Βιάστηκαν όσοι πίστευαν πως οι αναφυόμενες διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας σε ορισμένα θέματα θα στέκονταν εμπόδιο στην κοινή στάση τους σε πολλά άλλα. Οι σχέσεις μεταξύ των σοβαρών κρατών δεν βασίζονται σε συναισθηματισμούς, αλλά σε κοινό συμφέρον.
Στην περίπτωση της συμφωνίας τους για την Συρία, ο πρόεδρος της Ρωσίας πρόσφερε ένα μεγάλο δώρο στον πρόεδρο των ΗΠΑ,...
ο οποίος πιέσθηκε, και όπως φάνηκε «σύρθηκε» να αναγγείλει πολεμική επιχείρηση, έχοντας αντίθετους τόσο τους στρατιωτικούς όσο και την πλειονότητα των Αμερικανών πολιτών. Δόθηκε επομένως, με την ρωσική πρόταση, το πρόσχημα για αναβολή της επιχείρησης, χωρίς να τρωθεί το γόητρο του κ. Ομπάμα.
Τώρα έχουν χρόνο να σκεφθούν κάποια λύση, αν και -όπως γράψαμε σ’ αυτήν την στήλη- το σχέδιο για τη δημιουργία ελεγχόμενου Χάους, σε μία ακόμη χώρα, έχει επιτύχει. Ό,τι και να συμβεί στο μέλλον, η Συρία όπως την γνωρίζαμε, δεν θα ξαναϋπάρξει.
Άλλωστε, τα ενεργειακά της αποθέματα βρίσκονται στο συριακό Κουρδιστάν, όπου οι Κούρδοι ελέγχουν την περιοχή, μάλιστα κατόπιν συμφωνία με τον κ. Άσαντ, ο οποίος έτσι εξασφάλισε την υποστήριξή τους. Στην βεβαία μελλοντική αυτονομία του συριακού Κουρδιστάν, θα βρεθεί κι αυτό να είναι προτεκτοράτο του Ισραήλ, όπως και το αδελφό αυτόνομο κράτος του Ιράκ.
Οι Τούρκοι, περίμεναν με ανυπομονησία την έναρξη πολεμικών επιχειρήσεων κατά της Συρίας. Αποβλέπουν κατ’ αρχήν στην μετάβαση του ενδιαφέροντος των Τούρκων πολιτών σ’ αυτό το γεγονός, για να κατασιγάσουν οι μη προβλεπόμενες από το καθεστώς Ερντογάν εξεγέρσεις στις τουρκικές πόλεις, που μετρούν μήνες πλέον.
Αποβλέπουν επίσης σε είσοδο των τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία -για «ζώνη ειρήνης» μιλούν- ώστε να εξουδετερώσουν την ισχύ που απέκτησαν οι μέχρι εχθές ακίνδυνοι Κούρδοι της Συρίας. Φυσικά, πρόκειται για κατάληψη συριακού εδάφους.
Επίσης, το και σημαντικότερο, ευελπιστούν σε ανταλλάγματα για τα όσα έχουν προσφέρει -και είναι πολλά- στους εξ 60 κρατών μισθοφόρους, πολλοί των οποίων αποφυλακίσθηκαν από ισλαμικές χώρες με εικονικές δραπετεύσεις, για να υπηρετήσουν την τζιχάντ.
Όλα αυτά αναβάλλονται, ίσως και ματαιώνονται, γι’ αυτό και από την τουρκική κυβέρνηση σημειώνεται, ότι «η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, που μοιράζεται μακρά σύνορα με τη Συρία, καλεί τη διεθνή κοινότητα να είναι πολύ προσεκτική όσον αφορά την εφαρμογή της συμφωνίας αυτής, η οποία δεν πρέπει να τύχει εκμετάλλευσης από το συριακό καθεστώς, προκειμένου να επιδιώξει να κερδίσει χρόνο ώστε να διαπράξει νέες σφαγές».
Αποδείχθηκε το ανέφικτο των «μηδενικών προβλημάτων» που ευαγγελιζόταν το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου, απεναντίας δε καταδείχθηκε η αδυναμία της Τουρκίας να επηρεάσει κατά το συμφέρον της τα πράγματα στην περιοχή, ιδιαίτερα στην Συρία.
Φυσικά, η ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση κατά της Συρίας δεν είναι βέβαιο πως θα προσδώσει στην Τουρκία τα ωφελήματα που ελπίζει. Ο πρόεδρος της Συρίας, χωρίς αμφιβολία, δεν θα μείνει άπραγος βλέποντας να χάνεται γι’ αυτόν το παιχνίδι, και σίγουρα θα υλοποιήσει την απειλή του: Καταφορά με πυραύλους στην Τουρκία και Ισραήλ. Πλην του ότι, με τον τουρκικό στρατό -που μεγάλο μέρος του μεταφέρθηκε στα συροτουρκικά σύνορα- απασχολημένο, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η αντίδραση των Κούρδων στο εσωτερικό της Τουρκίας. Και δεν είναι μόνον αυτά. Ο πόλεμος στην περιοχή εξελίχθηκε σε ρήξη σιιτών και σουνιτών. Και οι σιίτες δεν είναι λίγοι. Από την Χεζμπολάχ και τους Αιγυπτίους, έως πολλούς Ιρακινούς και κυρίως τους Ιρανούς.
Προσθέτουμε στους παραπάνω, και την δυσαρέσκεια -άγνωστο μέχρι ποίου σημείου- της Σαουδικής Αραβίας, την οποία καθύβρισε ο κ. Ερντογάν, λόγω της υποστήριξής της προς την στρατιωτική κυβέρνηση της Αιγύπτου.
Είναι φυσικό επομένως, να είναι δυσαρεστημένη η Τουρκία με τις τελευταίες εξελίξεις, που δεν της δίνουν την δυνατότητα να εμφανισθεί ως ισχυρός παίκτης στην περιοχή (καλά που έχει κι εμάς και ξεδίνει).
Ο Μακεδών / voria.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου