Γεμάτο από λέξεις που δείχνουν τα συναισθήματα που νιώθουν οι Θεσσαλονικείς που επισκέφτηκαν το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» είναι το βιβλίο επισκεπτών στο χώρο του πλοίου, το οποίο βρίσκεται στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Περηφάνια, δέος και συγκίνηση είναι μερικά μόνο από τα συναισθήματα που διακατέχουν τους επισκέπτες αυτού του πλωτού μουσείου. Άλλοι φιλούν το κατάστρωμα, άλλοι αγκαλιάζουν και ευχαριστούν το πλήρωμα και τον κυβερνήτη του πλοίου για την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη, μα όλοι περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για θαυμάσουν από κοντά και να ανέβουν στο θρυλικό και ένδοξο πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Μετά από 70 χρόνια το «Γ. Αβέρωφ» ή αλλιώς «Θωρηκτό της Νίκης» απέπλευσε από την μόνιμη θέση ελλιμενισμού του στη μαρίνα Φλοίσβου στο Φάληρο και ξεκίνησε το ταξίδι του για την Βόρεια Ελλάδα. Το 106 ετών πλοίο έκανε ένα ταξίδι 270 μιλίων σε ανοιχτή θάλασσα με την βοήθεια ρυμουλκών και ύστερα από 72 χρόνια που επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη στέκεται και πάλι αγέρωχο στο λιμάνι της πόλης.
Το ιστορικό θωρηκτό έκανε αυτό το ταξίδι με αφορμή τις εκδηλώσεις εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου και της απελευθέρωσης της πόλης αλλά και να φέρει την φλόγα της ελληνικής ναυτοσύνης στην Βόρεια Ελλάδα.
«Αποφασίστηκε να κάνει αυτό το συμβολικό ταξίδι, να βγει στο Αιγαίο και να φέρει το μήνυμα ότι το Πολεμικό Ναυτικό είναι εδώ, συνεχίζει αδιάλειπτα, η ναυαρχίδα μας είναι εδώ και πηγαίνει στην Βόρεια Ελλάδα με στόχο να τονώσει, να εμψυχώσει και να γιορτάσει μαζί με τους Βορειοελλαδίτες. Να φέρει την φλόγα, να φέρει την ιδέα της ένδοξης ελληνικής ναυτοσύνης», ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στο thestival.gr, ο κυβερνήτης του Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ», Αρχιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος.
Σύμφωνα με τον κυβερνήτη, το πλοίο έκανε αυτό το ταξίδι διότι επισκευάστηκε την περίοδο Απριλίου – Ιουλίου στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά μετά από 14 χρόνια και έτσι ελέγχθηκε το πλοίο, έγιναν εργασίες συντήρησης και κρίθηκε ασφαλές.
«Ο μπαρμπα - Γιώργης ξαναγεννήθηκε»
Ο αρχιπλοίαρχος ΠΝ περιέγραψε τα συναισθήματά του όταν το ιστορικό «Αβέρωφ» βγήκε στο Αιγαίο και έπλευσε μετά από 70 χρόνια.
«Νιώθω περηφάνια, δέος. Αυτό που ένιωσα όταν απέπλευσε από το Φάληρο και καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού ίσως να μην το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Είναι κάτι που δεν πέρναγε από το μυαλό μου ότι θα γίνει, ενώ το είχα ως όνειρο. Πάντοτε θεωρούσα ότι το πλοίο αυτό, το οποίο δεν είναι μουσείο, ασχέτως αν θεσμικά έχει καθιερωθεί ως πλωτό ναυτικό μουσείο, είναι ζωντανό. Μουσεία υπάρχουν εκατοντάδες στον κόσμο, «Αβέρωφ» ένας», τόνισε συγκινημένος.
Το όνειρο του κυβερνήτη ήταν το «Αβέρωφ» να βγει στο Αιγαίο και να επισκεφθεί τα νησιά που απελευθέρωσε και όσους δεν έχουν την δυνατότητα να το δουν από κοντά. «Το πλοίο αυτό πρέπει να διασχίσει το Αιγαίο και να πάει στα μέρη, στα οποία έδρασε πριν από 105 χρόνια και να τονώσει τους Έλληνες, να πάει κοντά σε αυτούς που δεν έχουν την δυνατότητα να το δουν. Αυτό που ένιωσα εν πλω πάνω στη γέφυρα του πλοίου είναι ότι ο μπαρμπα - Γιώργης ξαναγεννήθηκε, είναι ένα καράβι εν ενεργεία, συνεχίζει να ζωντανεύει και έχει μαζί του όλους τους Έλληνες».
«Μέσα σε ένα μήνα οι επισκέπτες θα φτάσουν τους 60.000»
«Απίστευτα» χαρακτηρίζει τα συναισθήματα του κόσμου που επισκέπτεται το «Αβέρωφ» ο Αρχιπλοίαρχος κ. Χαραμπόπουλος εκφράζοντας μάλιστα την πεποίθηση πως σε ένα μήνα της παραμονής του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης οι επισκέπτες θα φτάσουν τους 60.000, όσοι δηλαδή ήταν και οι επισκέπτες του πλωτού μουσείου το 2016 στην Αθήνα.
«Υπάρχουν άνθρωποι που ανεβαίνουν και φιλάνε το κατάστρωμα. Μας αγκαλιάζουν και λένε τιμή μας που ήρθατε εδώ, ευχαριστούμε που φέρατε το καράβι μας επάνω, μας δώσατε αισιοδοξία. Έχω την αίσθηση πως το πλοίο αυτό ξύπνησε κάτι που έλειπε από τους Έλληνες. Οι παλιότεροι θυμήθηκαν κάποια από αυτά τα οποία έχουν ζήσει και οι νεότεροι ζουν και γνωρίζουν κάτι για πρώτη φορά και βλέπουν την ιστορία ζωντανή», σημείωσε ο κ. Χαραλαμπόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο μέχρι το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής έχουν επισκεφθεί το πλοίο 6.500 άτομα εκ των οποίων τα 1.200 είναι μαθητές. «Το 2016 στην Αθήνα είχε 60.000 επισκέπτες εκ των οποίων οι 25.000 ήταν μαθητές. Το νούμερο αυτό που έγινε σε ένα χρόνο στην Αθήνα εκτιμώ ότι θα το έχουμε μέσα σε αυτό το μήνα στη Θεσσαλονίκη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κυβερνήτης του «Γ. Αβέρωφ».
Μετά τις 10 Νοεμβρίου, όποτε και θα παραμείνει το «Γ. Αβέρωφ» στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, θα αποπλεύσει για την μόνιμη θέση ελλιμενισμού στο Φάληρο, ενώ όπως αποκάλυψε ο κυβερνήτης του πλοίου, ο ίδιος δέχεται προσκλήσεις από Αλεξανδρούπολη Βόλο, Καβάλα, Αλεξάνδρεια, Λήμνο και άλλες περιοχές.
"Θωρηκτό της Νίκης"
Αν και αναφέρεται θωρηκτό το «Αβέρωφ» στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό.
Όπως εξηγεί στο thestival.gr ο κυβερνήτης του πλοίου «στα σχέδια το πλοίο είναι τεθωρακισμένο καταδρομικό διότι η θωράκισή του είναι 20 εκατοστά ατσάλι, ενώ στα θωρηκτά ξεκινούσε από 30 εκατοστά και πάνω. Έχει πυροβόλα 234 χιλιοστά, λιγότερα από όσα έχουν τα θωρηκτά.
«Ήταν το πιο μεγάλο, εντυπωσιακό και σύγχρονο πλοίο που αποκτούσε τότε η Ελλάδα. Όταν κατέπλευσε 1 Σεπτεμβρίου 1911 στο Φάληρο με κυβερνήτη τον μετέπειτα ναύαρχο Κουντουριώτη ως πλοίαρχο τότε, τον περίμενε 50.000 κόσμος. Με το που είδαν να φθάνει άρχισαν τα επιφωνήματα και το αποκαλούσαν θωρηκτό. Και μέσα σε μία στιγμή μεταμορφώνεται σε θωρηκτό και από τότε θεσμικά στο Πολεμικό Ναυτικό και στη ψυχή όλων των Ελλήνων είναι το θωρηκτό «Αβέρωφ». Είναι το Θωρηκτό της Νίκης διότι είναι το μοναδικό πλοίο στον κόσμο που σε ένα μήνα δύο φορές τα έβαλε μόνο του με έναν ολόκληρο αντίπαλο στόλο (σσ. τουρκικό ), τον κατατρόπωσε και τον έκλεισε για 50 χρόνια χωρίς να πάθει σχεδόν τίποτα. Δύο νεκροί και 10 τραυματίες είναι οι μόνες απώλειες του Αβέρωφ σε όλη του την σταδιοδρομία», εξηγεί ο κ. Χαραλαμπόπουλος.
Το πλοίο συμμετείχε ενεργά σε δύο παγκοσμίους πολέμους και είναι το μοναδικό πλοίο που από παραλαβής έχει εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Στο πλοίο υπηρετούσε ιερέας αξιωματικός. Ήταν ο τρίτος στην ιεραρχία, έκανε τις λειτουργίες, ήταν δίπλα στους ναύτες, τους εμψύχωνε, ενώ σε περιόδους ηρεμίας μάθαινε στους ναύτες ανάγνωση και γραφή. «Το θείο εδώ μέσα ήταν σημαντικό σε όλη του την ιστορία», τονίζει ο αρχιπλοίαρχος ΠΝ.
Η ιστορία του «Γ. Αβέρωφ»
Το πλοίο κατασκευάζεται μαζί με άλλα δύο αδελφά πλοία, τύπου «Piza» στο Λιβόρνο της Ιταλίας στα ναυπηγεία «Fratelli Orlando». Οι Ιταλοί αποφασίζουν να πουλήσουν το τρίτο πλοίο. Ενδιαφέρον για την αγορά του δείχνουν οι Βραζιλιάνοι αλλά το κόστος είναι πολύ μεγάλο. Το κόστος του ήταν 23.000.000 χρυσές δραχμές, όταν ένα αντίστοιχου μεγέθους πλοίο δεν ξεπερνούσε τις 17.000.000 δραχμές.
Στην συνέχεια, ενδιαφέρον να αγοράσουν το πλοίο έδειξαν και οι Τούρκοι, ωστόσο ούτε οι ίδιοι κατάφεραν να το αγοράσουν.
Ο Γεώργιος Αβέρωφ το 1899 παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου 8.000.000 χρυσές δραχμές τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως προκαταβολή για την αγορά του πλοίου. Για τα υπόλοιπα 2/3 γίνεται έρανος και λαχειοφόρος αγορά εντός της Ελλάδας και έρανος σε όλο τον κόσμο, όπου υπήρχαν Έλληνες. «Έγινε μία παγκόσμια ελληνική κινητοποίηση για να μαζευτούν χρήματα από το Ταμείο Εθνικού Στόλου και να ξεπληρωθεί το πλοίο. Όλοι οι Έλληνες τότε συνεισέφεραν ότι μπορούσαν , άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο και ήταν υπόθεση όλων των Ελλήνων η αγορά του «Αβέρωφ». Το πλοίο αυτό είχε την ψυχή όλων των Ελλήνων. Δεν είναι ένα απλό πλοίο, είναι η ίδια η Ελλάδα. Είναι παγκόσμια μοναδικότητα, ένα τέτοιο πλοίο να έχει συνδεθεί με τα οράματα, τα πεπρωμένα και τους πόθους ενός έθνους. Είναι 106 χρόνια ελεύθερη ελληνική γη. Είναι το μοναδικό κομμάτι ελληνικής επικράτειας που έχουμε ελεύθερο συνεχόμενα επί 106 χρόνια, χωρίς να έχει υποστείλει την ελληνική σημαία. Η σημαία του κυματίζει 106 χρόνια αδιάλειπτα και αυτό και μόνο το κάνει ιερό», τόνισε κυβερνήτης του πλοίου, Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος.
Το 10.200 τόνων θωρακισμένο είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες, γερμανικές γεννήτριες και αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG. Η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυσσε το Θωρηκτό ήταν 23 κόμβοι. Ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό. Το «Γ. Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1910 και την 1 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο, όπου έγινε δεκτό από τους Έλληνες με ενθουσιασμό.
Απαντώντας σε όσους αναρωτιούνται τι θα γινόταν αν κατάφερναν οι Τούρκοι να αγοράσουν το «Αβέρωφ» Αρχιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού τόνισε πως «οι λαμαρίνες μόνες τους δεν γράφουν ιστορία, μέσα πρέπει να έχουν ψυχές. Εδώ υπήρχε ο Κουντουριώτης, μία μορφή ηγετική και υπήρχε και η ψυχή του Έλληνα ναύτη. Αυτά έδωσαν ζωή στο Αβέρωφ. Σε οποιαδήποτε άλλα χέρια δεν θα είχε αυτή την τύχη. Να είμαστε σίγουροι για τις ψυχές που έχουμε και τα σίδερα και οι λαμαρίνες και η τεχνολογία είναι επικουρικά. Έχουμε το μεγαλύτερο όπλο στον κόσμο, που είναι η ελληνική ψυχή. Υπάρχει μία σπίθα στον κάθε ένα από εμάς και με τις κατάλληλες συνθήκες που θα διαμορφωθούν και με τον κατάλληλο ηγέτη μεταμορφωνόμαστε σε αυτό που είμαστε».
Τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, το «Γ. Αβέρωφ», επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Κατέλαβε τη Λήμνο και στον όρμο του Μούδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Αγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος). Η σύγκρουση με τον τουρκικό στόλο ήταν πλέον αναπόφευκτη. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης έδωσε επιθετικό χαρακτήρα στον ελληνικό σχεδιασμό. Διέταξε το στόλο του να αρχίσει να πλέει από βορρά προς νότο, οπότε ο οθωμανικός στόλος εμφανίσθηκε στην έξοδο των Στενών. Τότε, ο Κουντουριώτης απηύθυνε το περίφημο σήμα του στα ελληνικά πλοία που συνέπλεαν με το «Γ. Αβέρωφ»: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους». Η έκβαση των Ναυμαχιών της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913) που ακολούθησαν, διέλυσε τις προσδοκίες του Σουλτάνου και της Υψηλής Πύλης για τον έλεγχο του Αιγαίου. Ο οθωμανικός στόλος δεν θα επιχειρούσε πια νέα έξοδο στο Αιγαίο.
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13 αποτελούν αναντίρρητα την πλέον ένδοξη πολεμική περίοδο του θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ». Με την έναρξη των εχθροπραξιών, τον Οκτώβριο του 1912, ο ελληνικός στόλος κλήθηκε να πετύχει έναν ιδιαίτερα δύσκολο συνδυασμό πολλαπλών στόχων: να εμποδίσει την έξοδο του οθωμανικού στόλου στο Αιγαίο, να αποκτήσει την κυριότητα των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου, να εμποδίσει τη μεταφορά οθωμανικών στρατευμάτων και εφοδίων προς τα ηπειρωτικά μέτωπα των Βαλκανίων, καθώς και να προστατεύσει τις αντιστοιχείς θαλάσσιες μεταφορές της Ελλάδας και των συμμάχων της. Η επιτυχής έκβαση των ελληνικών επιτελικών σχεδιασμών ήταν αποτέλεσμα τριών κυρίως παραγόντων: των αυξημένων επιχειρησιακών δυνατοτήτων που διέθετε το νεότευκτο θωρηκτό, της αναμφισβήτητης ηγετικής ικανότητας και τόλμης του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, όπως και του υψηλότατου ηθικού των ελληνικών πληρωμάτων όλου ανεξαιρέτως του ελληνικού στόλου. Η επιτυχής κατάληψη των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου και η κατίσχυση των ελληνικών όπλων στις Ναυμαχίες της Έλλης και την Λήμνου είχαν ως αποτέλεσμα ο «Γ. Αβέρωφ» να αποκτήσει διαστάσεις συμβόλου στη λαϊκή μνήμη: ένας μύθος είχε πια γεννηθεί.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα παρέμεινε ουδέτερη. Όμως, το 1917 η Κυβέρνηση του Ε. Βενιζέλου απεφάσισε να συμμετάσχει στον πόλεμο, στο πλευρό των Συμμάχων. Με το τέλος της παγκόσμιας σύρραξης -Οκτώβριος 1918- η Τουρκία συνθηκολόγησε (ανακωχή του Μούδρου) και η Ελλάδα βρέθηκε στην πλευρά των νικητών. Το «Γ. Αβέρωφ» κατέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί ύψωσε την ελληνική σημαία ως μία από τις νικήτριες δυνάμεις του Μεγάλου Πολέμου. Συμπερασματικά, ο πλήρης έλεγχος της Μεσογείου από το συμμαχικό ναυτικό και η επιτυχία της συμμαχικής ναυτικής στρατηγικής, που απέβλεπε στον αποκλεισμό του στόλου των Κεντρικών Δυνάμεων στην Αδριατική και του τουρκικού στον Βόσπορο, στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτά ακριβώς τα πλήγματα που είχε επιφέρει ο ελληνικός στόλος και το «Γ. Αβέρωφ» στην Κωνσταντινούπολη και η ύψωση της ελληνικής σημαίας αποτέλεσαν τη δικαίωση του θάρρους και της αυταπάρνησης του ελληνικού πολεμικού στόλου στον αγώνα για εθνική ολοκλήρωση, σύμβολο πλέον ναυτικής τόλμης και ηρωισμού, διέγειρε τη συλλογική φαντασία και τα οράματα του Ελληνισμού.
Μετά την υπογραφή των συνθηκών ειρήνης το «Γ. Αβέρωφ» μαζί με τον υπόλοιπο στόλο μετέφερε τα ελληνικά στρατεύματα στην Ιωνία. Οι εξελίξεις των επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία διέγραψαν γρήγορα αρνητική πορεία που κατέληξε στην Καταστροφή του ’22. Το «Γ. Αβέρωφ» βρέθηκε ξανά στα μικρασιατικά παράλια, τούτη τη φορά για να βοηθήσει στη μεταφορά των στρατευμάτων και του ξεριζωμένου ελληνικού στοιχείου.
Με την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» τέθηκε και πάλι επικεφαλής, ως ναυαρχίδα του ελληνικού πολεμικού στόλου. Μετά ωστόσο τη κατάρρευση του μετώπου, τον Απρίλιο του 1941, το Υπουργείο Ναυτικών διέταξε την αυτοβύθιση του θωρηκτού, προκειμένου να μην περιέλθει στα χέρια του εχθρού. Στην καρδιά και στο φρόνημα των ελληνικών πληρωμάτων, η αναχώρηση των εναπομεινάντων πλοίων του στόλου στην Αλεξάνδρεια ήταν αδιανόητο να γίνει χωρίς την ασφαλή συντροφιά του «Μπάρμπα Γιώργη», του ηρωικού Θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ», όπως ήταν συνηθισμένο να ονομάζεται από τα πληρώματα. Έτσι λοιπόν, μετά τον επιτυχή κατάπλου του θωρηκτού στην Αλεξάνδρεια, το πλοίο κατευθύνθηκε στη Βομβάη για γενική επισκευή και επιθεώρηση. Αρχικά το «Γ. Αβέρωφ» δραστηριοποιήθηκε στον Ινδικό Ωκεανό, με αποστολή την προστασία νηοπομπών, που κατευθύνονταν από τη Βομβάη στο Άντεν. Στο τέλος του 1942 ο «Γ. Αβέρωφ» κατέπλευσε στο Πορτ Σάιντ, όπου συμμετείχε σε αποστολές προστασίας λιμένων. Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1944 και ύστερα από απουσία σχεδόν τεσσάρων ετών, ο ένδοξος «Γ. Αβέρωφ» επέστρεψε στις 16 Οκτωβρίου 1944 το απόγευμα στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί του την τότε εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και αγκυροβόλησε πανηγυρικά στον φαληρικό όρμο. Στο χρονικό διάστημα 1947 έως 1949 το Θωρηκτό έγινε Αρχηγείο Στόλου στο Κερατσίνι. Όμως, το πλοίο είχε ‘γεράσει’ και το 1952 διατάχθηκε ο παροπλισμός του.
Από το 1957 μέχρι το 1983, το Θωρηκτό βρέθηκε πρυμνοδετημένο στον Πόρο. Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει. Μετά από τριάντα χρόνια στο περιθώριο, το Θωρηκτό ξεκίνησε τη νέα του πορεία. Την ίδια χρονιά το πλοίο ρυμουλκήθηκε από τον Πόρο και κατέληξε στο Φάληρο, όπου άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασής του. Το μέγεθος της δαπάνης για τη σταθεροποίηση – αποκατάσταση από το 1985 μέχρι σήμερα είναι μεγάλο και ένα μεγάλο μέρος των δαπανών προήλθε από δωρεές ιδιωτών, οι σημαντικότερες των οποίων ήταν της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οικογένειας Λάτση και του Ιδρύματος Ωνάση. Σήμερα το πλοίο-μουσείο «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί μνημείο που τιμά αυτούς που υπηρέτησαν και έπεσαν στη διάρκεια της ένδοξης ιστορίας του. Συνάμα διατηρεί ζωντανά τα μη απτά ανθρώπινα αποθέματα, όπως η κληρονομιά των θαλασσών, η σημασία των θαλασσίων μεταφορών και η ελκυστικότητα του ναυτικού επαγγέλματος, όπου η αξιοπρέπεια, το ήθος και η δημοκρατική αντίληψη, είναι κοινός τόπος συνάντησης όλων των ναυτικών. Το Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί εδώ και χρόνια μια δραστήρια εκπαιδευτική κοινότητα με καθημερινές επισκέψεις σχολείων, ιδρυμάτων, οργανισμών, καθώς και πλήθους ιδιωτών. Με τις επισκέψεις αυτές πραγματοποιείται και η δεύτερη πτυχή του οράματος του δωρητή, που ήθελε το πλοίο, παράλληλα με τον εθνικό του σκοπό, να εκπληρώνει και εκπαιδευτική αποστολή.
Τον Μάρτιο του 1945 το «Αβέρωφ» φτάνει στη Θεσσαλονίκη
Η τελευταία επίσκεψη του θωρηκτού «Αβέρωφ» στη Θεσσαλονίκη ήτν 1η Μαρτίου 1945. Το πλοίο μετέφερε τον αντιβασιλέα Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό για να φέρει το μήνυμα της ενότητας σε όλη την Ελλάδα λόγω της αναστάτωσης που επικρατούσε με τον Εμφύλιο που ξεκινούσε τότε.
Το πλήρωμα ήταν 670 άτομα εν ειρήνη, ενώ σε περιόδους πολέμου έφτανε τα 1.200 διότι έπαιρνε και πεζοναύτες, αποβατικά αγήματα. Σήμερα το πλήρωμα του πλοίου αριθμεί 50 άτομα.
http://www.thestival.gr/society/item/341163-sta-adyta-tou-thoriktou-aberof-to-stolidi-toy-polemikoy-nautikoy-epestrepse-sti-thessaloniki-meta-apo-72-xronia-foto
Ακόμη, μην χάσετε:
2 σχόλια:
Για την πάρτη σου :-)
https://www.facebook.com/649061235218764/videos/658761514248736/
+1
Δημοσίευση σχολίου