Το κύριο πρόβλημά τους ήταν η αλλαγή του Συντάγματος, με την αφαίρεση των επεκτατικών διατάξεων [και όχι αλυτρωτικών, όπως λανθασμένα γράφεται, επειδή δεν υπάρχουν αλύτρωτοι Σλάβοι στην Ελλάδα]. Αυτό, υποτίθεται πως συνέβη, με μεθόδους ελάχιστα δημοκρατικούς, αλλ’ ίσως αυτό αφορά την εσωτερική πολιτική τάξη των Σκοπίων.
Η κυβέρνηση όμως της Αριστεράς στην Ελλάδα, προέβαλε το γεγονός ως μεγάλη επιτυχία της, επειδή επέβαλε στους Σκοπιανούς την τροποποίηση του Συντάγματός τους. Όχι μόνον δεν συνέβη αυτό, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποκρύπτει επιμελώς τον απίστευτο εμπαιγμό εις βάρος μας από τον Ζάεφ και τους ομοίους του.
Όταν γίνεται λόγος για αφαίρεση επεκτατικών άρθρων και αντικατάστασή τους, είναι αυτονόητο ότι στην θέση των αφαιρεθέντων τοποθετούνται τα προσφάτως ψηφισθέντα. Δεν έγινε όμως έτσι. Το Σύνταγμα των Σκοπίων, εξακολουθεί να παραμένει αναλλοίωτο, και μόνον στο τέλος του αναφέρονται οι νέες τροπολογίες, χωρίς να αφαιρεθούν τα ανθελληνικά άρθρα και οι όροι!
Αυτήν την σλάβικη κουτοπονηριά, την αποδέχθηκε η κυβέρνηση της Αριστεράς, προκειμένου να κομπορρημονεί ότι επέτυχε συμφέρουσα Συμφωνία. Ο Νίκος Μελέτης στο Liberal, παρατηρεί ότι η αδράνεια της ελληνικής πλευράς και η αγωνία της κυβέρνησης να μη ακουσθεί η οποιαδήποτε κριτική για αρνητικά σημεία τόσο στη Συμφωνία όσο και στον χειρισμό υλοποίησής της, αλλά και η προσπάθεια ωραιοποίησής της, αφήνει τα περιθώρια στην άλλη πλευρά για σοβαρή παραβίασή της, η οποία τείνει πλέον να εμπεδωθεί εάν δεν υπάρξει άμεση αντίδραση.
Έτσι λοιπόν, η σλαβική πλευρά, εκμεταλλευόμενη τη χαλαρότητα της ελληνικής, έχει φροντίσει να διατηρήσει το παλαιό Σύνταγμα και απλώς να προσθέσει τον τίτλο "Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας", ενώ όλο το κείμενο αναφέρεται φυσικά στη "Δημοκρατία της Μακεδονίας" και μόνον έπειτα από μερικές δεκάδες σελίδες και αφού έχουν προστεθεί στο τέλος του κειμένου οι παλαιότερες τροποποιήσεις του Συντάγματος, έχει γίνει η προσθήκη των πρόσφατων τροπολογιών.
Η προσπάθεια αλλοίωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι προφανής, καθώς η τροπολογία για την αλλαγή της ονομασίας της χώρας παράγει μεν νομικά αποτελέσματα, όμως διαχρονικά τόσο στο εσωτερικό της όσο και σε όσους παρακολουθούν ή μελετούν την πορεία της θα επιβιώνει ο πιο ακραίος επεκτατισμός και το κλίμα ρεβανσισμού για μια χώρα που όλοι θα διαβάζουν στο Σύνταγμά της για τη "Μακεδονία" και τον "Μακεδονικό λαό" και τις "Μακεδονικές μειονότητες" και στο τέλος (εάν φθάσει ποτέ η ανάγνωση έως εκεί) θα διαπιστώνει ότι επιβλήθηκαν απ' έξω οι αλλαγές στην ονομασία.
Η γενικόλογη αναφορά στις αποφάσεις της "Αντιφασιστικής Συνελεύσεως του Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου" που έγινε το 1944, αντικαθίστανται με τη Διακήρυξη της ιδίας συνελεύσεως. Υποτίθεται ότι έτσι μετριάζονται οι ακρότητες εκείνων των αποφάσεων. Το κείμενο της διακηρύξεως αναφέρεται σε πολλά. Μεταξύ αυτών, όμως, μιλά για "επαίσχυντη κατάτμηση της Μακεδονίας"το 1912, για "καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματα" και εύχεται "να σβήσουν τα σύνορα που σηκώθηκαν διαιρώντας αδερφό από αδελφό, Μακεδόνα από Μακεδόνα".
Αυτά και πολλά παρόμοια εξακολουθούν να υπάρχουν στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Και μόνον αν φτάσει κάποιος στις τελευταίες σελίδες του Συντάγματος, θα προσέξει τις τροπολογίες. Η κυβέρνηση της Αριστεράς το αποδέχθηκε
Πηγή: https://www.voria.gr/article/mas-empezoun-aprokalipta-i-slavi-ton-skopion-me-to-sintagma
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου