθεί και λασκάρουν οι βίδες). Η ιδανική λύση είναι μία λαμαρίνα δαπέδου "κριθαρωτή-μπακλαβαδωτή". Έτσι θα μειώσουμε το ύψος και θα αντέξει για πολλά χρόνια.

Tα έως τώρα ψηστικά συμπέρασματα: Τα μπούτια κοτόπουλου, ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΛΑΣ. Φυσικά είναι μπελάς και στο κάρβουνο όταν τα ψήνεις. Σε περίπτωση που έχετε μεγάλη παρέα, θα σας εκθέσουνε από άποψη χρόνου. Πολλές γενικά οι αναφλέξεις, ίσως κάνω εγώ κάτι λάθος... Σχεδόν το 30% της επιφάνειας ΔΕΝ ΨΗΝΕΙ ΣΩΣΤΑ. Ειδικά με ανοιχτό καπάκι, ίσα που ζεσταίνει το κρέας.
Για ψάρια είναι ό,τι πρέπει η ψησταριά!  

 

Σε χωριάτικα λουκάνικα και σεφταλιές να έχετε κι έναν πυροσβεστήρα από κοντά. Θέλει συνεχείς μετακινήσεις για να μην αρπάξουν από έξω και μέσα μείνουν άψητα.

Το αρνί με λίγη προσοχή γίνεται λουκούμι.

Με προβλημάτιζε εάν θα μύριζε ψαρίλα το κρέας μετά από το ψήσιμο των τσιπούρων, αλλά μετά από το κάψιμο των σχαρών και το καθάρισμα του ταψιού, καμία οσμή ψαριού δεν διέκρινα.

Δοκίμασα με λεπτοκομμένες παντσέτες και χοιρινές μπριζόλες λαιμού και ψηθήκανε άψογα. Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι δεν είχανε αναφλέξεις σε σχέση με τα άλλα κρέατα! 

 

Γενικά, καλό είναι να αφαιρείτε τα εμφανή κομμάτια λίπους εάν αυτό είναι δυνατόν.

Χταπόδι θέλει βράσιμο πριν το βάλετε στη ψησταριά

Η πλάκα από μαντέμι, βοηθάει πολύ, γλυτώνεις από αναφλέξεις και ίσως ψήνεις γρηγορότερα γιατί από το άνοιξε-κλείσε και μετακίνησε, χάνεις θερμότητα. Θέλει κι αυτή όμως προσοχή. Αν π.χ βγάζει λίπος το κρέας, χρειάζεται να το σκουπίζεις ώστε να μην τηγανίζεται ουσιαστικά το ψητό.  Διαφορετικά είδη κρέατος πάνω στην πλάκα μπερδεύουν τις γεύσεις μιας και τα λίπη πάνω σε αυτήν αναμειγνύονται. Επίσης, εάν έχεις πολλά κρέατα, θέλει καλό τρίψιμο-καθάρισμα ενδιάμεσα, ώστε να μην κολλάνε-μαυρίζουν τα επόμενα ψητά. -Αυτό την ώρα του ψησίματος με υψηλές θερμοκρασίες, είναι μπελάς.

Γενικά τα ψητά θα πρέπει να τα βάζουμε χωρίς υγρασία πάνω στη σχάρα, οπότε τα σκουπίζουμε με χαρτί. Τις μαρινάδες με λάδια κλπ, τις αποφεύγω στην ψησταριά υγραερίου. Λίγα μπαχάρια πριν το ψήσιμο και στα ψάρια αλείφω ελάχιστα με ελαιόλαδο, για να μην κολλήσουν στη σχάρα. 

Στην συγκεκριμένη ψησταριά όταν ψήνω με την πλάκα από μαντέμι στημένη κάθετα πάνω στις άλλες σχάρες, τα λίπη που στάζουνε, γλύφουνε τα τοιχώματα και πέφτουνε εκτός του ταψιού αποστράγγισης.

Μία καλή λύση για να περιορίσω τις αναφλέξεις, είναι να βάζω στο πίσω μέρος την πλάκα από μαντέμι και να ψήνω έως ένα σημείο τα κρέατα εκεί και να φύγουνε τα πολλά λίπη. Στη συνέχεια τα βάζω στο κάτω μέρος και ανάμεσα στους καυστήρες (όχι δηλαδή από πάνω ακριβώς).

Γενικά από άποψη συνολικού χρόνου και κόπου για έως 4 κιλά κρεάτων θα δουλεύω την συγκεκριμένη με υγραέριο. Πάνω από αυτό το βάρος, κάτι που για εμένα σημαίνει πολλά και διαφορετικά κρεατικά, θα δουλεύω το κάρβουνο.

Από τότε που πήρα την υγραερίου πάντως δεν έχω ξαναψήσει σε κάρβουνο, παρά μόνο στις μεγάλες γιορτές. 3-4 κιλά κρέας σε μία ωρίτσα τα έχεις έτοιμα :)

Τον χρόνο που γλυτώνεις για το άναμμα των κάρβουνων, τον χάνεις για το καθάρισμα της ψησταριάς υγραερίου. Αυτό κατ' εμέ είναι πολύ χειρότερο. Αν έχεις φάει και πιει, το μόνο που δεν θέλεις είναι να κάτσεις και να καθαρίζεις λίπη κλπ...

Η μποτίλια που ξεκίνησα να χρησιμοποιώ, ήταν στο 80% περίπου γεμάτη. Μου έβγαλε 14~15 ώρες λειτουργίας (ψήσιμο+καθάρισμα). Από αυτές οι 12 τουλάχιστον με λειτουργία στο φουλ.

Το κυριότερο μειονέκτημα του συγκεκριμένου μοντέλου είναι οι πολύ πλατιοί διαχύτες γιατί πέφτοντας πάνω τους τα λίπη δημιουργούνε αναφλέξεις.

Το καλοκαίρι η ψησταριά πιάνει και ψήνει γενικά πολύ πιο γρήγορα στις επιθυμητές θερμοκρασίες!

Εάν είχα ξανά τη δυνατότητα να επιλέξω νέα ψησταριά σε αυτό το εύρος τιμής, θα επέλεγα την Unimac με 3 καυστήρες (+30 ευρώ) και θα έψηνα έμμεσα σε 2 καυστήρες (έχοντας τον μεσαίο κλειστό) και με φουλ ένταση φλόγας, αποφεύγοντας έτσι τις αναφλέξεις. 

 

 

Μεγάλο ρόλο παίζει το κάλυμμα, με την προστασία από υγρασία-σκόνες-ζωάκια. Την πλάκα από μαντέμι, μόνο τον πρώτο μήνα την χρησιμοποίησα μετά την έβαλα στην άκρη γιατί μάζευε πολύ λίπος όταν έψηνα χοιρινά κρέατα.

Γενικά αποδείχθηκε εργαλείο: Το έχεις και σαν τραπεζάκι, ψήνεις, τα κρατάς ζεστά και τσιμπάς συνέχεια.

Μετά από 12 μήνες:

Έληξε η εγγύηση και πλέον είμαστε ξεκρέμαστοι σε τυχόν ζημιές. Έως τώρα δεν υπήρξε κάποιο λειτουργικό πρόβλημα εκτός από τους διαχύτες που σκεπάζουν τους καυστήρες. Έχει φύγει το σμάλτο κι έχει μείνει το μέταλλο το οποίο ασχημοδείχνει και σκουριάζει. Βέβαια με λίγο τρίψιμο και κάψιμο αποστειρώνεται, οπότε δεν τίθεται κάποιο πρόβλημα υγιεινής. Γίναμε και γκουρμεδιάρηδες, από εκεί που τα τρώγαμε καλοψημένα, τώρα ζητάω από τον κρεοπώλη να μου δίνει χοντρά (2 δάχτυλα πάχος) κομμάτια, τα οποία σιγοψήνω, τα βγάζω νωρίτερα και ζουμερά στην υγραερίου. 

 

Στους 13 μήνες σφάλμα στον μειωτήρα-ρυθμιστή πίεσης. Αρχικά διαπίστωσα ότι η απόδοση έπεσε πολύ και η ανώτερη θερμοκρασία ήταν μεταξύ 200~250 βαθμούς με άδεια σχάρα. Αφού έγινε ένα μισοαποτυχημένο ψήσιμο, στρώθηκα στη δουλειά και αφού τέσταρα το θερμόμετρο ότι λειτουργεί καλώς, δοκίμασα με άλλη μποτίλια και η μόνη ελπίδα πριν τον... κουβά ήταν να έχει χαλάσει ο μειωτήρας. Δοκίμασα χωρίς καθόλου μειωτήρα και οι φλόγες από τους καυστήρες έβγαιναν ανεξέλεγκτες και σταμάτησα αμέσως. Ευτυχώς στο παντοπωλείο της περιοχής μου είχε μειωτήρα ιταλικής κατασκευής και μάλιστα ρυθμιζόμενο και μου κόστισε 12,5 ευρώ (δεν περιλαμβάνει λάστιχο), στο διαδίκτυο υπάρχει με μόλις 4 ευρώ +μεταφορικά. Αρχικά τον έβαλα στο φουλ και η ένταση ήταν αρκετά μεγάλη, ξεπερνούσε τους 300 βαθμούς, οπότε ή χαμηλώνουμε από τους διακόπτες της ψησταριάς ή χαμηλώνουμε από το ρυθμιστήρι του μειωτήρα. Εγώ με μάξιμουμ τους διακόπτες της ψησταριάς, άφησα τον μειωτήρα να δίνει έως 300 βαθμούς και θα το αφήσω μόνιμα εκεί. Ελπίζω να κρατήσει παραπάνω από τον προηγούμενο. και δεν θα φάω την κρυάδα νομίζοντας ότι χάλασε η ψησταριά.

Ο μειωτήρας έχει την επωνυμία "Mondial" LP080T26-02A

 

 

Στους 16 μήνες η φθορά στους διαχύτες είναι μεγάλη. Το συζητάμε από την αρχή για τους προβληματικούς διαχύτες της συγκεκριμένης ψησταριάς, αλλά λόγω φόρτου εργασίας και με τα lockdown του κορωνοϊού, δεν μπόρεσα να βρω κάτι σε inox. Της unimac έχουν πλάτος 14 εκατοστά, μικρή κλίση και ανοίγματα, οπότε δημιουργούνται εύκολα αναφλέξεις και φθείρονται γρηγορότερα. Η επικάλυψη με σμάλτο μας αποχαιρέτησε στο 6μηνο κι άρχισαν να σκουριάζουν, χωρίς ωστόσο να υπάρχει πρόβλημα υγιεινής, επειδή το κρέας δεν έρχεται σε επαφή με αυτές και αποστειρώνονται λόγω των θερμοκρασιών. Γενικά οι διαχύτες είναι από τα μέρη που φθείρονται γρηγορότερα. *Η Weber δίνει εγγύηση 5 ετών στα "flavorizer bars".

 

 

 

Σήμερα 29 Ιανουαρίου 2021, σχεδόν μετά από 16 μήνες και περίπου 60 ώρες χρήσης (τρεις 10κιλες μποτίλιες), παρατήρησα μετά από τον καθαρισμό και μία τρυπούλα σε κάποιο σημείο, οπότε θα πρέπει να τις αλλάξω σύντομα. Επικοινώνησα με τη unimac και ρώτησα εάν υπάρχει κάτι σε inox, αλλά η απάντηση ήταν ότι σε όλες τις σειρές τους, οι διαχύτες είναι από επισμαλτωμένη λαμαρίνα. Με ενημέρωσαν ότι η σειρά basic έχει 3 διαφορετικούς τύπους διαχυτών. Ο κάθε ένας κοστίζει 12 ευρώ τελική τιμή και κάνα 3~5 ευρώ τα μεταφορικά. Μου έστειλαν και εικόνα αυτών -υπάρχει ένας σε μορφή πυραμίδας χωρίς τρύπες, που ίσως είναι ιδανικότερος για να γλυτώνουμε τις αναφλέξεις και το συνολικό του πλάτος είναι 8cm.

Βρήκα κατάστημα που να πουλάει λάμες inox που διαθέτει "στράντζα-ψαλίδι" θα την κόψει και θα την διαμορφώσει στο επιθυμητό σχήμα, αλλά δεν μπορώ να βγω εκτός νομού λόγω covid. Θα επανέλθω με τιμές, κλπ. όταν τους φτιάξω. Στο εξωτερικό υπάρχουν έτοιμοι και σε πολύ καλή τιμή: τα 5 κομμάτια μήκους 57 εκ., πλάτους 11,6 εκ. και 1,6 χιλιοστά πάχους κοστίζουν με τα μεταφορικά 40 δολάρια ~33 ευρώ, αλλά δεν  θέλω να μπλέξω με amazon-εξωτερικό-ταχυδρομεία.

Ενημέρωση: Άφησα δείγμα έναν διαχύτη στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας και μου είπαν ότι κάθε ένα διαμορφωμένο κομμάτι inox θα κοστίσει 10 ευρώ. Το μόνο αρνητικό είναι πως ΔΕΝ διαθέτουν πυρίμαχο inox, κάτι που σημαίνει κάνα 2 χρόνια αντοχή, οπότε παρήγγειλα μόνο 2. Μέσα στις επόμενες ημέρες θα τα παραλάβω και θα ανεβάσω φωτογραφίες και λεπτομέρειες.

Στην Αθήνα ένα παληκάρι έφτιαξε τρεις inox διαχύτες σε λαμαρινά με συνολικό κόστος μόλις 10 ευρώ! 1,5 χιλιοστά το πάχος, τους έδωσε κλίση 90 μοιρών. (Επεξεργασία λαμαρίνας Μπέτσος - Ίλιον - 67 Ευλαμπίας)

 

 

Κάποιος άλλος αντέγραψε την "φιλοσοφία" της weber και σκέπασε σχεδόν στο σύνολο την επιφάνεια με 7 "πυραμίδες" πυρίμαχου inox με περίπου 30 ευρώ (τα έκανε σε σιδερά) και από ότι λέει, η ψησταριά μεταμορφώθηκε! Διαστάσεις: Ύψος 4cm-πλάτος 7cm-πάχος 1mm

Επιτέλους, παρέλαβα τους διαχύτες, αλλά...

Λόγω covid, ανέλαβε φίλος να μου φέρει τους διαχύτες που παρήγγειλα (40x14cm), αλλά δυστυχώς δεν ήταν ακριβώς αυτό που ζήτησα. Στα θετικά είναι ότι εφάρμοζαν άψογα στην ψησταριά, όμως δεν ήταν διαθέσιμο το πυρίμαχο, αλλά το απλό inox 1,5mm, και δεν μου έφτιαξαν την κλίση 90 μοιρών που ζήτησα, αλλά ήταν πολύ πλατιοί, ίσως χειρότεροι και από τους μανίσιους της unimac! Έκανα μια δοκιμή για ψήσιμο με κρέατα, αλλά έτυχε να φυσάει του θανατά εκείνη την ημέρα και είχα πολλές αναφλέξεις. Μου έτυχε μια απογευματινή δουλειά εκτός Νομού (με σταμάτησε και η αστυνομία για έλεγχο covid) αλλά ήταν κλειστό το μαγαζί που μου τους έφτιαξε. Έψησα 2 λαβράκια και γίνανε άψογα χωρίς φασαρίες. Σήμερα Κυριακή 18 Απριλίου 2021 ξαναέψησα 1 κιλό παντσέτα και πάλι είχα πολλές αναφλέξεις. Το λίπος που έσταζε, λίμναζε σε κάποια σημεία των διαχυτών! Μιλάμε για αγγαρεία... 

Τελικά μόλις άνοιξαν οι δρόμοι, πήγα και τους έδωσα μεγαλύτερη κλίση κι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βελτιώθηκε το ψήσιμο. Λιγότερες αναφλέξεις και πιο ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας. Όταν είδα να στάζουν τα λίπη και να κυλάνε στο ταψάκι, ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου :P. Πολύ ευκολότερος κι ο καθαρισμός, με μία σπάτουλα ξεμπερδεύεις σε δευτερόλεπτα.

 

 

Καλή εφαρμογή στην ψησταριά

 

Ζήτησα 90 μοίρες κλίση ρε μάστορα!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023:

Πέρασαν τα... πέτρινα χρόνια του κορωνοϊού, οπότε ελαττώθηκε και η χρήση της ψησταριάς. Αν και διαθέτουμε ξυλολέβητα κάτι που σημαίνει άφθονο κάρβουνο ανά πάσα στιγμή, μία φορά κάθε εβδομάδα χρησιμοποιώ την υγραερίου για τα λαβράκια και τις τσιπούρες. Την άνοιξη που καίμε λιγότερα ξύλα, σε περίπτωση "ανάγκης" ψήνω ό,τι χρειάζεται στην Unimac.Με λίγα λόγια, πρόκειται για σκυλί! Ακόμη δεν εμφανίστηκε ένδειξη ότι επίκειται κάποια τρύπα στον θάλαμο καύσης. Οι καυστήρες λειτουργούν κανονικότατα. Μόνο κάποιος σύνδεσμος μεταξύ τους (που όμως δεν επηρεάζει την καύση) έχει φθαρεί αρκετά κι αυτό επειδή δεν έκανα καλό καθαρισμό.

 

*Επειδή έφαγα... ban από τον ηλεκτρικό φούρνο του σπιτιού για το μαγείρεμα κεφαλακίων αρνιού σε γάστρα, λόγω μυρωδιάς. Είπα να κάνω μία δοκιμή στην ψησταριά μας: Αρχικά τα έβρασα για κάνα 20λεπτο σε κατσαρόλα. Έβαλα λαδόκολλα και πατατούλες στον πάτο και από πάνω τα κεφαλάκια. Γέμισα με τον ζωμό που υπήρχε στην κατσαρόλα την γάστρα, σκέπασα με λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο γιατί με το καπάκι της γάστρας ΔΕΝ έκλεινε η ψησταριά κι έβαλα τη γάστρα πάνω από έναν καυστήρα στο τέρμα χαμηλό. Το άφησα για 2μιση ώρες και το αποτέλεσμα ήταν κατά 95% ίδιο σαν να το έβαζα σε φούρνο. Οι θερμοκρασίες ψησίματος ήταν 190~220.

ΜΙΑ ΧΑΡΑ, λοιπόν, χωρίς να ενοχλούμε τις νοικοκυρές και με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας! *Έβαλα τσάτρα-πάτρα ένα κομμάτι αλουμινόχαρτου στο πίσω μέρος για να περιορίσω τις απώλειες σε θερμότητα, όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα:

Mπαμπάτσικα λαβράκια 1100 & 1300γρ. ψήθηκαν σε 30~35 λεπτά (ο παλιός είναι αλλιώς...) με λίγα μόνο καλούδια επάνω τους. Ελαφρύ πέρασμα με καλό ελαιόλαδο, φρεσκοτριμένο αλατοπίπερο, φέτες λεμονιού και mix μπαχαρικών στην κοιλιά. Αποκτήσανε χρυσαφένιο εξωτερικό χρώμα και το ψαροκόκκαλο έβγαινε με ένα απλό τράβηγμα.

Δείτε και βίντεο από unimac basic (με 4 καυστήρες) από άλλον χρήστη:

Extra: Ψησταριά No name από Praktiker με 4 καυστήρες

Ήθελε ξάδερφος μία απλή υγραερίου για κάνα ψιλοκοψίδι και κάνα ψαράκι αραιά και που... Black Friday Praktiker 2020 έβγαλε στα 149 ευρώ (από 300 αρχική) ψησταριά με 4 καυστήρες ισχύ 4x2,93 kw, επιφάνεια ψησίματος 41x60,5cm. Στη συσκευασία υπήρχε κι ο μειωτήρας πίεσης με λάστιχο, μαντεμένιες σχάρες, θερμόμετρο, πλαϊνά ράφια που δεν διπλώνουν, 2 ρόδες (γενικά είναι ελαφριά), μπροστινά ντουλάπια με μαγνήτη, δεν υπάρχει λαμαρίνα στο ράφι αλλά σιδερένια κομμάτια σαν σχάρα με μεγάλα κενά και 3 χρόνια εγγύηση! Αρκετά εύκολη στο στήσιμο 50 λεπτά στο χαλαρό δύο άτομα. Καμιά 300ριά κομμάτια σε όλη την Ελλάδα, εξαφανίστηκαν σε λίγες ώρες. Τα μεταφορικά ήταν 15 ευρώ για την ηπειρωτική Ελλάδα. Σε σύγκριση με την Unimac, έχει πιο λεπτό μέταλλο, δεν έχει συρτάρι για τα λίπη (ζόρι να πατικώνεις αλουμινόχαρτο κάθε τόσο), οι καυστήρες δεν είναι αυτόνομοι (θέλει δηλαδή να ανάψεις πρώτα τον πρώτο από αριστερά και σταδιακά να ανάψεις και τους υπόλοιπους. Είναι πάρα πολύ δυνατή! Δεν αντέχεις να βάλεις το χέρι από πάνω σε φουλ ένταση. Έπιασε τους 300 βαθμούς σε κάνα 15λεπτο. Είναι αρκετά ευαίσθητοι οι καυστήρες σε αέρα. Δεν έχει βάση για σούβλα. Η κάπνα όλη έρχεται στη μούρη όταν ανοίγεις το καπάκι. Made in China (εννοείται).

Οι καυστήρες δεν είναι ανεξάρτητοι όπως της unimac αλλά ανάβεις τον τέρμα αριστερά και σταδιακά ανοίγεις τους υπόλοιπους με τη σειρά προς τα δεξιά. Μεγάλο μειονέκτημα το ότι δεν έχουν αποσπώμενο ταψάκι για τα λίπη. Το καθάρισμα γίνεται πολύ δύσκολο, τα λίπη μένουν μέσα και δημιουργούνται αναφλέξεις. Οι καυστήρες είναι πολύ ευαίσθητοι και στο παραμικρό αεράκι.

*Η ανάρτηση δεν έχει ως σκοπό την προτροπή αγοράς των συγκεκριμένων προϊόντων, θα ενημερώνω συνεχώς με παρατηρήσεις και συμβουλές για τον χρόνο ψησίματος, τη χρήση της μαντεμένιας πλάκας κλπ.