Από τη μια με Τσε και ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη με τον «Βούλγαρο» της νύχτας ήρθε η ώρα να λογοδοτήσει για τις παραλείψεις του
Σε κάθε περίπτωση, η τραγωδία του Ελληνικού απέδειξε ότι δεν φτάνει να είναι κανείς «ιδεολόγος» ή «αγωνιστής» για να ασκεί αποτελεσματική διοίκηση, ούτε επαρκούν οι καλές προθέσεις για να λύνει και να προλαμβάνει προβλήματα και μοιραίες καταστάσεις.
Αν και «πρότυπο», στα όρια του «ήρωα», για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης κ. Χρήστος Κορτζίδης εξελίσσεται, μετά την τραγωδία στο λούνα παρκ που μίσθωνε σε ανεύθυνους ιδιώτες ο δήμος, σε «εφιαλτικό παράδοξο» για τον αγώνα που πρεσβεύει ο πολιτικός και κοινωνικός του χώρος.
Ο κ. Κορτζίδης απογοήτευσε ακόμη και τους πιο καλοπροαίρετους, που πιστεύουν ότι αρκούν τα μεγάλα λόγια και η αγωνιστική διάθεση των τοπικών αρχόντων για να πηγαίνουν τα πράγματα καλά. Αφού εξαφανίστηκε το πρώτο τριήμερο μετά το δυστύχημα, όταν εμφανίστηκε έκανε σαν να μην καταλαβαίνει τίποτα. Παρότι είναι μια ζωή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν παραδέχτηκε ότι ο δήμος έχει ευθύνες ρίχνοντας το μπαλάκι στο… απρόσωπο σύστημα. Δεν ζήτησε καν συγγνώμη και φυσικά ούτε σκέψη για παραίτηση, έστω για λόγους ευθιξίας - η Νότια Κορέα, άλλωστε, πέφτει μακριά.
Το ίδιο αμήχανη, υποκριτική και προκλητική εντέλει ήταν και η στάση των πολιτικών πατρόνων του, της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, η οποία δεν εξέδωσε καν ανακοίνωση για τον θάνατο του 13χρονου. Ενώ σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις τραγικών περιστατικών ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να εκδώσει πορίσματα, να καταγγείλει αρμόδιους και να αποδώσει ευθύνες, στην υπόθεση με τον θάνατο του παιδιού στο λούνα παρκ του Ελληνικού συνέστησε ψυχραιμία και ζήτησε να ολοκληρωθούν πρώτα οι έρευνες και μετά να εξαχθεί συμπέρασμα.
Ολοι κατάλαβαν ότι, εάν ήταν ένας μνημονιακός δήμαρχος και όχι ο σφόδρα αντιτροϊκανός κ. Κορτζίδης, τα τέλια στην Κουμουνδούρου θα χτυπούσαν από την πρώτη στιγμή σε βάρος όλων: της κυβέρνησης, των μνημονίων, της… Μέρκελ και κάθε πιθανού και απίθανου εχθρού του λαού.
Καριερίστας «αγωνιστής» από κούνια
Ο κ. Κορτζίδης είναι μια φοβερή περίπτωση πολιτικού καριερίστα, έστω κι αν φέρει τον μανδύα του «αγωνιστή». Ακόμη και για τα μέτρα του ΚΚΕ από το οποίο προέρχεται αποτελεί ένα δείγμα της οικογενειοκρατίας, ενώ φλερτάρει και με τον αμοραλισμό, που τον οδήγησε σε σύγκρουση με το Κομμουνιστικό Κόμμα και έφερε τη μεταπήδησή του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος, υπήρξε ο ιστορικός κομμουνιστής δήμαρχος του Ελληνικού (από την εποχή που ήταν κοινότητα, αλλά και όταν έγινε δήμος, το 1982), όπου το ΚΚΕ είχε πάντα ισχυρή επιρροή λόγω του κινήματος κατά της αμερικανικής βάσης. Διετέλεσε δήμαρχος επί 22 συναπτά έτη κερδίζοντας έξι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και διαμορφώνοντας έναν πανίσχυρο μηχανισμό στην περιοχή.
Το 1998 ο πατέρας του αποχωρεί και… μεταβιβάζει τον συνδυασμό του στον -40χρονο τότε- γιο του, ο οποίος βρίσκει έτοιμη εκλογική και προσωπική πελατεία για να αρχίσει τη σταδιοδρομία του. Χάνει όμως τις εκλογές του 1998 και του 2002 και αρχίζει να ξανασκέφτεται τα δεδομένα. Το 2006 αποφασίζει να χαράξει τη δική του στρατηγική, υποστηρίζοντας την ενότητα όλων των δυνάμεων της Αριστεράς - θεωρώντας προφανώς ότι μόνο έτσι θα μπορούσε να κερδίσει τον δήμο. Η ηγεσία του ΚΚΕ εξοργίζεται μαζί του και τον διαγράφει, επιλέγοντας άλλον υποψήφιο για τον δήμο.
Ο ίδιος όμως έχει κάνει την κίνηση ματ. Εμφανίζεται ως ανεξάρτητος αριστερός υποψήφιος, έχοντας κερδίσει αμέσως τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Εκμεταλλεύεται τη φθορά τού επί δύο θητείες Πασόκου τότε δημάρχου κ. Ιορδάνη Εφραιμίδη και παίρνει προβάδισμα 27 ψήφων από τον πρώτο γύρο.Το πάρκο στο Ελληνικό και η απεργία πείνας για την παραλία
Μόλις αναλαμβάνει δήμαρχος στο Ελληνικό, ο κ. Κορτζίδης διαμορφώνει τη δική του ατζέντα. Ηγείται κινήματος των κατοίκων της περιοχής για να γίνει μητροπολιτικό δημόσιο πάρκο το παλιό αεροδρόμιο και κατακτά το Πανελλήνιο όταν αποφασίζει να κάνει απεργία πείνας με αίτημα να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην παραλία του Ελληνικού, που την εκμεταλλεύονται ιδιώτες με εισιτήριο.
Η απεργία γίνεται μέγα θέμα, συναντά την υποστήριξη ακόμη και βουλευτών άλλων κομμάτων, φυσικά σύσσωμης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των κατοίκων. Στο πλευρό του σπεύδει ακόμη και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος εκφράζει τη συμπαράστασή του στον αγώνα των πολιτών για την «απελευθέρωση» των παραλιών.
Ο δήμαρχος αρχίζει πλέον να απολαμβάνει ευρύτερη αναγνώριση και εξελίσσεται σε σύμβολο για την Αριστερά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αργότερα συνέχισε τις κινητοποιήσεις έξω από παράνομα νυχτερινά κέντρα της Ποσειδώνος. Το 2010, με την προώθηση του «Καλλικράτη» από την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου, βγαίνει και πάλι στα χαρακώματα.
Εχοντας πια την εμπειρία της παλαιότερης αγωνιστικής κινητοποίησης, χρησιμοποιεί και πάλι την απεργία πείνας κατά της συνένωσης του Ελληνικού με την Αργυρούπολη σε ενιαίο δήμο. Ξέρει ότι η πασοκοκρατούμενη Αργυρούπολη θα του περιορίσει δραστικά τις πιθανότητες επανεκλογής και αντιστέκεται μέχρις εσχάτων, ή για την ακρίβεια μέχρι τελευταίας ρανίδας… βυσσινάδων.
Αυτοί οι γλυκοί χυμοί είναι που τον κρατούν κατά τις 60 ημέρες που διήρκεσε η απεργία πείνας, μια διαδικασία επώδυνη που προκάλεσε το ενδιαφέρον και την ευαισθησία μέρους του πολιτικού κόσμου και κυρίως πολλών κατοίκων της περιοχής. Το όλο σκηνικό έχει βέβαια και έναν σουρεαλιστικό τόνο, αφού ο κ. Κορτζίδης εμπλέκει και το… ΔΝΤ στην υπόθεση, καθώς το κεντρικό σύνθημα της απεργίας ήταν «όχι στην κατάργηση του Δήμου Ελληνικού και δήμοι για το λαό, ΟΧΙ για το ΔΝΤ».
Είχε να λέει τότε ότι στις 60 ημέρες χωρίς φαγητό έχασε 18 από τα 103 κιλά που ήταν όταν ξεκίνησε τη διαμαρτυρία. Κάποιοι αμφισβητούν ότι όντως απέχει από το φαγητό, ενώ στο πλάι του είναι συνεχώς γιατρός που τον παρακολουθεί και τον υποβάλλει σε εξετάσεις. Ακόμη και το ΚΚΕ, μέσω της κυρίας Αλέκας Παπαρήγα, του ασκεί κριτική για «αποσπασματικές ενέργειες» και του καταλογίζει ότι τον νοιάζει μόνο ο δήμος του.
Η απεργία αυτή τη φορά αποτυγχάνει στο κύριο αίτημά της, με την Αργυρούπολη και το Ελληνικό να… έσονται εις δημοτικήν σάρκα μίαν, αλλά το όλο σκηνικό τον βοηθά αποφασιστικά για να κερδίσει τη δημαρχία τον Νοέμβριο του 2010. Ο κ. Κορτζίδης αξιοποιεί μαεστρικά την πολυδιάσπαση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ στην Αργυρούπολη και έχοντας ευρύτερη αναγνώριση για το μαχητικό του προφίλ πείθει τους δημότες να του δώσουν την
ευκαιρία.
Η νίκη του τον κάνει παντοδύναμο, αν και έχει ένα ιδιαίτερο στυλ για την άσκηση της δημοτικής εξουσίας. «Ο λαός μας χρειάζεται ένα νέο ΕΑΜ», δήλωσε πρόσφατα - και ίσως αυτή η έγνοια του τον έκανε να ξεχάσει ότι πρέπει να ζητά πού και πού την τήρηση όλων των κανόνων της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον δήμο του. Ισως αν το θυμόταν, να είχε προλάβει είτε να διώξει το παράνομο λούνα παρκ από οικόπεδο του δήμου, είτε να του είχε επιβάλει να τηρεί τους κανόνες ασφαλείας για να μην κινδυνεύουν και σκοτώνονται τελικά αθώα παιδιά.
Ελεγκτές με στυλ CSI Μαϊάμι
Κατερίνα Λιούλη - Γιάννης Σελίμης
Ο δήμαρχος ελέγχεται για παράβαση καθήκοντος
Δευτέρα πρωί, η αναστάτωση στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ήταν μεγάλη. Τηλέφωνα από υπηρεσιακούς παράγοντες χτυπούσαν συνεχώς με θέμα την είδηση του θανάτου του 13χρονου αγοριού στο λούνα παρκ του Ελληνικού. Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τηλεφώνησε από νωρίς στον ειδικό γραμματέα του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης κ. Παρασκευά Νομικό και του ζήτησε άμεση αντίδραση.
Ο κ. Νομικός με τη σειρά του επικοινώνησε με τους δύο επιθεωρητές, κυρία Κατερίνα Λιούλη και κ. Γιάννη Σελίμη. Είναι το δίδυμο των ειδικών αποστολών. Το τελευταίο διάστημα έχουν αναλάβει όλες τις μεγάλες υποθέσεις που απασχολούν τη δημοσιότητα, με τελευταία αυτή στο Ληξιαρχείο Αθηνών με αφορμή την υπόθεση της μικρής Τσιγγάνας Μαρίας από τη Βουλγαρία.
Το πρωί της Τρίτης η κυρία Λιούλη και ο κ. Σελίμης έφτασαν στην περιοχή του λούνα παρκ. Εκείνη την ημέρα χρειάστηκε να επιστρέψουν δύο ακόμα φορές ούτως ώστε να συμπληρώσουν πλήρως τον φάκελο της έρευνάς τους. Εκείνη, αυστηρή πίσω από τα μαύρα γυαλιά της, αρνήθηκε να μιλήσει με δημοσιογράφους, ενώ ο συνεργάτης της προχώρησε σε σύντομες δηλώσεις στα τηλεοπτικά συνεργεία που βρίσκονταν εκεί.
Κομψή και αυστηρή
Η κυρία Λιούλη είναι γνωστή στους κύκλους των ελεγκτών που δραστηριοποιούνται σε όλη τη χώρα. Αν και δεν βρίσκεται πολλά χρόνια σε αυτή τη θέση, έχει ήδη αποκτήσει τη φήμη του «εκτελεστή». Η εντυπωσιακή εμφάνισή της ξεγελάει τους συνομιλητές της. Από το 2011, οπότε και βρέθηκε στο υπουργείο, έκανε αισθητή την παρουσία της με το κομψό στυλ και αυστηρό ύφος της. Ακόμα και οι παλιοί ελεγκτές άλλων υπηρεσιών που άργησαν να τη μάθουν άκουσαν γρήγορα για τη «δουλειά της Κατερίνας». Αμέσως ειδικεύτηκε στα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μαζί με τον «παλιό» κ. Σελίμη έχουν φτιάξει το «φονικό δίδυμο» των δήμων. Ο κ. Νομικός πολύ συχνά απευθύνεται σε αυτούς για τις γνώσεις και την πείρα τους.
Ανδρέας Μπελεγρής
Δείτε από το 19o λεπτό το ξέσκισμα του Συριζαίου από τον Στέφανο Χίο στο Μακελειό:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου