Η αλεπού Δούρου και ο πρωτάρης Κασιδιάρης

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν ύστερα από το επεισόδιο που έλαβε χώρα στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη.

Η δε σοβαρότερη είδηση της ημέρας, με τα όσα διαδραματίστηκαν στην Παιανία με τον 24χρονο που πυροβόλησε τον Αλβανό, πέρασε σε δεύτερη μοίρα.

Ας δούμε όμως πιο ψύχραιμα τι συνέβη.:




Καλημέρα Ελλάδα και παράλληλα καληνύχτα δημοκρατία, ποιότητα και πολιτικό επίπεδο.

του Στρατή Μαζίδη

Αυτό που καταρχήν δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί τα ίδια 2-3 στελέχη της Χρυσής Αυγής έχουν μετατραπεί σε τηλεπερσόνες κοσμώντας τηλεοπτικά παράθυρα. Από τη στιγμή που ο αποκλεισμός τους απέφερε 7% και με τα όσα έρχονται διαρκώς στο φως όσον αφορά την εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών ήταν αρκετά ώστε όχι μόνο να διατηρήσουν το ποσοστό τους αλλά και να το αυξήσουν. Συνταγή που πετυχαίνει δεν την αλλάζεις.

Σήμερα όμως αναμετρήθηκε η αλεπού (Ρένα Δούρου), ο πρωτάρης (Ηλίας Κασιδιάρης) και η καυγατζού (Λιάνα Κανέλλη). Η Ρένα Δούρου πολύ έξυπνη και με εμπειρία στα τηλεοπτικά παράθυρα έχει το ταλέντο να γίνεται εριστική και προκλητική όταν θέλει. Το είχαμε δει πολλάκις στο extra3. Αυτό έκανε και σήμερα αναφερόμενη σε μια δίκη για την οποία από ότι καταλάβαμε κατήγοροι είναι κάποια παιδιά που κι αυτά έχουν υποστεί μηνύσεις. Η κα Δούρου όμως διέθετε οξυδέρκεια. Παρατήρησε τον αναβρασμό του κου Κασιδιάρη κατά τη διάρκεια της εκπομπής, τον προκάλεσε και τον εξέθεσε. Παράλληλα με ένα σμπάρο έπιασε και δεύτερο τριγόνι, τη Λιάνα Κανέλλη που ως παρορμητική, ισοπεδωτική και οξύθυμη γυναίκα, ήταν φυσικό επόμενο να εμπλακεί στο μπουγέλωμα της συναδέρφου της. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλη μερίδα σχολίων στο διαδίκτυο είναι αρνητική και χλευαστική και για την κα Κανέλλη. Η Ρένα Δούρου λοιπόν το ξεκίνησε εκεί που έπρεπε να το ξεκινήσει και το τελείωσε εκεί που έπρεπε να το τελειώσει. Όσο ξαναβλέπω το βίντεο εκτιμώ ότι ήθελε το μπουγέλο όσο τίποτε. Είναι αξιοπρόσεκτο το πως έμεινε άγαλμα δίχως να βγάλει κιχ αλλά αμίλητη παρατηρούσε πλέον τη συνέχεια.

Κι εδώ ερχόμαστε στον κο Κασιδιάρη που από το πουθενά έχει καταστεί μετά τις 6/5 πασίγνωστος. Ο εκπρόσωπος τύπου της Χ.Α. θεωρώ ότι υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του. Μετά τις εκλογές ακολούθησε μια σειρά προσκλήσεων στα τηλεπαράθυρα με σκοπό όχι φυσικά να ακουστεί η Χρυσή Αυγή αλλά να εκτεθούν οι εκπρόσωποί της. Όμως αυτοί παρουσιάζονταν πάντοτε καλά διαβάσμενοι εκθέτοντας τους οικοδεσπότες τους. Ας θυμηθούμε το τρανό παράδειγμα με το Νίκο Ευαγγελάτο και τον κο Μαΐλη. Φαίνεται όμως πως τα μυαλά πήραν αέρα, πως επικράτησε το “ποιοι θα ναι στο πάνελ; Τους έχουμε για πλάκα!”. Και σήμερα ο πάντα προσεκτικός, μετρημένος και αγέλαστος Κασιδιάρης εξετέθη απεριόριστα. Η πλέον σοφή κίνηση θα ήταν να ΜΗΝ παραστεί σε αυτό το πάνελ γνωρίζοντας την παρουσία της Δούρου και της Κανέλλη. Δεν προφύλαξε ούτε τον εαυτό του ούτε το κόμμα του σε βαθμό που πολλοί στο διαδίκτυο έκαναν διάφορα σχόλια σε συνδυασμό με το απυρόβλητο του κου Πάκη, αυτού που κάποτε εξέφρασε την τιμή που νιώθει όταν οι πακιστανο-αφγανοί έρχονται στην Ελλάδα.

Ο κος Κασιδιάρης πιάστηκε όπως το ποντίκι στη φάκα. Διότι αφού επέλεξε να πάει, θα όφειλε να συγκρατηθεί. Πλέον είναι βουλευτής, όχι μέλος ενός συνδέσμου. Ο πολιτικός οφείλει όχι μόνο να κατέχει την τέχνη του εφικτού αλλά και του ελιγμού, της υπομονής και του λεκτικού ξύλου. Η γλώσσα άλλωστε είναι γνωστό πως ενώ κόκκαλα δεν έχει, τα τσακίζει. Αντί λοιπόν να μπουγελώνει την κα Δούρου στέλνοντάς τη στο διάολο θα μπορούσε απλά να περιμένει τη σειρά του για να την εκθέσει και να είναι αυτός που θα τσιτώσει τον αντίπαλό του. Και μετά θεώρησε ορθό να ρίξει 3-4 χαστούκια (αν και το ένα μόνο βρήκε στόχο, το είπε κι η ίδια) στην Κανέλλη. Ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα καθόταν να φάει τις εφημεριδιές, τις σπρωξιές και τις βρισιές ώστε μετά να θυματοποιηθεί. Αντί για αυτό, μας θύμισε πρωταγωνιστή παλιάς ελληνικής ταινίας που χαστουκίζει τη φιλενάδα του. Διότι όσο δίκιο και να είχε, έχω την εντύπωση πως το απώλεσε.

Όσο για την κα Κανέλλη; Δεν υπάρχει δίκαιο ή άδικο.Σαφώς δεν είναι εικόνες αυτές αλλά το αν θα φάμε ξύλο ή όχι, το αν θα μπλέξουμε, εξαρτάται ως επί το πλείστον από εμάς. Η κα Κανέλλη είναι αυτή -ενώ συμφωνώ με πάρα πολλά από όσα λέει- βγαίνει πάντα με το τσιγάρο της στα παράθυρα, διακόπτει το συνομιλητή της, τον βρίζει, του φωνάζει, τον χαρακτηρίζει και γενικώς προκαλεί τα νεύρα των άλλων επειδή ως γνήσια δημοκράτισσα η ίδια δεν μπορεί να ακούει διαφορετική άποψη. Όταν επιλέγεις αυτό το πρότυπο συμπεριφοράς που δεν απέχει από το φασισμό, είναι φανερό πως κάποια στιγμή θα εισπράξεις αντίστοιχο αντίτιμο. Θα εξαργυρώσεις επιταγή αντιδημοκρατισμού. Η κα Κανέλλη δεν είχε λόγο σήμερα να πει “αντε σήκω φύγε” και να πετάξει χαρτιά, φυλλάδες κτλ. Υπήρχε παρουσιαστής, υπήρχε οικοδεσπότης. Αυτός θα αναλάμβανε να επαναφέρει στην τάξη, να διώξει κτλ. Κι ούτε την τιμά μετά να βρίζει το σταθμό και να απαιτεί συγγνώμη που ακούστηκαν οι βρισιές της. Ας πρόσεχες κα Κανέλλη μου. Κι όταν πέρα από τα λόγια, μέσα σου πραγματικά πιστεύεις ότι παραδίπλα κάθεται ένας στυγνός επικίνδυνος τύπος δε σηκώνεσαι να πουλήσεις μαγκιές, όταν δεν είναι κι ο ρόλος σου αυτός. Του Λιάκου του πολλά βαρύ, μη του μιλάτε και πολύ. Κάθεσαι λοιπόν όπως ο Πάκης και απολαμβάνεις τον Παπαδάκη να λέει “όχι όχι όχι όχι” και ως άλλο διοικητή να οδηγεί τον παραβάτη στα κρατητήρια του ΑΝΤ1. Ο σοφός λαός λέει να μη φυτρώνεις εκεί που δε σε σπέρνουν.

Μέσα όμως από το αυτό σκηνικό, το στήσιμό του, τις προκλήσεις, τα μπουγέλα, τις ύβρεις, τα χαστούκια διαπιστώνουμε τη φτήνια της πολιτικής μας ζωής. Ο πολιτικός κόσμος απέδειξε ότι ψοφούσε για κάτι τέτοιο σπό την πλευρά της Χ.Α. διότι όλοι έσπευσαν αμέσως να καταδικάσουν, όταν δεν έπραξαν το ίδιο με τον κο Τατσόπουλο στην εκπομπή της κας Μαυραγάνη που υπήρξε έντονα εριστικός και επιθετικός. Για τους άνεργους, τους αυτόχειρες, τα θύματα των συμμοριών των αλλοδαπών που μπουκάρουν με καλάσνικωφ δεν ασχολείται κανείς.

Αυτοί οι άνθρωποι τσακώνονται μεταξύ τους αλλά αύριο θα απολαμβάνουν πάλι τα όμορφα αναπαυτικά έδρανα της Βουλής, αυτής που πέρυσι 1.000.000 Έλληνες απαιτούσαν να καεί με το περιεχόμενό του μέσα.

Αυτό που σαν άνθρωπο με πείραξε περισσότερο ήταν οι αντιδράσεις της πλειοψηφίας των συμπατριωτών μου. Αντί να εκμεταλλεύονται το βήμα που τους δίνει η σύγχρονη τεχνολογία για άμεση κουβέντα και σχολιασμό σε μια είδηση, για ευγενική αντιπαράθεση, τη σπαταλούν βρίζοντας και χυδαιολογώντας. Αφιέρωσα αρκετό χρόνο διαβάζοντας τα σχόλια αναγνωστών. Μόνο στη Ναυτεμπορική εντόπισα επιχειρήματα, διάλογο, διαφωνία δίχως να πέφτουμε στο επίπεδο των όσων είδαμε σήμερα. Στους περισσότερους τόπους διαπίστωνες κακία, μένος και μίσος για το συνομιλητή. Δεν μπορούμε να συζητάμε μεταξύ μας; Δε δικαιούμαστε να έχουμε διαφορετική άποψη; Γιατί υποβαθμίζουμε πάντα το διάλογο και τους εαυτούς μας;


Άραγε σε τι διαφέρουμε από τους σημερινούς πρωταγωνιστές;

Ως Ρένες Δούρες ανάβουμε φωτιές, ως Λιάνες Κανέλλες δεν ανεχόμαστε να ακούμε απόψεις και γνώμες που δε μας αρέσουν και ως Κασιδιάρηδες είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε στις μάπες όποιον μας εκνευρίζει.

Δε σεβόμαστε την αντίθετη άποψη ακόμη κι αν τη θεωρούμε 100% εσφαλμένη, δε σεβόμαστε ενώ το παίζουμε δημοκράτες την άποψη του διπλανού μας. Τον βρίζουμε δίχως να τον γνωρίζουμε, του λέμε τι μ….ς είναι με αυτά που λέει, του λούζουμε τη μάνα κ.ο.κ. Αν είμαστε δεξιοί τον λέμε κουμμούνι, αν είμαστε αριστεροί τον αποκαλούμε φασίστα. Πότε όμως άνθρωπο που έχει δικαίωμα στην άποψη. Είμαστε Θεοί, προγνωρίζουμε τα πάντα και ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα, τι είπε κανείς και γιατί το είπε.

Και αυτό ακριβώς οδήγησε και στο σημερινό επεισόδιο. Η άρνηση του ακούσματος των απόψεων και του σεβασμού στη θέση του άλλου. Η κοινωνία δε χρειάζεται προστάτες ούτε από τους “κομμουνιστάς” ούτε από τους “φασίστας”. Διαθέτει νου και κρίση.
Κλείνοντας, με βάση τα όσα είδα σήμερα, φέρνω στο νου μου ένα άρθρο που είχα γράψει πριν τις 6/5. Διότι αυτοί καλά λένε ότι λένε, εμείς όμως θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα σε 10 μέρες.


Πηγή