Το Στόουνχεντζ ήταν απλώς το 1ο μνημείο ενότητας Βρετανών

Οι επιστήμονες απέρριψαν κατηγορηματικά τα κατά καιρούς ευφάνταστα σενάρια

Μετά από δέκα χρόνια συνδυασμένων μελετών, η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα έρευνα πάνω στο ζήτημα, την οποία διεξήγαγε μία ομάδα επιστημόνων από αρκετά βρετανικά πανεπιστήμια, κατέληξε στην προσγειωμένη ετυμηγορία της σχετικά με το διάσημο μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχεντζ, η οποία μάλλον θα απογοητεύσει τους σύγχρονους παγανιστές, αποκρυφιστές κ.λπ., που συρρέουν στην περιοχή:



Όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, δεν ήταν ούτε προϊστορικό αστρονομικό παρατηρητήριο, ούτε ναός του ήλιου ή των αρχαίων Δρυιδών, ούτε θεραπευτήριο σωμάτων και ψυχών, ούτε —πολύ περισσότερο— χτίστηκε από εξωγήινους! Ήταν απλώς το πρώτο σύμβολο ενότητας των λαών της Βρετανίας, οι οποίοι ένιωσαν την ανάγκη να το κατασκευάσουν μετά από μία μακρά περίοδο συγκρούσεων ανάμεσα στους κατοίκους των ανατολικών και των δυτικών περιοχών, κάνοντας έτσι τα πρώτα βήματα για ένα Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι μεγάλοι λίθοι που χρησιμοποιήθηκαν πιστεύεται ότι συμβόλιζαν τους προγόνους των επιμέρους ομάδων (πατριών και φυλών) των πρώτων αγροτικών κοινοτήτων της Βρετανίας. Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Σέφιλντ, του Μάντσεστερ, του Σαουθάμπτον, του Μπούρνεμουθ και του University College του Λονδίνου, που συνεργάστηκαν για μία δεκαετία στο πλαίσιο του Προγράμματος «Stonehenge Riverside», μελέτησαν εξονυχιστικά το ίδιο το μνημείο που κατασκευάστηκε μεταξύ 3000 και 2500 π.Χ., καθώς και τις ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες εκείνης της εποχής.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής καθηγητής Μάικ Πάρκερ Πίρσον του πανεπιστημίου του Σέφιλντ, σύμφωνα με τις βρετανικές «Τέλεγκραφ» και «Ντέιλι Μέιλ» και μόνο το γεγονός της κατασκευής, που απαίτησε τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι έπρεπε να συνεργαστούν για να μεταφέρουν τις πέτρες από τεράστιες αποστάσεις (μέχρι και από τη δυτική Ουαλία), να τις λαξεύσουν και να τις τοποθετήσουν, αποτέλεσε ένα σύμβολο ενότητας. Σε μία εποχή όπου ήδη στη Βρετανία εμφανίζονταν τα πρώτα σημάδια ενός ενιαίου πολιτισμού από το Βορρά έως το Νότο (π.χ. ίδιο στιλ σπιτιών και κεραμικών), σε αντίθεση με τις περιφερειακές διαφορές που υπήρχαν έντονες έως τότε.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι αρχαίοι Βρετανοί διάλεξαν μια τοποθεσία για το μνημείο τους, η οποία είχε ήδη ιδιαίτερη σημασία για τους ίδιους, πιθανώς επειδή τη θεωρούσαν ως το κέντρο του κόσμου (τους) και όπου ήδη συνέρρεαν μαζικά για να γιορτάσουν τα θερινά και χειμερινά ηλιοστάσια.

Οι επιστήμονες απέρριψαν κατηγορηματικά τα κατά καιρούς ευφάνταστα σενάρια ότι οι κατασκευαστές του Στόουνχεντζ εμπνεύστηκαν από τους αρχαίους Αιγύπτιους ή… τους εξωγήινους. «Όλες οι αρχιτεκτονικές επιρροές του Στόουνχεντζ μπορούν να εντοπιστούν σε προηγούμενα μνημεία και κτίρια μέσα στη Βρετανία, με προέλευση από την Ουαλία και τη Σκωτία. Στην πραγματικότητα, οι Νεολιθικοί άνθρωποι της Βρετανίας ήταν απομονωμένοι από την υπόλοιπη Ευρώπη επί αιώνες. Η Βρετανία μπορεί να ενώθηκε, παρ’ όλα αυτά δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για να έρθει σε επαφή με λαούς στην απέναντι όχθη του καναλιού (της Μάγχης). Το Στόουνχεντζ φαίνεται πως υπήρξε η τελευταία πνοή του πολιτισμού της Εποχής του Λίθου, που ήταν απομονωμένη από την Ευρώπη και από τις νέες τεχνολογίες των εργαλείων από μέταλλα και από τον τροχό», δήλωσε ο καθηγητής Πίρσον, το νέο βιβλίο του οποίου «Στόουνχεντζ: Εξερευνώντας το μεγαλύτερο μυστήριο της Λίθινης Εποχής» (εκδόσεις Simon & Schuster, 2012) παρουσιάζει αναλυτικά τα νέα ευρήματα.


http://www.archaiologia.gr/