Όμως η δήθεν καλή του διάθεση διανθίσθηκε από τις συνήθεις εθνικιστικές κορώνες της σκοπιανής προπαγάνδας περί «μακεδονικής μειονότητος» στην Ελλάδα και για το δικαίωμα επιστροφής των «πολιτικών προσφύγων του Ελληνικού Εμφυλίου», όπως ακριβώς είπε. Ας θυμηθούμε ποιούς εννοεί.
Τα δραματικά γεγονότα της περιόδου 1946 -49 οδήγησαν πολλούς Έλληνες στις χώρες του Ανατολικού Συνασπισμού όπου έζησαν επί πολλά έτη -και αρκετοί απ’ αυτούς πέθαναν- ως πολιτικοί πρόσφυγες. Οι περισσότεροι εκ των επιζώντων και οι οικογένειές τους επέστρεψαν στην χώρα μας κατά την διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών και η επανένταξή τους στην ελληνική κοινωνία έγινε ομαλά χωρίς να προκληθούν τριβές. Είναι ένδειξη ωριμότητος μιας δημοκρατικής κοινωνίας να προωθεί την εθνική συμφιλίωση. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει ότι μία ώριμη κοινωνία πρέπει να λησμονεί ότι κάποιοι ξεκίνησαν ένοπλο αγώνα για την απόσπαση ελληνικών εδαφών από τον εθνικό κορμό. Η πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου με υπογραφές των τότε Υπουργών Γιώργου Γεννηματά και Γιάννη Σκουλαρίκη είχε νομοθετήσει να επιστρέψουν μόνο οι Έλληνες το γένος πολιτικοί πρόσφυγες αποκλείοντας αυτούς που δήλωσαν «Μακεδόνες» και εργάσθηκαν για την προπαγάνδα του Τίτο κατά της χώρας μας.
Μεταξύ των ενόπλων που έδρασαν το 1946 -49 στις τάξεις των ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού» περιλαμβάνονταν και άτομα ρευστής εθνικής συνειδήσεως, τα οποία κατά την διάρκεια της Κατοχής ετάχθησαν υπέρ της Βουλγαρικής στρατιωτικής παρουσίας στην Μακεδονία και Θράκη. Μόλις άρχισε να καταρρέει η φιλογερμανική κυβέρνηση της Βουλγαρίας αυτοί οι ίδιοι εν μιά νυκτί προσχώρησαν στην προπαγάνδα του Γιουγκοσλάβου Κομμουνιστή Τίτο. Έμειναν στην Ιστορία με το όνομα «Σλαβομακεδόνες» και μετά την ήττα των αριστερών ανταρτών κατέφυγαν άλλοι μεν στο κράτος των Σκοπίων, άλλοι δε σε μακρυνές χώρες, όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.
Οι άνθρωποι αυτοί στελέχωσαν με προθυμία τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του Τίτο, ο οποίος ίδρυσε εντός της Γιουγκοσλαβίας την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και την μετέτρεψε σε όχημα αλυτρωτικών βλέψεων εις βάρος των γειτονικών χωρών. Η προπαγάνδα των Σκοπίων κατασκεύασε το ανύπαρκτο «μακεδονικό έθνος», διαστρέβλωσε συστηματικά την ιστορική αλήθεια και έθεσε εδαφικά και μειονοτικά ζητήματα προκαλώντας συνεχείς οχλήσεις στην Ελλάδα. Το κομμουνιστικό καθεστώς των Σκοπίων, αλλά και το μετακομμουνιστικό πολιτικό σύστημα μετά το 1991 ονόμασε αυτή την δυστυχή ομάδα πολιτικών προσφύγων «Μακεδόνες του Αιγαίου» για να θεμελιώσει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις του κατά της Ελλάδος. Σήμερα ζει στα Σκόπια η δεύτερη γενιά των εξορίστων Σλαβομακεδόνων, τα λεγόμενα «παιδιά των Μακεδόνων του Αιγαίου». Δυστυχώς και αυτή η νέα γενιά προσχώρησε εκούσα άκουσα στην προπαγάνδα περί «Μεγάλης Μακεδονίας», μία γραμμή που τηρείται απαρασάλευτα και σήμερα, παρά τα ραπίσματα που δέχεται ο σκοπιανός εθνικισμός από τους ένοπλους και πολυάριθμους Αλβανούς του κρατιδίου. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της δεύτερης γενιάς είναι ο αρχηγός κόμματος και καθηγητής Νομικής Βασίλ Τοπουρκόφσκι, συγγραφεύς βιβλίου που αμφισβητεί την ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι επίσης γνωστό στους Αποδήμους Έλληνες ότι φορείς και χρηματοδότες της προπαγάνδας των ψευδο-μακεδόνων στον Καναδά και στην Αυστραλία είναι οι «Σλαβομακεδόνες» που κατάγονται από ελληνικά μέρη.
Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί στη χώρα μας διότι θα πρόκειται για εισαγωγή μειονότητος και για εθνική αυτοκτονία. Άλλωστε θα δημιουργήσουν μία σειρά περιουσιακών και δικαστικών διεκδικήσεων εις βάρος των συγχωριανών τους. Η Ελλάς ουδέποτε θα προβεί σε εθνικό αυτοχειριασμό και μάλιστα για να ικανοποιήσει τον κ. Γκρούεφσκι.
Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων / antibaro.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου