Η φθηνή ενέργεια, για παράδειγμα μπορεί να σώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και να δημιουργήσει νέες. Κι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών θα φέρει 50.000 νέες θέσεις εργασίας στον τουρισμό. Η γκρίνια τόσων μηνών είχε κι ένα αποτέλεσμα...
Τα οφέλη από τις δύο αυτές κινήσεις είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα δήθεν θα κατάφερνε ο κ. Στουρνάρας στις «διαπραγματεύσεις» του με την τρόικα. Το κακό για τον πρωθυπουργό είναι ότι είχε πιστέψει τις διαβεβαιώσεις διαφόρων παραγόντων, ότι δήθεν η Ευρώπη θα είναι για την Ελλάδα ο νέος Άγιος Βασίλης και έτσι δεν επιχείρησε μία πιο επιθετική διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων.
Όλοι μιλάνε για διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Κι όταν φτάνουμε στο δια ταύτα και μαθαίνουμε τι συζητούσαν εκείνοι (οι τροϊκανοί) με δαύτους (τους δικούς μας), τραβάμε τα μαλλιά που δεν έχουμε. Τι να την κάνεις την συμφωνία στο γάλα και στο ψωμί Αντώνη; Σε όποιον στο είπε θα έπρεπε να του δώσεις ένα σημείωμα «Ψωμί, ρύζι, γάλα, Καμπάς» και να τον στέλνεις στο σούπερ μάρκετ να ψωνίζει τα καθημερινά. Για μέχρις εκεί, καλά είναι.
Εσύ είσαι ο Πρωθυπουργός. Θα πρέπει να έχεις δίπλα σου τους καλύτερους και να σου δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Αν συνέβαινε αυτό, κάποιος θα σου έλεγε (δεν μπορεί να μην στο έλεγε) ότι το ζητούμενο είναι τα χαμηλά επιτόκια. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη όταν οι τράπεζες δίνουν επιτόκια της τάξης του 8% και του 9%. Και θα έδινες εκεί την μάχη, όπως την έδωσε και ο Ισπανός. Στο σημείο αυτό μπορείς να ισχυριστείς ότι η διαπραγμάτευση αυτή έγινε πριν αναλάβεις εσύ και θα έχεις δίκιο. Με μία διαφορά: Οι αρμόδιοι υπουργοί σου ξοδεύουν περισσότερο χρόνο σε δημόσιες σχέσεις εντός και εκτός συνόρων (κυρίως εκτός συνόρων) και λιγότερο για την ουσία. Όταν θέλουν ώρες για να μιλάνε με τους FT ή τους εκδότες των Αθηνών, λογικό είναι μετά να χάνουν στην κυριολεξία την μπάλα.
Το θέμα του φυσικού αερίου αποδεικνύει ότι πολλά πράγματα είχαν ξεφύγει εντελώς. Για κάποιον μαγικό λόγο πληρώναμε για χρόνια το φυσικό αέριο σαν να πρόκειται για χρυσάφι. Και δεν υπήρχε ένας να σηκώσει το τηλέφωνο και να ζητήσει από τους Ρώσους να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Τσιμουδιά δεν άκουγες για το θέμα, πριν το ανακινήσει ο κ. Σαμαράς.
Ανάλογα θέματα υπάρχουν πολλά. Και δεν φτάνει μία ζωή να λυθούν, αν όλα περνάνε από έναν άνθρωπο. Η κυβέρνηση αυτή δείχνει ότι δεν είναι ένα καλοκουρδισμένο σύνολο, αλλά φτιαγμένη μόνο για ρόλους σόλο. Κι επίσης δείχνει να μην έχει ικανά στελέχη να συμβουλεύσουν σωστά τον πρωθυπουργό της χώρας ή τουλάχιστον να του δώσουν μία εικόνα από όλες τις πιθανές λύσεις που έχει κάθε φορά στην διάθεσή του.
Έχουμε κάνει σκληρή κριτική στον πρωθυπουργό και στην οικονομική πολιτική του. Διότι ο κ. Στουρνάρας είναι δικός του υπουργός και η τελική ευθύνη είναι του κ. Σαμαρά. Δεν θα συμφωνήσουμε με όσους υποστηρίζουν ότι τα θετικά είναι δικό του επίτευγμα και ότι για τα αρνητικά φταίνε οι υπουργοί του. Η ευθύνη βαραίνει όλη την κυβέρνησης, αλλά πρώτα απ’ όλους τον πρωθυπουργό που την επέλεξε και την διευθύνει. Η κριτική, όμως, δεν είναι μόνο δικαίωμα μας, αλλά και υποχρέωση. Ο έλεγχος της εξουσίας είναι ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης, Αλλά θα πρέπει να αναγνωρίζουμε και τα σωστά, όταν αυτά γίνονται. Για να έχει στο τέλος αξία η κριτική.
Θανάσης Μαυρίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου