Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον σεισμολόγο Σιαοντόνγκ Σονγκ του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστήμης “Nature Geoscience”, στηρίζουν τις εκτιμήσεις τους στην ανάλυση σεισμικών κυμάτων από σχεδόν πανομοιότυπους σεισμούς, που διαπέρασαν τον γήινο πυρήνα ακολουθώντας παρόμοια “μονοπάτια” από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα.
Η ανάλυση κατέληξε στην εκτίμηση ότι μετά τη δεκαετία του 1970, ο εσωτερικός πυρήνας περιστρεφόταν ολοένα ταχύτερα με κατεύθυνση προς τα ανατολικά, ώσπου μεταξύ 2009-2011 η περιστροφή του φαίνεται να σταμάτησε, πιθανώς λόγω της επικείμενης αναστροφής της κατεύθυνσης περιστροφής. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η επικείμενη νέα αλλαγή στην περιστροφή του πυρήνα με αντίθετη κατεύθυνση, αυτή τη φορά προς τα δυτικά, εντάσσεται σε έναν πιθανό περιοδικό κύκλο διάρκειας έξι έως επτά δεκαετιών (μια θεωρία που χρειάζεται επιβεβαίωση). Με βάση αυτό το μοντέλο, ο πυρήνας αναμένεται να περιστρέφεται δυτικόστροφα ολοένα και πιο γρήγορα έως τη δεκαετία του 2040, οπότε θα σταματήσει και θα αναστρέψει ξανά την κίνηση του προς τα ανατολικά.
Ο εσώτερος πυρήνας – που έχει εκτιμώμενη ακτίνα 1.220 χιλιομέτρων και αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο, με θερμοκρασίες παρόμοιες με του Ήλιου – χωρίζεται από την υπόλοιπη στερεά Γη από τον υγρό εξώτερο πυρήνα, γεγονός που του επιτρέπει να περιστρέφεται διαφορετικά από τον ίδιο τον πλανήτη. Η περιστροφή του εσωτερικού πυρήνα επηρεάζεται από το μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί ο εξωτερικός λιωμένος πυρήνας και εξισορροπείται από τις βαρυτικές επιδράσεις του μανδύα, του ενδιάμεσου στρώματος της Γης ανάμεσα στον πυρήνα και στον φλοιό. Η ταχύτητα περιστροφής του πυρήνα και κατά πόσο αυτή μεταβάλλεται, παραμένει ζήτημα επιστημονικού διαλόγου.
Υπό συζήτηση είναι επίσης, με ποιόν τρόπο η κατεύθυνση περιστροφής του εσωτερικού πυρήνα σχετίζεται με γεωφυσικές αλλαγές στην επιφάνεια του πλανήτη μας, όπως το μαγνητικό πεδίο και η διάρκεια της μέρας, καθώς θεωρείται ότι υπάρχει αλληλεπίδραση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου