Το «χιούμορ στην αρχαία Ελλάδα» είναι μία συλλεκτική έκδοση για το χιούμορ και τη σάτιρα των αρχαίων Ελλήνων, στην καθημερινή ζωή τους, στο θέατρο, στα συμπόσια, στην αγορά, στην Εκκλησία του Δήμου, στις θρησκευτικές γιορτές, στους αγώνες. Ένα ανθολόγιο με κείμενα του...
Αριστοφάνη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πλούταρχου, του Ξενοφώντα, του Λυσία, του Ηροδότου, του Θουκυδίδη, με παροιμίες από την πολιτική και κοινωνική ζωή στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και πλούσιο εικαστικό υλικό (αγγειογραφίες με χιουμοριστικές αναπαραστάσεις).
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!
Aς χαρούμε μερικά χιουμοριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Κλέφτες» μεγάλοι και μικροί
Όταν κάποτε ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης είδε τους ιερομνήμονες (=άρχοντες που είχαν την εποπτεία διαχειρίσεως της περιουσίας των ναών) να έχουν συλλάβει και να οδηγούν στη φυλακή κάποιον από τους ταμίες που είχε υπεξαιρέσει μία φιάλη (=είδος ποτηριού που προσφερόταν ως ανάθημα στους ναούς) είπε: «οι μεγάλοι κλέπται τον μικρόν άγουσι» (=οι μεγάλοι κλέφτες φυλακίζουν τον μικρό).
Ένας οικοδεσπότης ως μορφή του κακού
Όταν κάποτε κάποιος «μοχθηρός» ευνούχος έβαλε μία επιγραφή στον σπίτι του κυρίου του με τη φράση «μηδέν εισίτω κακόν» (=κανένα κακό εδώ να μην μπει), ο Διογένης είπε: «ο ουν κύριος της οικίας πού εισέλθη;» (= και ο κύριος του σπιτιού πώς μπαίνει;).
Η άποψη ενός ηδυφάγου Συβαρίτη για την ανδρεία των Σπαρτιατών
Κάποιοι ισχυρίζονται πως ένας Συβαρίτης που διέμεινε στη Σπάρτη έλαβε μέρος στα συσσίτια των Σπαρτιατών και αφού συνέφαγε (τον μέλανα ζωμό) είπε: «εικότως ανδρειότατοι απάντων εισί Λακεδαιμόνιοι∙ έλοιτο γαρ ‹αν› τις ευ φρονών μυριάκις αποθανείν ή ούτως ευτελούς διαίτης μεταλαβείν» (= οι Σπαρτιάτες έχουν ένα σοβαρό λόγο να είναι οι πιο γενναίοι από όλους∙ διότι κάθε λογικός άνθρωπος θα προτιμούσε δέκα χιλιάδες φορές να πεθάνει παρά να ζει με ένα τόσο άθλιο φαγητό).
Ακόμη:
Ανέκδοτα ~ Αρχαίων Ελλήνων
Ανέκδοτα ~ Αρχαίων Ελλήνων (Μέρος 2ο)
Δείτε κι αυτό
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου